10 grudnia 2001 (179-182/2001)

Decyzja Prezydium KK nr 179/2001 ws. upoważnienia do podpisania Protokołu Dodatkowego nr 6 do PUZP dla Pracowników Wojskowych Jednostek Organizacyjnych

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” upoważnia Mirosława Kamieńskiego, przewodniczącego Sekcji Krajowej Pracowników Cywilnych MON NSZZ „Solidarność” do podpisania w imieniu NSZZ „Solidarność” Protokołu Dodatkowego nr 6 do Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Pracowników Wojskowych Jednostek Organizacyjnych Sfery Budżetowej

Stanowisko Prezydium KK nr 180/2001 ws. studenckiego protestu

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wyraża zdecydowane poparcie dla studenckiego protestu przeciwko rządowemu projektowi zmniejszenia ulg za przejazdy PKP i PKS dla uczącej się młodzieży.
Niezależne Zrzeszenie Studentów i liczne środowiska nauczycielskie oraz akademickie reprezentowane przez NSZZ „Solidarność”  słusznie ostrzegają, że ta karygodna propozycja uderzy w studentów i uczniów w całym kraju. Wielu z nich może utrudnić drogę do dalszej edukacji.
Obecny rząd już po raz kolejny w tak krótkim czasie dowiódł, że edukacja młodych ludzi nie znajduje się na liście jego priorytetów. Poszukiwanie oszczędności na finansowaniu dostępu młodzieży do wiedzy świadczy o braku wyobraźni władzy albo o świadomym działaniu na szkodę przyszłych pokoleń. NSZZ „Solidarność” stanowczo sprzeciwia się takim działaniom rządu SLD – UP - PSL.

Decyzja Prezydium KK nr 181/2001 ws. projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia ws. wykazu zwolnionych od cła sprzętu i urządzeń rehabilitacyjnych ułatwiających i umożliwiających proces rehabilitacji (...)

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wnosi o uzupełnienie projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie wykazu zwolnionych od cła sprzętu i urządzeń rehabilitacyjnych ułatwiających i umożliwiających proces rehabilitacji leczniczej i zawodowej osób niepełnosprawnych oraz towarów specjalnie przystosowanych do celów pomocy naukowej, kulturalnej i podnoszenia kwalifikacji zawodowych tych osób o następujące propozycje zgłoszone przez Sekcję Krajową Osób Niepełnosprawnych NSZZ ”Solidarność”:
- Kod CN 9021: kołnierze ortopedyczne typu Florida i Schantcza, łóżka, podnośniki i stoły rehabilitacyjne, materace przeciwodleżeniowe, podciągi na opadającą stopę, stabilizatory stawu kolanowego, Uniwersalne Gabinety Usprawnienia Leczniczego i ich oprzyrządowanie, wózki inwalidzkie: z urządzeniem sanitarnym, leżakowe z wyższym oparciem i pokojowe;
- Kod CN 9504: uzupełnienie z zapis, że dotyczy tylko sprzętu dostosowanego do potrzeb osób niepełnosprawnych, niewidzących i niewidomych.

Decyzja Prezydium KK nr 182/2001 ws. opinii o projektach ustaw okołobudżetowych

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” przyjmuje opinię o projekcie ustaw okołobudżetowych.

Załącznik do decyzji nr 182/2001 Prezydium KK NSZZ „Solidarność”: 
1) Zmiana ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wnosi o odrzucenie przedłożonych zmian w art. 11 ustaw okołobudżetowych w całości. Rządowy projekt zmian koncentruje się głównie na dalszym ograniczaniu praw i obniżaniu wysokości świadczeń dla osób bezrobotnych, jak i chcących przejść na zasiłek przedemerytalny pracowników zwalnianych z przyczyn zakładu pracy. System zasiłków musi być utrzymany zgodnie z prawami konstytucyjnymi, z normami i zasadami konwencji MOP nr 102 i 168 oraz  Europejską Kartą Społeczną.
Ograniczenia dotkną dużą liczbę świadczeniobiorców (aktualnie zasiłki dla bezrobotnych pobiera około 500 tys. osób, a zasiłki i świadczenia przedemerytalne około 400 tys. osób na 3 mln zarejestrowanych osób bezrobotnych), w sytuacji gdy praktycznie nie mogą liczyć na pomoc społeczną.
