W trzecim spotkaniu Trójstronnego Zespołu do spraw Transportu Drogowego, które odbyło się gmachu Ministerstwa Infrastruktury i Budownictwa, udział wzięli członkowie Zespołu oraz zaproszone osoby według załączonej listy obecności (załącznik nr 1).

Posiedzeniu przewodniczył Pan Jerzy Szmit Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury i Budownictwa (MIB).

Proponowany porządek obrad:

1. Otwarcie posiedzenia
2. Przyjęcie porządku obrad posiedzenia
3. Przyjęcie protokołu ze spotkania w dniu 8 maja 2017 r.
4. Powołanie zespołów roboczych do wykonywania określonych prac lub uzgodnień roboczych w ramach Zespołu – przekazanie decyzji strony pracowników i strony pracodawców
5. Wprowadzenie na wniosek strony pracodawców pod obrady Zespołu dodatkowych tematów, które będą rozpatrywane podczas kolejnych posiedzeń:

a)      zasady wynagradzania kierowców

b)      nowelizacja ustawy o transporcie drogowym w zakresie dostosowania do  rozporządzenia (UE) 403/2016

c)      ustawa o systemie  monitorowania drogowego przewozu towarów

d)     sytuacja na rynku pracy kierowców, w tym zagadnienia dostępu do zawodu kierowcy

e)      wprowadzenie rozwiązań cyfrowych w zakresie dokumentów transportowych, w tym elektronicznego listu przewozowego CMR

f)       uregulowanie transportu samochodami do 3,5 tony DMC

6. Kontynuacja dyskusji na temat nowego modelu wynagradzania kierowców oraz przekazanych stanowisk Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej oraz Ministerstwa Finansów
7. Sprawy bieżące
8. Zakończenie

Pan Jerzy Szmit otworzył spotkanie oraz powitał wszystkich członków Zespołu i zaproszonych gości, w szczególności przedstawicieli Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej oraz Ministerstwa Finansów. Pan Jerzy Szmit przedstawił proponowany porządek obrad posiedzenia, który został przyjęty bez uwag. Następnie został przyjęty bez uwag protokół z posiedzenia Zespołu w dniu 8 maja 2017 r.

Pan Tadeusz Wilk (Pracodawcy RP), Współprzewodniczący Zespołu, przedstawił informację na temat powołania zespołów roboczych do wykonywania określonych prac lub uzgodnień roboczych w ramach Zespołu oraz ustaleń jakie zapadły podczas spotkania współprzewodniczących Zespołu. Głównym celem spotkania było rozstrzygniecie kwestii organizacyjnych oraz podjęcie decyzji dotyczących powołania zespołów roboczych. Po dyskusji postawiono, że na podstawie § 16 regulaminu Zespołu, w ramach Zespołu zostaną powołane dwa zespoły robocze:

1.         ds. transportu międzynarodowego,

2.         ds. transportu krajowego, w tym przewozów regularnych, których trasa nie przekracza 50 km.

W konsekwencji powyższych ustaleń, zostało zorganizowane wewnętrzne spotkanie przedstawicieli pracodawców, którzy są członkami Zespołu. Przedstawiciele pracodawców uznali, że powołanie zespołu roboczego ds. transportu krajowego, w tym przewozów regularnych, których trasa nie przekracza 50 km jest uzasadnione i delegują do tego Zespołu prof. Wojciecha Paprockiego.

Strona pracodawców uznała natomiast, że jest zbyt wczesne powoływanie zespołu roboczego ds. transportu międzynarodowego. Powoływanie takich zespołów roboczych powinno dotyczyć wyłącznie spraw szczegółowych, które wymagają konkretnego rozwiązania i wynikają z prac i wcześniejszych ustaleń Trójstronnego Zespołu. Natomiast sprawy systemowe powinny być rozwiązywane bezpośrednio przez ten Zespół. Wobec tego przedstawiciele pracodawców uznali, że powołanie zespołu roboczego ds. transportu międzynarodowego procedującego zagadnienia wynagrodzenia kierowców na obecnym etapie dyskusji nie jest uzasadnione. Zagadnienia te powinny być na tym etapie prac dyskutowane bezpośrednio na plenarnym posiedzeniu Trójstronnego Zespołu ds. Transportu Drogowego.

