20 października 2003 (194-196/2003)

Komunikat

W dniu 20 października 2003 r. odbyło się w Gdańsku posiedzenie prezydium Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność", podczas którego negatywnie oceniono przygotowane przez Ministerstwo Zdrowia projekty ustaw: /1/ o pomocy publicznej i restrukturyzacji publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne; /2/ przepisy wprowadzające ustawę o pomocy publicznej i restrukturyzacji samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne; /3/ o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz ustawę o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej. W sytuacji dramatycznie pogarszającej się kondycji finansowej jednostek służby zdrowia NSZZ "Solidarność" przeciwstawia się kolejnym, nagłym zmianom w systemie zdrowia, które wbrew dotychczasowym deklaracjom rządu o pełnej odpowiedzialności państwa za stan zdrowia obywateli, powodują przerzucenie jej na inne podmioty (jednostki samorządu terytorialnego) bez zabezpieczenia odpowiednich środków na realizację tego przedsięwzięcia. Prezydium KK stwierdziło m. in., że przedstawione projekty w znacznym stopniu ograniczają lub eliminują prawa pracowników w ochronie zdrowia, a planom przekształcenia samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej w spółki prawa handlowego nie towarzyszą odpowiednie gwarancje i zabezpieczenia miejsc pracy oraz działania osłonowe dla pracowników ochrony zdrowia. Jednocześnie wprowadzenie zasad rynkowych do działalności podmiotów ochrony zdrowia z konsekwencjami wynikającymi z prawa upadłościowego stwarza bezpośrednie zagrożenie dla ich funkcjonowania, a tym samym może spowodować coraz większe ograniczenia dostępności i jakości usług medycznych dla obywateli. Do opinii załączono szereg uwag szczegółowych.

Kol. Jacek Smagowicz przedstawił prezydium KK założenia projektu Ministerstwa Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej ustawy o świadczeniach przedemerytalnych (wg wersji z 25.09.2003 r.) prezentowanego na forum Naczelnej Rady Zatrudnienia. Pomimo iż NSZZ "Solidarność" jako strona społeczna nie otrzymał drogą oficjalną tego dokumentu do zaopiniowania, prezydium KK podjęło decyzję o odrzuceniu go w całości jako dyskryminującego rzesze pracowników zwalnianych z pracy z przyczyn dotyczących pracodawcy. W opinii związku projekt oznacza faktyczną likwidację zasiłków i świadczeń przedemerytalnych bez uprzedniego wprowadzenia obowiązkowego ubezpieczenia od ryzyka bezrobocia lub alternatywnego systemu osłonowego. Prezydium KK zwraca uwagę, że Trybunał Konstytucyjny nie rozpatrzył dotąd wniosku NSZZ "Solidarność" o zbadanie zgodności z Konstytucją poprzednich, dyskryminujących zmian (z 17.12.2001 r.) w tym obszarze. Nie zakończono również prac parlamentarnych nad obywatelskim projektem ustawy przywracającej korzystne warunki do nabywania prawa do zasiłku przedemerytalnego.

Opiniując projekt rozporządzenia Rady Ministrów zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków i trybu udzielania kredytów i pożyczek ze środków Krajowego Funduszu Mieszkaniowego prezydium KK zgłosiło uwagi szczegółowe.

W trakcie posiedzenia omówiono również projekt porządku obrad Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność" zaplanowanych na 21-22 października br. w Gdańsku.

• Dariusz Wasielewski - rzecznik prasowy KK

Decyzja Prezydium KK nr 194/03
ws. opinii o projekcie ustawy o świadczeniach przedemerytalnych będącej przedmiotem uzgodnień w Naczelnej Radzie Zatrudnienia

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność" wnosi o odrzucenie w całości projektu MGPiPS ustawy o świadczeniach przedemerytalnych (wg wersji z 25.09.03 r.), jako projektu dyskryminującego rzesze pracowników zwalnianych z pracy z przyczyn dotyczących pracodawcy i sprzecznego z obywatelskim projektem ustawy zmieniającym ustawę o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu.

Prezydium KK przypomina, że:

1. w Trybunale Konstytucyjnym nie rozpatrzono wniosku Związku o zbadanie zgodności z Konstytucją poprzednich, dyskryminujących zmian (z 17.12.2001);
2. trwają prace parlamentarne nad obywatelskim projektem ustawy przywracającej korzystne warunki do nabywania prawa do zasiłku przedemerytalnego;
3. projekt rządowy nie spełnia oczekiwań NSZZ "Solidarność" prezentowanych na gremiach trójstronnych i wbrew nim radykalnie zaostrza warunki nabywania, wysokości, trybu przyznawania i wypłaty zarówno gasnących zasiłków przedemerytalnych, jak i świadczeń przedemerytalnych.

Projekt oznacza likwidację zasiłków i świadczeń przedemerytalnych bez uprzedniego wprowadzenia obowiązkowego ubezpieczenia od ryzyka bezrobocia lub alternatywnego systemu osłonowego, przy braku realizacji uchwały Sejmu RP z 17.12.2001 r. oraz deklarowanego Programu 50+ mających tworzyć nowe miejsca pracy. Projekt nie został dotychczas przesłany do Związku w trybie ustawy o związkach zawodowych. W związku z powyższym Prezydium KK wnosi o przerwanie prac nad kolejnymi wersjami projektu ustawy i poparcia obywatelskiego projektu o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, mającego coraz szersze poparcie społeczne.