Dlatego nie wyrażamy zgody na:
- odebranie prawa do zaliczenia do okresu pobierania gwarantowanego zasiłku okresowego z pomocy społecznej do okresu wymaganego do nabycia prawa do zasiłku dla bezrobotnych (art. 23 ust. 2 pkt 2a ustawy);
- odstąpienie od zaliczania do okresu wymaganego do nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego okresu aktualnie pobieranego zasiłku dla bezrobotnych (art. 37.1 ust. 1 ustawy). Przypominamy, że 6 maja 2000 r. było to możliwe, 1 stycznia 2001 r. odebrano to prawo, 22 czerwca 2001 r. przywrócono, a obecnie ponownie się je likwiduje);
- likwidację zasiłku przedemerytalnego oraz wprowadzenie w jego miejsce świadczenia przedemerytalnego (art. 37j ustawy). Oznacza to, że znika też zasiłek podwyższony do 160% stosowany w powiatach uznanych za zagrożone szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym;
- zmniejszenie świadczenia przedemerytalnego z 90% do 80% kwoty emerytury oraz na ograniczanie wysokości nowo przyznanych świadczeń przedemerytalnych do dwukrotnej wysokości zasiłku dla bezrobotnych (art. 37k ust. 2 ustawy);
- obniżenie zasiłków dla bezrobotnych oraz świadczeń przedemerytalnych w wyniku przejścia na system jednorazowej waloryzacji w roku (art. 26 ustaw okołobudżetowych -  art. 8 druku sejmowego 64). Zasiłki dla bezrobotnych w Polsce mają jedną z najniższych w Europie wysokości i znacząco odbiegają od norm konwencji MOP nr 168;
- skreślenie delegacji dla Rady Ministrów do skracania okresu wymaganego do nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego oraz podwyższanie jego wysokości dla pracowników zwalnianych z restrukturyzowanych sektorów gospodarki narodowej objętych programami restrukturyzacyjnymi przyjętymi przez Radę Ministrów (art. 37k ust. 8a ustawy);
- likwidację możliwości wybrania korzystniejszego rozwiązania w wyborze podstawy przyznania świadczenia (art. 37 k ust. 8);
- zaostrzenie warunków uzyskania prawa do emerytury (art. 37k ust. 1 pkt 2);
- 1 -
- obniżenie wielkości świadczenia przedemerytalnego w kwocie zaliczkowej ze 160% do 120% (art. 37 k ust. 6);
- ograniczanie praw byłych pracowników państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej w zakresie warunków do uzyskania prawa do emerytury i wysokości świadczenia (art. 37 k ust. 9 i 10 ustawy);
- zniesienie ulgi dla pracodawcy zatrudniającego absolwenta w postaci składki na Fundusz Pracy należnej od wynagrodzenia tego absolwenta (art. 37 g ustawy) oraz innych kosztów zatrudnienia (art. 57 ust. 7 ustawy);
- wykreślenie delegacji dla Rady Ministrów ws. przyznania w powiatach zagrożonych recesją  i degradacją społeczną prawa do podwyższonego zasiłku przedemerytalnego oraz stypendium na szkolenie dla absolwentów (art. 37 i ust. 4 ustawy) – uwagę zwraca brak uzasadnienia dla tej zmiany;
- zawieszenie prawa do świadczenia przedemerytalnego w przypadku osiągnięcia przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jeżeli w danym miesiącu kwota tych przychodów przekroczyłaby dwukrotnie wysokość zasiłku dla bezrobotnych (art. 37 n ust. 2 pkt 2);
- brak projektu rozporządzenia ministra właściwego ds. pracy ws. trybu przekazywania Funduszowi Pracy poprzez Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa środków na świadczenia przedemerytalne dla byłych pracowników PGR (art. 37 o ust. 4);
- nierówne traktowanie pracodawców zakładów pracy chronionej i zakładów aktywności zawodowej, na które nakłada się obowiązek płacenia składek na Fundusz Pracy za zatrudnionych pracowników o znacznym lub wnioskowanym stopniu niepełnosprawności (art. 54 ustawy);
- obniżenie o 40% średniej kwoty zasiłku stałego z pomocy społecznej wypłacanych na ubezpieczenie zdrowotne bezrobotnych bez prawa do zasiłku lub stypendium (art. 2 ust. 2 ustawy);
- niepłacenie składki za bezrobotnych bez prawa do zasiłku lub osób na gwarantowanym zasiłku okresowym z pomocy społecznej, gdy osoby te podlegają obowiązkowi zdrowotnemu z innych tytułów (art. 2 pkt 1 i pkt 4 ustawy).
