W dniu urodzin Gdyni podczas uroczystej sesji Rada Miasta Andrzej Kołodziej otrzyma tytuł Honorowego Obywatela.

"Zasługi Andrzeja Kołodzieja zarówno dla Gdyni, jak i kraju, dla powstania demokratycznych podstaw państwa i warunków sprzyjających wolności obywateli, sa nie do przecenienia. Przywódca strajku sierpniowego w 1980 roku, wieloletni niezwykle aktywny członek Solidarności Walczącej, jest dla nas wzorem cżłowieka niezłomnego i prawego, wrażliwego na społeczną niesprawiedliwość i niestrudzonego w dociekaniu prawdy. Nadanie Andrzejowi Kołodziejowi tytułu Honorowego Obywatela naszego miasta będzie ze strony gdyńskiego samorządu najwyższym wyrazem uznania i szacunku dla jego działalności i postawy, zawsze wyprostowanej" - uzasadnił prezydent Gdyni Wojciech Szczurek.

Decyzja Rady Miasta w sprawie honorowego obywatelstwa dla Andrzeja Kołodzieja zapadła 15 stycznia. Oficjalne nadanie tytułu będzie miało miejsce 10 lutego o godz. 18.00. W uroczystości weźmie tez udział Piotr Duda, przewodniczący NSZZ "Solidarność".

Mamy w organizacji zwolenników prawicy, lewicy, liberałów, wierzących, niewierzących, a najwięcej ludzi w ogóle nie deklaruje sympatii politycznych. I nasi członkowie mówią, że chcą być w związku, który nie uprawia polityki pod rękę z jakąś jedną partią polityczną – z Piotrem Olbrysiem, przewodniczącym organizacji międzyzakładowej „S” w Volkswagen Poznań, rozmawia Krzysztof Świątek.

Organizacja „S” w Volkswagen Poznań jest prawdopodobnie największą w Związku. Pan został właśnie wybrany jej szefem na nową kadencję. Jak kieruje się tak dużą organizacją międzyzakładową?

Funkcjonujemy podobnie do organizacji zakładowej, bo naszym partnerem jest jeden pracodawca – Volkswagen Poznań, choć mamy trzy zakłady w różnych częściach miasta. Poza działalnością związkową prowadzimy m.in. program rabatowy, ubezpieczenia grupowe. Jesteśmy także pracodawcą, bo zatrudniamy pracowników – w biurze związku pracuje 12 osób. Kalendarz mam wypełniony, na czym cierpi też życie rodzinne…

Volkswagen Poznań otrzymał certyfikat „Pracodawca przyjazny pracownikom”, a w grudniu tytuł organizatora pracy bezpiecznej. W obu przypadkach to organizacja zakładowa „S” zgłaszała swojego pracodawcę?

W przypadku certyfikatu „Pracodawca przyjazny pracownikom” w 2011 roku rzeczywiście organizacja „S” zgłosiła pracodawcę. Nawiasem mówiąc – certyfikat jest ważny przez trzy lata, więc pewnie powinniśmy ponownie wystąpić o jego przyznanie. Do tytułu organizatora pracy bezpiecznej zgłosił się sam pracodawca. Jednak w kapitule jest wiceprzewodniczący „S” Jerzy Wielgus, który zwrócił się do nas o opinię i my również zaakceptowaliśmy tę kandydaturę.

Wniosek – Volkswagen to dobry pracodawca. Jest tak idealnie?

To dobry pracodawca, ale nie jest idealnie i nigdy nie było. Jednak kultura korporacyjna Volkswagena i karta stosunków pracy, którą podpisano w koncernie w 2009 roku, pozwala na przejęcie części regulacji niemieckich. Tam związki zawodowe mają prawo nie tylko do informacji i konsultacji, ale przede wszystkim do współdecydowania.

Cały artykuł w najnowszym numerze "Tygodnika Solidarność".

Pracownicy ZC Silesia przejdą do nowego właściciela na zasadzie art. 231 Kodeksu pracy. - W umowie społecznej udało nam się wynegocjować, że pracownicy czechowickiego zakładu otrzymają 30-miesięczne gwarancje zatrudnienia i 30-miesięczne gwarancje zachowania wszystkich uprawnień wynikających z zakładowego układu zbiorowego pracy oraz innych porozumień społecznych obowiązujących w naszej spółce - mówi Dariusz Gierek, wiceprzewodniczący Solidarności w NSE. 