Decyzja Prezydium KK nr 195/03
ws projektów ustaw w służbie zdrowia

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność" negatywnie ocenia przygotowane przez Ministerstwo Zdrowia, projekty ustaw:

1) o pomocy publicznej i restrukturyzacji publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne,

2) przepisy wprowadzające ustawę o pomocy publicznej i restrukturyzacji samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb państwa oraz niektóre osoby prawne,

3) o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz ustawę o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej.

Wprowadzenie zasad rynkowych do działalności podmiotów ochrony zdrowia z konsekwencjami wynikającymi z prawa upadłościowego stwarza zagrożenie ich funkcjonowania, a tym samym może spowodować coraz większe ograniczenia dostępności i jakości usług medycznych dla obywateli.

W sytuacji pogarszającej się kondycji finansowej jednostek służby zdrowia ,NSZZ "Solidarność", przeciwstawia się kolejnym, nagłym zmianom w systemie zdrowia, które pomimo licznych deklaracji Rządu SLD- Unia Pracy o pełnej odpowiedzialności państwa za stan zdrowia obywateli, powodują przerzucenie jej na inne podmioty (jednostki samorządu terytorialnego), bez zabezpieczenia odpowiednich środków na realizację tego przedsięwzięcia.

Przedstawione projekty ograniczają lub eliminują prawa pracowników w ochronie zdrowia a przekształceniu samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej w spółki prawa handlowego nie towarzyszą odpowiednie gwarancje i zabezpieczenia miejsc pracy oraz działania osłonowe dla pracowników ochrony zdrowia.

Warunkiem uzyskania statusu spółki prawa handlowego jest uwłaszczenie zakładów w posiadany majątek, który wymaga poniesienia nakładów i z jednej strony rozłożenie tego procesu na dwa lata pozwala na przygotowanie się do zasad rynkowych, z drugiej strony brak jest w ustawach zabezpieczenia przed wcześniejszą likwidacja podmiotu oraz zabezpieczenia finansowego na utrzymanie i rekonstrukcje posiadanego majątku. Jednym ze sposobów restrukturyzacji sp zoz zaproponowanych przez Rząd jest umorzenie zobowiązań publicznoprawnych z czego Rząd się wycofuje, przedstawiając nowe założenia polityki finansowej państwa

Rząd nadal uchyla się od wykonania zapisów ustawy o negocjacyjnym systemie kształtowania wynagrodzeń dotyczących indywidualnych roszczeń pracowników wynikających z art. 4a tej ustawy, proponując w swoim projekcie zawieranie przez zakład ugód z pracownikami, którzy staną przed wyborem realizacji prawem zagwarantowanych roszczeń , a dalszym funkcjonowaniem ich zakładu pracy.

W załączeniu przedstawiamy uwagi szczegółowe do projektów ustaw oraz decyzję Prezydium KK nr 180/03 ws. opinii o projekcie nowelizacji ustawy o zakładach opieki zdrowotnej.

Prezydium KK upoważnia Sekretariat Ochrony Zdrowia NSZZ "Solidarność" do prezentowania opinii i wniosków dotyczących reformy służby zdrowia wobec parlamentu, rządu i partnerów społecznych.

Załącznik do decyzji Prezydium KK nr 195/03

Uwagi szczegółowe do projektów ustaw

I. Projekt ustawy o pomocy publicznej i restrukturyzacji publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne.

Uwagi ogólne.

Z analizy zaproponowanego w projekcie przebiegu postępowania restrukturyzacyjnego wynika, że organy podejmujące decyzje dysponują łącznie bardzo długim okresem czasu a sam wnioskodawca ma go niewiele na podjęcie ważkich i długotrwałych działań prowadzących do złożenia wniosku i przeprowadzenie koniecznych czynności. Tym bardziej, że czas na podjęcie ostatecznej decyzji o umorzeniu zobowiązań, jest bardzo długi a procedura bardzo zawiła, co stawia podmiot wnioskujący w sytuacji niepewności co do dalszego funkcjonowania.

Projektodawca jest niekonsekwentny posługując się dwukrotnie terminem postanowienie a w innym używa określenia decyzja administracyjna.

Ponadto zastosowanie nieostrego terminu niezwłocznie (bez zbędnej zwłoki) rodzi obawę co do nieuzasadnionego przedłużania terminu.

Uwagi szczegółowe

Art. 2 ust 1

Brak w treści uzasadnienia wyjaśnienia dlaczego projektodawca obejmuje procesem restrukturyzacji samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej zatrudniające powyżej 50 pracowników. Projektowana ustawa o zmianie ustawy o zozach takiego warunku nie stawia do przekształcenia w spółki użyteczności publicznej. Wynika stąd, że podmioty zatrudniające poniżej 50 pracowników nie będą miały możliwości skorzystania z ustawy o pomocy publicznej i restrukturyzacji, a będą podlegały obowiązkowemu przekształceniu w spółki prawa handlowego. Takie zróżnicowanie jest niesprawiedliwe i nieuzasadnione z punktu widzenia zasady równości wobec prawa.

pkt 2)

W związku z Art.3 projektu ustawy Przepisy wprowadzające ustawę o pomocy publicznej i restrukturyzacji samodzielnych publicznych zoz oraz o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne oraz ustawę o zmianie ustawy o zoz. należy rozważyć dlaczego spółka użyteczności publicznej utworzona w wyniku przekształcenia jednostki badawczo - rozwojowej powinna po raz drugi ubiegać się o nadanie statusu jednostki badawczo- rozwojowej, gdyby nie zastosowano przepisu zmieniającego. Wydaje się, że ten zapis jest zbędny. Ponadto powstaje pytanie czy do takiej spółki stosuje się Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie warunków i trybu nadawania oraz pozbawiania jednostki organizacyjnej statusu jednostki badawczo- rozwojowej w zakresie uregulowanym w §6.1. tego rozporządzenia. Ponadto redakcja tego przepisu jest niezrozumiała i niepoprawna.