2) Zmiana ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wnosi o odrzucenie w całości przedłożonych zmian w art. 8 ustaw okołobudżetowych, które ocenia negatywnie, m.in. ze względu na jednostronne złamanie umowy społecznej, jaką był pakt o przedsiębiorstwie państwowym w trakcie przekształcania.
Ponadto zmiany te odbiegają znacząco od norm konwencji MOP nr 173 i zalecenia MOP nr 180 o ochronie roszczeń pracowników w wypadku niewypłacalności pracodawcy - z powodu znacznego zawężenia katalogu wypłat pracowniczych, jak i braku właściwej konsultacji (we właściwym czasie) z reprezentatywnymi organizacjami pracodawców i pracowników.
Krytykujemy propozycje zmian, ponieważ:
- zwiększają wpływ Ministra Finansów na rozszerzenie zakresu przedmiotowego ustawy kosztem partnerów społecznych (art. 3 ust. 3 i art. 6b ustawy);
- zawężają katalog wypłat o likwidowane świadczenia jednorazowe i składki na ubezpieczenia społeczne pracowników (art. 4 ustawy);
- 2 -
- tworzą fikcję nadzoru nad gospodarką finansową i działalnością Funduszu poprzez likwidację 6-osobowej Rady Funduszu, złożonej z przedstawicieli organizacji pracodawców i pracowników i przekazanie jej zadań 24-osobowej Naczelnej Radzie Zatrudnienia (art. 15 ustawy);
- dopuszczają pobór, zbędnej w razie likwidacji art. 4 ustawy, składki pracodawców na wypłatę znacznie okrojonych wypłat z pozostałych tytułów pracowniczych;
- likwidują możliwość zawieszenia składki pracodawców na określony czas (art. 18 a ustawy);
- dopuszczają do osłabienia poziomu windykacji (art. 24 ustaw okołobudżetowych);
- dopuszczają do działania na niekorzyść Funduszu m.in. poprzez odsunięcie Funduszu od procesu sprzedaży udziałów i akcji, jak i odebranie prawa do określania przez Fundusz warunków ewentualnej ich sprzedaży  (art. 25 ustaw okołobudżetowych);
- likwidują prawo związków zawodowych do składania wniosków o wypłatę świadczeń jednorazowych i pożyczek na składki na ubezpieczenia społeczne pracowników (art. 4 ustawy) i do opiniowania aktu wykonawczego do ustawy określającego wzór i tryb składania wniosku (art. 23 ustawy).
Propozycje zmian przyczynią się do pogorszenia sytuacji tak pracowników, jak i pracodawców, pogłębią trudności na polskim rynku pracy oraz pogorszą dialog społeczny.
Alternatywą dla zmian rządowych winien stać się, uzgodniony 28 X 1998 r. między resortem pracy, Krajowym Urzędem Pracy i Radą FGŚP projekt kompleksowej nowelizacji ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych. Powinien on zostać dopracowany w Trójstronnej Komisji ds. Społeczno - Gospodarczych, o co wnosiło Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” w dniu 29 listopada 2001 r.
3) Zmiana ustawy – o ułatwianiu zatrudnienia absolwentów szkół
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” negatywnie opiniuje proponowane przez rząd zmiany ze względu na zawężenie działania przepisów ustawy do powiatów uznanych za zagrożone szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym (art. 21 ustaw okołobudżetowych). Według rządu ustawa ma działać tam, gdzie nie ma szans na żadną ofertę pracy, a tam, gdzie istnieją teoretycznie nowe miejsca pracy, ustawa działać nie będzie. Ponadto autorzy zmiany używają niezdefiniowanych ustawowo pojęć – „rejony” zamiast „powiatów” (art. 1 ustawy).
