27 sierpnia 2002 (158-169/2002)

wtorek, 27 sierpnia 2002
Kategoria: Prezydium Komisji Krajowej
wielkość czcionki Zmniejsz czcionkę Powiększ czcionkę

Decyzja Prezydium KK nr 158/02 ws. opinii o projekcie ustawy MPiPS o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z FUS

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” nie wnosi uwag do projektu ustawy Ministra Pracy i Polityki Społecznej o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, poza wnioskiem o wycofanie niekorzystnej dla osób przechodzących na emeryturę lub rentę zmiany w art. 19.

Decyzja Prezydium KK nr 159/02 ws. opinii o projekcie ustawy MPiPS o zatrudnieniu socjalnym

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” zgłasza następujące uwagi do projektu ustawy Ministra Pracy i Polityki Społecznej o zatrudnieniu socjalnym oraz o zmianie niektórych ustaw:
1) Art. 2 – w części wstępnej przed wyrazami „lub emerytury” należy wykreślić wyraz „renty” lub określić w słowniczku zamieszczonym w art. 3 projektowanej ustawy,
co oznacza ten termin, gdyż obecna treść jest niejasna i stwarza trudności w ustaleniu celu projektowanego przepisu;
2) Art. 3 pkt 7 – należy termin „wspieranego zatrudnienia socjalnego” dostosować do art. 17 projektu w ten sposób, że w miejsce wyrazów „samodzielnego przedsiębiorcy” użyć wyrazów „członka spółdzielni”, projekt nie reguluje bowiem bezpośredniej pomocy dla osób zagrożonych lub dotkniętych wykluczeniem społecznym w pełnieniu roli samodzielnego przedsiębiorcy. Przy aktualnym zapisie treść słowniczka nie odpowiada treści projektowanej ustawy;
3) Art. 6 ust. 2 i 3 – ze względu na dofinansowanie kosztów funkcjonowania Centrum Integracji Społecznej ze środków samorządowych oraz Funduszu Pracy, celowym byłoby ustawowe określenie terminu rozliczenia środków przyznanych na działalność Centrum oraz doręczenia organom samorządowym sprawozdania z działalności i efektów działań readaptacyjnych, jak również skrócenia terminu złożenia informacji o zmianie dotyczącej spełnienia warunków i realizacji obowiązków określonych w zaakceptowanym przez marszałka województwa wniosku o powołanie centrum do 14 dni od daty dokonanej zmiany;
4) Art. 14 ust. 5 – przed wyrazami „u przedsiębiorcy” należy dodać wyrazy „w Centrum lub”, gdyż obecna treść proponowanego zapisu nie pozwala uznać, że podjęcie zatrudnienia na podstawie umowy o pracę w centrum nie wywołuje skutków w zakresie uznania zakończenia przez uczestnika programu zatrudnienia socjalnego;
5) Art. 14 ust. 7 – aby oddać intencję ustawodawcy zawartą w ust. 3, należy skreślić wyraz „odmowy”;
6) Art. 17 ust. 1 pkt 2 – zapis proponowany sugeruje, że po zakończeniu zajęć w centrum uczestnicy mogą być zatrudnieni w centrum zgodnie z art. 12. Jest to zapis niezgodny z uzasadnieniem projektu ustawy, zgodnie z którym zatrudniony ma wykonywać pracę będącą przedmiotem umowy cywilno-prawnej;
7) Art. 17 ust. 1 pkt 3 – niezrozumiała jest intencja ustawodawcy, że uczestnicy mogą podjąć działalność gospodarczą wyłącznie w formie spółdzielni, eliminując inne formy działalności gospodarczej;
8) Art. 18 – Związek negatywnie ocenia propozycję zwolnienia osób podejmujących działalność gospodarczą w formie spółdzielni z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie emerytalne. Projektodawca nie podaje, co będzie z opłacaniem pozostałych ryzyk ubezpieczeniowych. Przy tego typu propozycjach należy dążyć do refundacji składek, a nie zwolnień i to na wniosek samego pracownika;
9) Art. 24 pkt 1 podpkt 2 – ustalono zbyt wysoki wskaźnik zatrudnienia osób zagrożonych lub dotkniętych wykluczeniem społecznym, który pozwala jednostce zamawiającej na uproszczenie procedury udzielania zamówień publicznych
w stosunku do dostawców lub wykonawców zatrudniających co najmniej 90% wymienionych osób w stosunku do ogółu zatrudnionych. Wskaźnik ten nie powinien być wyższy od 70%, aby realnie zwiększyć preferencje zakładów zatrudniających tę grupę osób;
10) Założone w projekcie ustawy zasady finansowania centrum integracji społecznej, po wstępnej analizie wykazują, że dofinansowanie ze strony organów samorządowych lub Funduszu Pracy będą niewystarczające. Projekt ustawy zakłada osiąganie przez Centrum dochodów z prowadzonej działalności produkcyjnej, handlowej lub usługowej, ale w okresie znacznej konkurencji na rynku zbytu wypracowanie takich dochodów jest wątpliwe, skoro zakłady profesjonalne nie potrafią sprzedać swoich produktów lub zebrać zlecenia na usługi. Problemu finansowania nie rozwiązuje również dofinansowanie w trybie art. 11 ust. 6 projektu ustawy mające charakter wyjątkowy. Brak informacji o kosztach administrowania i obsługi zarówno zatrudnienia socjalnego (globalnie), jak i Centrów oraz Klubów Integracji Społecznej.
11) Projekt zawiera szereg błędów stylistycznych, które prowadzą do niejasności unormowań oraz błędnie odwołują się do unormowań dotyczących materii odrębnej od zamierzonych przez ustawodawcę: art. 2 pkt 6; art. 7 ust. 3; art. 8 pkt 3
w zw. z art. 11 ust. 1 pkt 1; art. 11 ust. 5 pkt 2; art. 12 ust. 3; art. 20 pkt 2; art. 28.

