7 listopada 2000 (173-175/2000)

Decyzja Prezydium KK nr 173/2000 ws. wszczęcia sporu z rządem

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” działając z upoważnienia Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” (uchwała nr 30/2000 z dnia 24.10.2000 r.) na podstawie Porozumienia z 29 maja 1992 roku w sprawie reguł postępowania przy rozwiązywaniu sporów między administracją państwową i Niezależnym Samorządnym Związkiem Zawodowym „Solidarność” postanawia wszcząć spór z Radą Ministrów zgłaszając następujące żądania:
- korekty wskaźników wzrostu wynagrodzeń za rok 2000 i wskaźników planowanych na rok 2001;
- podwyżki płacy minimalnej.

Do reprezentowania Komisji Krajowej w postępowaniu dotyczącym przedmiotowego sporu Prezydium Komisji Krajowej upoważnia następujące osoby: Mirosław Kasza, Zbigniew Kruszyński, Stefan Kubowicz, Janusz Łaznowski, Henryk Nakonieczny, Józef Niemiec, Janusz Śniadek.
------------------
Gdańsk, 8 listopada 2000 r.

Prezes Rady Ministrów
Jerzy Buzek
Warszawa

Zgłoszenie sporu

Działając na podstawie uchwały Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” nr 30/2000 oraz decyzji Prezydium KK NSZZ „Solidarność” nr 173/2000 w oparciu o postanowienia Porozumienia w sprawie reguł postępowania przy rozwiązywaniu sporów między administracja państwową i Niezależnym Samorządnym Związkiem Zawodowym „Solidarność” Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” zgłasza spór.
Przedmiotem sporu jest korekta wskaźników wzrostu wynagrodzeń za rok 2000 i wskaźników planowanych na rok 2001 oraz podwyżka płacy minimalnej.
Do reprezentowania Komisji Krajowej w postępowaniu dotyczącym przedmiotowego sporu Prezydium Komisji Krajowej upoważnia następujące osoby: Mirosław Kasza, Zbigniew Kruszyński, Stefan Kubowicz, Janusz Łaznowski, Henryk Nakonieczny, Józef Niemiec, Janusz Śniadek.

Uzasadnienie

Płace sektora przedsiębiorstw
Zgodnie z ustawą  z 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców (Dz. U. 95 nr 1 poz. 2), maksymalny roczny wskaźnik przyrostu miesięcznego wynagrodzenia ustalany jest w oparciu o prognozowany roczny wskaźnik wzrostu cen towarów i usług (wskaźnik inflacji). Wyżej wymieniony wskaźnik na rok 2000 prognozowano na poziomie 5,7%, natomiast z dokumentów rządowych otrzymanych w dniu 6.11.2000 r. wynika, że wskaźnik inflacji na rok 2000 osiągnie w rzeczywistości wartość 10,1%. Art. 3 ust. 5a w/w ustawy przewiduje zmianę wskaźników wzrostu wynagrodzeń w roku, którego dotyczą w przypadku, gdy realny wzrost wskaźnika inflacji będzie różny od jego prognozy w stopniu uzasadniającym taką zmianę.
NSZZ „Solidarność” uważa za uzasadnione żądanie korekty maksymalnego rocznego wskaźnika przyrostu miesięcznego wynagrodzenia w przypadku, gdy realny wskaźnik inflacji jest wyższy od prognozowanego o 77%.

Płace pracowników sfery budżetowej
NSZZ „Solidarność” domaga się korekty wskaźnika wzrostu wynagrodzeń za rok 2000, co umożliwiłoby realizację ustaleń przyjętych przez Komisję Trójstronną
ds. Społeczno-Gospodarczych w dniu 28 sierpnia 1996 r., dotyczących wyrównywania poziomu wynagrodzeń pracowników cywilnych państwowej sfery budżetowej z wynagrodzeniami w sektorze przedsiębiorstw.
Bez korekty wskaźnika płace realne pracowników państwowej sfery budżetowej w roku 2000 ulegną realnemu obniżeniu (wzrost płac w 2000 r. na poziomie 6,7%, a przewidywany wskaźnik inflacji 10,1%). Aktualne propozycje rządowe wzrostu wynagrodzeń w 2001 r. tylko o 0,4% ponad prognozowany wskaźnik inflacji oznaczają praktycznie (przy uwzględnieniu skutków roku bieżącego) zaniechanie działań, które mogłyby doprowadzić do zmniejszenia dysproporcji między płacami w sektorze przedsiębiorstw i sferze budżetowej.

Płaca minimalna
NSZZ „Solidarność” domaga się, aby podstawą do ustalania poziomu płacy minimalnej była wypracowana już z partnerami społecznymi metodologia oparta na bazie wydatków 20% osób w gospodarstwach pracowniczych najuboższych (I grupy kwintylowej). Szacunki sporządzone zgodnie z tą metodą przez ekspertów strony rządowej  określają płacę minimalną w IV kwartale 2000 r. na poziomie ok. 883 zł.
Rząd w czerwcu 1999 r. jednostronnie odstąpił od wynegocjowanej i dopracowanej w ciągu 8 lat metody. Mimo to nawet nowe propozycje Rządu przekazane partnerom społecznym na spotkaniu w dniu 6.11.2000 r. wskazują na zaniżenie obecnie obowiązującej stawki, szacowane w tym roku na ok. 25 zł miesięcznie.
Sytuacja ta w pełni uzasadnia przedkładane przez NSZZ „Solidarność” żądanie podwyższenia płacy minimalnej.

