9 marca 2004 (51-52/04)

Komunikat

W dniu 09 marca 2004 r. odbyło się w Spale posiedzenie prezydium Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność", podczas którego negatywnie zaopiniowano projekt tzw. "Programu na rzecz zatrudnienia osób powyżej 50 roku życia" opracowany przez Ministerstwo Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej. W ocenie prezydium projekt całkowicie ignoruje sytuację polskiego rynku pracy, tj. brak nowych miejsc pracy, niskie nakłady na aktywizację pracowników, niskie usługi urzędów pracy i politykę pracodawców ignorującą uprawnienia pracowników. W ubiegłorocznych założeniach rządowych "Program 50+" miał przyczynić się do tworzenia nowych, lepszych miejsc pracy dla około 80 tys. osób rocznie w tej grupie ryzyka. Przedłożony projekt jest niewielkim (pilotażowym), kosztownym programem, nie gwarantującym zatrudnienia nawet dla 2 tys. osób. Aby spełniał założenia, konieczne są większe nakłady, głębsze i wielowariantowe zachęty dla pracodawców, m.in. poprzez refundację kosztów za utworzone miejsca pracy, dopłaty do wynagrodzeń czy szkoleń prowadzonych wyłącznie w ramach umów trójstronnych lub w miejscu pracy. Niezbędne też jest zwiększenie pomocy świadczonej przez powiatowe urzędy pracy. Prezydium KK odrzuca projekt, który w rzeczywistości zmierza do ograniczania i likwidacji zasiłków i świadczeń przedemerytalnych, co pogorszy sytuację osobistą i rodzinną pracowników powyżej 50 roku życia, gdyż mają oni znikomą szansę na zatrudnienie, będąc często osobami schorowanymi. Prezydium KK uważa, że jest to projekt wymyślony jako kontrprojekt dla inicjatywy obywatelskiej zmiany ustawy o zatrudnieniu w celu przywrócenia zasiłków i świadczeń przedemerytalnych korzystnych dla pracowników w tej grupie wiekowej (zwłaszcza, że projekt obywatelski zyskał nie tylko poparcie ponad 650 tys. osób, ale także trzech central związkowych, a projekty rządowe budzą powszechny opór).

Negatywnie oceniono również rządowy projekt ustawy o Polskiej Agencji Handlu i Inwestycji Zagranicznych. Prezydium KK stwierdziło, iż wobec zapowiedzi rządu o ograniczeniu liczby agencji nie ma podstaw do powołania następnej agencji rządowej w miejsce już funkcjonującej Polskiej Agencji Informacji i Inwestycji Zagranicznych S.A.

• Dariusz Wasielewski - rzecznik prasowy

Decyzja Prezydium KK nr 51/04
ws. opinii o projekcie ustawy o Polskiej Agencji Handlu i Inwestycji Zagranicznych

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność" negatywnie ocenia projekt ustawy o Polskiej Agencji Handlu i Inwestycji Zagranicznych.
Wobec zapowiedzi rządu o ograniczeniu liczby agencji nie ma podstaw do powołania następnej agencji rządowej w miejsce już funkcjonującej Polskiej Agencji Informacji i Inwestycji Zagranicznych S.A.

W projekcie ustawy obniżono rolę informacyjną Agencji, co jest niekorzystne z punktu widzenia partnerów społecznych, a z nazwy Agencji znika określenie: "Informacji". Istnieje więc obawa, że polityka informacyjna może ulec dalszemu pogorszeniu, podczas gdy szybki dostęp do rzetelnej informacji na temat inwestycji zagranicznych mógłby w sposób radykalny poprawić dialog społeczny pomiędzy związkami zawodowymi a przedsiębiorstwami międzynarodowymi.

Niemożliwym będzie prowadzenie i udział Agencji w negocjacjach z inwestorami na podstawie udzielonych ustawowych upoważnień z powodu decyzji KRM o zaprzestaniu prac nad projektem ustawy o finansowym wspieraniu inwestycji wieloletnich o dużym znaczeniu dla gospodarki.

Decyzja Prezydium KK nr 52/04
ws. opinii o projekcie tzw. Programu 50+

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność" negatywnie opiniuje projekt tzw. "Programu na rzecz zatrudnienia osób powyżej 50 roku życia" opracowany przez MGPiPS.

Projekt całkowicie ignoruje sytuację polskiego rynku pracy tj. brak nowych miejsc pracy, niskie nakłady na aktywizację pracowników, niskie usługi urzędów pracy i politykę pracodawców ignorującą uprawnienia pracowników.

W ubiegłorocznych założeniach rządowych "Program 50+" miał przyczynić się do tworzenia nowych, lepszych miejsc pracy dla około 80 tys. osób rocznie w tej grupie ryzyka. Przedłożony projekt jest niewielkim (pilotażowym), kosztownym programem, nie gwarantującym zatrudnienia nawet dla 2 tys. osób. Aby spełniał założenia, konieczne są większe nakłady, głębsze i wielowariantowe zachęty dla pracodawców m.in. poprzez refundację kosztów za utworzone miejsca pracy, dopłaty do wynagrodzeń czy szkoleń prowadzonych wyłącznie w ramach umów trójstronnych lub w miejscu pracy. Niezbędne też jest zwiększenie pomocy świadczonej przez powiatowe urzędy pracy.

"Projekt 50+" nie jest osadzony w konkretnych przepisach prawnych aktualnej ustawy o zatrudnieniu jak i w rządowym projekcie ustawy o promocji zatrudnienia, co utrudnia ocenę proponowanych zmian prawnych. Stąd m.in. fikcją będzie propozycja wydłużenia okresu ochronnego przed wypowiedzeniem umów o pracę pracownikom powyżej 60 roku życia, która przyczyni się bardziej do zwolnień niż do utrzymania ochrony tej grupy pracowników. Fikcją są również propozycje zarówno zwiększenie doradztwa jak i szkoleń, gdyż same te działania nie przyczynią się do wzrostu zatrudnienia na coraz bardziej płytkim rynku pracy, zwłaszcza że przewiduje się limitowanie kosztów na aktywizację jednego bezrobotnego.

Prezydium KK odrzuca projekt, który w rzeczywistości zmierza do ograniczania i likwidacji zasiłków i świadczeń przedemerytalnych, co pogorszy sytuację osobistą i rodzinną pracowników powyżej 50 roku życia gdyż mają oni znikomą szansę na zatrudnienie, będąc często osobami schorowanymi.

Prezydium KK uważa, że jest to projekt wymyślony jako kontrprojekt dla inicjatywy obywatelskiej zmiany ustawy o zatrudnieniu w celu przywrócenia zasiłków i świadczeń przedemerytalnych korzystnych dla pracowników w tej grupie wiekowej (zwłaszcza, że projekt obywatelski zyskał nie tylko poparcie ponad 650 tys. osób, ale także trzech central związkowych a projekty rządowe budzą powszechny opór).

W rezultacie nie jest to program promujący zatrudnienie osób powyżej 50 roku życia, lecz propagandowa oferta powrotu do życia zawodowego, przy kurczącym się stale rynku pracy i na własne ryzyko, skierowana do emerytów i "przedemerytów".

Prezydium KK uważa, że należy tworzyć realne programy przyczyniające się zarówno do wzrostu zatrudnienia czy kwalifikacji zawodowych, z równoległym systemem osłony bezrobotnych pozbawionych prawa do zasiłku m.in. poprzez wprowadzenie obowiązkowego systemu ubezpieczeń od ryzyka bezrobocia a nie poprzez ciągłe zmiany przepisów. Programy specjalne typu "50+" można i należy realizować zgodnie z ustawą o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu z 14 grudnia 1994 r. (art. 5.1 i 6a).