W przeddzień XXII Światowego Dnia Chorego ustanowionego przez Błogosławionego Jana Pawła II w celu podkreślenia wartości cierpienia człowieka chorego i szczególnej misji, jaką u jego boku odgrywa towarzyszący mu w chorobie i samotności pracownik służby zdrowia, Rada Sekretariatu Ochrony Zdrowia ponownie przypomina o niezbędnych warunkach, jakie muszą towarzyszyć wykonywaniu zawodów medycznych wszystkich specjalności i poszczególnych szczebli.

Dehumanizacja i komercjalizacja systemu opieki zdrowotnej powodują, że mimo szczerego zaangażowania i gotowości służenia bliźniemu w chorobie, pracownicy medyczni nie mają zapewnionych właściwych warunków dla wykonywania swojej misji. Systemowych zaniedbań nie są w stanie zastąpić nawet najlepsze kwalifikacje zawodowe i predyspozycje „białego personelu” do okazywania empatii wobec chorych.

Ostatnie tragiczne wydarzenia, mające miejsce w polskich szpitalach, jednoznacznie pokazują, jak daleko odeszliśmy od podstawowych wartości, towarzyszących od wielu lat rodzimej medycynie. Pokazują również, w jak lekceważący pacjentów i pracowników służby zdrowia sposób traktują politycy rządzącej koalicji. Zamiast szybkich i zdecydowanych działań naprawczych, zgotowali nam w Sejmie skandaliczny spektakl w trakcie debaty nad odwołaniem ministra zdrowia.

Sekretariat Ochrony Zdrowia wielokrotnie alarmował, że liberalizacja przepisów prawa pracy, ale także standardów moralnych doprowadzają do sytuacji, w której pacjent staje się zbędnym ogniwem w odhumanizowanym systemie leczenia. Pieniądz i troska o zysk stały się wartościami nadrzędnymi w sprawowaniu opieki nad chorym człowiekiem, który powinien być w centrum zainteresowania systemu...
Państwo odwróciło się od ludzi słabych i chorych, ale także od tych którzy chcą nieść im pomoc i opiekę.

Brakuje systemowych zasad zatrudniania i wynagradzania. Ograniczyłoby one patologie pracy na kilku etatach, potęgujące się rozwarstwienia płacowe oraz niedostatki wykwalifikowanej kadry.

Nasz Związek wielokrotnie upominał się o te prawa – rządzący, wiedzieli lepiej, licząc na cudowne działanie niewidzialnej ręki wolnego rynku. Dziś winnych własnych zaniedbań szukają w środowisku pracowników służby zdrowia, do którego skonfliktowania świadomie doprowadzili.

Państwo funkcjonujące w obecnej formule nie zapewnia bezpieczeństwa zdrowotnego pacjentom. Pozostał jedynie pusty zapis w Konstytucji o należnym wszystkim obywatelom równym dostępie do leczenia, kilkunastu bezużytecznych rzeczników i kilka tysięcy organizacji pacjentów reprezentujących raczej koncerny i firmy medyczne, niż mających na celu rzeczywistą obronę interesów ludzi chorych.

Rada Sekretariatu Ochrony Zdrowia – jej członkowie, reprezentujący różne grupy zawodowe, będący jednocześnie pacjentami - zwraca się z apelem do wszystkich odpowiedzialnych za kształt obecnego systemu opieki zdrowotnej w naszym kraju o przystąpienie do niezbędnych działań naprawczych, ponad politycznymi podziałami, opartych na wartościach, z myślą o chorym człowieku.
Najwyższa pora, żeby osoby odpowiedzialne za funkcjonowanie systemu opieki zdrowotnej – rządzący politycy i samorządowcy – skutecznie przyczynili się swoimi decyzjami do powrotu polskiej służby zdrowia do jej humanitarnych fundamentów.

Więcej na www.solidarnosc.org.pl/soz

Przewodniczący KK w pismie do Ministra Spraw Zagranicznych podkreśla, że choć cieszy się z nadania 25. rocznicy wyborów 4 czerwca 1989 r. właściwego rozmachu i znaczenia, rozczarowany jest jednak decyzją w sprawie Nagrody "Solidarności", która zapadła bez jakichkolwiek konsultacji z "S".

Ustanowienie nagrody imienia "Solidarności" nie tylko bez uzyskania zgody Związku, ale nawet bez powiadomienia nas o takiej inicjatywie stanowi naruszenie zarówno dobrych obyczajów, jak i prawa. Przypominam bowiem, że nazwa i logo NSZZ "solidarność" są własnością Związku i bez zgody władz statutowych nie wolno ich wykorzystywać.