Pozytywne zaopiniowanie projektu ustawy warunkujemy uwzględnieniem powyższych uwag.

Decyzja Prezydium KK nr 160/02 (do użytku wewnętrznego)

Decyzja Prezydium KK nr 161/02 ws. opinii o projekcie ustawy o zmianie ustawy o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących S.P., ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (...)

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” uważa, że uregulowanie zasad wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa w projekcie zmiany ustawy o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa będzie sprzyjało efektywnej i sprawnej administracji. Pozytywnie należy ocenić zmianę dotyczącą przeznaczenia 15% przychodu uzyskanego z prywatyzacji na pomoc restrukturyzacyjną.
Zmiany w ustawie o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych oraz niektórych innych ustaw mają charakter porządkujący. Nie wpływają w istotny sposób na zmiany w procesie komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych.
Prezydium KK ocenia negatywnie brak uregulowania dotyczącego zobowiązań socjalnych (tzw. pakietów socjalnych) jako obligatoryjnej części umowy prywatyzacyjnej, niezależnie od ścieżki i trybu prywatyzacji, co od dawna jest postulowane przez NSZZ „Solidarność” i powinno znaleźć się w przedmiotowym projekcie.
Ponadto Prezydium KK zwraca uwagę na istniejącą sprzeczność pomiędzy ustawą o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (art. 68 ust. 1) a ustawą z dnia 30 grudnia 1996 r., o gospodarce komunalnej (art. 20 i 21), co stwarza wątpliwości interpretacyjne i możliwość występowanie różnych opinii po stronie organów administracji rządowej i lokalnej. Wada ta powinna zostać usunięta.

Decyzja Prezydium KK nr 162/02 ws. opinii o projektach ustaw wchodzących w skład rządowego pakietu Działania antykryzysowe w sferze ochrony rynku i miejsc pracy

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, dostrzegając powagę sytuacji na rynku pracy, a przede wszystkim wysoki poziom bezrobocia, akceptuje potrzebę przyjęcia rozwiązań prawnych w trybie szybkiej ścieżki legislacyjnej. Jednocześnie Prezydium jest zdania, że tak skrócona procedura powstawania aktów prawnych odbija się negatywnie na zawartości merytorycznej i spójności pomiędzy ustawami zawartymi w pakiecie, co może negatywnie zaważyć na ich funkcjonowaniu w rzeczywistości. W związku z powyższym, Prezydium KK w szczegółowej części niniejszej opinii zwraca uwagę na istotne błędy, wątpliwości interpretacyjne oraz kieruje zapytania i uwagi dotyczące pakietu.

Prezydium KK pozytywnie ocenia propozycję zmiany do ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, polegającą na przeznaczeniu 15% przychodu uzyskanego z prywatyzacji na pomoc restrukturyzacyjną.
Należy podkreślić, że elementem decydującym o realizacji założeń całego pakietu jest długofalowa polityka rządu i przedsiębiorców, powodująca wzrost gospodarczy. Prezydium KK obawia się, że przedsiębiorcy będą decydować się na zaproponowane rozwiązania restrukturyzacyjne w wielu wypadkach w celu uzyskania krótkoterminowych korzyści.
Trzeba również podkreślić, że realizacja ustaw wymaga zaangażowania potężnej machiny specjalistów, przede wszystkim w Agencji Rozwoju Przemysłu i w terenie.
Wątpliwości Prezydium KK budzi zgodność projektów z ustawą o pomocy publicznej i dyrektywami Unii Europejskiej. Niepokoi także niczym nieuzasadnione przeświadczenie, że banki wykażą dobrą wolę aktywnego udziału w wykonywaniu zaproponowanych rozwiązań.

Wadą pakietu jest brak:
- zasad i trybu powoływania rzeczoznawców i biegłych,
- określenia kosztów wdrażania ustaw, biorąc pod uwagę art. 31 ustawy o finansach publicznych,
- określenia kosztów wdrażania ustaw dla przedsiębiorców,
- określenia korzyści oraz kosztów dla budżetu państwa płynących z wdrożenia reformy
w perspektywie długofalowej.

Poniżej Prezydium KK przedstawia uwagi i zapytania dotyczące poszczególnych projektów ustaw:

Ustawa o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców oraz o zmianie ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (druk 758)

Art. 2 pkt 2)
Definicja organu restrukturyzacyjnego - wielość organów restrukturyzacyjnych może spowodować sytuację, że jeden organ przyjmie program restrukturyzacyjny, a drugi nie.
Co w takiej sytuacji?
pkt 5)
Definicja programu restrukturyzacyjnego - brak jasnych kryteriów przyjęcia lub odrzucenia programu przez organy restrukturyzacyjne.
Art. 3
Ustawy nie stosuje się do przedsiębiorstw w likwidacji lub upadłości.
Jak wobec tego będzie kształtować się odpowiedzialność członków zarządu w sytuacji, gdy nie złożą wniosku o upadłość, a złożą wniosek o restrukturyzację i zostanie on odrzucony ?
Art. 5
Pozytywnie należy ocenić pomysł premii podatkowej, natomiast przyjęte kryteria mogą być bardzo trudne do spełnienia (art. 24.1). Art. 24.2 dotyczący nieposiadania zaległości budzi wątpliwości z powodu nieprecyzyjnego zapisu „w tym za lata wcześniejsze” – czy od początku swojej działalności?
Jaki procent przedsiębiorców będzie w stanie - według kalkulacji Ministerstwa Finansów - spełnić wymagane kryteria i z powodzeniem przeprowadzić proces restrukturyzacji?
Art. 7
Jednostki samorządu terytorialnego są organami restrukturyzacyjnymi – czy zmieszczą się
w terminie 45 dni z podjęciem uchwały rady? Nie otrzymają one rekompensaty z budżetu
z tytułu umorzeń ich należności – wpłynie do nich jedynie opłata restrukturyzacyjna. Czy będą zainteresowane w związku z tym wydawaniem pozytywnych decyzji?
Art. 8
Czy można umarzać należności zgodnie z ustawą, gdy toczy się postępowanie ugodowe?
Rodzi się pytanie natury proceduralnej: czy w kontekście niniejszego projektu ustawy i projektu ustawy o pomocy publicznej dla przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu dla rynku pracy, w wypadku skierowania wniosku do kilku organów restrukturyzacyjnych mamy do czynienia z jednym postępowaniem restrukturyzacyjnym czy z wieloma?
Art. 11
Zapis niespójny z art. 10.1 pkt 3.
Art. 12
Kryteria wdrożenia postępowania restrukturyzacyjnego oraz bardzo krótkie terminy mogą zniechęcać przedsiębiorców.
Ponownie uwaga dotycząca istnienia kilku organów restrukturyzacyjnych.
ust. 6
W ciągu 7 dni od ogłoszenia upadłości przedsiębiorca ma obowiązek zawiadomić organ restrukturyzacyjny. Gdy jest wniosek o upadłość jednego z wierzycieli – czy toczą się dwa postępowania równolegle ?
Brak spójności z artykułem 22 pkt. 3 .
Art. 18 ust. 4
Nierówność traktowania podmiotów poddanych procedurze restrukturyzacyjnej i poza nią.
Art. 19 ust. 5
W jaki sposób minister usunie wątpliwości? Czy i komu przysługuje odwołanie od postanowienia ministra przy założeniu, że nie wiąże ono organu restrukturyzacyjnego? Jaki jest cel wydawania postanowienia?
Art. 20
Opłata restrukturyzacyjna - wątpliwości budzą kryteria przyjęcia wysokości opłaty i zdolność przedsiębiorcy do jej wniesienia.
Czy lista przedsiębiorstw o szczególnym znaczeniu dla gospodarki narodowej będzie podlegała weryfikacji?
Art. 21
Co w rozumieniu projektodawcy oznacza niski poziom bieżącej płynności (wielkość wskaźnika)?