Pan Maciej Wroński (Konfederacja Lewiatan) pogłębił informację dotyczącą ustaleń, jakie zapadły podczas spotkania przedstawicieli pracodawców. Procedowanie spraw systemowych podczas posiedzeń plenarnych zwiększa efektywność działań Zespołu oraz umożliwia skuteczne wykorzystanie potencjału wszystkich Członków i ekspertów. Systemowe rozwiązania wymagają podjęcia decyzji przez wszystkich Członków Zespołu podczas posiedzenia plenarnego.

Zasadne jest natomiast powołanie zespołu roboczego ds. transportu krajowego, w szczególności przewozów regularnych, których trasa nie przekracza 50 km oraz zaproszenie do prac tego zespołu ekspertów, którzy posiadają szczegółową wiedze na temat tych przewozów. Jednocześnie Pan Maciej Wroński przekazał, że zgodnie z ustaleniami strony pracodawców, do prac ww. zespołu roboczego pracodawcy sugerują zaproszenie ekspertów zajmujących się publicznym transportem zbiorowym:

- Prezesa Izby Gospodarczej Komunikacji Miejskiej – Pana Adama Karolaka oraz jego współpracowników,

- Prezesa Polskiej Izby Transportu Samochodowego i Spedycji – Pana Zdzisława Szczerbaciuka oraz jego współpracowników.

Po dyskusji Członkowie Zespołu zgodnie przyjęli ustalenia strony pracodawców. Jednocześnie został powołany zespół roboczy ds. transportu krajowego, w tym przewozów regularnych, których trasa nie przekracza 50 km.

Następnie Pan Jerzy Szmit przedstawił propozycję strony pracodawców, aby pod obrady Zespołu wprowadzić dodatkowe tematy, które będą rozpatrywane podczas kolejnych posiedzeń, tj.:

a)         zasady wynagradzania kierowców,

b)         nowelizacja ustawy o transporcie drogowym w zakresie dostosowania do  rozporządzenia (UE) 403/2016,

c)         ustawa o systemie  monitorowania drogowego przewozu towarów,

d)        sytuacja na rynku pracy kierowców, w tym zagadnienia dostępu do zawodu kierowcy,

e)         wprowadzenie rozwiązań cyfrowych w zakresie dokumentów transportowych, w tym elektronicznego listu przewozowego CMR,

f)         uregulowanie transportu samochodami do 3,5 tony DMC.

Pan Bogdan Oleksiak, Dyrektor Departamentu Transportu Drogowego w MIB, omówił prace legislacyjne rządu dotyczące nowelizacji ustawy o transporcie drogowym w zakresie dostosowania do  rozporządzenia (UE) 403/2016.

Szczegółowe informacje na temat ustawy o systemie  monitorowania drogowego przewozu towarów oraz jej planowanej zmiany przekażą przedstawiciele resortu finansów podczas następnego posiedzenia Zespołu albo bezpośredniego spotkania w tym resorcie, do którego organizacji zobowiązał się Pan Jacek Jóźwik, Naczelnik Wydziału w Ministerstwie Finansów, natomiast do koordynacji tego spotkania - Pan Tadeusz Wilk. Szczegóły spotkania zostaną omówione w kuluarach posiedzenia Zespołu. Mając na uwadze dotychczasowe doświadczenia strony społecznej związane z funkcjonowaniem obecnie obowiązującej ustawy, zgodnie przyznano, że kontakt z tym resortem, już na etapie projektowania zmian do przedmiotowej ustawy i przyjmowania założeń w tym zakresie, pozytywnie wpłynie na jakość legislacji.

Propozycje strony pracodawców, w zakresie włączenia pod obrady Zespołu dodatkowych tematów, szczegółowo omówił Pan Tadeusz Wilk.

Pan Jerzy Szmit przekazał także informację na temat Pakietu Mobilności oraz działań MIB związanych w tym pakietem, prowadzonych na rzecz konkurencyjnego transportu w UE. Planowane regulacje dotyczące zasad wykonywania transportu międzynarodowego były jednym z przewodnich motywów aktywności rządu RP od pierwszych tygodni funkcjonowania w nowej kadencji.