Art. 3 pkt 3)

Dlaczego projektodawca ogranicza restrukturyzację zobowiązań do zobowiązań znanych na dzień 31 marca 2003 r., powstałych od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 marca 2003r. Projektodawca w uzasadnieniu wyraził się w sposób niejasny, powodując wątpliwości czy ww. termin dotyczy także roszczeń pracowniczych wynikających z art. 4a ustawy o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (str. 1 uzasadnienia.).

Art. 4 ust. 2

Zgodnie z projektowanym zapisem postępowanie restrukturyzacyjne prowadzone na podstawie ustawy o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców oraz ustawy o pomocy publicznej dla przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu dla rynku pracy podlega umorzeniu w zakresie należności wymienionych w art. 5. Taka propozycja jest myląca, ponieważ samodzielne zakłady opieki zdrowotnej nie mogą korzystać z ww. ustaw, ponieważ nie są przedsiębiorcami w rozumieniu ustawy o działalności gospodarczej. Projektowana zmiana ustawy o zoz- ach ma wejść w życie 1 stycznia 2005 r., a ustawa o pomocy publicznej i restrukturyzacji publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne ma wejść w życie 1 stycznia 2004 r..

Art. 5. w związku z art. 6

Art. 5 przewiduje w art. 5 ust. 1 pkt 2 w ramach restrukturyzacji zobowiązań publicznoprawnych zakładu umorzenie zobowiązań publicznoprawnych wraz z odsetkami z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez płatnika oraz na Fundusz Pracy. Zgodnie z art. 6 tej ustawy zobowiązania zakładu z tytułu składek na ubezpieczenie emerytalne, składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez ubezpieczonego oraz składek na ubezpieczenie zdrowotne wraz z odsetkami za zwłokę podlegają spłacie w ratach, w okresie 24 miesięcy od dnia wydania, przez organ restrukturyzacyjny, o którym mowa w art. 19 decyzji o warunkach restrukturyzacji. Umorzenie zobowiązań z tytułu składek na ubezpieczenie emerytalne w części finansowanej przez płatnika krzywdzi ubezpieczonych - pracowników zoz. Spowoduje, że nieopłacona przez pracodawcę w latach 1999-2003 część składki finansowana ze środków pracodawcy nie zostanie zaewidencjonowana na indywidualnym koncie ubezpieczonego w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, co w przyszłości spowoduje pomniejszenie świadczenia emerytalnego.

Art. 8

Istnieje duża obawa czy jednostki samorządu terytorialnego będą decydować się na umorzenie swoich należności, skoro zgodnie z art. 8 ust 2 nie mają prawa do rekompensaty ubytku ich dochodów przez budżet państwa

Art.11

Art. 11 przewiduje, że zawarcie ugody restrukturyzacyjnej mogłoby nastąpić, jeżeli opowie się za nią ponad 50% wierzycieli wierzytelności cywilnoprawnych mających łącznie ponad 50% ogólnej sumy wierzytelności przysługujących wierzycielom wymienionym w spisie. Ugoda taka wiązałaby natomiast wszystkich wierzycieli. Przepis ten daje możliwość zawarcia ugody wbrew woli licznej grupy wierzycieli, posiadających duży udział w łącznej sumie wierzytelności, których wierzytelności miałby na przykład większe szanse zaspokojenia w ramach postępowania upadłościowego. Wydaje się, że art. 11 ust. 3 ustawy o pomocy publicznej i restrukturyzacji (...) nie zapobiega możliwości zawierania ugód restrukturyzacyjnych z pokrzywdzeniem niekoniecznie niewielkiej części wierzycieli.

Art. 13.

Art. 13 w ustępie 2 stwarza możliwość wypowiedzenia ugody przez wierzycieli, z ważnych powodów. Zastanawia jak projektodawca definiuje ważne powody, tym bardziej, że wypowiedzenie ugody powoduje ważkie dla bytu podmiotu wnioskującego konsekwencje: umorzenie postępowania restrukturyzacyjnego, a tym samym zagrożenie likwidacją lub upadłością podmiotu.

Art. 16

Powstaje wątpliwość dlaczego w ust. 4 art. 16 projektodawca nie umieścił wyłączenia stosowania art. 13, który w ustępie 2 daje możliwość wypowiedzenia ugody przez wierzycieli. W konsekwencji brak jest zapisu uniemożliwiającego wypowiedzenie ugody przez pracowników, ale czy na takich samych warunkach jak wierzyciele o których mowa w ust 2 art. 13, tym bardziej, że indywidualne roszczenia pracowników podlegają spłacie do dnia wydania decyzji o zakończeniu restrukturyzacji.

Art. 20

Czy ustawa jest zgodna z przepisami o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców?