Ustawa o pomocy publicznej dla przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu dla rynku pracy (projekt z dnia 12 sierpnia 2002 r. )

Art. 2 ust. 1
Tytuł ustawy sugeruje, że obejmuje ona działaniem wszystkich przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu dla rynku pracy, a tak nie jest. Zdaniem Prezydium KK, przedsiębiorca o szczególnym znaczeniu na rynku pracy to nie tylko ten, który zatrudnia ponad 1000 osób, ale także przedsiębiorca, który jest jedynym na obszarze, gdzie występuje wysoki poziom bezrobocia. Rozumiemy, że decyzja ograniczająca krąg przedsiębiorców podyktowana jest możliwościami finansowymi, jednakże takie podejście może wyeliminować z rynku istotne dla gospodarki lokalnej podmioty.
Czy zatrudnienie 1000 osób obejmuje spółki zależne i stowarzyszone (czy można sumować zatrudnienie)?
Art. 3
Czy przedsiębiorca musi zostać objęty wszystkimi rodzajami restrukturyzacji wymienionymi
w pkt. 1, 3, 4 czy też ma możliwość wybrania jednej lub dwóch z trzech form
Art. 4
Bardzo krótkie terminy z jednej strony należy ocenić pozytywnie z uwagi na trudną sytuację przedsiębiorcy, z drugiej strony jednak budzi wątpliwości realność wykonania ustawy przez Agencję Rozwoju Przemysłu, Skarb Państwa i Ministra Gospodarki.
Art. 5
W uzasadnieniu projektodawca stwierdza, że w zakresie restrukturyzacji zobowiązań publicznoprawnych będzie się stosować przepisy ustawy o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych, a zgodnie z tym przepisem postępowanie restrukturyzacyjne
z tej ustawy ulega zawieszeniu. Taki zapis w kontekście zapisów rozdziału piątego projektu „restrukturyzacja finansowa należności publicznoprawnych” jest nieczytelny (dalsze uwagi poniżej).
Art. 8 ust. 2
Jest niezgodny z art. 29 ust. 1 projektu ustawy prawo upadłościowe: Przepisów o zawieszeniu postępowania nie stosuje się.
ust. 3
Z konstrukcji tego przepisu wynika, iż do dnia wszczęcia postępowania restrukturyzacyjnego mogą zostać złożone dwa wnioski: o ogłoszenie upadłości i o wszczęcie postępowania restrukturyzacyjnego. Taki dualizm oraz sprzeczność z prawem upadłościowym podważa całą konstrukcję prawną. Jak w tej sytuacji kształtuje się odpowiedzialność zarządu?
Art. 13 pkt 7
Pozostaje wątpliwość, czy przedsiębiorca przedstawia nowy plan restrukturyzacji, czy może posiłkować się już istniejącym i wdrażanym planem? Z treści punktu 8 wydaje się, że drugie rozwiązanie jest słuszne.
Art. 14 ust. 4
Czy w przypadku niewyrażenia zgody przez przedsiębiorcę Prezes Agencji pozostawia wniosek bez rozpoznania? Powinno być to zapisane wyraźnie.
Art. 15
Koszty analiz – w szczególności analiza rynku, na którym działa przedsiębiorca – będą za wysokie (pkt 3).
ust. 4
Stosowanie ustawy o pomocy publicznej budzi wątpliwości: czy stosuje się ją odpowiednio, czy tylko określone przepisy, które powinny być wskazane w przedmiotowej ustawie (chociażby
w zakresie zastosowania art. 36.1 tejże ustawy w kontekście sprawozdawczości ARP oraz art. 27 dotyczącego ogłoszenia na stronie internetowej).
Art. 16
Przepis pozostawia swobodę podejmowania decyzji Prezesowi Agencji. Wadą jest brak kryteriów określających konieczność powołania biegłego rewidenta lub rzeczoznawcy.
Art. 17 ust. 2
Prezes Agencji powinien zostać zobowiązany do przedstawienia kosztów postępowania
w określonym terminie.
Art. 18 ust. 2
Brak trybu przedłużenia terminu oraz jasnych kryteriów: czy są to przyczyny leżące po stronie Agencji albo przedsiębiorcy, czy postępowanie jest wszczynane na wniosek czy z urzędu?
Art. 19 ust. 2
Jakie przepisy ma na myśli projektodawca (kodeks spółek handlowych czy inne)?
ust. 3
Należy nadać nowe brzmienie ust. 3: „Prezes Agencji może uzależnić wydanie decyzji
o restrukturyzacji od objęcia planem restrukturyzacji przeniesienia własności składników majątku, o którym mowa w art. 33 ust. 1, lub innych praw z nim związanych przez przedsiębiorcę na rzecz Skarbu Państwa zgodnie z trybem, o którym mowa w ustępie 2 artykułu 33”.
Art. 20 ust. 2
Czy organ nie może posłużyć się treścią wniosku, który już posiada i żądać danych wymienionych w tym ustępie?
Należałoby zastanowić się nad aktem wykonawczym wraz z formularzami, dotyczącym wniosków o podjęcie postępowania restrukturyzacyjnego, udzielenia poręczeń, pożyczek.
Art. 24 ust. 4
Kto zawiadamia Prezesa Agencji i w jakim terminie?
Rozdział 5
Procedura zastosowania ustawy o restrukturyzacji należności publicznoprawnych jest nieczytelna, niejasna, budzi wątpliwości, o których wspomniano wyżej w uwagach do art. 5.
Czy zawieszenie postępowania restrukturyzacyjnego (wynikającego z ustawy o restrukturyzacji) powoduje, że przedsiębiorca - po złożeniu odpowiednich wniosków - podlega ustawie projektowanej, z zastosowaniem przepisów ww. ustawy?
Art. 37 ust. 2
Wystarczające jest podkreślenie, że świadczenia mogą być przyznane tylko jeden raz i w związku z tym należy wykreślić fragment: „że nie będzie korzystał w przyszłości”.
Art. 39
Wątpliwości budzi zastosowanie przepisów odrębnych ustaw regulujących skutki ogłoszenia upadłości w zakresie stosunków pracy.
Art. 40
Wydaje się, że Prezes Agencji - zanim podejmie decyzję o przejęciu majątku - powinien opracować założenia oraz wstępny program utworzenia miejsc pracy.
Art. 41 ust. 1 pkt 4
Zapis wzbudza wątpliwości, ponieważ restrukturyzacja zatrudnienia w większości przypadków spowoduje przekroczenie wskazanego wskaźnika.
Art. 45
Brak regulacji w sprawie skutków umorzenia postępowania restrukturyzacyjnego w sferze zatrudnienia (restrukturyzacja zatrudnienia, szkolenia).
Art. 46
Czy przepisy Rozdziału 10 stosuje się do spółek znajdujących się w strukturze holdingowej? Prezydium KK uważa, że jest to uzasadnione. Ponadto termin „spółki w restrukturyzacji” jest mylący, ponieważ sugeruje, że dotyczy wszystkich spółek podlegających restrukturyzacji.
Z brzmienia poszczególnych przepisów tego rozdziału wynika dopiero, że chodzi o połączone spółki.
Art. 59
Wysokie koszty – trudne do oszacowania.