Załączniki:
Uchwała KK NSZZ „Solidarność” nr 30/2000
Decyzja Prezydium KK NSZZ „Solidarność”  nr 173/2000
 
Decyzja Prezydium KK nr 174/2000 ws. zgody na użycie znaku NSZZ „Solidarność”

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wyraża zgodę na użycie znaku NSZZ „Solidarność” przez Radę Miasta w Rzeszowie w nazwie parku „Ogród Miejski im. Solidarności”.

Stanowisko Prezydium KK nr 175/2000 ws. realizacji przez rząd postulatów  dotyczących problemów mieszkalnictwa

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność" wnosi, aby w planach prac rządu na najbliższy okres czasu oraz w projekcie ustawy budżetowej na rok 2001 uwzględniono następujące postulaty dotyczące mieszkalnictwa:
1. Premie gwarancyjne dla posiadaczy książeczek mieszkaniowych.
Należy pozostawić dotychczasowe uprawnienia do otrzymywania premii gwarancyjnej w związku z likwidacją książeczek mieszkaniowych. Zmiany postulowane przez Ministra Finansów, aby tylko zakup nowych mieszkań uprawniał do premii gwarancyjnej, uderzą głównie w niezamożnych właścicieli książeczek mieszkaniowych, dla których  jedyną szansą uzyskania premii od oszczędności jest zakup tańszego używanego mieszkania.
2. Dodatki mieszkaniowe. 
Zdaniem Związku prace parlamentarne nad ustawą o dodatkach mieszkaniowych powinny być kontynuowane.
Należy zagwarantować w ustawie budżetowej na 2001 r.  dotację  na wypłaty dodatków mieszkaniowych w kwocie, która wynika z ustalonych ustawowo zasad naliczania. Zaniżanie kwoty dotacji (tak jak w roku 1999) odbierane jest przez gminy jako niedopuszczalne. Efektem może być zmniejszenie środków finansowych przeznaczonych na działania osłonowe dla najuboższych mieszkańców.
3. Eksmisje.
NSZZ „Solidarność” zwraca się do Rządu o utrzymanie trybu pilnego przy rozpatrywaniu projektu ustawy „o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych
i dodatkach mieszkaniowych” (druk sejmowy 2219), gdyż jej celem  jest niedopuszczenie do eksmisji osób uprawnionych do lokalu socjalnego, przed jego otrzymaniem od gminy.
W związku z coraz większą liczbą upadłości zakładów pracy, wnioskujemy o objęcie szczególną  ochroną rodzin bezrobotnych  zwolnionych z przyczyn zakładu pracy.
4. Ustawy o kredytowaniu. 
Zdaniem NSZZ „Solidarność” nie należy, mimo sugestii Ministra Finansów, wycofywać z parlamentu projektu ustaw dotyczących:
- dopłat do oprocentowania kredytów mieszkaniowych na remonty budynków mieszkalnych;
- dopłat do oprocentowania kredytów udzielanych na własne mieszkania.
 Ustawy te ułatwią  remonty zdekapitalizowanych budynków oraz  umożliwią, dzięki pomocy państwa, zakup własnego mieszkania nie tylko najlepiej zarabiającym. Są one potrzebne, zwłaszcza przy obecnym poziomie stóp procentowych.
5. Ustawa o pomocy finansowej państwa w budowie, remoncie i utrzymaniu budynków przeznaczonych na prowadzenie domów socjalnych. 
Ustawa ta dotyczyć ma domów socjalnych przeznaczonych dla osób przejściowo lub trwale pozbawionych dachu nad głową. Wnosimy o przyspieszenie prac nad projektem tej ustawy i jak najszybsze skierowanie jej do Sejmu.
6. Krajowy Fundusz Mieszkalnictwa.
Wnosimy o zarezerwowanie w ustawie budżetowej na rok 2001 odpowiednich środków finansowych na zasilenie Krajowego Funduszu Mieszkaniowego, nie można bowiem dopuścić do załamania finansowania programu społecznego budownictwa czynszowego. Środki finansowe z KFM powinny zabezpieczać potrzeby zgłoszone przez gminy, Towarzystwa Budownictwa Społecznego oraz spółdzielnie mieszkaniowe.
7. Termomodernizacja.
 NSZZ „Solidarność” podtrzymuje swoje opinie o konieczności nowelizacji ustawy o wspieraniu przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Zgodnie z naszą opinią, wyrażoną już w momencie uchwalenia ustawy, nie przyniosła ona żadnych odczuwalnych efektów w zakresie obniżania zużycia energii. Wymaga więc pilnej nowelizacji, m.in. zmiany kryteriów przyznawania kredytów.
8. Podatek VAT.
Związek  nie wyraża zgody na podwyżkę podatku VAT bez równoczesnych zmian systemowych umożliwiających rozwój mieszkalnictwa, które zrównoważyłyby wzrost obciążeń podatkowych, zarówno dla indywidualnych podatników jak i przedsiębiorców.

Powyższe postulaty były wielokrotnie zgłaszane przez nasz Związek, m.in. w trakcie opiniowania projektów aktów prawnych oraz w trakcie prac parlamentarnych. Uważamy, że ich spełnienie przyczyni się do urealnienia polityki mieszkaniowej Rządu, która nadal w dużej mierze pozostaje w sferze deklaracji.