Art. 21

Powstaje wątpliwość kto ponosi koszty przygotowania programu restrukturyzacyjnego i w jaki sposób podmiot może wskazać precyzyjnie źródła finansowania, skoro BGK wydaje opinię w terminie 30 dni od dnia przekazania programu przez organ restrukturyzacyjny, już po złożeniu wniosku (Art. 22 ust 3 i 4)?

Art. 24

Zgodnie z pkt. 1 art. 24 zakład uzgadnia z wierzycielami publicznoprawnymi program. O jaki program chodzi, skoro, program restrukturyzacyjny musi być dołączony do wniosku (art. 20.1 pkt. 10).

Na podstawie pkt. 4) zakład zobowiązany jest do uzyskania zgody ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, jednostki samorządu terytorialnego albo podmiotu, który utworzył zakład na wykonanie ugód. Brak jest określenia terminu w jakim w/w podmioty wyrażają zgody lub nie i jakie są konsekwencje ich decyzji. Czy uzyskanie takiej decyzji nie powinno odbywać się przed złożeniem wniosku?

Art. 26.2

Organ restrukturyzacyjny przed wydaniem decyzji dokonuje oceny zgodności programu z Krajowym Planem Zabezp. Świadczeń Zdrowotnych. Na czym to będzie polegało?

Art. 36

Zgodnie z ust. 2 dotacje na wsparcie działań restrukturyzacyjnych mają pochodzić z budżetu państwa. Tymczasem w przyszłorocznym projekcie budżecie państwa nie zabezpieczono odpowiednich środków na ten cel.

W ustępie 5 i 6 projektodawca nie zakreślił terminów dla przekazania wniosku do Ministra Zdrowia i podjęcia przez niego decyzji w sprawie wysokości dotacji dla zakładu.

Art. 39 (art. 42 c - 42 e ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa)

Zgodnie z pkt 3) jednostka samorządu terytorialnego musi ustanowić zabezpieczenia. Czy jest to realne? Jakie jest stanowisko i opinie samorządów w tej kwestii ?

II. Projekt ustawy przepisy wprowadzające ustawę o pomocy publicznej i restrukturyzacji samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb państwa oraz niektóre osoby prawne oraz ustawę o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej.

Art. 8. Prawo upadłościowe i naprawcze

Art. 4911 ustawy - Prawo upadłościowe w proponowanym brzmieniu podważa sens stosowania wobec spółki użyteczności publicznej znajdującej się w Krajowej Sieci Szpitali przepisów prawa upadłościowego. Wymóg uzyskania pozytywnej opinii ministra właściwego do spraw zdrowia przed zgłoszeniem wniosku o ogłoszenie upadłości zakładu opieki zdrowotnej pozbawia wierzycieli możliwości skutecznego zaspokojenia swoich roszczeń. Brak pozytywnej opinii uniemożliwia wszczęcie postępowania sądowego w sprawie upadłości. Wydaje się, że uprawnienia ministra do spraw zdrowia powinny być ograniczone do udziału w postępowaniu upadłościowym, w ramach którego miałby on możliwość przekonania sądu, iż przesłanki do ogłoszenia upadłości nie zachodzą.

Ponadto brak jest uzasadnienia dla rezygnacji w przedmiotowy projekcie z zastosowania przepisów o wstępnym zgromadzeniu wierzycieli.

Art. 12.

Proceduralne kwestie dotyczące przekształcenia w spółki użyteczności publicznej uregulowane są w dwóch projektach ustaw (wymienionej w tytule i art. 35 b. ustawy o zmianie ustawy o zozach) co należy ocenić negatywnie, ponieważ utrudnia analizę zaproponowanych rozwiązań i skomplikuje ich stosowanie w przyszłość.

Art. 17

Art. 17 ust. 1 ustawy przewiduje mechanizm przejęcia pracowników zakładu opieki zdrowotnej przez spółkę użyteczności publicznej z dniem przekształcenia. W sposób nie jasny określone zostało stosowanie art. 17 ust. 4 tej ustawy .art. 8 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn nie dotyczących pracowników. Nie jest jasne czy przepisów tej ustawy nie stosuje się do pracowników zoz w ogóle, czy też wyłącznie w przypadku o którym mowa w art. 17 ust. 3 ustawy - Przepisy wprowadzające (...).

III. Projekt ustawy o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej.

1) w art. 2

poszerza się liczbę podmiotów zaliczanych do zoz o:

• ambulatorium lub ambulatorium z izba chorych jednostki wojskowej, Policji, Straży Granicznej, PSPoz, oraz Biura Ochrony Rządu
• stację sanitarno- epidemiologiczną
• wojskowy ośrodek medycyny prewencyjnej
• jednostkę organizacyjną publicznej służby krwi

Jakie jest uzasadnienie rozszerzenia, dlaczego do tej pory w/w podmioty nie miały statusu zoz?

2) art. 7

W sposób nieuzasadniony i należy to rozwiązanie ocenić negatywnie wyłącza się niemożność odmowy udzielenia świadczenia zdrowotnego ze względu na zagrożenie zdrowia. Ogranicza się w ten sposób prawa pacjenta.

3) a) dodaje się ust. 2a

Projektodawca daje delegację dla Ministra Zdrowia do wydania rozporządzenia w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych stanowiskach pracy. Powstaje pytanie czy taka delegacja jest rozszerzeniem uprawnienia dla Ministra Zdrowia, czy tak było do tej pory?

5) Uchyla się art. 18 c

W uzasadnieniu brak wyjaśnienia dlaczego likwiduje się przepisy dotyczące certyfikatu akredytacyjnego i Rady Akredytacyjnej.

11) Po art. 26 dodaje się rozdział 2a,

Art. 26 a. Tworzenie Krajowej Sieci Szpitali

Art. 26 b.3

W łączenie szpitala do sieci jest na wniosek lub za zgodą podmiotu, który go utworzył, po zasięgnięciu opinii Regionalnego Komitetu Sterującego ( Dlaczego nie Krajowego Komitetu Sterującego i po jego zatwierdzeniu a nie tylko opinii???) tym bardziej, że sieć jest tworzona w oparciu o Krajowy Plan Zabezpieczenia Świadczeń Zdrowotnych. ( pkt. 11) ust. 2)

Art. 26c.1

Tworzenie publicznej sieci szpitali

Do sieci wchodzą szpitale, które udzielają świadczeń w wykonywaniu umów zawartych z NFZ. Brak jest odpowiedniego zapisu w odniesieniu do sieci krajowej Powstaje wątpliwość jakie jest źródło finansowania sieci krajowej ( czy w zakresie nagłych zdarzeń jest to budżet państwa a w innych przypadkach poprzez umowy zawierane z NFZ ?).

Art. 26 e.

Należałoby rozważyć wyrażanie zgody na włączenie do sieci.

Art. 26 f.1 i następne

Art. 26 f nakłada na zakład obowiązek posiadania umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. To rozwiązanie trzeba ocenić pozytywnie. Przepis jest niejasny i nie precyzuje czy taki obowiązek dotyczy obu sieci.

12) w dziale I uchyla się rozdział 4.

Nie do zaakceptowania jest uchylenie rozdziału 4 dotyczącego czasu pracy pracowników zakładu opieki zdrowotnej z powodów o których mowa w Decyzji Prezydium KK z dnia 23 września 2003 r. ( w załączeniu).

28) art. 43.

Powstaje wątpliwość przez kogo będą finansowane udzielane świadczenia zdrowotne o których mowa w ust. 4 ze wskazań nagłych w okresie o którym mowa w ustępie 1 tego przepisu.

31) uchyla się art. 44 a

Uchylenie przepisu dotyczącego konkursu nie znajduje uzasadnienia .

38) art. 54 zgodnie z pkt. 3) ustępu 1 spółka użyteczności publicznej, zakład opieki zdrowotnej prowadzonej w formie jednostki budżetowej albo zakładu budżetowego mogą uzyskiwać środki finansowe z wydzielonej organizacyjnie działalności gospodarczej, z tym, że musi ono pozostawać w bezpośrednim związku z udzielaniem świadczeń zdrowotnych. Projektodawca nie precyzuje o jaką działalność chodzi. Pozostawienie takiego zapisy będzie rodziło trudności w praktyce.

39) art. 55

Art. 55 jest jednym z przykładów przyjęcia przez Projektodawcę krytykowanej zasady uznaniowości bez określenia kryteriów, w tym wypadku przyznania dotacji budżetowych w spółce użyteczności publicznej.

41) w dziale 2 uchylenie rozdziału 4a

Nie do zaakceptowania jest uchylenie rozdziału 4 dotyczącego szczególnych uprawnień pracowników zatrudnionych w samodzielnym publicznym zakładzie opieki zdrowotnej z powodów o których mowa w Decyzji Prezydium KK z dnia 23 września 2003 r. (w załączeniu).

Decyzja Prezydium KK nr 180/03
ws. opinii o projekcie nowelizacji ustawy o zakładach opieki zdrowotnej

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność" negatywnie opiniuje przekazany przez Ministerstwo Zdrowia na forum Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych projekt ustawy o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej.

Prezydium sprzeciwia się skutkom zaproponowanych rozwiązań, takim jak:

• uchylenie przepisów ograniczających maksymalną liczbę dyżurów medycznych do 2 tygodniowo i 8 miesięcznie oraz określających wynagrodzenie za każdą godzinę dyżuru oraz za pełnienie dyżuru w porze nocnej oraz w niedziele, święta i dni dodatkowo wolne od pracy,
• przedłużenie podstawowej normy dobowej czasu pracy z 7 godzin i 35 minut do 8 godzin,
• znaczne wydłużenie norm czasu pracy pracowników komórek organizacyjnych radiologii, radioterapii, medycyny nuklearnej - stosujących źródła promieniowania jonizującego, oraz fizykoterapii, patomorfologii, histopatologii, cytopatologii, cytodiagnostyki, medycyny sądowej lub prosektoriów - z 5 godzin na dobę i przeciętnie 26 godzin i 15 minut na tydzień do 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym,
• przedłużenie z 6 godzin na dobę i 31 godzin i 30 minut na tydzień do 8 godzin na dobę i 40 godzin na tydzień czasu pracy pracowników niewidomych zatrudnionych na stanowiskach wymagających kontaktu z pacjentami,
• utrata prawa do 6 godzin na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i przygotowanie do zajęć w ramach normy tygodniowej czasu pracy przez logopedów i rehabilitantów z wyższym wykształceniem oraz instruktorów gimnastyki leczniczej ze średnim wykształceniem,
• uchylenie przepisów regulujących zasady wynagradzania pracowników za pozostawanie w gotowości do udzielania świadczeń zdrowotnych poza zakładem opieki zdrowotnej,
• uchylenie przepisów regulujące zasady wypłacania dodatkowego wynagradzania za pracę w systemie zmianowym w porze nocnej i w niedziele i święta oraz w dni dodatkowo wolne do pracy,
• uchylenie przepisów regulujących zasady wypłacania dodatkowego wynagrodzenia pracownikom zatrudnionym w zespole wyjazdowym pogotowia ratunkowego,
• utrata mocy obowiązującej przepisów określających zasady wypłacania tym pracownikom nagród jubileuszowych,
• zmniejszenie z dwu- lub trzymiesięcznego wynagrodzenia do jednomiesięcznego wynagrodzenia wysokości odpraw przysługujących pracownikom przechodzącym na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy posiadającym co najmniej 15 letni okres zatrudnienia,
• uchylenie przepisów określających zasady wypłacania tym pracownikom dodatku stażowego.

