6 października 2010 (221-227/2010)
- Kategoria: Prezydium Komisji Krajowej
- wielkość czcionki Zmniejsz czcionkę Powiększ czcionkę
- Wydrukuj
Decyzja Prezydium KK nr 221/10 ws. opinii o projekcie ustawy o zmianie ustaw związanych z realizacją wydatków budżetowych
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wnosi uwagi do projektu ustawy z dnia 17 września 2010 r. o zmianie ustaw związanych z realizacją wydatków budżetowych.
Uregulowany w ustawie o związkach zawodowych oraz ustawie o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych tryb konsultowania projektów ustaw nie pozostawia wątpliwości, że strona rządowa nie dotrzymała wymaganego ustawą terminu konsultacji projektu. Wobec faktu nagminnej praktyki łamania ustawowych zasad konsultacji przez stronę rządową, Przewodniczący KK w dniu 23.09. br. skierował pismo do Premiera RP Donalda Tuska, w którym wzywa do wyegzekwowania przestrzegania prawa przez zobowiązane do tego urzędy administracji publicznej.
Ministerstwo Finansów przygotowało dwa projekty zmian dotyczących podatku od towarów i usług o identycznym brzmieniu a zamieszczonych raz w projekcie Ministerstwa Finansów datowanego z dnia 9 września 2010 r., o zmianie ustawy o podatku od towarów
i usług poświeconego wyłącznie ustawie o VAT (zwanego dalej projekt 1) oraz po raz drugi w projekcie datowanym z dnia 17 września 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych
z realizacja ustawy budżetowej (zwanego dalej projektem 2) (porównaj brzmienie art. 1 pkt. 1 ppkt b projektu 1 oraz art. 19 pkt 1 projektu 2). Zamieszczenie w dwóch różnych projektach identycznych postanowień może rodzić wątpliwości co do rzeczywistych intencji projektodawcy, albowiem rodzi się wątpliwość czy przypadkiem zachowanie to nie stanowi formy zapewnienia uchwalenia tych zmian za wszelką cenę. Takie procedowanie narusza zasadę ekonomi procesu legislacyjnego.
W związku z tym – podobnie jak w opinii o projekcie ustawy Ministra Finansów z dnia
9 września 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług - negatywnie opiniujemy zmiany w zakresie:
1. podniesienia podstawowej stawki VAT z 22 do 23%
2. podniesienia obniżonej stawki VAT z 7 na 8%
3. wzrostu stawki VAT z 0 do 5% na żywność nieprzetworzoną
4. wzrost stawki VAT z 0 do 5% na książki
Planowane podniesienie obowiązujących stawek podatku od towarów i usług na okres 3 lat będzie miało niekorzystne konsekwencje dla społeczeństwa oraz gospodarki. Wpłyną one na wzrost cen energii, paliw i gazu a w konsekwencji spowodują wzrost kosztów wytwarzania, efektem czego będzie wzrost cen. Będzie to miało bezpośrednie przełożenie na siłę nabywczą społeczeństwa. Nałoży się na to dodatkowo wzrost cen spowodowany niskimi zbiorami bieżącego roku, które z związku z powodziami oraz suszą spowodowały klęski nieurodzaju. Dodatkowo uwolnienie cen energii elektrycznej dla gospodarstw domowych oraz wzrost cen gazu spowodują dalsze ograniczanie siły nabywczej. Proponowane
w związku z tym obniżenie stawki podatku na żywność przetworzoną będzie daleko niewystarczające dla zrekompensowania podwyżki pozostałych stawek VAT. W związku
z tym droższa żywność wpłynie na spadek konsumpcji szczególnie biedniejszych grup społeczeństwa u których wydatki na żywność stanowią dużą część budżetu domowego. Dodatkowo wprowadzenie 5 proc. stawki VAT na książki spowoduje wzrost ich cen, którego skutkiem może być spadek sprzedaży książek oraz czytelnictwa w Polsce.
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” nie zgadza się na ratowanie kondycji budżetu kosztem obywateli.
