W sobotę (12.03), w chełmińskim Domu Pomocy Społecznej przez kilka godzin toczyły się negocjacje pomiędzy dyrekcją a nowopowstałą kz NSZZ „Solidarność”. Omawiano szereg postulatów wysuniętych przez naszych związkowców i wyznaczono sobie terminy kolejnych spotkań w tej sprawie.

DOM POMOCY SPOŁECZNEJ W Chełmnie jest prowadzony przez Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo i dyrektorem placówki jest siostra zakonu. Oprócz sióstr ze Zgromadzenia instytucja zatrudnia także kilkadziesiąt osób cywilnych. Dom Pomocy Społecznej w Chełmnie jest domem stałego pobytu przeznaczonym dla:

• osób dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie – 75 miejsc
• dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie – 36 miejsc    
• osób przewlekle somatycznie chorych – 41 miejsc

 

Łącznie dysponuje 152 miejscami rzeczywistymi.

Do końca 2021 roku w placówce nie działał żaden związek zawodowy, jednak w drugiej połowie tegoż roku atmosfera pracy na tyle się pogorszyła, iż pracownicy uznali za konieczne powołanie do życia własnego przedstawicielstwa w postaci związku zawodowego 0- wybrali NSZZ „Solidarność”. Wybrano komisję tymczasową i wystąpiono do dyrektora DPS z licznymi postulatami, w międzyczasie powiadamiając Państwową Inspekcję Pracy o możliwości wystąpienia nieprawidłowości w podejściu do praw pracowniczych i prośbą o ich zbadanie (PIP podjął kontrolę). W drodze uzgodnień postanowiono, iż zgłaszane bezpośrednio do dyrekcji uwagi mogą stać się tematem wspólnego posiedzenia, które wyznaczono na sobotę 12 marca.

Tego dnia, w sali DPS spotkali się przedstawiciele kierownictwa w osobach siostry dyrektora Urszuli Wardowskiej, a także jej współpracowników i adwokata Zakonu. Po drugiej stronie zasiadły przedstawicielki tymczasowej komisji zakładowej wspierane przez Piotra Janowskiego (szef Podregionu Chełmno), Piotra Grążawskiego (sekretarz ZR) a także pełnomocnika komisji zakładowej. Przyjęto, iż prowadzącą zebranie będzie Pani dr Kinga K. adwokat Zakonu.

Przez kilka godzin trwała, momentami bardzo emocjonująca wymiana zdań i wyjaśnianie kwestii spornych, oraz zarzutów stron (były w obie strony).

Ponieważ było to pierwsze z zapowiadanej serii spotkań negocjacyjnych, zatem jeszcze niczego nie rozstrzygnięto definitywnie poza spisaniem sporej listy spraw do szczegółowego omówienia. Zgodzono się, iż wiele ze spraw w ogóle by pewnie nie zaistniało, gdyby w placówce istniał sprawniejszy mechanizm dialogu: pracodawca- pracownik.

Trzeba też pamiętać o specyfice placówki, ponieważ powinna ona (i w znacznej mierze to spełnia) integrować osoby w różnym wieku, niepełnosprawnych fizycznie i intelektualnie, uczyć je tolerancji i wzajemnego zrozumienia, co jak łatwo się domyśleć wymaga od zatrudnionych pracowników kwalifikacji i nie lada wysiłku. Tymczasem wynagrodzenia należą do najniższych w mieście, atmosfera – powiedzmy – różna. 

Ze spotkania powstał protokół pod którym podpisali się przedstawiciele obu stron. Wyznaczono termin kolejnych negocjacji.

