Historia związku

1980 rok, 1981 rok, 1982 rok, 1983 rok, 1984 rok, 1985 rok, 1986 rok, 1987 rok, 1988 rok, 1989 rok, 1990 rok, 1991 rok, 1992 rok, 1993 rok, 1994 rok, 1995 rok, 1996 rok, 1997 rok, 1998 rok, 1999 rok, 2000 rok, 2001 rok, 2002 rok, 2003 rok

1988 rok

1 stycznia - przestano zakłócać zachodnie rozgłośnie nadające w języku polskim.

16 stycznia - w Ministerstwie Zdrowia został złożony do zaopiniowania statut Fundacji Społecznej "S", która miała się zająć rozdysponowaniem jednego miliona dolarów przyznanych "Solidarności" przez Kongres USA.

8 marca - we Wrocławiu aresztowano Waldemara Frydrycha "Majora" (twórca Pomarańczowej Alternatywy) za "zakłócanie porządku publicznego" (w czasie happeningu na Dzień Kobiet pt. "Martyrologia Matki Polki" we Wrocławiu rozdawano kobietom podpaski higieniczne).

13 marca - na obradach KKW wyrażono niepokój z powodu represji, które dotknęły studentów w 20. rocznicę Marca '68. Podano także aktualny skład KKW: Lech Wałęsa (przewodniczący), Zbigniew Bujak, Jerzy Dłużniewski, Władysław Frasyniuk, Stefan Jurczak, Bogdan Lis, Andrzej Milczanowski, Janusz Pałubicki, Antoni Stawikowski, Antoni Tokarczuk i Stefan Węglarz.

21 kwietnia - na wiecu w Hucie Stalowa Wola zebrało się blisko 5 tys. pracowników. Żądali podwyżek płac o 20 tys. zł oraz zaprzestania represjonowania działaczy Komitetu Założycielskiego NSZZ "S".

26 kwietnia - początek strajków w Hucie im. Lenina w Nowej Hucie. Strajkujący zażądali zwiększenia rekompensat do 12 tys. zł. Akcja ZOMO przerwała strajk.

2 maja - początek strajku w Stoczni Gdańskiej. Po dwóch dniach stocznię otoczyły oddziały ZOMO i odcięto łączność telefoniczną. Nazajutrz do stoczni z pełnomocnikiem Episkopatu do podjęcia mediacji przyjechali Tadeusz Mazowiecki i Andrzej Wielowieyski. Ich rozmowy z dyrekcją nie dały żadnych rezultatów. Protest stoczniowców poparli strajkiem okupacyjnym jedynie studenci Uniwersytetu Gdańskiego.

5 maja - oddziały specjalne MO rozbiły strajk w Hucie im. Lenina w Krakowie. Dyrekcja "zawiesiła" działalność Stoczni im. Lenina w Gdańsku - wysłano pracowników na płatne urlopy. Zastrajkowała komunikacja miejska w Szczecinie.

10 maja - bez podpisania porozumień zakończył się strajk w Stoczni Gdańskiej. Strajkujący wyszli z zakładu i w pochodzie udali się do kościoła św. Brygidy.

19 VI - odbyły się wybory do rad narodowych - "S" wezwała do ich zbojkotowania. Według oficjalnych informacji frekwencja wyniosła 56 proc., w woj. gdańskim ok. 40 proc. a w samym Gdańsku ok. 27 proc.

15 sierpnia - rozpoczął się strajk w kopalni "Manifest Lipcowy" w Jastrzębiu.

16-20 sierpnia - strajki okupacyjne objęły kopalnie: "Moszczenica", "Jastrzębie", "XXX-lecia PRL", "Borynia", "ZMP", "Krupiński", "Andaluzja", "1 Maja", "Morcinek", "Brzeszcze", "Jaworzno" i inne. Głównym postulatem było przywrócenie "S".

22 sierpnia - początek strajku w Stoczni Gdańskiej i Stoczni Północnej. Powołano MKS. W następnych dniach zastrajkowały także stocznie: Remontowa, "Wisła" i "Radunia".

31 sierpnia - gen. Kiszczak spotkał się z Lechem Wałęsą w sprawie podjęcia rozmów przy Okrągłym Stole.

1 września - koniec strajków w stoczniach. Po ich zakończeniu powstał Międzyzakładowy Komitet Organizacyjny "S", który był kontynuacją Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego.

29 października - rząd Rakowskiego podjął decyzję o likwidacji Stoczni Gdańskiej. Lech Wałęsa uznał tę decyzję za prowokację wymierzoną w ideę porozumienia.

30 XI - telewizyjna debata Lech Wałęsa - Alfred Miodowicz (szef OPZZ). Wałęsa zdecydowanie pokonał swojego oponenta.

10 grudnia - Lech Wałęsa wraz z Bronisławem Geremkiem i Andrzejem Wielowieyskim udali się do Paryża na zaproszenie prezydenta Mitteranda, by wziąć udział w uroczystościach z okazji 40-lecia podpisania Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka i Obywatela.