Podstawowym założeniem projektu ustawy o zmianie ustawy o z.o.z. jest pozbawienie pracowników zakładów opieki zdrowotnej dotychczasowych szczególnych uprawnień w zakresie czasu pracy i zasad wynagradzania, związanych ze specyfiką pracy w służbie zdrowia (konstrukcją dyżuru medycznego, pracą w warunkach narażenia na szkodliwe oddziaływanie promieniowania).

Za ryzykowną należy uznać tezę sformułowaną w uzasadnieniu do projektu, według której pracownicy zakładów opieki zdrowotnej powinni być objęci jednolitymi zasadami określającymi czas pracy i zasady wynagradzania zawartymi w Kodeksie pracy, zaś zróżnicowanie tych uprawnień powinno odbywać się za pomocą swoistych źródeł prawa pracy, tj. układów zbiorowych pracy lub regulaminów. Możliwość zmian w ustawie o z.o.z. w proponowanym w projekcie kierunku możnaby rozpatrywać w sytuacji, gdyby powodzeniem zakończyły się próby wprowadzenia jednolitych norm ochronnych dla pracowników ochrony zdrowia w drodze ponadzakładowego układu zbiorowego pracy. Dotychczasowa praktyka wskazuje jednak, iż przede wszystkim z uwagi na słabość organizacji pracodawców szansa na zawarcie takiego układu są jednak znikome.

Projekt zakłada zatem, że zróżnicowanie warunków pracy i wynagradzania mogłaby odbywać się przede wszystkim w oparciu o zakładowe układy zbiorowe pracy i regulaminy. Należy jednak podkreślić, że z uwagi na funkcjonowanie w służbie zdrowia licznych zakładów opieki zdrowotnej zatrudniających niewielką liczbę pracowników znaczenie tych źródeł prawa pracy jest ograniczone. U pracodawców zatrudniających mniej niż 20 pracowników warunki zatrudnienia określane byłyby zatem w umowie o pracę, zaś poziom ich ochrony wyznaczałyby wyłącznie przepisy Kodeksu pracy.

Nie znajduje także potwierdzenia w treści projektu teza zawarta w uzasadnieniu projektu, jakoby głównym celem wprowadzenia zmian było dostosowanie przepisów ustawy o z.o.z. do zmian w Kodeksie pracy przewidujących wprowadzenie pięciodniowego tygodnia pracy.
Projekt ustawy o zmianie ustawy o z.o.z. godzi w ochronną funkcję przepisów regulujących czas pracy oraz zasady wynagradzania zawartych w ustawie o z.o.z. Nie zapewnia innego, skutecznego mechanizmu ochrony pracowników zakładów opieki zdrowotnej, który uwzględniałby konieczność stosowania rozwiązań szczególnych wynikających ze specyfiki ich pracy.

W tej sytuacji wprowadzenie proponowanych zmian przyniesie negatywne skutki w postaci kolejnych zwolnień pracowników służby zdrowia. Prezydium KK krytycznie ocenia projektowane zmiany, ponieważ nie uwzględniają one rzeczywistego stanu wykorzystywanej aparatury, w większości przestarzałej technicznie i stwarzającej przez to większe zagrożenie dla zdrowia nie tylko pacjentów, ale przede wszystkim obsługujących ją pracowników. Propozycje te są jednocześnie sprzeczne z obowiązującą w ochronie radiologicznej bardzo ważną zasadą (tzw. zasada ALARA) ograniczenia dawek promieniowania jonizującego do rozsądnego minimum i stwarzają zwiększone zagrożenie chorobą popromienną i innymi schorzeniami związanymi z warunkami pracy.

NSZZ "Solidarność" domaga się, aby propozycje rozwiązań dotyczących warunków pracy i norm czasu pracy pracowników organizacyjnych radiologii, radioterapii, medycyny nuklearnej - stosujących źródła promieniowania jonizującego, oraz fizykoterapii, patomorfologii, histopatologii, cytopatologii, cytodiagnostyki, medycyny sądowej lub prosektoriów były poprzedzone przeprowadzeniem analiz i badań na obszarze całego kraju dotyczących oceny ryzyka na stanowiskach pracy oraz przedstawieniem propozycji podjęcia działań w razie przekroczenia dopuszczalnych norm. Wyniki analiz i badań powinny być przedstawione partnerom społecznym, w celu uwzględnienia ich uwag przy opracowywaniu koncepcji rozwiązań prawnych.

