11 marca 2002 (45-51/2002)

Stanowisko Prezydium KK nr 45/02 ws. sytuacji w przemyśle stoczniowym

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” z olbrzymim niepokojem ocenia obecną sytuację w polskim przemyśle stoczniowym.
Sektor ten ma szansę być ważną i stabilną częścią polskiej gospodarki, ale brak szeroko rozumianej polityki państwa wobec gospodarki morskiej oraz brak skutecznych mechanizmów wsparcia powoduje obecnie bezpośrednie zagrożenie dla całego obszaru gospodarki związanego pośrednio i bezpośrednio z sektorem stoczniowym. Stosowana na rynkach międzynarodowych praktyka pomocy państwa dla produkcji okrętowej: dumpingowe obniżanie cen statków w Korei, subsydia bezpośrednie do kontraktów w Europie Zachodniej powoduje, że polskie stocznie nie mają równych warunków konkurencji. Sytuację pogarsza światowa dekoniunktura w tej branży i utrzymywanie się mocnej złotówki, uderzającej we wszystkich eksporterów (a przemysł stoczniowy eksportuje 100% swoich wyrobów).
Ewentualne zakończenie produkcji okrętowej w Stoczni Szczecińskiej spowodować może upadłość 600 – 700 dostawców i kooperantów przemysłu stoczniowego, między innymi hut czy Zakładów Cegielskiego w Poznaniu, najważniejszego producenta silników okrętowych dla polskich stoczni. Oznaczać to będzie likwidację całego polskiego przemysłu okrętowego, a tym samym - około 70 tys. miejsc pracy oraz utratę przez polską gospodarkę eksportu wartości ponad 1 mld USD rocznie.
Wobec takiego zagrożenia NSZZ „Solidarność” stwierdza, że podejmie wszelkie dostępne Związkowi działania w celu zażegnania groźby utraty miejsc pracy w branży okrętowej, źródła utrzymania kilkudziesięciu tysięcy polskich rodzin.

Uwzględniając charakter i znaczenie tej branży oraz potencjalne bardzo groźne skutki społeczne i gospodarcze, Prezydium KK domaga się od Rządu RP niezwłocznego podjęcia działań nadzwyczajnych i wnioskuje o debatę na temat obecnej sytuacji przemysłu stoczniowego w Komisji Trójstronnej.

Decyzja Prezydium KK nr 46/02 ws. opinii o projekcie ustawy MPiPS o minimalnym wynagrodzeniu za pracę

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” negatywnie opiniuje projekt ustawy Ministra Pracy i Polityki Społecznej o minimalnym wynagrodzeniu za pracę oraz o zmianie niektórych ustaw.
Mimo, że przedstawiony projekt przewiduje ustalanie minimalnego wynagrodzenia w drodze negocjacji ze związkami zawodowymi i organizacjami pracodawców w Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych proponowane zapisy ustawy oceniamy negatywnie ze względu na:.
Jednak proponowane zapisy ustawy oceniamy negatywnie ze względu na:
- nieokreślenie sposobu ustalania przez Radę Ministrów propozycji wysokości minimalnego wynagrodzenia, która ma być podstawą do dalszych negocjacji z partnerami społecznymi,
- brak określenia gwarantowanej relacji minimalnego wynagrodzenia do przeciętnego wynagrodzenia oraz określenia czasu dojścia do założonej relacji,
- wykreślenie z katalogu wyłączeń  (art. 5 ust. 15) przy ustalaniu najniższego wynagrodzenia pracownika „dodatkowych wynagrodzeń rocznych dla pracowników jednostek sfery budżetowej (nagrody z zakładowego funduszu nagród) oraz należności przysługujących pracownikom z tytułu udziału w zysku lub w nadwyżce bilansowej”
- wprowadzenie zmniejszenia wynagrodzenia pracownikom w okresie pierwszych dwóch lat pracy bez zbadania konstytucyjności różnicowania minimalnego wynagrodzenia.
Prezydium NSZZ „Solidarność” domaga się, aby podstawą regulacji ustawowej była wypracowana już z parterami społecznymi metodologia ustalania minimalnego wynagrodzenia oparta na wydatkach 20% osób o najniższych dochodach w gospodarstwach pracowniczych.
Wyrażamy gotowość podjęcia rozmów na temat elastycznej ścieżki dojścia, przewidując opóźnienie wprowadzenia minimalnego wynagrodzenia w pełnej wysokości wynikającej z przyjętej metodologii.

Decyzja Prezydium KK nr 47/02 ws. opinii o projekcie rozporządzenia MPiPS w sprawie określenia wzoru wniosku o ustalenie uprawnień do zasiłku rodzinnego, pielęgnacyjnego i wychowawczego (...)

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” odstępuje od zaopiniowania projektu rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie określenia wzoru wniosku o ustalenie uprawnień do zasiłku rodzinnego, pielęgnacyjnego i wychowawczego, innych dowodów niezbędnych do ustalenia prawa dotyczących zasiłków oraz szczegółowych zasad i trybu ich wypłaty w związku z negatywnym zaopiniowaniem przez NSZZ „Solidarność” zmian w ustawie z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych w części dotyczącej zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych.

Decyzja Prezydium KK nr 48/02 ws. wyboru koordynatora badań do programu „EMU/EURO: Antycypując zmiany  w zbiorowych stosunkach pracy w państwach kandydujących”

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” zgłasza kandydaturę Janusza Michalskiego na koordynatora badań do programu „EMU/EURO: Antycypując zmiany w zbiorowych stosunkach pracy w państwach kandydujących”.

Decyzja Prezydium KK nr 49/02 ws. reprezentowania Związku na zebraniu wspólnoty mieszkaniowej

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” upoważnia Leszka Jankowskiego - Skarbnika Komisji Krajowej i Andrzeja Kuberczyka – eksperta Komisji Krajowej do wspólnego reprezentowania NSZZ „Solidarność” na zebraniu współwłaścicieli nieruchomości położonej przy ul. Oboźnej 7 w Warszawie, które zwołane jest na 15 marca 2002 roku.

Decyzja Prezydium KK nr 50/02 (do użytku służbowego)

Decyzja Prezydium KK nr 51/02 ws. projektu ustawy o zmianie ustawy o zatrudnieniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (...)

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność"  negatywnie opiniuje projekt ustawy Ministra Pracy i Polityki Społecznej o zmianie ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych.
Zastąpienie większości uprawnień przewidzianych obowiązującymi przepisami poprzez wprowadzany ustawą dodatek socjalny oznacza w rzeczywistości pozbawienie części kombatantów tych uprawnień, lub obniżenie ich poziomu, a dla wszystkich systematyczny spadek wartości tego dodatku, ponieważ koszty usług pielęgnacyjnych, opłaty za leki, protezy, koszty usług telefonicznych rosną dziś szybciej niż stopa inflacji. W nieodległej przyszłości jego wartość zatem może mieć charakter symboliczny.
Przypominamy zarazem, że ustawa dotyczy osób  zasłużonych dla Państwa Polskiego, które winny być traktowane ze szczególnym szacunkiem i troską - to nie ich kosztem należy poszukiwać oszczędności budżetowych.
Protestujemy przeciw kolejnym działaniom restrykcyjnym wobec kombatantów po uprzednim ograniczeniu zniżek na przejazdy kolejowe w ustawach okołobudżetowych.