Również negatywnie oceniamy zmianę terminu zwrotu należnych składek z okresów 30-dniowych na okresy półroczne (art. 3 ust. 2 ustawy), gdyż jest to przerzucanie kosztów z budżetu państwa na pracodawców zatrudniających absolwentów.
4) Zmiana ustawy – o zakresie stosowania wyrobów zawierających azbest
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” negatywnie ocenia proponowaną przez rząd zmianę likwidacji możliwie łatwiejszego przechodzenia na zasiłek przedemerytalny zatrudnionych w niektórych zakładach związanych z wytwarzaniem azbestu (art. 5 ustawy). Jest to szczególnie niedobra propozycja zmian godząca w najsłabszych, schorowanych na skutek stosowania azbestu, mizernie opłacanych pracowników.
5) Zmiana ustawy o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” negatywnie opiniuje proponowane przez rząd:
- 3 -
-   zamrożenie w roku 2002 wynagrodzeń dla pracowników państwowej sfery budżetowej;
- pozbawienie możliwości wzrostu płac pracowników publicznych zakładów opieki  zdrowotnej poprzez zmianę w ustawie o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców.
Przypominamy, że ustalanie wysokości wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej jest ściśle uregulowane prawnie: w projekcie ustawy budżetowej średnioroczne wskaźniki wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej na rok następny nie mogą być niższe od wskaźników zawartych w propozycji rządowej, przedstawionej Komisji Trójstronnej ds. Społeczno-Gospodarczych przez rząd do dnia 15 czerwca 2001 r. Prawo nie przewiduje więc arbitralnego decydowania przez rząd o wysokości wynagrodzeń w sferze budżetowej.
Zaniżenie płac pracowników cywilnych państwowej sfery budżetowej jest przedmiotem rozpoczętego w 2000 r. sporu NSZZ „Solidarność” z rządem.
6) Zmiana ustawy o szkolnictwie wyższym
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” negatywnie opiniuje propozycję przesunięcia II i III etapu poprawy wynagrodzeń pracowników szkół wyższych o jeden rok  oraz zaniechania waloryzacji płac w latach 2002 - 2004, zawartą w projekcie ustawy o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym.
Przesunięcie terminu II etapu na 1 września 2003 r. i brak waloryzacji oznacza, że przez blisko 2 lata płace pracowników szkół wyższych będą utrzymywane na niezmienionym niskim poziomie, a wartość realna wynagrodzeń będzie spadać, niwelując pozytywne skutki I etapu podwyżek, od 1.09.2001 r.
Wprowadzenie w lipcu 2001 r. ustawowego zapisu o trzech etapach poprawy wynagrodzeń było decyzją naprawiającą wieloletnie zaległości w kształtowaniu wynagrodzeń pracowników szkół wyższych. Została ona podjęta w parlamencie przy wyjątkowej zgodności wszystkich ugrupowań politycznych. Szkolnictwo wyższe, które w ostatnich latach dokonało ogromnego wysiłku, zwiększając prawie trzykrotnie liczbę studentów bez znaczącego zwiększania wynagrodzeń, jest dziedziną zbyt ważną dla kraju, aby dalej lekceważyć jego uzasadnione potrzeby.
7) Zmiana ustawy o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” negatywnie opiniuje proponowane zmiany:
-   zmniejszenie ulg na przejazdy PKP i PKS ze 100% do 75% oraz z 50% do 37%,
-   ograniczenie prawa do korzystania z ulgi jedynie przy  przejazdach w 2 klasie pociągów. 
Zmiany powyższe dotkną przede wszystkim emerytów i rencistów, niepełnosprawnych, dzieci i młodzież uczącą się (także studentów) oraz nauczycieli. Nie do przyjęcia jest uzasadnienie tych zmian koniecznością ograniczenia nadużyć występujących przy sprzedaży biletów ulgowych.