Ponadto należy zwrócić wagę na konieczność uregulowań prawnych w celu spełnienia wymogów dyrektywy nr 90/679/EWG o ochronie pracowników przed ryzykiem związanym z narażeniem na działanie szkodliwych czynników biologicznych w miejscu pracy.

Decyzja Prezydium KK nr 196/2003
ws. opinii o projekcie rozporządzenia RM zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków i trybu udzielania kredytów i pożyczek ze środków Krajowego Funduszu Mieszkaniowego (...)

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność" wnosi następujące uwagi do projektu rozporządzenia Rady Ministrów zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków i trybu udzielania kredytów i pożyczek ze środków Krajowego Funduszu Mieszkaniowego oraz niektórych wymagań dotyczących lokali i budynków finansowanych przy udziale tych środków:

1. Negatywnie opiniujemy zmiany procedury ubiegania się o kredyty poprzez wprowadzenie dodatkowego obowiązkowego etapu postępowania o uzyskanie promesy kredytu, przy czym dotychczasowe postępowanie o kwalifikację wstępną nie byłoby etapem obowiązkowym. Nieobowiązkowa kwalifikacja wstępna oznacza pomnożenie trudnej dla niewielkich TBS-ów w małych gminach pracy związanej z przygotowaniem wymaganych dokumentów. Ponadto można się spodziewać, że wobec szczupłości środków i faktu, iż promesa stanowi faktyczne zobowiązanie banku, kwalifikacja wstępna nie będzie dla inwestora żadną gwarancją, że nakłady niezbędne do przygotowania wniosku o promesę warto ponosić.
2. Nie akceptujemy propozycji zmiany kryteriów służących punktowej ocenie przedkładanych przez kredytobiorców wniosków, ponieważ dąży ona do obniżenia znaczenia kryteriów społecznych i całkowitej rezygnacji z niektórych z nich (m.in. dotyczących rynku pracy). Uważamy, że jeżeli nie można wspierać, z powodu braku środków finansowych wszystkich wartych tego projektów, ocena społeczna winna stanowić istotne ogniwo selekcji.
3. Za pozytywną zmianę uważamy propozycję zniesienia obowiązującego dziś minimalnego (4,5%) poziomu rocznego oprocentowania kredytów udzielanych KFM. Przy niskiej inflacji jest to krok konieczny.

Uwagi szczegółowe w załączeniu.

Załącznik do decyzji Prezydium KK nr 196/2003

Uwagi szczegółowe do projektu rozporządzenia Rady Ministrów zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków i trybu udzielania kredytów i pożyczek ze środków Krajowego Funduszu Mieszkaniowego oraz niektórych wymagań dotyczących lokali i budynków finansowanych przy udziale tych środków:

1) § 3 ust. 2 zakłada, że wniosek o udzielenie kredytu poprzedzony musi być wnioskiem o przyznanie promesy bez względu na to czy wcześniej przyznano kwalifikację do uzyskania promesy. Postulujemy, rezygnację z wprowadzania promesy, utrzymanie kwalifikacji do uzyskania kredytu i odpowiednie dostosowanie terminów,

2) W § 3 ust. 4 określenie "w tym samym terminie" - jest sztywne i może budzić spory interpretacyjne - należy zamienić na "w tym samym sezonie budowlanym",

3) W § 4 ust. 2 pkt 1 a, b oraz § 7 ust. 1 pkt. 5 a, b wyrazy "bilans za pierwsze półrocze" i "rachunek zysków i strat za pierwsze półrocze" należy zastąpić określeniem "sprawozdanie F01 za pierwsze półrocze", które zawiera niezbędne, do oceny kondycji finansowej kredytobiorcy dane finansowe,

4) W § 4 ust. 2 pkt 1 lit. e wprowadzono obowiązek dołączenia przez wnioskodawcę do wniosku wstępnego informacji pozwalającej na ocenę zdolności do obsługi zobowiązań; jednakże nie zostały one jednoznacznie określone, co daje Bankowi Gospodarstwa Krajowego swobodę określania wymaganych dokumentów; przy tak nieprecyzyjnie sformułowanym zapisie będą powstawały sytuacje, w których wnioskodawca nie będzie mógł prawidłowo złożyć wniosku, co może skutkować jego zwrotem bez rozpatrzenia,

6) W § 4 ust. 2 pkt .4 lit. g kropkę należy zastąpić przecinkiem i dodać zapis w brzmieniu: "według cen obowiązujących na dzień składania wniosku wstępnego",

7) W § 4 ust. 3 pkt 4 wprowadzono obowiązek dołączenia do wniosku wstępnego składanego w formie wniosku o promesę listy kandydatów na lokatorów co najmniej 60% lokali mieszkalnych finansowanych z udziałem kredytu. Sytuacja taka jest praktycznie niemożliwa do określenia w przypadku inwestycji mieszkaniowych w całości realizowanych na potrzeby poszczególnych gmin. Spowodowane to jest faktem, że w wielu przypadkach gminy obsługują kolejkę osób oczekujących na mieszkania i nabywając mieszkania na swoje potrzeby w TBS-ach realizują swoje zadania własne. Lista takich osób jest często bardzo długa. Przy tak sformułowanym zapisie istnieje możliwość wyłączenia TBS-ów realizujących mieszkania na potrzeby gmin, jednych z najlepszych klientów, z możliwości ubiegania się o kredyty z KFM,

