16 grudnia 2016 r. Sejm RP przyjął ustawę o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców (Dz.U. 2016, poz. 2255). Ustawa ta wprowadza zmiany m.in. do Kodeksu pracy oraz do ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Zmiany weszły w życie z dniem 1 stycznia 2017 r.

Kodeks pracy
Zmiany ustawy Kodeks pracy dotyczą zasad ustalania regulaminu wynagradzania, regulaminu pracy, świadectw pracy, współodpowiedzialności materialnej pracowników oraz  terminów wniesienia odwołania do sądu pracy.
Zmiana zasad ustalania regulaminu wynagradzania  polega na zwiększeniu do 50 liczby zatrudnionych pracowników nieobjętych zakładowym układem zbiorowym pracy ani ponadzakładowym układem zbiorowym pracy, nakładającej na pracodawcę obowiązek ustalenia warunków wynagradzania za pracę w regulaminie wynagradzania. Pracodawca zatrudniający mniej niż 50 pracowników może ustalić regulamin wynagradzania ale nie jest do tego obowiązany przez przepisy prawa.
Inaczej kształtuje się sytuacja pracodawcy zatrudniającego co najmniej 20 i mniej niż 50 pracowników, nieobjętych zakładowym układem zbiorowym pracy ani ponadzakładowym układem zbiorowym pracy odpowiadającym wymaganiom określonym. W przypadku gdy u takiego pracodawcy działa zakładowa organizacja związkowa i złoży ona wniosek o ustalenie regulaminu wynagradzania, pracodawca  ma obowiązek ustalić ten regulamin. W sposób analogiczny została uregulowana zmiana zasad wprowadzenia regulaminu pracy.
Termin na wniesienie odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę, żądania przywrócenia do pracy lub odszkodowania, żądania nawiązania umowy o pracę  uregulowany w art. 264 k.p. został wydłużony i wynosi do 21 dni.

Zakładowy fundusz świadczeń socjalnych
Podniesiony został również próg zatrudnienia, którego osiągnięcie nakłada na pracodawcę obowiązek utworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. I tak,  obowiązek tworzenia Funduszu obejmuje pracodawców zatrudniających według stanu na dzień 1 stycznia danego roku co najmniej 50 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty. Pracodawcy zatrudniający mniej niż 50 pracowników mogą, ale nie mają obowiązku tworzyć Funduszu.  Natomiast pracodawcy zatrudniający co najmniej 20 i mniej niż 50 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, tworzą Fundusz na wniosek zakładowej organizacji związkowej.  Przepisy ustawy nie wskazują terminu w którym zakładowa organizacja związkowa powinna złożyć wniosek o utworzenie Funduszu. Zatem można przyjąć, iż termin ten rozpoczyna się z dniem wejścia w życie ustawy tj. z dniem 1 stycznia br.
Spotkaliśmy się z opiniami,  iż termin ten upływa z dniem 31 stycznia br.  Zgodnie z treścią art. 3 ust. 3a ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych  pracodawca zatrudniający mniej niż 50 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, nieobjęty układem zbiorowym pracy oraz niezobowiązany do wydania regulaminu wynagradzania w pierwszym miesiącu danego roku kalendarzowego przekazuje pracownikom informacje w sprawie nietworzenia Funduszu i niewypłacania świadczenia urlopowego, w sposób przyjęty u danego pracodawcy. Zatem możliwość uwolnienia się przez pracodawcę od tworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych poprzez przekazanie informacji w terminie wskazanym w ustawie  dotyczy tylko tych pracodawców, u których nie występują wewnętrzne źródła prawa pracy i nie działają związki zawodowe. 
Tam gdzie związki zawodowe działają lub występują wewnętrzne źródła prawa pracy rezygnacja z tworzenia funduszu wymaga zmiany wewnętrznego źródła prawa na zasadach ustawowych. 
Po to by nie zakłócać funkcjonowania Funduszu, zakładowe organizacje związkowe  działające u pracodawców zatrudniających według stanu na dzień 1 stycznia danego roku, co najmniej 20 i mniej niż 50 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty nie powinny ociągać się ze składaniem wniosków o tworzenie zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.
Ze względu na docierające sygnały o problemach w wykładni przepisów, w szczególności dotyczących utrzymania obowiązku tworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, Komisja  Krajowa NSZZ „Solidarność” zwróciła się do Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Socjalnej i Ministerstwa Rozwoju  z wnioskiem o wydanie stanowiska w sprawie.