Mając na uwadze działania strony społecznej związane z publikacją przez Komisję Europejską Pakietu Mobilności, na wniosek Pana Maciej Wrońskiego, poparty przez Pana Tadeusza Kucharskiego (NSZZ „Solidarność”), termin na zgłaszanie uwag do projektu ustawy o zmianie ustawy o transporcie drogowym, w zakresie dostosowania do  rozporządzenia (UE) 403/2016, został wydłużony o tydzień.

Pan Bogdan Oleksiak podkreślił jednocześnie jak bardzo ważne jest nieprzedłużanie prac nad ww. projektem ustawy, który bezpośrednio związany jest z prawidłowym funkcjonowaniem Krajowego Rejestru Elektronicznego Przedsiębiorców Transportu Drogowego, o którym mowa w art. 82g ustawy o transporcie drogowym.

Pan Maciej Wroński przekazał także informacje na temat planowej nowelizacji ustawy o systemie  monitorowania drogowego przewozu towarów oraz podkreślił jak ważna jest dyskusja w ramach Zespołu na ten temat, uwzględniająca zarówno głos pracodawców, jak również pracowników. O doświadczeniach związanych z funkcjonowaniem tej ustawy i problemów z tym związanych opowiedział także Pan Tadeusz Wilk.

Następnie Pan Bogdan Oleksiak przedstawił informację na temat wystąpienia do Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej (MRPiPS) oraz Ministerstwa Finansów (MF) w sprawie możliwości przyjęcia nowego modelu wynagradzania kierowców i rozwiązań prawnych w tym zakresie, zaproponowanych na ostatnim posiedzeniu przez Członków Zespołu. Oczekiwania przedstawicieli środowiska zostały zgłoszone w formie dość konkretnych propozycji. Część z nich, dotycząca składników wynagradzania kierowców, ma wiele cech wspólnych, a różnią się w zasadzie parametrami. Propozycje z tego obszaru można ująć w ten sposób, iż wynagrodzenie kierowcy składałoby się z dwóch części: umownej, kształtowanej dowolnie przez strony umowy o pracę, oraz części dodatkowej (dodatku) wynikającej z uciążliwości związanych z charakterem pracy kierowcy. Wysokość drugiej części gwarantowałyby przepisy ustawy o czasie pracy kierowców.

Zgłaszający te propozycje zgodnie przewidują, że część umowna podlegałaby opodatkowaniu podatkiem dochodowym i byłaby objęta systemem składek na ubezpieczenia społeczne, a część dodatkowa byłaby zwolniona z ww. obciążeń publicznoprawnych w części gwarantowanej przepisami ustawy. W pozostałej części - gdyby pracodawca przyjął wysokość dodatku na poziomie wyższym - podlegałby on opodatkowaniu i oskładkowaniu na takich samych zasadach, jak pozostała (podstawowa) część wynagrodzenia.

Pani Agnieszka Dylewska i Pani Magdalena Chmara z MRPiPS przekazały informacje, pozostające w właściwości tego resortu, na temat obowiązujących rozwiązań prawnych dotyczących minimalnej wysokości wynagrodzenia za pracę lub sposobu ustalania tej wysokości.

W opinii MRPiPS, przedstawiona przez Krajową Sekcję Transportu Drogowego NSZZ „Solidarność” propozycja ustanowienia minimalnego wynagrodzenie dla kierowców w międzynarodowym i krajowym transporcie drogowym może budzić wątpliwości na tle obowiązujących przepisów.

Ewentualne odrębne uregulowanie minimalnego wynagrodzenia dla kierowców zatrudnionych w międzynarodowym i krajowym transporcie międzynarodowym wymagałoby wykazania, że preferencyjne traktowanie przez ustawodawcę tej grupy pracowników ma charakter relewantny, proporcjonalny i uzasadniony oraz obejmuje całą branżę.

Należy także zauważyć, że specyfika pracy kierowców determinuje stałe przemieszczanie się; podróż nie stanowi u nich zjawiska wyjątkowego, lecz jest normalnym wykonywaniem obowiązków pracowniczych, a zatem - zdaniem MRPiPS - nie powinna stanowić podróży służbowej.