Ponadto negatywnie opiniujemy zmiany dotyczące podwyżek stawek akcyzy, które spowodują wzrost cen paliw, co doprowadzi do zwiększenia kosztów prowadzenia działalności, w efekcie czego nastąpi wzrost cen odczuwalny dla konsumentów. Po raz kolejny Minister Finansów w art. 9 i 10 opiniowanego projektu proponuje przedłużenie okresu finansowania staży podyplomowych, szkoleń oraz specjalizacji pracowników służby zdrowia ze środków Funduszu Pracy. Finansowanie szkoleń, staży i specjalizacji służby zdrowia powinno być realizowane z innych źródeł niż Fundusz Pracy. Lekarze i pielęgniarki, korzystający z form podnoszenia kwalifikacji nie są osobami bezrobotnymi, a ich szkolenia i staże mają na celu doskonalenie zawodowe niezwiązane z aktywizacją zawodową bezrobotnych (podstawowym celem ustawy o promocji zatrudnienia).
Rozwiązanie proponowane w art. 34 ust. 1 projektu ustawy („zamrożenie” wysokości wynagrodzeń na poziomie z 2010 r.) jest analogiczne jak negatywnie ocenione przez Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” rozwiązanie znajdujące się w projekcie ustawy budżetowej. W tym wypadku ustawodawca rozszerzył krąg podmiotów objętych owym zamrożeniem na tych pracowników, których sytuacji nie normuje ustawa o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw. Rozwiązanie to należy ocenić jednoznacznie negatywnie. Wątpliwości budzi również ust. 2 analizowanego przepisu. Użycie sformułowania „w warunkach porównywalnych” bez żadnych kryteriów doprecyzowujących pozostawia zbyt daleko idącą swobodę właściwym organom.
Niepoprawna jest redakcja art. 35 ust. 1 projektu, gdyż zasady poprawnej legislacji oraz powinność dążenia do jasności tekstu prawnego skłaniają ku wnioskowi, że należałoby po wyrazach „zasiłek pogrzebowy” dodać zwrot „o którym mowa w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r.
Nr 153, poz. 1227 oraz z 2010 r. Nr 40, poz. 224). Prezydium KK NSZZ „Solidarność” podtrzymuje negatywne stanowisko co do uzasadnionego wyłącznie oszczędnościami drastycznego obniżenia wysokości zasiłku.
NSZZ „Solidarność” negatywnie opiniuje propozycję ustalenia kwoty dotacji budżetowej na zadanie, o którym mowa w art. 26a ustawy o rehabilitacji zawodowej
i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (dofinansowanie do zatrudnienia osób niepełnosprawnych), w wysokości do 30% zapotrzebowania. Zaproponowana zmiana wprowadzi możliwość ustalenia dotacji budżetowej w przedziale od zera do 30% zapotrzebowania. Oznacza to, że przyznanie dotacji nawet w wysokości nie pozwalającej
na realizację zadań przez PERON, będzie zgodne z ustawą. Takie działania wypaczają ideę systemu wspierania zatrudnienia i rehabilitacji osób niepełnosprawnych, który staje się niewydolny. Zgodnie z art. 46a ustawy o rehabilitacji pierwotnie dotacja z budżetu państwa na dofinansowania określone w art. 26a ustawy miała być w wysokości zapewniającej
jego realizację, czyli w całości pokrywać koszty tych dofinansowań. Nie zostało to zrealizowane, a kolejne nowelizacje ustawy sukcesywnie zmniejszały wysokość dotacji na ten cel, przerzucając na PFRON obowiązek pokrywania reszty z własnych przychodów. Praktyka ta doprowadziła do sytuacji, w której Funduszowi brak środków i w związku z tym nie jest
w stanie realizować swoich ustawowych zadań względem osób niepełnosprawnych. Zaproponowana w projekcie ustawy budżetowej wysokość dotacji budżetowej w kwocie
659 mln jest o 353,5 mln niższa, czyli prawie o połowę, niż wysokość dotacji, jaką według wyliczeń Funduszu, powinien on otrzymać. Projektodawcy w uzasadnieniu wskazują,
iż kwota dotacji budżetowej na rok 2011 r. wynosi tyle co w 2010 r. co pozwoli na zaoszczędzenie 225 mln zł. Skutkiem ustalenia zaniżonej w stosunku do
potrzeb kwoty dotacji budżetowej dla PFRON na rok 2010 jest wycofanie się Funduszu z realizacji części zadań, drastyczne ograniczenia w realizacji pozostałych oraz wisząca nad Funduszem groźba utraty płynności. Przesłankami, jakimi powinien kierować się ustawodawca, ustalając kwotę dotacji budżetowej do dofinansowania wynagrodzeń osób niepełnosprawnych, powinno być ustalenie takich kwot finansowania tego zadania państwa, które umożliwią jego realizację. Jak wskazali projektodawcy w uzasadnieniu celami, jakimi kierowali się, ustalając wysokość dotacji budżetowej dla PFRON na rok 2011, było osiągnięcie oszczędności budżetowych a nie umożliwienie i zapewnienie realizacji zadań ustawowych przez Fundusz, co nie może spotkać się z aprobatą Związku.