Źródło: www.solidarnosc.org.pl

Przemyskie środowisko zawodowe ratowników medycznych, zrzeszone w  szpitalnej "Solidarności", a także w Ogólnopolskim Związku Zawodowym Ratowników Medycznych wzbogaciło się w nowoczesny Ambulans sanitarny oraz w sprzęt medyczny najnowszej generacji, który jest bezpieczny zarówno dla pacjenta, jak i personelu medycznego. 
Nowo zakupiony Ambulans pozyskano po trudnych staraniach i dzięki dużemu zaangażowaniu wielu instytucji i osób. Dlatego od 1 stycznia pojazd wszedł do służby ratownictwa medycznego przemyskiego Pogotowia Ratunkowego, skupionego  przy Wojewódzkim Szpitalu im. Świętego Ojca Pio w Przemyślu. Jednak, aby mógł on ratować potrzebujących oraz służyć mieszkańcom naszego miasta i całego powiatu przemyskiego, długo wcześniej zostały poczynione zabiegi o pozyskanie środków. 
Niebagatelny wkład i olbrzymie zaangażowanie w tak ważnej sprawie wniósł  Region Ziemia Przemyska NSZZ "Solidarność", który podjął się mediacji i starań o otrzymanie środków finansowych na ten cel w Urzędzie Wojewódzkim a także w Urzędzie Marszałkowskim.

Uroczystość poświęcenia domu wybudowanego dla pani Haliny Iwaneczko
i jej córki Łucji w ramach przeprowadzonej Akcji charytatywnej „Mam takie marzenia…” odbędzie 29 stycznia 2017 roku (niedziela) w Skołoszowie. 

W programie uroczystości:

godz. 15.00 – dziękczynna msza św. w intencji wszystkich ofiarodawców pod przewodnictwem J.E. Abpa Adama Szala, kościół  pw. Bożego Miłosierdzia
w Skołoszowie, ul. Floriańska 1. 
po mszy św. - poświęcenie domu wybudowanego dla pani Haliny Iwaneczko i jej córki Łucji, aby mogły żyć w godnych warunkach. 
godz. 16.30 – okolicznościowe spotkanie w Zespole Szkół w Skołoszowie, ul. Franciszkańska 5 -  jasełka, występ chóru, podziękowania, poczęstunek.

Skromność – słowo to oddaje postawę pani Haliny Iwaneczko. Nie  prosiła, nie narzucała się nikomu, wręcz przeciwnie starała się ukryć sytuację i realia, w jakich przyszło jej i córce mieszkać i żyć. Można powiedzieć, że marzenia o poprawie bytu, pomimo starań, były dla niej nie do spełnienia.
  Dzięki członkom związku Organizacji Międzyzakładowej NSZZ „Solidarność” Lear Corporation Poland II Sp. z o.o. Oddział w Jarosławiu, a szczególnie wyjątkowemu sercu Andrzeja Salwy Przewodniczącego, problem został dostrzeżony i zainicjowano pierwszą pomoc. To dzięki jego determinacji, entuzjazmowi i wierze w sukces. Zaapelował do Zarządu Regionu Ziemia Przemyska NSZZ „Solidarność” o wsparcie i pomoc w rozpowszechnieniu akcji. Z pewnością to nie dzieło przypadku, że nasze wspólne ścieżki się zbiegły.
   Tylko dzięki wielu ludziom, do których zwróciliśmy się, mogliśmy podjąć to niełatwe wyzwanie. Sama idea pomocy, a także sposób w jaki ją organizowaliśmy ujęła grono zacnych i szanowanych osób o wielkim sercu i dobrej woli. 
  Niewątpliwie efekt prowadzonej przez nas akcji charytatywnej „Mam takie marzenia…” jest wynikiem wsparcia materialnego i finansowego bez którego nie wybudowalibyśmy tego domu oraz godzin pracy społecznej wykonanej przez wiele osób, pomocy władz lokalnych, urzędników, ludzi dobrej woli, dobrego słowa i modlitwy. To dzieło to przykład, że całkowicie oddolna inicjatywa, bez zbędnych formalizmów jest możliwa. Nie można tu pominąć wsparcia duchowego, które było dla nas siłą do pokonywania problemów, udzielonego przez Jego Ekscelencję Arcybiskupa Adama Szala Metropolitę Przemyskiego. 
  Chęć pomocy pani Halinie i jej córce połączyła wiele serc -  to przykład solidarności tej codziennej, ludzkiej niesionej bezinteresownie, a która jest wpisana w ideę i byt NSZZ „Solidarność”. Powtarzając za naszym wielkim rodakiem  Świętym Janem Pawłem II: „Fundamentem solidarności w jej głębszym wymiarze jest nie tylko dobro wspólne, ale sama osoba ludzka”. 

Nam członkom NSZZ „Solidarność” Regionu Ziemia Przemyska pozostaje duma i radość z tego dzieła, ale przede wszystkim podziękowania dla tak wielu osób, których nie sposób wszystkich wymienić, a dzięki którym razem osiągnęliśmy to co na samym początku było tylko marzeniem.

Z wyrazami szacunku

Szymon Wawrzyszko

Przewodniczący Zarządu Regionu
Ziemia Przemyska NSZZ "Solidarność