21 października 2002 (207-210/2002)

Decyzja Prezydium KK nr 207/02 (do użytku służbowego)

Decyzja Prezydium KK nr 208/02 ws. unieważnienia decyzji Prezydium KK nr 157/02

W związku z decyzją nr 207/02 unieważnia się decyzję Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” nr 157/02.

Decyzja Prezydium KK nr 209/02 ws. opinii o projekcie ustawy o zmianie ustawy Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, oceniając projekt ustawy o zmianie ustawy Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw w wersji z września 2002 r. stwierdza, że akceptuje wyłącznie te zmiany, które są niezbędne z uwagi na konieczność dostosowania norm polskiego prawa pracy do norm Unii Europejskiej oraz Konstytucji RP.  Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” uznaje za niezbędne rozszerzenie katalogu kryteriów dyskryminacji w zatrudnieniu zawartego w art. 183a § 1 k.p. o kryterium przynależności związkowej. Za rozszerzeniem zakresu nowelizacji art. 183a § 1 k.p. przemawia fakt, iż przynależność związkowa została uznana za kryterium dyskryminujące
w treści art. 113 k.p. oraz w art. 3 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2001 r. nr 79, poz. 854, z późn. zm.), jednak aktualnie obowiązujące przepisy nie ustanawiają instrumentów prawnych skutecznie zapobiegających praktykom dyskryminacyjnym ze względu na przynależność do związku zawodowego.         
Zdaniem Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, następujące rozwiązania zawarte w opiniowanym projekcie nowelizacji Kodeksu pracy i innych ustaw nie zasługują na akceptację z uwagi na to, iż nie służą one dostosowaniu polskiego prawa pracy do norm Unii Europejskiej i Konstytucji RP:
1. Propozycja wprowadzenia art. 33 § 2 k.p. mająca na celu zastąpienie dotychczasowego dwutygodniowego okresu wypowiedzenia umowy o pracę na czas określony na zastępstwo innego pracownika okresem wypowiedzenia wynoszącym 3 dni.
2. Propozycja skreślenia art. 87 § 6 k.p., którego skutkiem będzie wyłączenie ograniczenia maksymalnej kwoty dopuszczalnego potrącenia z wynagrodzenia za pracę bez zgody pracownika w sytuacji, gdy na pracowniku ciąży więcej niż jeden tytuł do dokonania potrącenia.        
3. Propozycja wprowadzenia art. 87 § 8 k.p., która umożliwi dokonanie przez pracodawcę potrącenia ze składników wynagrodzenia za pracę przysługujących za okresy dłuższe niż jeden miesiąc od łącznej kwoty wynagrodzenia w danym miesiącu.
4. Propozycja wprowadzenia możliwości wydłużenia dobowego wymiaru czasu pracy w ramach systemu równoważnego czasu pracy przy pracach polegających na dozorze urządzeń lub związanych z częściowym pozostawaniem w pogotowiu pracy z 12 do 16 godzin w maksymalnie jednomiesięcznym okresie rozliczeniowym.
5. Propozycja wprowadzenia dopuszczalności wydłużania dobowego wymiaru czasu pracy w ramach systemu równoważnego czasu pracy pracowników zatrudnionych przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób, a także pracowników zakładowych straży pożarnych i zakładowych służb ratowniczych do 24 godzin w maksymalnie jednomiesięcznym okresie rozliczeniowym.
6. Propozycja rozszerzenia zakresu sytuacji, w których dopuszczalne jest wprowadzenie przerywanego czasu pracy na podstawie umowy o pracę na pracodawców prowadzących działalność w zakresie hodowli.
7. Propozycja skreślenia zapisu dotychczasowego art. 1298 § 1 k.p. przewidującego, iż zadania dla pracowników objętych zadaniowym czasem pracy powinny być tak ustalane, aby pracownicy mogli je wykonać w ramach norm czasu pracy.
8. Propozycja wprowadzenia możliwości stosowania, za zgodą pracownika wyrażoną w umowie o pracę, systemu skróconego tygodnia pracy, polegającego na wykonywaniu pracy przez pracownika przez mniej niż 5 dni w ciągu tygodnia, przy równoczesnym przedłużeniu dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej niż do 12 godzin w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca.
9. Propozycja wprowadzająca możliwość stosowania do pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy, za jego zgodą wyrażoną w umowie o pracę, tzw. weekendowego systemu czasu pracy przewidującego świadczenie pracy wyłącznie w piątki, soboty, niedziele i święta.
10. Propozycja wykreślenia z art. 150 § 3 k.p. normy przewidującej, iż liczba godzin nadliczbowych nie może przekroczyć 4 godzin na dobę.
11. Propozycja wydłużenia okresu, w którym pracownikowi świadczącemu pracę w niedziele należy przyznać niedzielę wolną od pracy z 3 do 4 tygodni.
12. Propozycja rozszerzenia sytuacji, w których dopuszczalne jest świadczenie pracy w niedziele i święta na przypadki pracy wykonywanej w systemie zmianowym.
13. Propozycje zmian zmierzające do pozbawienia zakładowych organizacji związkowej kompetencji do ustalania wraz z pracodawcą:
- stanowisk pracy, na których dopuszcza się używanie przez pracowników za ich zgodą własnej odzieży i obuwia roboczego, spełniających wymagania bhp,
- rodzajów środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, których stosowanie na niektórych stanowiskach pracy jest niezbędne oraz przewidywanych okresów użytkowania odzieży i obuwia roboczego.

Decyzja Prezydium KK nr 210/02 ws. opinii o projekcie ustawy o grupowych zwolnieniach pracowników

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, oceniając projekt ustawy o grupowych zwolnieniach pracowników z września 2002 r. stwierdza, że akceptuje wyłącznie te zmiany w przepisach regulujących zasady rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, które są niezbędne z uwagi na konieczność dostosowania norm polskiego prawa pracy do norm dyrektywy Rady UE nr 98.59 (EC) z dnia 20 lipca 1998 r. w sprawie dostosowania ustawodawstw państw członkowskich dotyczących zwolnień grupowych. Zgoda na nowelizację przepisów regulujących szczególne zasady rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy
o charakterze dostosowawczym nie oznacza jednak akceptacji praktyki przyjmowania rozwiązań najmniej korzystnych dla pracowników spośród możliwych w ramach ww. dyrektywy.
Zdaniem Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, na akceptację zasługują wyłącznie następujące rozwiązania zawarte w projekcie ustawy o grupowych zwolnieniach pracowników:        
1. Przyjęcie unijnej definicji zwolnienia grupowego, z tym że uznanie redukcji zatrudnienia za zwolnienie grupowe powinno być uwarunkowane liczbą pracowników, z którymi pracodawca rozwiązuje stosunek pracy w okresie kolejnych 90 dni (a nie 30 dni - jak proponuje się w projekcie).
2. Przyjęcie nowej formuły przedmiotu zwolnienia grupowego oraz trybu postępowania poprzedzającego zwolnienie.
3. Wprowadzenie nowego etapu  w postępowaniu związanym z grupowym zwolnieniem – notyfikacji zwolnienia we właściwym urzędzie pracy.
4. Wprowadzenie minimalnego trzydziestodniowego okresu ochronnego, poprzedzającego zwolnienia pracowników.        

Zdaniem Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, przyjęcie nowych zasad rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy powinna poprzedzać reforma przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy.