25 listopada Międzynarodowy Dzień Eliminacji Przemocy wobec Kobiet

Przesłanie Sekretarza Generalnego ONZ

Organizacja Narodów Zjednoczonych pozostaje zobowiązana do skończenia ze wszelkimi formami przemocy wobec kobiet i dziewcząt.

Przemoc to jedno z najbardziej przerażających, uporczywych i rozpowszechnionych nadużyć, które łamią prawa człowieka. Dotyka ona co trzecią kobietę na świecie.

Oznacza to, że przemoc dotyczy kogoś w twoim otoczeniu. Może to być ktoś z rodziny, osoba z którą pracujesz czy przyjaciółka. A może sama jej doświadczasz.

Przemoc seksualna wobec kobiet jest zakorzeniona w panującej przez wieki dominacji mężczyzn.

Nie zapominajmy, że to nierówność na tle płci napędza kulturę gwałtu.  Zjawisko to sprowadza się zasadniczo do braku równowagi sił między kobietami i mężczyznami.

Stygmatyzm, błędne mniemania, nieinformowanie i słabe egzekwowanie prawa utrwalają bezkarność.

Gwałt nadal jest stosowany jako straszliwa broń wojenna.

I to wszystko musi się zmienić… już teraz.

Wzywam rządy państw, sektor prywatny, społeczeństwo obywatelskie i ludzi na całym świecie do zajęcia zdecydowanego stanowiska przeciwko przemocy seksualnej i mizoginii.

Musimy wykazać większą solidarność z kobietami dotkniętymi przemocą, aktywistami i obrońcami praw kobiet.

Musimy promować prawa kobiet i równe szanse dla kobiet i mężczyzn.

Razem możemy, a nawet musimy skończyć z gwałtami i atakami na tle seksualnym w każdej formie.

Dziękuję.

Źródło” https://www.unic.un.org.pl/oionz/miedzynarodowy-dzien-eliminacji-przemocy-wobec-kobiet/3289; 2019-11-22,

-------------------------------

List EKZZ do Ursuli von der Leyen w sprawie propozycji nasilenia działań UE przeciwko przemocy wobec kobiet

Pani Ursula von der Leyen
Przewodnicząca Komisji Europejskiej

Helena Dalli
Komisarz

Szanowna Pani Ursula von der Leyen,
Szanowna Pani Helena Dalli,

Przemoc wobec kobiet musi się skończyć i kropka. Związki zawodowe w całej Europie w pełni popierają Wasz apel do Unii Europejskiej, by ta zrobiła wszystko, co w jej mocy, aby walczyć z przemocą wobec kobiet. Możecie na nas polegać; jesteśmy z Wami w tej bitwie, którą musimy wygrać.

Przemoc wobec kobiet nie kończy się na progu domu kobiety. Przemoc fizyczna lub psychiczna wobec kobiet ma miejsce również w miejscu pracy, niezależnie od sektora, zawodu czy poziomu wykształcenia. Niektóre zawody są szczególnie narażone, na przykład pielęgniarki, nauczycielki, opiekunki, pracownice sprzątające, pracownice sektora transportu, handlu detalicznego, hotelarstwa i gastronomii, a także pracownice gospodarstw domowych. Ale ryzyko jest realne dla wszystkich:

- 63% kobiet pracujących w sektorze transportu w całej Europie doświadczyło niedawno co najmniej jednego aktu przemocy;

- 1 na 4 pracownice w Holandii było narażonych na przemoc ze strony klientów, studentów lub pasażerów;

- 50% pracowników służby zdrowia w Bułgarii doświadczyło przemocy w miejscu pracy.

Związki zawodowe i pracodawcy odgrywają ważną rolę w zapobieganiu przemocy wobec kobiet w miejscu pracy, ustalając odpowiednie procedury zgłaszania i rejestrowania przypadków przemocy i molestowania w miejscu pracy, wspierania ofiar i postępowania ze sprawcami. Coraz częściej przemoc i molestowanie są przedmiotem układów zbiorowych w całej Europie (EKZZ zebrała informacje na temat 80 takich układów).

Popieramy Wasze żądania i konkretne propozycje powstrzymania przemocy wobec kobiet. Przyłączamy się do Was, wzywając do:

· przystąpienia UE do Konwencji stambulskiej przeciwko przemocy wobec kobiet;

· większego wsparcia, ochrony i praw ofiar przemocy wobec kobiet, jeżeli konwencja pozostanie zablokowana w Radzie Europejskiej;

· dodania przemocy wobec kobiet do wykazu przestępstw na poziomie UE (wspieranie zapobiegania, ochrony i zadośćuczynienia, w tym wydania transgranicznego europejskiego nakazu aresztowania w przypadku przestępstw związanych z przemocą wobec kobiet).

