„Elę Michalak poznałem w burzliwym 1981 roku. Ona była młodą aktywistką „Solidarności” a ja stawiałem pierwsze kroki w KPN-ie. Pamiętam że rozpierała ją chęć do działania, jak już angażowała się to na całość. Na wiele spraw mieliśmy wtedy róże spojrzenia. Potem stan wojenny, jak wyszedłem z więzienia to zaskoczenie bo Ela bardzo aktywnie działała w KPN-ie. Zawsze powtarzała że stan wojenny zmienił ją całkowicie, zradykalizowała się i chyba dlatego najbliżej było jej do idei Leszka Moczulskiego. Bardzo dobrze wspominam przełomowy czas 1988-1989. Wybrałem drogę związaną z „Solidarnością” i Komitetem Obywatelskim zaś Ela nadal aktywnie działała w KPN-ie. Nie przeszkadzało jednak nam to by wspólnie w Chełmnie obalać komunę. W pierwszych wolnych wyborach samorządowych do Rady Miasta w 1990 roku wzięliśmy wszystko Komitet Obywatelski i KPN, później nasze wizje coraz bardziej różniły się i my też coraz bardziej różniliśmy się. Jednak tych trudnych wspólnych ale też wspaniałych chwil walki o wolną Polskę nikt nam nie odbierze tak jak nikt nie odbierze Eli najlepszych lat które poświęciła Polsce.”

A ja zapamiętałem Elę z 1989 roku, gdy wraz z Piotrem Mittelsteadtem i grupą działaczy odradzającej się „Solidarności” stała w majowym słońcu i z uśmiechem, a pięknie się uśmiechała, witała przed chełmińskim kościołem gimnazjalnym, kandydatów Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” Krzysztofa Żabińskiego i Jana Wyrowińskiego, którzy przyjechali do Chełmna na spotkanie przedwyborcze.

Elu, spoczywaj w pokoju!

Na fotografii Ela przemawia podczas wiecu zorganizowanego przez KPN 11 listopada 1987 roku na Rynku Starego Miasta w Toruniu. Ogłoszono wtedy powstanie Okręgu Pomorskiego KPN. Autorem fotografii jest Artur Wiśniewski .