Uzasadnienie projektu
W uzasadnieniu projektodawca stwierdza, że projekt jest adresowany do całych branż gospodarki. Z treści projektu to nie wynika.

Ustawa o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych
( druk nr 759)

Niewiadomym jest, jaka ilość banków aktywnie włączy się w programem antykryzysowy.

Ustawa o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne ( druk nr 757)

Art. 2 ust. 15 pkt 3
Czy podatnicy, którzy utracili prawo do zwolnienia np. w czwartym lub późniejszym miesiącu następującym po roku wykorzystania tego zwolnienia są obowiązani do zapłaty należnego podatku wraz z odsetkami za zwłokę (od kiedy nalicza się odsetki)?
W wypadku pozytywnej odpowiedzi zwracamy się o uzasadnienie obciążenia tej grupy podatników odsetkami.
Jaki procent podatników, według Ministerstwa Finansów, spełni wymagane kryteria, biorąc pod uwagę trudne do spełnienia wymogi kadrowo-ekonomiczne i ich utrzymanie w okresie następujących po sobie pięciu lat, zważywszy że są to podatnicy podejmujący działalność gospodarczą po raz pierwszy?

Prawo upadłościowe i naprawcze (projekt z dnia 9 sierpnia 2002 r.)

Dotychczasowe prawo upadłościowe wymaga poprawek ze względu na zmiany społeczno–gospodarcze. Należy pozytywnie ocenić położenie nacisku na lepsze zagospodarowanie majątku dłużnika i dążenie do zaspokojenia wierzycieli w inny sposób niż tylko przez likwidację majątku dłużnika. Pozytywnie należy także ocenić wprowadzenie wstępnego zgromadzenia wierzycieli jako instytucji polubownej.
Za dużo decyzji zostało jednak przekazanych sądom. Nie udźwigną one dodatkowych obowiązków w postaci trudnych decyzji i rozstrzygnięć w toku postępowania, np. co do formy ogłoszenia upadłości, zmiany formy w toku procesu upadłości itp.
Wydaje się, iż część z nich mogliby wykonać nadzorcy sądowi, syndycy, zarządcy itp.
Ponadto na wierzyciela nałożono więcej ciężarów:
- wyższe koszty (wniosek i opinia biegłego),
- rygor zwrotu wniosku w przypadku jego braków bez wzywania do uzupełnienia,
- niemożliwość wypowiedzenia niektórych umów.
W przypadku pozostawienia w dotychczasowym brzmieniu art. 274 ust. 2 wierzyciele- pracownicy nie będą zgadzać się na objęcie ich wierzytelności układem.
Art. 16
Trzeba określić, kto może wystąpić z wnioskiem o zmianę postanowienia, bowiem zastosowanie art. 20 spowoduje ogromne zamieszanie i w konsekwencji przedłużanie postępowania.
Art. 17
Jak wyżej.
Art. 25 ust. 3, art. 28, art. 29 ust. 2, art. 243
Rygor jest zbyt surowy. Nie wydaje się, aby istniało jego uzasadnienie ze względu na cel ustawy. Powyższy rygor stosowano w cywilnym postępowaniu formularzowym, które podlegało krytyce i nie sprawdziło się. Lepszym rozwiązaniem jest odwołanie się do art. 130 kodeksu postępowania cywilnego.
Art. 274 ust. 2
Należałoby dodać, na jakich warunkach minimalnych wierzyciel wyraża zgodę na objęcie układem, w przeciwnym przypadku nigdy zgody nie będzie. Powyższe ma związek
m.in. z art. 279 ust. 1 oraz z art. 280 ust. 3.