8) § 4 ust. 4 wprowadza kategorię wniosków "uprzywilejowanych" tj. dotyczących przedsięwzięć inwestycyjno-budowlanych, polegających na budowie, przebudowie lokali mieszkalnych lub adaptacji lokali na cele mieszkalne, przeznaczonych dla osób zamieszkujących uprzednio w budynkach lub lokalach zniszczonych w wyniku powodzi, huraganu lub osuwiska ziemnego, czyli w przypadku klęski żywiołowej. Brak jednak jasnego zapisu jak uwzględniana będzie priorytetowość tych przedsięwzięć,

8) § 6 - w rozporządzeniu powinien znaleźć się zapis obligujący Bank Gospodarstwa Krajowego do publikowania corocznie przed terminem składania wniosków wstępnych, kryteriów kwalifikacji wniosków które posłużą do oceny o której mowa w §6, ograniczy to zbędne koszty podmiotów nie spełniających kryteriów,

9) W § 6 pkt. 10 brak daty granicznej, do której rada nadzorcza Banku musi zatwierdzić plan finansowy funduszu, co uniemożliwia planowanie szczegółowo inwestycji przez TBS i spółdzielnie,

10) Zapisany w § 6 ust. 11 i 12 termin 4 miesięcy na złożenie wniosku o promesę po uzyskaniu zawiadomienia o zakwalifikowaniu do udzielania promesy lub złożenia wniosku po otrzymaniu promesy, jest technicznie nie możliwy do dotrzymania. Proponujemy - w wypadku pozostawienia promesy jako etapu obligatoryjnego - wydłużenie terminu składania wniosku z 4 do 6 miesięcy, z możliwością jego przedłużenia o kolejne dwa miesiące,

11) W § 7 ust. 1 wykaz dokumentów, jakie należy dołączyć do wniosku o udzielenie kredytu, jest zbyt obszerny gdyż promesa udzielona 4 miesiące wcześniej wymagała złożenia podobnych dokumentów,

12) W § 7 ust.1 pkt. 6 kropkę należy zastąpić przecinkiem i dodać zapis w brzmieniu: "w przypadku, gdy wniosek dotyczy lokali dla tych osób",

13) W § 9 ust. 1, biorąc pod uwagę zapis pkt 11, termin rejestracji wniosku przez Bank winien wynosić 1 miesiąc a nie 3,

14) W § 12 ust. 4 powiększenie wskaźnika z 0,85 na 1,00 wzrostu cen wymaga łącznej analizy ze zmianami opisanymi w pkt 14. Ponadto powiększenie o 0,30 % przy kolejnej spłacie zadłużenia nawet gdy wprost cen jest mniejszy jest niczym nie uzasadnione - w pkt 4 należy wykreślić ostatnie zdanie,

15) w tabeli oceny punktowej wniosków wstępnych, w części I - ocena planowanego przedsięwzięcia inwestycyjno budowlanego:

• w kryterium I.1. - dostosowanie budynku do potrzeb osób niepełnosprawnych zdefiniowano jako lokal mieszkalny dający się dostosować do potrzeb osób niepełnosprawnych - inwalidów ruchu. To zawężenie jest nieuzasadnione, znane są realizacje przez TBS zespołów mieszkań dla np. osób niepełnosprawnych intelektualnie. Nie ma żadnego uzasadnienia dla odmowy dodatkowego wsparcia takim inicjatywom. Należy rozważyć możliwość funkcjonowania obu kryteriów jednocześnie: 1. przystosowanie mieszkania dla osoby o dysfunkcji ruchu - 5 pkt oraz 2. realizacja mieszkań dla osób niepełnosprawnych - 10 pkt;
• w kryterium I.6. - wartość gruntu, niesłusznie zrezygnowano z podziału uwzględniającego wielkość miejscowości - poziom 3% będzie występował we wszystkich większych miastach; zaproponowany wzór jest niezrozumiały;
• ponadto dla specjalnych przedsięwzięć (np. zespół mieszkań dla osób niepełnosprawnych z lokalem dla ich opiekuna/obsługi lub tp.) należy zapisać możliwość przyznania pkt w kryteriach 2,3,4,5,6 jeśli są one niespełnione z przyczyn uzasadnionych specyfiką projektu.

16) W tabeli oceny punktowej wniosków wstępnych w części II ocena planowanego polityki w zakresie rozwoju lokalnego i regionalnego:

• uważamy za nieuzasadnione wyeliminowanie kryterium przeciwdziałaniu bezrobociu oraz potencjalnych możliwości absorpcji bezrobocia a także strategii rozwoju regionalnego;
• nie znajdujemy uzasadnienia dla likwidacji kryterium "sposób kwalifikacji najemców mieszkań", przyjmowanie najemców spoza gminy jest narzędziem absorpcji bezrobotnych, jeśli wszyscy potencjalni kredytobiorcy takie zapisy wprowadzili nie oznacza to, że po likwidacji kryterium w rozporządzeniu nadal będzie ono powszechne;
• w kryterium II.5. zaangażowanie gminy w przedsięwzięcie - zbędne jest zastrzeżenie iż musi to być zaangażowanie gminy na terenie której planowana jest lokalizacja;
• w kryterium II.7. - zaproponowano zawężenie preferencji do modernizacji istniejących budynków; aktualnie obowiązujący zapis odnowa miast jest szerszy, może na przykład objąć także budynek plombowy realizowany w ramach programu kompleksowej rewitalizacji danego obszaru miejskiego.