Efekty takiego sposobu walki z nadużyciami dotkną grupy najsłabsze (osoby niepełnosprawne, emeryci i renciści) oraz młodzież uczącą się. Rząd nie proponuje żadnych działań osłonowych dla najuboższych, lekceważąc w ten sposób elementarne  potrzeby rodziny związane z obowiązkiem edukacji. Przypominamy, że wg GUS szacunkowa liczba osób w wieku 7 - 19 lat w rodzinach o dochodach poniżej granicy ubóstwa wynosiła w roku 2000:
- około 1,6 mln - poniżej tzw. ustawowej granicy ubóstwa,
- około 1 mln.- poniżej minimum egzystencji.
- 4 -
8) Zmiana ustawy – Kodeks pracy
Prezydium KK NSZZ „Solidarność” negatywnie opiniuje  propozycje zmian:
-  skrócenia wymiaru urlopu macierzyńskiego (art. 180) z 26 tygodni do 16 tygodni przy pierwszym porodzie, z 26 tygodni do 18 tygodni - przy następnym, przy urodzeniu więcej niż jednego dziecka - z 39 do 26 tygodni;
-   skrócenia wymiaru urlopu na warunkach macierzyńskiego (art. 183);
-  skrócenia minimalnego wymiaru trwania urlopu macierzyńskiego pracownicy z 16 do 8 tygodni (art. 180 § 5) (niewykorzystaną część urlopu można będzie udzielić ojcu na pisemny wniosek). 
Zasada dopuszczająca  możliwość zrezygnowania przez kobietę z połowy urlopu macierzyńskiego narusza ochronną funkcję prawa pracy. Do tej pory przepisy o urlopie macierzyńskim miały charakter ochronny. Wprowadzenie rezygnacji z części urlopu macierzyńskiego wykorzystanego w wymiarze 16 tygodni na rzecz ojca dziecka było związane z przedłużeniem urlopu macierzyńskiego. Zastosowanie tej samej zasady do urlopu macierzyńskiego w krótszym wymiarze należy uznać za naruszenie ukształtowanych przez wiele lat obowiązywania zasad ochrony pracy kobiet. W obecnej sytuacji na rynku pracy należy spodziewać się powszechnego korzystania przez pracownice z połowy urlopu macierzyńskiego. W proponowanym brzmieniu urlop macierzyński będzie umożliwiał jedynie regenerację sił kobiety po porodzie.
-  proponowany zapis (art. 1801 § 1), że w razie zgonu dziecka przed upływem 8 tygodni życia przysługuje pracownicy urlop w wymiarze 8 tygodni po porodzie. Ten zapis dopuszcza sytuację dramatyczną dla matki, która  może być mimo tragedii rodzinnej zobowiązana do  niezwłocznego świadczenia pracy. 
W uzasadnieniu ustawy brak zapisu, jakie środki finansowe przeznacza się na zapewnienie miejsc w żłobkach dla najmłodszych dzieci.
9) Zmiana ustawy o funduszu alimentacyjnym
Prezydium KK NSZZ „Solidarność” negatywnie opiniuje okresowe (od 1.06.2002 do 31.05.2003 r.) zaostrzenie granicy dochodu upoważniającego do świadczeń z funduszu alimentacyjnego. Obniżenie kryterium dochodowego z 1154 zł do 612 zł jest, naszym zdaniem, zbyt wysokie. Oparcie kryterium na minimum socjalnym, które nie jest pojęciem prawnym, budzi zastrzeżenia. Sposób ustalania minimum socjalnego powinien być wcześniej uregulowany ustawowo.
10) Zmiana ustawy o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży 
Prezydium KK NSZZ „Solidarność” nie zgłasza uwag do propozycji przeniesienia wraz z rozporządzeniem wykonawczym zapisów ustawy dotyczących pomocy dla kobiet w ciąży oraz wychowującym dziecko, do ustawy o pomocy społecznej, pod warunkiem, że pomoc przyznawana w ustawie o pomocy społecznej będzie kontynuowana według dotychczasowych przepisów.
