9 kwietnia 2002 (62-69/2002)
- Kategoria: Prezydium Komisji Krajowej
- wielkość czcionki Zmniejsz czcionkę Powiększ czcionkę
- Wydrukuj
Stanowisko Prezydium KK nr 62/02 ws. wycofania rządowego projektu zmian Kodeksu pracy
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wzywa Rząd RP do zejścia z drogi konfrontacji i wycofania z Parlamentu rządowego projektu nowelizacji ustawy Kodeks pracy w celu pozostawienia partnerom społecznym czasu na możliwość jego uzgodnienia.
Naszym zdaniem istnieje szansa, aby związki zawodowe uzgodniły z organizacjami pracodawców usunięcie przepisów krytykowanych przez związkowców ze względu na szkodliwe skutki dla rynku pracy, tym bardziej, że istnieje możliwość dodania innych rozwiązań korzystnych i oczekiwanych przez przedsiębiorców.
Forsowanie zmian Kodeksu pracy - w kształcie przekazanym Sejmowi - wywoła konflikty społeczne, zmuszając NSZZ „Solidarność” do użycia wszystkich dostępnych środków dla ochrony prawa pracy.
Decyzja Prezydium KK nr 63/02 ws. upoważnienia do wykonywania czynności prawnych
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” upoważnia Jerzego Langera – Zastępcę Przewodniczącego KK i Jana Mosińskiego – członka Prezydium KK do wykonywania czynności prawnych związanych z organizacją akcji protestacyjnych w obronie Kodeksu pracy.
Decyzja Prezydium KK nr 64/02 ws. powołania Zespołu Trójstronnego do spraw problemów społecznych i pracowniczych ochrony zdrowia
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” postanawia wystąpić z wnioskiem o powołanie Zespołu Trójstronnego do spraw problemów społecznych i pracowniczych ochrony zdrowia.
Jako przedstawicieli NSZZ „Solidarność” Prezydium KK zgłasza Przewodniczącą Krajowego Sekretariatu Ochrony Zdrowia - Jadwigę Greger i Przewodniczącą Krajowej Sekcji Ochrony Zdrowia - Marię Ochman.
Decyzja Prezydium KK nr 65/02 ws. umowy o współpracy z LO TCO
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” upoważnia Józefa Niemca – Zastępcę Przewodniczącego KK i Leszka Jankowskiego – Skarbnika KK do podpisania umowy o współpracy dotyczącej praw związkowych i praw człowieka ze szwedzkimi organizacjami związkowymi LO TCO.
Decyzja Prezydium KK nr 66/02 ws. etatu dla członka Prezydium KK
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” na mocy uchwały KK nr 486/95 z 23.06.1995 r. postanawia przydzielić pełen etat Ewie Tomaszewskiej - członkowi Prezydium Komisji Krajowej.
Decyzja Prezydium KK nr 67/02 ws. dotacji dla NZS
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” biorąc pod uwagę umowę o współpracy NSZZ „Solidarność” i Niezależnego Zrzeszenia Studentów postanawia przekazać na rzecz tego zrzeszenia kwotę 8.000,- (osiem tysięcy) złotych z przeznaczeniem na działalność statutową.
Decyzja Prezydium nr 68/02 ws. opinii o projekcie ustawy Prawo pocztowe
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” stwierdza, że deklarowane założenia i cele projektu ustawy Prawo pocztowe przedstawione w uzasadnieniu Ministerstwa Infrastruktury nie znajdują potwierdzenia w proponowanych przepisach.
Nowoczesne prawo pocztowe miało przede wszystkim uwzględniać uwarunkowania współczesnego rynku i nowe sposoby społecznego komunikowania się. Warunkiem unowocześnienia oferty usług i wzrostu jakości usług tradycyjnych jest stworzenie instrumentów prawnych i organizacyjnych, pozwalających rozwinąć przedsiębiorczość oraz gwarantujących rozwiązania finansowe rekompensujące realizowaną w imieniu państwa misję zapewnienia społeczeństwu odpowiedniej jakości tanich pocztowych usług powszechnych.
Niestety instrumenty i rozwiązania prawne projektu nie gwarantują możliwości stworzenia silnej pozycji Poczty Polskiej na konkurencyjnym rynku usług, a przede wszystkim nie kreują przyszłego rynku pocztowego oraz roli i miejsca na nim operatora publicznego. Sprowadzają się głównie do budowania systemu środków administracyjnych i kar prowadzących do ograniczenia samodzielności operatora publicznego, zmniejszenia możliwości elastycznego reagowania na potrzeby rynku i wyeliminowania elementu konkurencyjności w odniesieniu do innych operatorów działających na rynku usług pocztowych.