Wzywamy również do podjęcia pilnych kroków w celu:

· ratyfikowania Konwencji Stambulskiej przez sześć państw członkowskich UE, które jeszcze tego nie uczyniły (Bułgaria, Czechy, Węgry, Łotwa, Litwa, Słowacja i Wielka Brytania);

· ratyfikowania przez wszystkie państwa członkowskie UE Konwencji MOP nr 190 w sprawie przemocy i molestowania w miejscu pracy.

Przystąpienie UE do Konwencji Stambulskiej i ratyfikacja konwencji MOP przez państwa członkowskie znacznie zwiększyłyby wysiłki związków zawodowych, pracodawców i innych organizacji na rzecz rozwiązania problemu przemocy wobec kobiet, w tym w świecie pracy. Wspierałyby one bardziej zdecydowane wdrażanie europejskiego Porozumienia ramowego partnerów społecznych w sprawie nękania i przemocy w miejscu pracy.

Zatem w Międzynarodowym Dniu Eliminacji Przemocy wobec Kobiet, obchodzonym 25 listopada i każdego innego dnia, chcemy, aby UE wspierała pracowników i ich związki zawodowe oraz osiągnęła nasz wspólny cel, jakim jest zapobieganie przemocy wobec kobiet w pracy, w domu i wszędzie tam, gdzie ma ona miejsce w krajach Unii Europejskiej.

Esther Lynch,
Zastępca sekretarza generalnego EKZZ

-------------------------------

Czas na ratyfikację Konwencji MOP Nr 190

Wspólne oświadczenie MKZZ-EI-BWI-PSI-UNI-IUF-IndustriALL-ITF-IDWF z okazji 25 listopada, Międzynarodowego Dnia ONZ w sprawie eliminacji przemocy wobec kobiet. Związki zawodowe wzywają rządy do szybkiego działania na rzecz ratyfikacji Konwencji MOP Nr 190.W czerwcu 2019 r., w czasie Międzynarodowej Konferencji Pracy (MOP), przyjęto nowy międzynarodowy standard w celu położenia kresu przemocy i nękania w świecie pracy. Konwencja MOP po raz pierwszy definiuje czym jest przemoc i nękanie, uznaje prawo każdego człowieka do świata pracy wolnego od przemocy i nękania oraz kładzie szczególny nacisk na rozwiązywanie problemów przemocy i nękania ze względu na płeć.

Konwencja wraz Zaleceniem MOP Nr 206 są potężnymi narzędziami służącymi poprawie życia zawodowego milionów kobiet, zwłaszcza tych najbardziej zmarginalizowanych i pracujących w niepewnych, nisko opłacanych, niebezpiecznych miejscach pracy oraz w gospodarce nieformalnej. Konwencja ma zastosowanie do każdego sektora i wszystkich pracowników, niezależnie od ich statusu zatrudnienia. Uznaje się w niej, że zajmowanie się dyskryminacją oraz promowanie równości, zdrowia i bezpieczeństwa są integralną częścią walki z przemocą i nękaniem. Wzywa się rządy do zajęcia się kwestią nierównych stosunków władzy, które często leżą u podstaw przemocy i nękania ze względu na płeć.

Konwencja rozszerza koncepcję świata pracy poza bezpośrednie fizyczne miejsce pracy, obejmując sytuacje związane z pracą lub z niej wynikające, takie jak podróże związane z pracą, dojazdy do pracy i z pracy lub działalność społeczną oraz "cybernękanie", a także wymaga, by przemoc i nękanie z udziałem stron trzecich - klientów, pacjentów lub członków społeczeństwa – było również brane pod uwagę. Wymaga to zarazem działań mających na celu złagodzenie skutków przemocy domowej w świecie pracy, zapewniając pomoc ofiarom przemocy domowej, które w przeciwnym razie mogłyby stracić pracę lub zostać zmuszone do dokonania wyboru między dochodem a bezpieczeństwem.

Przyjęcie Konwencji i Zalecenia jest owocem wieloletnich zmagań światowego ruchu związkowego, a zwłaszcza jego członków - kobiet. Jest to reakcja związków zawodowych na odrodzenie patriarchatu i wzrost liczby mizoginii, rasizmu, bigoterii i nietolerancji, które przenikają również nasz świat pracy.  

Jeżeli standardy te będą stosowane, ratyfikowane i egzekwowane, mogą zmienić życie. Związki zawodowe, organizacje feministyczne, organizacje kobiece i organizacje praw człowieka będą kontynuować swój sojusz, aby mieć pewność, że stanie się tak niezwłocznie.

aw