11) Zmiana ustawy o pomocy społecznej
Prezydium KK NSZZ „Solidarność” negatywnie ocenia następujące proponowane przez rząd zmiany:
- obniżenie kryterium dochodowego rodziny, uprawniającego do zasiłku stałego z 200% do 150% podstawowego kryterium uprawniającego do korzystania z pomocy społecznej, (zmiana art. 27 ust. 1);
- 5 -
-  ograniczenie łącznego dochodu z tytułu renty socjalnej i renty rodzinnej do wysokości 200%, (zmiana art. 27a);
-   likwidacja dodatku dla kobiet w ciąży otrzymujących zasiłek stały, wyrównawczy lub rentę socjalną, (skreślenie obecnego art. 29);
- ograniczenie prawa do gwarantowanego zasiłku okresowego do osób samotnie wychowujących dziecko w wieku do 7 roku życia (obecnie gwarantowany asiłek okresowy przysługuje na dziecko do 16 roku życia) - zmiana art.31 ust. 4a;
-  ograniczenie obecnie obowiązującej możliwości wyboru świadczeń w przypadku zbiegu uprawnień do gwarantowanego zasiłku okresowego z uprawnieniami do innych świadczeń (zasiłkiem stałym, rentą z tytułu niezdolności do pracy lub wcześniejszej emerytury) -  zmiana art.31 ust. 4f;
-   zmiana zasad wypłacania przeniesionego z ustawy o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży świadczenia pieniężnego. Świadczenie to, przysługujące obecnie od 8 miesiąca ciąży do 2 miesiąca życia dziecka, proponuje się  po przeniesieniu do ustawy o pomocy społecznej wypłacać w okresie pierwszych czterech miesięcy życia jako macierzyński zasiłek okresowy (art.31 ust. 6). Taki sposób wypłacania zasiłku uniemożliwi osobie uprawnionej skorzystanie z zasiłku w okresie ciąży;
-   skreślenie obecnie obowiązującego art. 35a ust. 5, co oznacza, że nie będzie funkcjonował dotychczasowy mechanizm waloryzacji dodatkowej świadczeń. 
Do propozycji zmian orzekania niepełnosprawności w stosunku do dzieci wymagających stałej pielęgnacji ustosunkowujemy się w uwagach do ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych.
12) Zmiana ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych 
Prezydium KK NSZZ „Solidarność” uważa, że najważniejszą zmianą proponowaną przez rząd jest propozycja wprowadzenia orzekania o niepełnosprawności osób, które nie ukończyły 16 roku życia, mających naruszoną sprawność fizyczną lub psychiczną, z powodu wady wrodzonej, choroby lub uszkodzenia organizmu na co najmniej 12 miesięcy. ryteria orzekania o niepełnosprawności znajdą się w rozporządzeniu, którego treści nie udostępniono wraz z projektem nowelizacji ustawy. Istnieje więc zagrożenie, że znaczna część rodziców niepełnosprawnych dzieci zostanie pozbawiona tej formy wsparcia, tym bardziej, że nowelizacja ustaw okołobudżetowych jest dokonywana pod kątem oszczędności budżetowych. Z tego powodu opiniujemy proponowaną zmianę negatywnie.
13) Zmiana ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych 
Prezydium KK NSZZ „Solidarność” negatywnie opiniuje propozycję rządu, aby podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób pobierających zasiłek stały lub gwarantowany zasiłek okresowy z pomocy społecznej stanowiła kwota tego zasiłku, zaś w przypadku osób sprawujących opiekę nad dzieckiem wymagającym stałej pielęgnacji lub nad ciężko chorym członkiem rodziny oraz osób przebywających na urlopie wychowawczym - kwota zasiłku stałego z pomocy społecznej. becnie podstawą wymiaru składek jest kwota najniższego wynagrodzenia.
- 6 -
14) Zmiana ustawy o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych
Prezydium KK NSZZ „Solidarność” negatywnie opiniuje:
-  okresowe (od 1.06.2002 r. do 31.05.2003 r.) zaostrzenie granicy dochodu uprawniającego do otrzymywania zasiłków rodzinnych. Obniżenie kryterium dochodowego z 962 zł do 548 zł pozbawi prawa do zasiłku ponad połowę rodzin aktualnie otrzymujących zasiłek. Oparcie kryterium na minimum socjalnym, które nie jest pojęciem prawnym budzi nasze zastrzeżenia. Sposób ustalania minimum socjalnego powinien być wcześniej uregulowany ustawowo. 
Nie wyjaśniono, dlaczego jako kryterium przyjęto wartość minimum socjalne z 2000 r. a  nie z czerwca 2001 r.