W załączeniu opinia szczegółowa Sekcji Krajowej Pracowników Poczty NSZZ „Solidarność”.
Załącznik do decyzji Prezydium KK nr 68/02
Opinia szczegółowa Sekcji Krajowej Pracowników Poczty NSZZ „Solidarność” do projektu ustawy – Prawo pocztowe
1. Zespół NSZZ „Solidarność” Pracowników P.P.U.P Poczta Polska po wnikliwej analizie projektu Prawa Pocztowego przedstawionego do zaopiniowania w dniu 12.03.2002 r. oraz założeń i celów ustawy sformułowanych w uzasadnieniu do ww. projektu, stwierdza,
że trudno z nimi czyli tzw. duchem projektowanej ustawy się nie zgodzić. Dotyczy to w szczególności tendencji liberalizacyjnych i konieczności sprostania nowym sposobom komunikowania się. Nie wolno również zapominać o innych wyzwaniach rodzących się wraz z dynamicznym rozwojem współczesnego rynku. Niestety, na dobrych założeniach i celach jakby się kończy gdyż projekt ustawy nie prezentuje do końca, tak zasadniczego zagadnienia jak jasna wizja rynku pocztowego, a w nim roli Poczty Polskiej. Zespół, ze zrozumiałych powodów, skoncentrował się na kwestiach dotyczących Poczty Polskiej – Jej miejscu i roli
w przyszłym rynku oraz sposobach i środkach zabezpieczenia tego. Niestety, to miejsce i rola nie wypadają zbyt dobrze a jeszcze gorzej jest ze sposobami i środkami mającymi zabezpieczyć to, i tak nieznaczne miejsce i rolę w przyszłym, zliberalizowanym rynku pocztowym.
Z projektu wynika, że gdyby nawet jakimś cudownym sposobem, po wejściu do Unii Europejskiej, polski rynek pocztowy nie stał się przedmiotem zainteresowania „wielkich tego świata” to i tak wiele wskazuje, że Poczta Polska stanie się oględnie mówiąc, dyskryminowanym przedsiębiorstwem. Przykładem na to jest m.in. to, ze zgodnie
z projektem Minister właściwy ds. łączności określi parametry jakościowe jakie spełnić będzie musiał operator publiczny, dotyczy to m.in. czasu przebiegu przesyłek, liczby
i sposobu rozmieszczenia placówek, liczby i sposobu rozmieszczenia skrzynek nadawczych, itd. Dodatkowymi obowiązkami mają być świadczenia na rzecz osób niepełnosprawnych oraz obronności i bezpieczeństwa kraju. Egzekutorem tych obowiązków ma być URTiP uprawniony do prowadzenia badań w tym zakresie oraz nakładania kar. Niestety nigdzie
nie jest napisane, że ww. obowiązki mają być proporcjonalne do możliwości technologicznych i finansowych operatora publicznego. W tym miejscu należy sobie uświadomić, że ustalone przez właściwego Ministra reżimy jakościowe nie będą mogły odbiegać od standardów unijnych a to będzie wymagało od Poczty Polskiej, wręcz skoku, zarówno w zakresie technologii jak i rozwoju infrastruktury. To będzie wymagało kolosalnych nakładów. Takich środków, korzystając nawet z kredytów komercyjnych operator publiczny nawet w przybliżonej części nie będzie w stanie zorganizować. Z kolei ustawodawca nie wziął pod rozwagę żadnych innych, znanych w krajach Unii, sposobów zabezpieczenia finansowego ww. inwestycji takich np., jak: kontrakt pomiędzy operatorem publicznym a rządem czy też dostosowanie regulacji prawno-podatkowych (np. zwolnienie operatora publicznego w okresie restrukturyzacyjnym z podatku dochodowego
i wprowadzenie zerowej stawki VAT). Tym samym już na starcie skazuje się operatora publicznego na porażkę.
Dotyczy to również przewidzianych w projekcie dotacji budżetowych, mających rekompensować Poczcie Polskiej wymagane projektem ustawy świadczenie usług nieodpłatnych lub poniżej ich kosztów. Z uwagi na sytuację budżetu może to być uprawnienie martwe. Zresztą uczy tego doświadczenie w zakresie realizacji przyznawanych w poszczególnych ustawach dotacji. Innym, niepokojącym a zarazem nie do przyjęcia rozwiązaniem jest nałożenie na operatora publicznego obowiązku ubiegania się o uzyskanie uprawnień do wykonywania usług nie mających charakteru usług powszechnych, które są
w zakresie zadań Poczty od lat i wykonywane są można by rzec – od zawsze.