Ustawa o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne

W przeciwieństwie do pozostałych ustaw z pakietu należy pozytywnie ocenić precyzyjną delegację ustawy do rozporządzenia dotyczącą wymogów otrzymania poręczenia lub gwarancji (art. 2f).
Art. 2c ust. 3
Negatywnie oceniamy wyłączenie określenia wysokości opłaty prowizyjnej do aktu wykonawczego. Tym bardziej, że z dokumentu „Kapitał dla przedsiębiorczych” wynika, że opłata prowizyjna ma wzrosnąć z 1,5% do 2%.
Art. 7 ust. 1
Pozytywnie oceniamy zmianę tego artykułu, niemniej jednak należy pozostawić możliwość objęcia poręczeniem lub gwarancją kredytu na wsparcie procesów adaptacyjnych i rozwojowych w prywatyzowanych przedsiębiorstwach państwowych.
Art. 10 ust. 2 i rozdział 4
Proponujemy pozostawienie dotychczasowego zapisu ze względu na równe traktowanie podmiotów.
Art. 27
Brak uzasadnienia wykreślenia pkt 2 ust. 1.
Art. 7 ust. 4 oraz art. 14 ust. 3 (obowiązująca ustawa)
Prosimy o uzasadnienie całkowitego pominięcia Krajowego Funduszu Mieszkaniowego
w powyższej ustawie.
Art. 44
Negatywnie oceniamy zmiany i proponujemy pozostawienie w brzmieniu obowiązującym ze wszystkimi konsekwencjami w zmianach pozostałych przepisów.

Decyzja Prezydium KK nr 163/02 ws. opinii o poselskim projekcie zmiany ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” – odnosząc się pozytywnie do propozycji zmniejszenia liczby członków rady nadzorczej dla ograniczenia kosztów jej działania oraz sposobu ustalania ich wynagrodzeń uwzględniającego wielkość, znaczenie gospodarcze i wyniki finansowe spółki, przedstawionych przez Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość w projekcie ustawy o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych – negatywnie ocenia wyeliminowanie zasady, że 2/5 składu rady nadzorczej w jednoosobowych spółkach skarbu państwa jest wybierane przez pracowników. Chociaż w wypadku trzyosobowej rady proporcjonalność udziału pracowników jest zachowana, krytycznie oceniamy złamanie tej zasady w sytuacjach 5, 7, 9 osobowych składów rady i wykreślenie art. 14, co powoduje eliminację pracowników ze składu rady po zbyciu przez Skarb Państwa chociażby jednej akcji oraz pozbawienie pracowników prawa wyboru jednego członka zarządu.
Udział pracowników i ich przedstawicieli w podejmowaniu wszelkich decyzji dotyczących firmy i mających znaczenie dla pracowników jest podstawą demokracji i europejskiego modelu socjalnego. Reprezentacja pracownicza jest filarem nowoczesnych form organizacji pracy. Prawo uczestniczenia w decyzjach i reprezentowania pracowników przyjmuje różne formy w krajach Unii Europejskiej. Należą do nich między innymi: pełny, ciągły przepływ informacji na temat wszystkich spraw pracowników i ich przedstawicieli, odpowiednio wczesna konsultacja w fazie planowania - zanim zostaną podjęte decyzje, nieskrępowane prawo wybierania swoich przedstawicieli do organów nadzorczych przedsiębiorstwa (Austria, Dania, Niemcy, Francja, Finlandia, Grecja, Irlandia, Szwecja, Republika Czeska i Słowacka, Węgry, Słowenia, Łotwa, Rumunia ).
Dlatego propozycja zmian art. 13 ust. 3 oraz dodanie art. 19 c, które pozbawiają osoby pozostające w stosunku pracy w spółce powstałej w wyniku komercjalizacji możliwości kandydowania do rady nadzorczej jako reprezentanta pracowników – jest nie do zaakceptowania, biorąc pod uwagę otoczenie, w którym funkcjonuje nasza gospodarka oraz wejście Polski do Unii Europejskiej. Ponadto nie można zgodzić się z uzasadnieniem projektodawcy, że ma ona na celu wzmocnienie niezależności rady od podległości służbowej wobec zarządu. Uważamy, że wybór, kto będzie lepiej reprezentował interesy pracowników, należy pozostawić im samym.
Wiele wątpliwości budzą tryb oraz intencje utworzenia listy rekomendacyjnej prowadzonej przez ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa:
- z treści dodanego ust. 6b w art. 12 projektu wynika, że tylko rektor publicznej szkoły wyższej, okręgowa izba adwokacka, okręgowa izba radców prawnych, Krajowa Izba Biegłych Rewidentów są podmiotami uprawnionymi do wskazania kandydatów wpisywanych na listę rekomendacyjną. Wydaje się, iż takie ograniczenie będzie sprzyjało hermetyzacji i pozostawi wielu specjalistów-praktyków niemających umocowania np. na uczelni poza ww. listą z przyczyn czysto formalnych,
- projektodawca z jednej strony posługuje się terminami: rękojmia należytego wykonania zadań, doświadczenie i autorytet w stosunku do osób rekomendowanych, z drugiej strony nakłada na nie obowiązek poddania się procedurze konkursowej (ust. 7 pkt 2 art. 12 ),
- treść ust. 7 pkt 2 art. 12 jest nieprecyzyjna, niespójna i wymaga doprecyzowania
i przygotowania projektu zmian do rozporządzenia wykonawczego. Rozporządzenie powinno regulować sytuację osób, które mają uprawnienia niezbędne do wykonywania funkcji członka rady nadzorczej (zdany egzamin państwowy).
Prezydium KK zwraca także uwagę na istniejącą sprzeczność pomiędzy ustawą
o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (art. 68 ust. 1) a ustawą z dnia
30 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (art. 20 i 21), co stwarza wątpliwości interpretacyjne i możliwość występowania różnych opinii po stronie organów administracji rządowej i lokalnej.
Prezydium KK zwraca się do autorów projektu o zawarcie w nim od dawna postulowanych przez NSZZ „Solidarność” uregulowań dotyczących zobowiązań socjalnych (tzw. pakietów socjalnych) jako obligatoryjnej części umowy prywatyzacyjnej, niezależnie od ścieżki i trybu prywatyzacji.