- propozycję zmiany zasad przyznawania zasiłków pielęgnacyjnych. Prawo do zasiłku pielęgnacyjnego będzie mogło być, przyznane wyłącznie na podstawie orzeczenia o niepełnosprawności. Obecnie o uprawnieniach do zasiłku orzekają lekarze z zakładów opieki zdrowotnej. Ocenę tej propozycji Prezydium KK zawarło w opinii o projekcie zmian ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych.
Należy wyjaśnić rozbieżności w ustalaniu dochodu rolników. W ustawie o pomocy społecznej (w art. 2a ust. 2) dochód z 1 ha przeliczeniowego ustalono na poziomie 204 zł. Natomiast w omawianej ustawie (w art. 2 ust. 9) przyjęto 548 zł z 2 ha przeliczeniowych.
15) Zmiana ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa 
Prezydium KK NSZZ „Solidarność” negatywnie opiniuje następujące proponowane przez rząd zmiany:
- likwidację zasiłków porodowych, które mają być zastąpione przez macierzyńskie zasiłki jednorazowe z pomocy społecznej,
- obniżenie zasiłków chorobowych w czasie pobytu w szpitalu z 80% do 70% podstawy  wymiaru,
- pozbawienie prawa do zasiłku opiekuńczego za pierwsze 2 dni opieki w roku kalendarzowym.
16) Zmiana ustaw:
- o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego;
-  o świadczeniu pieniężnym i usprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnionym w kopalniach węgla, kamieniołomach, zakładach wydobywania rud uranu i batalionach budowlanych;
-  o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy prze III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. 
Prezydium KK NSZZ „Solidarność” negatywnie opiniuje propozycję zamrożenia wysokości dodatków i świadczeń przysługujących w dniu 31 grudnia 2001 r. Pomimo uzasadnienia konieczności wprowadzenia zmian ciężką sytuacją finansów publicznych w 2002 r., zamrożenie świadczeń jest bezterminowe i dotyczy:
-    dodatku kombatanckiego do emerytur i rent – 135,96 zł,
- świadczenia kombatanckie, przysługującego osobom – kombatantom nie posiadającym prawa do świadczeń emerytalno-rentowych, będących w wieku emerytalnym – 135,96 zł,
- 7 -
- świadczenia pieniężnego dla byłych żołnierzy-górników –  od 6,82 zł do 135,96 zł  miesięcznie, w zależności od długości okresu pracy górniczej wykonywanej w latach pięćdziesiątych podczas służby wojskowej pod ziemią,
-  świadczenia pieniężnego przysługującego osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i ZSRR – od 6,82 zł do 135,96 zł miesięcznie w zależności od długości okresu pracy przymusowej,
- ryczałtu energetycznego przysługującego kombatantom, żołnierzom górnikom oraz wdowom (wdowcom) po tych uprawnionych – 88,23 zł.
17) Zmiana ustawy o świadczeniu dla cywilnych ofiar wojny 
Prezydium KK NSZZ „Solidarność” negatywnie ocenia propozycję rządu dotyczącą odroczenia wejścia w życie ustawy do dnia 1 stycznia 2004 r. (obecnie ma obowiązywać od dnia 1.01.2002 r). 
W czasie prac sejmowych nad ustawą ustalono, że będzie ona dotyczyła około 1500 osób w tym 500 osób niewidomych. W rządowym uzasadnieniu zmiany ustawy nie określono nawet planowanych wartości oszczędności związanych z przesunięciem terminu jej wprowadzenia.
18) Zmiana ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym
Prezydium KK NSZZ „Solidarność” negatywnie opiniuje zmniejszenie wysokości składki na ubezpieczenia zdrowotne, jaką budżet płaci za bezrobotnych bez prawa do pobierania zasiłku lub stypendium. Po zmianie składka będzie wynosiła 40% kwoty zasiłku stałego z pomocy społecznej. Spowoduje to pogłębienie deficytu  środków w Kasach Chorych, co przy jednoczesnym „zamrożeniu” składki na ubezpieczenie zdrowotne na poziomie 7,75% w 2002 r. prowadzi wprost do ograniczenia zakresu bezpłatnych świadczeń zdrowotnych.