2. Projekt dyskryminuje operatora publicznego w zakresie praw i obowiązków
w stosunku do innych operatorów nakładając na Niego standardy jakościowe w zakresie usług o charakterze powszechnym pozostawiając (z niewielkimi ograniczeniami) swobodę
w tym zakresie prywatnym operatorom. Na straży stosowania prze Pocztę Polską nałożonych rygorów stoi URTiP mający w swych kompetencjach szereg restrykcji ustawowych
i administracyjnych. Skutkowało to będzie oczywistym zmniejszeniem konkurencyjności Poczty Polskiej.
3. Kolejnym mankamentem projektu jest nadanie organowi regulacyjnemu uprawnień ingerencyjnych w funkcje zarządzania operatora publicznego., dowodem czego jest prawo do zgłaszania przez URTiP sprzeciwu wobec cenników usług pocztowych oraz regulaminów świadczenia usług powszechnych. Przy czym, o ile nie budzi wątpliwości ustawowe ustalanie kryteriów ustalania cen usług powszechnych a w konsekwencji kontrola ich stosowania to uprawnienie do zgłaszania sprzeciwu w stosunku do cennika bez wskazania podstawy takiego sprzeciwu musi budzić ogromny niepokój gdyż w istocie jest
to współdecydowanie o poziomie cen bez ponoszenia z tego tytułu żadnych konsekwencji.
To rozwiązanie, o ile nie powinno być w ogóle odrzucone to przynajmniej wymaga modyfikacji o konieczności uzasadnienia sprzeciwu przez URTiP z prawem Poczty Polskiej do odwołania się od takiej decyzji do sądu, w przypadku gdy uzasadnienie będzie budziło wątpliwości. Podobne wątpliwości w zakresie wkraczania w funkcje zarządzania operatora publicznego budzi konieczność przedstawiania Prezesowi URTiP celem zajęcia ostatecznego stanowiska, niektórych uchwał Rady Poczty.
4. W proponowanym obecnie kształcie ustawa będzie w stosowaniu budziła szereg wątpliwości interpretacyjnych z powodu niekompletności terminów i pojęć, jakie funkcjonują na rynku usług pocztowych, jak również wielu nieścisłości w zakresie ich zdefiniowania. Szczególnie dotyczy to pojęć zasadniczych dla właściwego rozumienia ustawy takich jak definicja usług pocztowych i usług pocztowych o charakterze powszechnym. Takie same zastrzeżenia budzi tzw. słowniczek. Konsekwencją tego jest brak możliwości jednoznacznego odczytania poszczególnych zapisów, co rodzi możliwości dość dowolnej interpretacji zwłaszcza w sferze obszaru zastrzeżonego, co sprawia, że będzie on zastrzeżony tylko
z nazwy. Dodatkowe wątpliwości budzą niejasne relacje pomiędzy normami zawartymi
w rozdziale 3 dotyczącym świadczenia usług a normami dotyczącymi świadczenia usług powszechnych zawartych w rozdziale 4.
Reasumując, projekt ustawy wymaga gruntownych modyfikacji w zakresie jasnego opisania przyszłego rynku pocztowego oraz roli i miejsca operatora publicznego na nim przy jednoczesnym zapewnieniu niezbędnych środków finansowych i prawnych stwarzających operatorowi publicznemu szansę zajęcia i utrzymania wyznaczonej w interesie państwa roli i miejsca na ww. rynku. Takiej samem modyfikacji wymaga projekt w zakresie aparatu pojęciowo – terminologicznego. W tym wypadku o uzupełnienie terminologii, jej precyzyjne zdefiniowanie uniemożliwiające nakładanie się definicji określających różne pojęcia i terminy przy zachowaniu prostej, jasnej i oddającej istotę rzeczy definicji opisywanych pojęć czy terminów. W tym ostatnim aspekcie sprawa o tyle może być ułatwiona, że będzie można tu wykorzystać wyniki prac zespołu Poczty polskiej ds. prawa pocztowego, który pracuje nad tym zagadnieniem od kilku lat. Kończąc zaznaczamy, że jakkolwiek rozumiemy potrzebę pilnego uchwalenia Prawa pocztowego i że czas nie jest tu sprzymierzeńcem, to jednak tym nie mniej, wdrożenie tego prawa w proponowanej wersji bez proponowanych w niniejszej opinii korekt jest naszym zdaniem nie do przyjęcia.
Decyzja Prezydium KK nr 69/02 ws. kandydata do Polskiego Komitetu Normalizacyjnego
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” postanawia zgłosić Annę Legowicz jako przedstawiciela Związku w Polskim Komitecie Normalizacyjnym.