Odstąpienie od konstrukcji podróży służbowej uniemożliwiłoby wypłatę świadczeń stanowiących diety i inne należności z tytułu podróży służbowej kierowcy, a tym samym spowodowałoby wzrost kosztów po stronie pracodawców - z uwagi na brak możliwości wyłączenia tych świadczeń z podstawy wymiaru składek na podstawie § 2 ust. 1 pkt 15 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Niemniej jednak w miejsce dotychczasowych diet i ryczałtów strony proponują wprowadzenie nowego składnika: „dodatku kompensacyjnego” nieoskładkowanego i nieopodatkowanego. Z uwagi na niewątpliwie zwiększone koszty po stronie pracownika branży transportowej wynikające z charakteru jego pracy, przy założeniu, że odstąpiono by od definicji podróży służbowej (a co za tym idzie, odeszłaby możliwość wypłacania diet i ryczałtów), takie rozwiązanie mogłoby być przez MRPiPS rozważane.

Biorąc pod uwagę zarówno interes przewoźników, jak i zabezpieczenie społeczne pracowników, ustalając wynagrodzenie kierowców, można by posłużyć się konstrukcją, dotycząca pracowników delegowanych, zawartą w § 2 ust. 1 pkt 16 cytowanego rozporządzenia dotyczącą pracowników delegowanych.

Zgodnie z tym przepisem podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowi część wynagrodzenia pracowników, których przychód jest wyższy niż przeciętne wynagrodzenie, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, zatrudnionych za granicą u polskich pracodawców, z wyłączeniem osób wymienionych w art. 18 ust. 12 ww. ustawy - w wysokości równowartości diety przysługującej z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju, za każdy dzień pobytu, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, z tym zastrzeżeniem, że tak ustalony miesięczny przychód tych osób stanowiący podstawę wymiaru składek nie może być niższy od kwoty przeciętnego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ww. ustawy. Oznacza to, że osoby uzyskujące przychód wyższy niż przeciętne wynagrodzenie mają wyłączoną z podstawy wymiaru składek część wynagrodzenia, jednak ich miesięczny przychód stanowiący podstawę wymiaru składek nie może być niższy od kwoty przeciętnego wynagrodzenia (aktualnie 4263 zł).

Analogiczne rozwiązania w odniesieniu do kierowców można byłoby uregulować w ustawie o czasie pracy kierowców, co doprowadziłoby do sytuacji, w której realny przychód kierowcy stanowiący jego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne byłby obniżany o wypłacane mu świadczenia rekompensujące warunki pracy (np. dodatki) jedynie w przypadku uzyskiwania zarobków w wysokości wyższej niż przeciętne wynagrodzenie. Przy czym obniżenia można byłoby dokonać jedynie do kwoty przeciętnego wynagrodzenia, tj. aktualnie kwoty 4263 zł. Kwota ta byłaby więc progiem, do którego można byłoby obniżyć oskładkowany przychód (przychód stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne). W przypadku uzyskiwania przez daną osobę przychodu niższego od przeciętnego wynagrodzenia, podstawę wymiaru składek stanowiłby wówczas faktycznie uzyskiwany przychód, co oznacza, iż płatnikowi nie przysługiwałoby wyłączenie z podstawy wymiaru składek ewentualnych dodatków.

Pan Janusz Woźniak z Ministerstwa Finansów (MF) przestawiał stanowisko tego resortu, podkreślając jednocześnie, że kwestia sposobu wynagradzania kierowców, jako taka, nie należy do właściwości Ministerstwa Finansów. Zasadniczo pozostaje ona w gestii kierowców i organizacji reprezentujących ich interesy oraz zatrudniających ich przedsiębiorców, jako stron zawieranych umów o pracę, z zastrzeżeniem jedynie tych elementów, które przez regulacje na poziomie aktów prawa powszechnie obowiązującego powinny chronić słabszą ze stron tych relacji.

MF nie przedstawiło konkretnych propozycji, dostrzegając jedocześnie możliwość zwolnienia od podatku dochodowego części wynagrodzenia kierowców (proponowanych przez stronę społeczną dodatków). MF co do zasady nie jest zwolennikiem konstrukcji, których głównym celem byłoby uniknięcie opodatkowania i oskładkowania części wynagrodzenia kierowców. Jednakże mając na uwadze całokształt sytuacji w jakiej funkcjonuje branża transportowa, projektodawca nowych przepisów musiałby wykazać, że ze względu na przewidywane skutki społeczne i gospodarcze, uwarunkowania tej branży oraz jej istotność dla gospodarki narodowej, wprowadzenie do systemu prawnego nowego świadczenia dla kierowców, zwolnionego ze składek i podatku PIT, jest niezbędne. Po spełnieniu tego warunku konieczne będzie przedstawienie także do oceny resortu finansów konkretnych propozycji rozwiązań legislacyjnych, co pozwoli na zweryfikowanie ich skutków dla sektora finansów publicznych.