W trakcie spotkania nie wykonywano zdjęć.   txt&fotopiotrgrążawski  

---

TROCHĘ HISTORII

 

  Pierwsza placówka opiekuńcza powstała w 1919 roku, gdy Zarząd Miasta Chełmna zwrócił się do Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo z prośbą o zaopiekowanie się około dwudziestoma dziewczynkami, które były ofiarami wojny – i tak na terenie klasztoru powstał sierociniec, do którego z czasem przyjmowani byli również chłopcy. Dziewczęta przebywały w budynku głównym, natomiast chłopcy w oddalonym o około 200 metrów  tzw. „Konwikcie”. Podczas okupacji sierociniec przeżywał ciężkie chwile, było to okres lęku i upokorzenia.  Po okupacji nazwa placówki zostaje zmieniona na Dom Dziecka Św Wincentego a Paulo w Chełmnie. W 1950 roku Dom przeszedł pod opiekę „Caritas” reprezentowanego przez Zarząd Główny w Warszawie i Oddział Wojewódzki w Bydgoszczy. W 1962 roku wychowankowie Domu Dziecka Św. Wincentego a Paulo zostają przeniesieni do innych domów dziecka, natomiast do Chełmna przyjechały dziewczęta z Zakładu Specjalnego dla Dzieci w Kamieniu Krajeńskim oraz Chłopcy z Zakładu Specjalnego dla Dzieci w Mgoszczu.  Nowi mieszkańcy Domu Pomocy Społecznej dla Dzieci „Caritas” to osoby niepełnosprawne intelektualnie i fizycznie. W 1995 roku została zawarta umowa pomiędzy Wojewodą Toruńskim a prowincją Chełmińsko – Poznańską Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia Św. Wincentego a Paulo w sprawie prowadzenia  Dom Pomocy Społecznej dla Dzieci, który od roku 2001 do 2004 działał jako  Dom Pomocy Społecznej nr 1.

              Druga z placówek działała od 1919 roku pod nazwą Przytułku św. Wincentego a Paulo. W czasie okupacji Zakład przekształcony został w Szpital dla rannych i uchodźców. W latach 1951 – 1990 dom podlegał Zrzeszeniu Katolików  „Caritas” pod nazwa Domu Pomocy Społecznej dla Dorosłych. Tegoż samego roku z inicjatywy Towarzystwa Opieki nad Dziećmi Katolickimi w Toruniu powołano na terenie zespołu klasztornego Sióstr Miłosierdzia Żłobek dla niemowląt, a 1950 roku utworzono Dom Małego Dziecka, który z kolei w 1980 roku przekształcony został w  Specjalny Dom Małych Dzieci. W 1986 roku w związku z przejęciem Zakładu przez Zrzeszenie Katolików „Caritas” nazwa została zmieniona na Zakład Leczniczo – Wychowawczy „Caritas”. Z dniem 19 lipca 1990 roku nastąpiło połączenie dwóch Zakładów: Domu Pomocy Społecznej dla Dorosłych i Zakładu Leczniczo – Wychowawczego w jeden  Zakład Opiekuńczo –Leczniczy dla Dzieci i Dorosłych. Od   1 stycznia 2001 roku zakład funkcjonował pod nazwą Dom Pomocy Społecznej nr 2 dla Osób Przewlekle  Somatycznie Chorych z filią dla Dzieci Niepełnosprawnych Intelektualnie.

Ostatecznie w 2005 z połączenia Domu Pomocy Społecznej nr 1 i Domu Pomocy Społecznej nr 2 powstał Dom Pomocy Społecznej w Chełmnie, który w obecnym kształcie jest domem o trzech typach działalności świadczącym usługi na rzecz osób w podeszłym wieku, dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie oraz dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie. W Domu funkcjonują trzy Działy: Terapeutyczno – Opiekuńczy, Administracyjno – Gospodarczy i Ekonomiczno – Finansowy. Całością kieruje dyrektor Domu z którym ściśle współpracują kierownicy działów i główny księgowy.

Obecnie  placówka przeznaczona jest dla osób przewlekle somatycznie chorych, dla osób dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie oraz dzieci i młodzieży niepełnosprawnej intelektualnie.

Najbliższe otoczenie Domu stanowi ogród owocowo – warzywny oraz piękny park, w którym Mieszkańcy spędzają czas na spacerach i wypoczynku. Pokoje mieszkalne rozmieszczone są w czterech budynkach.

Zobacz też http://www.dpschelmno.pl/index.htm