Produkujący silniki samochodowe tyski oddział Stellantis Gliwice jest ostatnim zakładem tego koncernu w Polsce, w którym załodze nie wypłacono podwyżki inflacyjnej. – Pracodawca uzależnia decyzję w tej sprawie od naszej zgody na wprowadzenie niekorzystnych dla załogi warunków pracy – mówi Jacek Urbańczyk, przewodniczący „Solidarności” w tyskim zakładzie koncernu.

 

Jak podkreśla przewodniczący, formalnie w fabryce obowiązuję porozumienie płacowe na lata 2020-2023. – Pracodawca wywiązuję się z zapisów tego dokumentu. Od 1 lutego 2023 roku płace zostały podniesione o 4 proc. Problem w tym, że ten wskaźnik podwyżki został ustalony na podstawie prognoz GUS i NBP z 2020 roku. Nikt nie przewidywał wojny i przeszło 17-procentowej inflacji, dlatego już jesienią zeszłego roku wystąpiliśmy o renegocjacje zapisów tego dokumentu, jeśli chodzi o wskaźniki wzrostu wynagrodzeń – zaznacza Jacek Urbańczyk. Rozmowy prowadzone w 2022 roku nie doprowadziły do porozumienia. – Pracodawca odszedł od stołu negocjacyjnego i ogłosił, że sam przyzna pracownikom jednorazowy dodatek inflacyjny w wysokości 3800 zł brutto. Myśmy chcieli rozmawiać i zawrzeć kompromis, ale pracodawca posunął się do czegoś, co odebraliśmy jako szantaż, a mianowicie uzależnił podpisanie dokumentu od sygnowania przez nas innego porozumienia, które dawało kierownictwu firmy możliwość jeszcze większego uelastycznienia czasu pracy w naszym zakładzie. Nie mogliśmy się na to zgodzić. Zapisy tego drugiego porozumienia były skrajnie niekorzystne dla załogi, a co więcej, były też niezgodne z obowiązującym normami prawa pracy – mówi przewodniczący.

 

Na początku 2023 roku we wszystkich polskich zakładach Stellantis ruszyły negocjacje dotyczące podwyżek płac większych niż zapisane we wcześniejszych, wieloletnich porozumieniach. Głównym argumentem związkowców była wysoka inflacja, która znacząco obniżyła wartość dotychczasowych wynagrodzeń. W kwietniu zostały podpisane odpowiednie porozumienia we wszystkich zakładach poza tyską fabryką silników. W Stellantis Gliwice (dawna fabryka Opla) ta inflacyjna podwyżka wyniosła 550 zł brutto, w fabryce FCA w Tychach 405 zł brutto, a w FCA Powertrain w Bielsku-Białej niespełna 390 zł brutto. Jak podkreśla Jacek Urbańczyk, podwyżki objęły wszystkich pracowników tych zakładów, bez stawiania dodatkowych warunków. – We wszystkich zakładach Stellantis w Polsce przyjęto podobny model. Zaproponowano, że wszyscy pracownicy otrzymają podwyżkę inflacyjną, stanowiącą równowartość ok. 9,5 proc. wynagrodzenia zasadniczego montażysty na linii produkcyjnej. I organizacje związkowe podpisały odpowiednie porozumienia. Tylko dla nas w Tychach wymyślono inne zasady, które są nie do zaakceptowania – podkreśla Urbańczyk. – W propozycji pracodawcy ludzi podzielono na grupy, podgrupy, zróżnicowano wysokość podwyżki, a część ma ją otrzymać jako jednorazowy dodatek inflacyjny tylko w roku 2023. Trudno, żebyśmy coś takiego podpisali – dodaje.

 

"System, który proponuje pracodawca, niszczy życie prywatne"

W ocenie związkowców tak sformułowana propozycja ma na celu skłócenie załogi. – Odbieramy to też jako odwet za nasze działania mające na celu ujednolicenie i spłaszczenie wynagrodzeń ludzi wykonujących tę samą pracę na tych samych stanowiskach – mówi szef „S” w tyskim zakładzie. Jak podkreśla przewodniczący, dysproporcje w miesięcznych wynagrodzeniach pomiędzy pracownikami wykonującymi te same obowiązki na stanowisku montażysty na linii produkcyjnej sięgają nawet 960 zł brutto, a na innych stanowiskach różnice te wynoszą nawet kilka tysięcy złotych.