Decyzja Prezydium KK nr 222/10 ws. zgody na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność”
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” na wniosek Zarządu Regionu Piotrkowskiego wyraża zgodę na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” dla nowo wybudowanego ronda przy zbiegu ul. Łódzkiej, Wysokiej i Hutniczej w Piotrkowie Trybunalskim.
Decyzja Prezydium KK nr 223/10 ws. zgody na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność”
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” na wniosek Zarządu Regionu Małopolska wyraża zgodę na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” na okładce książki „Solidarność” Uniwersytetu Jagiellońskiego 1980 – 1989. Wybór dokumentów, wydanej przez Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego.
Decyzja Prezydium KK nr 224/10 ws. nominacji do Komitetu Kobiet MKZZ
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” zgłasza kandydaturę Pełnomocnika Komisji Krajowej ds. Kobiet, Danuty Wojdat na miejsce członka tytularnego w Komitecie Kobiet MKZZ.
Decyzja Prezydium KK nr 225/10 ws. upoważnienia do podpisania umowy - zlecenia z firmą On Board
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” upoważnia do:
1. Macieja Jankowskiego – Zastępcę Przewodniczącego KK
2. Stefana Kubowicza – Skarbnika KK
do podpisania umowy - zlecenia z firmą On Board Public Relations Sp. z o.o. na prowadzenie działań związanych z obsługą Europejskiego Dnia Akcji oraz prowadzenie biura prasowego.
Decyzja Prezydium KK nr 226/10 ws. projektu dofinansowanego w ramach PO KL. Priorytet V, Poddziałanie 5.5.2, Tytuł roboczy projektu: „Kampania na rzecz wzmocnienia dialogu społecznego w branży Handlu i Ochrony”
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” postanawia złożyć projekt zatytułowany roboczo: „Kampania na rzecz wzmocnienia dialogu społecznego w branży Handlu i Ochrony”, ubiegający się o dofinansowanie w ramach PO KL, Priorytet V, Poddziałanie 5.5.2.
Z ramienia Prezydium KK odpowiedzialni za realizację wyżej wymienionego projektu będą:
1. Maciej Jankowski – Zastępca Przewodniczącego KK
2. Józef Mozolewski – Członek Prezydium KK
3. Krzysztof Zgoda – Członek Prezydium KK
Stanowisko Prezydium KK nr 227/10 ws. zlekceważenia przez rząd porozumienia dot. wynagrodzenia minimalnego pomiędzy związkami zawodowymi, pracodawcami i przedstawicielami rządu
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wyraża swój protest i oburzenie zlekceważeniem przez rząd porozumienia w sprawie wysokości przyszłorocznego wynagrodzenia minimalnego pomiędzy pracodawcami, związkami zawodowymi i przedstawicielami rządu /!/ zawartego w uchwale nr 41 Komisji Trójstronnej w wysokości 1408 PLN. Oznacza to, że po raz pierwszy od lat wynagrodzenie minimalne zmaleje wobec prognozowanej przyszłorocznej średniej płacy w całej gospodarce. Oznacza to też, że rząd złamał również zeszłoroczne ustalenia, w myśl których miał określić precyzyjny sposób podnoszenia wysokości minimalnego wynagrodzenia do 50% płacy średniej.
Decyzja Rady Ministrów to kolejny dowód na znikomą rolę dialogu społecznego, który ma służyć niemal wyłącznie legitymizacji „jedynie słusznych” rozwiązań proponowanych przez rządzących. W praktyce - to kontynuacja polityki oszczędzania na najuboższych, która pogłębi rozwarstwienie i zepchnie kolejne szeregi pracujących nawet na pełnym etacie w sferę ubóstwa.