Z informacji medialnych dowiadujemy się, że kapitułę nagrody będzie stanowiło grono piętnastu zasłużonych osób ze świata kultury i polityki. Jakie to będą osoby i dlaczego nie skierował Pan propozycji wskazania przez nas kogokolwiek ze strony NSZZ „Solidarność” - nie wiadomo.

Takie działanie jest niedopuszczalne, dalekie od standardów dyplomacji i - po ludzku - zwyczajnie nieeleganckie. (...)

Niezwykle ciekawa i godna uwagi idea Nagrody "Solidarności", zamiast łączyć, może stać się przedmiotem konfliktu. Spór wokół nagrody może zakończyć się międzynarodowych skandalem. a przecież najlepszym sposobem uhonorowania weteranów walki o wolna i niepodległą Rzeczpospolitą byłoby szybkie przyjęcie ustawy o pomocy dla byłych działaczy opozycji, bo wielu z nich żyje w skrajnej nędzy - pisze Piotr Duda.

Z całą treścią listu można zapoznać się tutaj.

Sytuacja młodych pracowników w Europie i realizacja unijnych Gwarancji młodzieżowych w poszczególnych krajach były tematem spotkania z niemiecką kanclerz, w którym wzięli udział młodzi przedstawiciele związków zawodowych z różnych państw UE.

Spotkanie miało miejsce 3 lutego  w Berlinie, a zorganizował je niemiecki związek zawodowy DGB. Po krótkim wprowadzeniu ze strony Michaela Sommera, przewodniczącego DGB, Angela Merkel wysłuchała relacji młodych przedstawicieli związków zawodowych z Hiszpanii, Portugalii, Grecji, Włoch, Francji, Bułgarii, Litwy oraz Polski. Jak relacjonuje Magda Buchowska, pełnomocnik KK ds. młodych, która przedstawiła problematykę polskiego rynku pracy, wszyscy zwracali uwagę na wysoki poziom bezrobocia, brak perspektyw i niestabilne warunki pracy na „śmieciowych” kontraktach lub w ramach bezpłatnych staży. - Unijny instrument, jakim są Gwarancje młodzieżowe, miał uzdrowić sytuację, ale jego realizacja odbywa się bardzo powoli, często w sposób chaotyczny, przy niewielkim udziale partnerów społecznych, którzy nierzadko mają utrudniony dostęp do aktualnego planu realizacji Gwarancji - mówi Buchowska.

Angela Merkel, która sama bardzo zaangażowała się w unijną pomoc dla młodych, na dyskusję ze związkowcami poświęciła więcej czasu, niż było to przewidziane. Zapewniła, że o problemach z wprowadzaniem Gwarancji młodzieżowych będzie rozmawiać z Jose Manuelem Barroso, szefem Komisji Europejskiej, a także, że temat ten pojawi się przy okazji spotkań z przywódcami poszczególnych państw. - Oczywiście, nie jest możliwe, żeby wprowadzić Gwarancje młodzieżowe z dnia na dzień, ale pokonanie poważnego problemu, jakim jest bezrobocie wśród młodzieży, warte jest każdego wysiłku - powiedziała kanclerz Niemiec. Zadeklarowała też, że chętnie spotka się z młodymi związkowcami ponownie, jeszcze w tym roku przed szczytem w Rzymie.

Dzień po spotkaniu z kanclerz Merkel międzynarodowa delegacja młodych związkowców pojawiła się w Ministerstwie Pracy i Spraw Socjalnych, gdzie rozmawiała z minister Andreą Nahles. Nahles to nowa minister pracy, która nie wywodzi się z partii Angeli Merkel, ale z koalicyjnej, lewicowej SPD, była też związana z niemieckim związkiem zawodowym IG Metall. Niemiecką minister zaniepokoiły problemy z dialogiem społecznym w innych państwach, podkreślała, że wyjście z kryzysowej sytuacji możliwe jest tylko wtedy, gdy rząd liczy się ze zdaniem partnerów społecznych.

Gwarancje młodzieżowe to inicjatywa  Komisji Europejskiej z 2012 roku, zatwierdzona w konkluzjach Rady Europejskiej w czerwcu 2013 roku, mająca poprawić ich sytuację na rynku pracy i zmniejszyć bezrobocie. UE przeznaczyła na ten cel w sumie 6 mld euro, z czego Polska ma otrzymać ok. 550 mln zł. Zgodnie z wytycznymi UE, Gwarancje młodzieżowe mają objąć młodzież w wieku od 15-24 lat mieszkającą w regionach, w których stopa bezrobocia wśród osób w tym wieku przekroczyła 25%.