 

Jednocześnie wróciła kwestia uelastycznienia czasu pracy. – Pracodawca powiedział wprost, że inflacyjna podwyżka zostanie wypłacona, jeśli wcześniej podpiszemy porozumienie, w którym zgodzimy się na 6-dniowy system pracy od poniedziałku do soboty na nowych warunkach, czyli tak, jak próbowali nas już zmusić jesienią. To ma być po prostu praca na zawołanie, w takim dniu, i jak pracodawca akurat sobie zażyczy. To nie do przyjęcia – podkreśla Urbańczyk. – System, który proponuje pracodawca, niszczy życie prywatne, nie pozwala zaplanować wolnego czasu z rodziną, odbiera możliwość wypoczynku. To forma współczesnego niewolnictwa. Komuś, kto to forsuje, pomyliły się kraje i epoki – podsumowuje przewodniczący.

 

Stellantis Gliwice Oddział I Zakład Silników w Tychach, bo tak brzmi aktualna nazwa fabryki, zatrudnia przeszło 660 pracowników. Zakład produkuje silniki spalinowe PureTech montowane m.in. w samochodach marki Peugeot, Citroen, DS, Opel, Fiat, Jeep.

 

www.solidarnosckatowice.pl
 

 

W przyszłym roku płaca minimalna powinna wzrosnąć dwukrotnie o 500 zł od stycznia i 250 od lipca, a wzrost wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej powinien być nie mniejszy niż 20 proc. postuluje Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” w swojej opinii do wieloletniego planu finansowego państwa na lata 2023-2026.

 

Solidarność oczekuje wzrostu wynagrodzeń w gospodarce narodowej na poziomie 12,71 proc., wzrostu płacy minimalnej i podwyżek w budżetówce na poziomie 20 proc. oraz wskaźnika waloryzacji rent i emerytur na poziomie 50 proc. realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia. Zgodnie z tym wysokość minimalnego wynagrodzenia w przyszłym roku powinna wynosić finalnie 4325 zł brutto.

 

Uzasadniając oczekiwane wzrosty wynagrodzeń w budżetówce Prezydium KK zwraca uwagę na drastyczny spadek wartości realnych wynagrodzeń w sferze finansów publicznych wynikający z wysokiej inflacji w ostatnich latach przy jednoczesnym braku odpowiedniego wzrostu płac w latach poprzednich i w roku obecnym.

 

- Spadek wartości realnych wynagrodzeń w związku z nadmiernym poziomem inflacji w 2023 roku zgodnie z aktualną prognozą wyniesie ok. 4,2  pp, a w 2022 roku wyniosło ponad 10 proc. - czytamy w opinii.

 

Prezydium KK zgadza się z diagnozą, że nadal istnieje duża niepewność a związana z wojną na Ukrainie oraz jej wpływ na światową gospodarkę, napływ uchodźców, a także niski stopień realizacji projektów z KPO i sytuacja gospodarcza UE stanowi duże zagrożenia. Dlatego należy z dużą ostrożnością podchodzić do powrotu do stabilizacyjnej reguły wydatkowej.

 

Odnosząc się do publikowanych przez rząd wskaźników w ramach wieloletniego planu finansów publicznych i analizując poprzednie dane Prezydium ocenia jako ostrożną prognozę wzrostu PKB na rok 2024 i przyszłe lata objęte planem.

 

- Wzrost realnego PKB w 2022 roku był wyższy niż zakładano w planie w 2021 oraz odnotowano mniejszy niż oczekiwano spadek realnego PKB w I kwartale roku 2023.

 

Jednocześnie Solidarność sceptycznie odnosi się do rządowych prognoz dot. spadku inflacji. Zwraca też uwagę na dobry stan rynku pracy, który zanotował znaczący wzrost poziomu zatrudnienia, który w 2023 r. powinien osiągnąć poziom 76,7 proc, a w 2026 r. osiągnąć 78 proc. Niski jest również poziom bezrobocia, gdzie Polska zajmuje 2 miejsce (po Czechach).

 

Solidarność domaga się wyrównywania obciążeń składka zdrowotną, którą pracownicy płacą znacząco wyższą od tej płaconej przez przedsiębiorców.

 

Opinia Prezydium KK odnosi się również do poziomu finansowania ochrony zdrowia.

 

- W prognozie zostało uwzględnione stopniowe zwiększenie nakładów na ochronę zdrowia do 2024 roku do osiągnięcia poziomu 6 proc. PKB.

 

Jednocześnie w związku z ustawą o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych poziom finansowania ochrony zdrowia do 2027 roku powinien wynieść 7 proc. PKB.

 

- Prezydium proponuje określić działania, stopnie ich osiągnięcia, zapewnienia trwałego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej, ze szczególnym uwzględnieniem świadczeń ratujących życie i związanych z rozwojem medycyny transplantacyjnej, chorób układu krążenia oraz innych  programów polityki zdrowotnej, podobnie jak określono dla działań związanych z rozwojem opieki onkologicznej, świadczeń transfuzjologicznych oraz rejestracji leków.

 

Całość opinii można przeczytać tutaj>>>

 

ml