Pani Barbara Surdykowska (NSZZ „Solidarność”) podkreśliła kluczowy, dynamiczny aspekt nowych rozwiązań dotyczących płacy kierowców, zgodnie z którym  płaca minimalna rosłaby stopniowo, w wyniku trójstronnych negocjacji.

Pan Maciej Wroński podziękował MRPiPS oraz MF za racjonalne podejście niezamykające dyskusji na temat nowego modelu wynagradzanie kierowców oraz ustosunkował się do słów Pani Barbary Surdykowskiej. Przedstawił realną sytuację międzynarodowego transportu drogowego. Zgodnie z danymi Komisji Europejskiej (KE) w 2014 r. w Polsce wynagrodzenia kierowców stanowiły ok. 25% kosztów pracodawców, obecnie 30-33% (zgodnie z danymi KE w 2014 r. w Danii ww. koszty stanowiły 56%, we Francji 38%). Każda zmiana w obszarze płac niewynikająca z reguł ekonomicznych, przy bardzo niskiej marży netto uzyskiwanej przez przedsiębiorstwa w transporcie drogowym na poziomie średnio od 1,5-3%, powoduje, że zbyt duże zmiany, tj. radykalne podwyższenie płac kierowców do np. 8 tys. brutto, spowodowuje likwidację miejsc pracy oraz wycofanie się z obecnego rynku przedsiębiorców. W międzynarodowym transporcie drogowym zatrudnionych jest ok. 650 tys. kierowców, w sytuacji w które przedsiębiorcy wycofają się z 1/3 obecnego rynku  utraci pracę ok. 100-150 tys. osób. Jednocześnie nie mam możliwości łatwego wchłonięcia tych kierowców przez inne gałęzie polskiej gospodarki i realnie może dojść do sytuacji, na której zależy firmom belgijskim, francuski czy holenderskim, wyrzucenia z rynku Europy Zachodniej polskich firm transportowych i przejęcia polskich kierowców. Przy takim rozwiązaniu sytuacja polskich kierowców nie poprawi się. Powinni skupić się także na polskich realiach, na tym co możemy osiągnąć, aby poprawić sytuację kierowców, zabezpieczyć w większym stopniu ich prawa emerytalne, prawa do urlopu, zastanowić się na innymi rozwiązaniami, wyegzekwować funkcjonowanie polskich przepisów i walczyć z sytuacjami patologicznymi, które są marginesem polskiego transportu. Kierowca obecnie otrzymuje płacę brutto ok. 3500 zł, od której odprowadzane są składki na ubezpieczenia społeczne i podatki, a przedsiębiorstwach dobrze prosperujących przy wyższych marżach ok. 4500 zł. Podnosząc powyższe Pan Maciej Wroński wskazał, że płace kierowców wzrastają jako proces ekonomiczny, a ustalenie ustawowej płacy minimalne kierowcy na poziomie 5-7 tys. brutto oznaczałoby w konsekwencji likwidację znacznej liczby miejsc pracy.

Po dyskusji w Prezydium Pan Jerzy Szmit poinformował, że na tym etapie prac trudno oczekiwać ostatecznego stanowiska stron i akceptacji rozwiązań, które zostały przekazane przez MRPiPS oraz MF. Mając powyższe na uwadze, zaproponowano, aby strony pracodawców i pracowników we własnym gronie przedyskutowały ww. rozwiązania i aby Zespół mógł otrzymać stanowiska tych dwóch stron. Pan Jerzy Szmit poprosił o pisemne odniesienie się do możliwości posłużenia się przy ustalaniu wynagrodzenia kierowców konstrukcją, dotycząca pracowników delegowanych, zawartą w § 2 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, zgodnie z wystąpieniem MRPiPS i przesłanie tego wspólnego stanowiska dwóch stron do MIB do 23 czerwca br.

