Podczas ostatnich obrad Zarządu Regionu (na Zamku Bierzgłowskim) podniesiono kwestię nowych sztandarów; dla Zarządu Regionu oraz Oddziału Włocławek. Dotychczasowe już od dawna są… nieaktualne.

Rzecz jasna owa „nieaktualność” dotyczy wyłącznie treści informacyjnych na nich wyhaftowanych, ponieważ historyczny sztandar wraz z upływem czasu nabiera jeszcze emocjonalnej wartości. Jednak sztandar to także bardzo ważna „wizytówka” Regionu, symbol zjednoczenia, gromadzenia się w jednym miejscu pod wspólnymi wartościami i dobrze jeśli wiele na jego płacie oddaje stan faktyczny. Tymczasem od zjednoczenia Regionów Toruńskiego, oraz Kujaw i Ziemi Dobrezyńskiej, oraz Inowrocławia wystawiamy sztandar z napisem… Region Toruński.

Oczywiście sztandarów się nie przerabia! To nie jest sprawa wyprucia i wyhaftowania nowych napisów i symboli, bo to by było zwykłe dziadostwo, skandal i zbrodnia przeciwko znakom zaszczytnym (gdyż w tej grupie są sztandary). Dotychczasowe muszą znaleźć godne miejsce przechowywania, a na ich miejsce trzeba ustanowić nowe.

Teraz używany sztandar naszego Regionu został poświęcony przez ks. biskupa Andrzeja Suskiego 3 września 1995 roku, w Katedrze Św. Janów w Toruniu, w obecności rzeszy związkowców Regionu Toruńskiego; z Antonim Stawikowskim, Ryszardem Musielakiem (byli przewodniczący), a tymczasowym chorążym był ówczesny przewodniczący ZR Michał Wojtczak. W papierowym wydaniu „Toruńskiego Informatora Solidarności” tak zrelacjonowałem ten moment:

…”Aż nadszedł moment poświęcenia i przekazania sztandaru. Pan Antoni Stawikowski – niemal legenda toruńskiej Solidarności – chwycił mocno dostojny Znak, po czym przechylił drzewce w stronę Michała Wojtczaka, ten zaś najwyraźniej wzruszony ukląkł na jedno kolano i wziąwszy w dłoń rąbek płata sztandaru podniósł go do ust. Pocałował. Potem wstał, wyprostował się , przejął sztandar od Pana Antoniego i stojąc w progu prezbiterium kościoła, w szerokim szpalerze utworzonym przez poczty sztandarowe sześciu wielkich komisji zakładowych Regionu uniósł Go nieco wyżej, kolejno prezentując jego dwie strony. Minęło 15 długich lat od chwili, gdy powstał NSZZ „Solidarność”…”

Ksiądz biskup Andrzej Suski w swojej homilii wypowiedział wówczas do dziś aktualne słowa:

„Sztandar to znak i symbol nadrzędnych wartości i jednoczenia się wokół nich. Akt poświęcenia sztandaru mówi o tym, że głoszone nim wartości dotykają głęboko sakralnego wymiaru człowieka, jego sumienia (…) Niech pod sztandarami, które dziś poświęcamy (święcono także nowy sztandar kz ELANY), jednoczą się ludzie sumienia. Niech sumiennie słuąż oni wartościom, jakie przyświecały Polakom w ich zrywie i dążeniach podczas Sierpnia – piętnaście lat temu. Niech rośnie w nas duch polskiej solidarności: „Jedni drugich brzemiona noście”. Amen”.

Środki na ufundowanie sztandaru pochodziły wówczas z emisji specjalnych cegiełek i z tego uzyskano 4 400 złotych (najwięksi darczyńcy otrzymali przywilej specjalnych „gwoździ sztandarowych”). Zebrana kwota nie tylko pokryła koszt wykonania dzieła, lecz również wystarczyła na sfinansowanie wydatków samej uroczystości i okolicznościowego koncertu…

Obecny Zarząd Regionu już wkrótce przystąpi do opracowania zasad dla fundatorów przyszłych sztandarów.

text&foto Piotr Grążawski