Decyzja Prezydium KK nr 164/02 ws. opinii o projekcie ustawy o zmianie ustawy o pracowniczych programach emerytalnych (...)

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” negatywnie ocenia poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o pracowniczych programach emerytalnych oraz o zmianie niektórych ustaw.
Zmiana charakteru ustawy z obejmującej produkty grupowe (i z tej racji tańsze) na obejmującą na tych samych zasadach zarówno produkty indywidualne, jak i grupowe oznacza w praktyce zgodę na podwyższenie kosztów produktów grupowych, gdyż eliminuje korzystny efekt skali.
Wyeliminowanie związków zawodowych z procesu negocjacji i zawierania umowy oznacza w praktyce pozbawienie pracowników pomocy prawnej i osłabienie ich pozycji w negocjacjach.
Możliwość wycofania się pracodawcy z udziału w PTE destabilizuje system dodatkowych ubezpieczeń grupowych, bo ogranicza zaufanie uczestników programów i podważa wiarę w sens uczestnictwa w PPE, a zachęty podatkowe nie są wystarczające.
Prezydium KK uważa za właściwe podjęcie działań na rzecz upowszechniania dodatkowych indywidualnych ubezpieczeń emerytalnych, ale powinny one być objęte odrębną regulacją prawną, niewpływającą negatywnie na system ubezpieczeń grupowych.

Decyzja Prezydium KK nr 165/02 ws. opinii o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” opiniuje pozytywnie poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.
Projekt zwiększa możliwości konkurencji między Otwartymi Funduszami Emerytalnymi, likwidując opłatę za zmianę funduszu i porządkując system opłat tak, by uczestnik systemu łatwiej mógł się zorientować w różnicach kosztów ponoszonych na rzecz poszczególnych OFE.
Projekt ten ogranicza zagrożenie powstania zmowy największych podmiotów na rynku finansowym (oligopolu), dając możliwość akwizycji tylko tym dużym funduszom, których efektywność działania przekracza przeciętną. Korzystna jest także zmiana sposobu oceny działania konkretnego funduszu poprzez wyłączenie go przy określeniu średniej ważonej. Wówczas jego wyniki nie zmienią znacząco wymaganej od niego stopy zwrotu.
W przypadku ubezpieczonych, którzy samodzielnie nie dokonali wyboru OFE projekt przewiduje zastąpienie losowania automatycznym kierowaniem ich składek przez ZUS do OFE o najwyższej rentowności, dzięki czemu uczestnik sytemu nie traci, oczekując na rozpoczęcie inwestowania jego składek.