Pan Tadeusz Kucharski podkreślił jak ważna jest reforma w całym systemie transportu drogowego, wprowadzenie pełnej księgowości, walka z nieuczciwymi pracodawcami, patologią i nieuczciwą konkurencją, która powoduje zaniżenie stawek przewozowych i marży netto uzyskiwanej przez przedsiębiorstwa znacznie poniżej stawek obowiązujących w Europie Zachodniej. Charakter wykonywanego zawodu, ta specyfika pracy kierowców, powinna  być tym czynnikiem wypływającym na wysokość wynagradzania kierowców, a nie porównywanie do innych zawodów opłacanych w Polsce. Ponad 80% kierowców jest w Polsce opłacanych z uwzględnieniem płacy minimalnej, a reszta wypłacanych świadczeń są to nieopodatkowane i nieskładkowe należności związane z podróżami służbowymi. Te relacje powinny być odwrócone, tak by ¼ wynagrodzenia stanowiły dodatki, a ¾ wynagrodzenia było oskładkowane i opodatkowane. Pracownik wykwalifikowany jakim jest kierowca powinien otrzymywać więcej niż tylko ustawowa płaca minimalna (obecnie 2000 zł).

 Pani Barbara Surdykowska doprecyzowała prośbę MIB dotycząca możliwości posłużenia się przy ustalaniu wynagrodzenia kierowców konstrukcją, dotycząca pracowników delegowanych, zawartą w § 2 ust. 1 pkt 16 ww. rozporządzenia MPiPS, polegającej na zrównaniu sytuacji pracownika delegowanego i kierowcy. Zapytała także czy MIB na tym etapie prac zamierza przygotować kolejny projekt modyfikujące pierwotne podejście i uwzględniający odejście od podróży służbowej kierowców. Pan Bogdan Oleksiak zaproponował, aby najpierw wypracować kompromis wychodzący naprzeciw stronom pracodawców i pracowników. Podkreślił także, że MIB jest gotowe, aby odejść od swojej pierwotnej propozycji w momencie podjęcia konkretnych decyzji.

Pan Tadeusz Wilk podniósł, aby szukać wspólnych punktów w stanowiskach i szukać porozumienia w punkcjach rozbieżnych. Wynagrodzenie kierowców powinny się składać z dwóch elementów, podstawowego opodatkowanego i oskładkowanego oraz dodatku mającego charakter kompensacyjny (nieopodatkowanego i nieoskładkowanego). Posiłkując się danymi pochodzącymi z badań przygotowanych przez Instytut Transportu Samochodowego, Pan Tadeusz Wilk wskazał, że wynagrodzenie i delegacje kierowców  w transporcie międzynarodowym  oraz ubezpieczenia społeczne obciążające pracodawców, czyli koszty pracy regularnie rosną. Zaczynając od 2009 r. koszty te stanowiły 18% całości kosztów, dzisiaj przekraczają 26% tych kosztów.

Pan Tadeusz Wilk odniósł się także do publikowanego 31 maja br. Pakietu Mobilności, którego to założenia będą determinowały poruszane na Zespole tematy, a w szczególności kwestie wynagradzania kierowców. Przedstawił także informację dotycząca interpretacji niemieckiego prawnika w zakresie obejmowania przepisami o delegowaniu także tranzytu. Zadaniem Zespołu, zdaniem  Pana Tadeusza Wilka, powinno być określenie elementów, które będą się składać na wynagrodzenie kierowców, a nie ustalanie konkretnych kwot (minimalnych lub stałych), co powinno zostać pozostawione do swobody w zakresie zawierania umów pomiędzy pracodawcą o pracownikiem, zgodnie z zasadami gospodarki rynkowej. Pytaniem pozostaje także na ile możemy w ustalenia Zespołu odchodzić od obecnie i powszechnie obowiązujących zasad. Obie strony Zespołu powinny reprezentować jednoznaczne stanowisko.

Pan Janusz Woźniak (MF) podkreślił także, że z doświadczeń podatkowych związanych z marynarzami wynika, że Komisja Europejska patrzy na instrumenty, o który mowa na spotkaniu jak na pomoc publiczną. Komisja zgodziła się na objecie pomocą marynarzy, ale w przypadku międzynarodowego transportu drogowego w obszarze UE, Komisja będzie patrzyła na wszelkie zwolnienia bardzo skrupulatnie, jak na element pomocy publicznej dla przedsiębiorcy. Dzisiejsze składniki wynagrodzenia zwolnione z podatku obowiązywały kierowców, tak jak wszystkich innych pracowników, w ramach tego samego wymiaru i nie było powodu, aby traktować te zwolnienia jako pomoc publiczną, ale wprowadzenie zwolnień tylko dla kierowców, związanych ze specyfiką polskiego rynku, może być traktowane jako pomoc publiczna. MF popiera stanowisko MRPiPS, jako ścieżkę, która pozwala na wprowadzenie zwolnień przy wykorzystaniu obecnie obowiązujących rozwiązań prawnych i zbieżności z systemowymi rozwiązaniami. MF widzi zagrożenia natomiast we wprowadzaniu dedykowanych tylko dla kierowców rozwiązań, co może narazić także Polskę na kłopoty.

Pani Joanna Jasiewicz (Konfederacja Lewiatan) podniosła uwagę dotyczącą tendencji do kopiowania wysokości wynagrodzeń kierowców z państw z Europy Zachodniej, bez uwzględniania realiów rynkowych. Omówiła także system funkcjonujący we Francji, zbudowany z układów zbiorowych na poziomie branżowym, regionalnym oraz zakładowym. Przykładowo dochodzenie do płacy kierowców uzależnione jest we Francji od bardzo wielu elementów, których nie da się przenieść na grunt polski. Odniosła się także do Pakietu Mobilności, który może być wskazówką, w którym kierunku chce podążać Komisja, ale nie rozwiąże wszystkich polskich problemów ani dotyczących modelu pracy ani wysokości wynagrodzenia kierowców.

Pani Magdalena Chmara (MRPiPS) doprecyzowała, że wskazana przez resort pracy możliwość posłużenia się przy ustalaniu wynagrodzenia kierowców konstrukcją dotycząca pracowników delegowanych, zawartą w § 2 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, zgodnie z pismem MRPiPS, nie było propozycją tego resortu tylko odniesieniem się do stanowisk członków Zespołu w zakresie propozycji przyjęcia nowego modelu wynagradzania kierowców i odejścia od konstrukcji podroży służbowej, która obecnie obwiązuje zgodnie z ustawą o czasie pracy kierowców.

Pan Bogdan Oleksiak posumował dotychczasową dyskusję i możliwość przyjęcia modelu, nad którym dalej będzie pracował Zespół. Kluczowe jest podjęcie decyzji co do odejścia od konstrukcji podróży służbowych. Pani Barbara Surdykowska i Pan Maciej Wroński również podsumowali swoje dotychczasowe stanowiska, prezentowane podczas posiedzenia i potwierdzili chęć odejścia od podróży służbowych.

Pan Jerzy Wielgus (NSZZ „Solidarność”) poruszył temat zwołania posiedzenia Zespołu Roboczego ds. Krajowego Transportu Drogowego. Spotkanie zostanie zorganizowane przez współprzewodniczących Zespołu  Pana Tadeusza Wilka i Pana Gerarda Skrońskiego.

Pan Jerzy Szmit podsumował całe spotkanie oraz podziękował za próby zbliżania stanowisk. Podkreślił jak ważne wypracowanie nowych rozwiązań, także w kontekście Pakietu Mobilności. Ponowił prośbę o przekazanie stanowisk na piśmie, do 23 czerwca br., dotyczących możliwości przyjęcia rozwiązań stosowanych obecnie do pracowników delegowanych. Pan Jerzy Szmit podziękował MRPiPS oraz MF za przedstawienie stanowisk i bardzo ciekawe rozwiązanie przedstawione przez MRPiPS. Następne spotkanie Zespołu zostanie zorganizowane w ostatnim tygodniu czerwca.

W sprawach różnych nie zostały zgłoszone żadne tematy.

Pan Jerzy Szmit jeszcze raz podziękował za udział w trzecim spotkaniu Trójstronnego Zespołu ds. Transportu Drogowego oraz zamknął posiedzenie.

Sporządziła:
Anna Kowalczyk
Sekretarz Trójstronnego Zespołu
do spraw Transportu Drogowego