Decyzja Prezydium KK nr 166/02 ws. opinii o zmodyfikowanej wersji projektu ustawy MPiPS o zmianie ustawy o organizacji
i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” opiniuje negatywnie projekt ustawy Ministra Pracy i Polityki Społecznej o zmianie ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.
Zmiany wprowadzone po konsultacjach w zespole ds. ubezpieczeń Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych są sprzeczne z uwagami wnoszonymi przez NSZZ „Solidarność”. Widoczne są efekty lobbingu Powszechnych Towarzystw Emerytalnych na rzecz korzystnych dla nich rozwiązań, dokonywanych kosztem uczestników systemu, a w przyszłości również kosztem budżetu państwa.
Projekt zmierza do ograniczenia konkurencji. Wprowadza niepewne instrumenty pochodne, co jest sprzeczne z klasycznym doborem instrumentów finansowych w inwestycjach na rzecz systemów emerytalnych. Poszerza możliwość inwestowania za granicą, co
w dzisiejszych warunkach ekonomicznych (i przewidywanych na najbliższe lata) nie jest korzystne ani dla uczestników systemu, ani dla polskiej gospodarki. Choć projekt ogranicza wysokość opłat zaliczanych w ciężar aktywów, co jest niewątpliwie pozytywne, jednak dopuszcza kilkakrotny wzrost opłat za zarządzenie, co istotnie zmienia warunki w stosunku
do obowiązujących w chwili zawierania umowy, podważając zaufanie uczestników systemu do państwa jako twórcy prawa i wpływając na obniżenie ich przyszłych świadczeń.

Decyzja Prezydium KK nr 167/02 ws. opinii o projekcie rozporządzenia MPiPS ws. określenia dla Funduszu Rezerwy Demograficznej dopuszczalnych proporcji udziału poszczególnych lokat środków (...)

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” ocenia negatywnie projekt rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie określenia dla Funduszu Rezerwy Demograficznej dopuszczalnych proporcji udziału poszczególnych lokat środków, dopuszczalnych innych form lokowania środków, szczegółowych zasad i trybu ustalania kosztów bieżącego zarządzania środkami oraz określania obowiązkowych, istotnych elementów umowy
o zarządzanie.
Projekt dostosowany jest do delegacji zawartej w ustawie nowelizującej, a nie obowiązującej. Określenie obligacji jako „zabezpieczonych całkowicie” użyte w projekcie nie zostało zdefiniowane, nie występuje w regulacjach prawnych dotyczących obligacji. Dopuszczenie inwestowania w akcje do 30% lokat jest ryzykowne. Możliwość zarządzania Funduszem przez podmioty zewnętrzne oraz brak limitu kosztów zarządzania w tym przypadku zagraża efektywnemu pomnażaniu środków FRD.

Decyzja Prezydium KK nr 168/02 ws. opinii o projekcie rozporządzenia MPiPS ws. kierowania, przyjmowania, przenoszenia, zwalniania i pobytu nieletnich w domach pomocy społecznej

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” zgłasza następujące uwagi do projektu rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie kierowania, przyjmowania, przenoszenia, zwalniania i pobytu nieletnich w domach pomocy społecznej:
Proponowane w projekcie rozwiązania poprawią sytuację tylko nieletnich upośledzonych w stopniu głębokim. Nie poprawi się sytuacja nieletnich upośledzonych w stopniu znacznym, średnim i niskim.
Domów pomocy społecznej dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej intelektualnie jest w skali kraju za mało. Obecnie w jednym domu pomocy - najczęściej aż do zgonu - przebywają mieszkańcy chorzy psychicznie czy somatycznie, nawet jeżeli dom jest kwalifikowany jako dom dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej intelektualnie.
Przychylając się do wniosku Sekcji Krajowej Pracowników Pomocy Społecznej, Prezydium KK wnosi o niezwłoczne podjęcie dyskusji nad rozwiązaniem tego społecznie ważnego problemu.
Uwagi szczegółowe:
1) § 3 pkt 4 – postępowania nie mogą regulować aktualne przepisy o pomocy społecznej, gdyż charakteryzują się one inną procedurą uniemożliwiającą szybką interwencję,
2) § 5 pkt 1 - uczestnictwo psychologa należy uznać za obowiązkowe,
3) § 7 pkt 1 - w zdaniu drugim należy zapisać: „Dyrektor zawiadamia o tym zamiarze sąd”,
4) § 7 pkt 4 - wyraz „powinien” należy zmienić na wyraz „musi”.

Decyzja Prezydium KK nr 169/02 ws. opinii o projekcie rozporządzenia ws. najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” pozytywnie opiniuje projekt rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy.