Emerytura to świadczenie pieniężne, które ma służyć zabezpieczeniu bytu na starość, osób ubezpieczonych z tego powodu, że ze względu na wiek nie mają zdolności do pracy zarobkowej lub straciły ją znacznym stopniu.

Żeby otrzymywać świadczenie emerytalne trzeba spełniać dwa warunki:

• osiągnąć odpowiedni wiek emerytalny (uzależniony od płci oraz zatrudnienia w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze);
• posiadać odpowiedni okres składkowy i nieskładkowy.

W Polsce możemy wyodrębnić 3 grupy wiekowe dla których określone są osobne zasady dotyczące sposobu oszczędzania na emerytury i metod ich wyliczania a także przywilejów emerytalnych.

A.    Ubezpieczeni urodzeni przed 01.01.1949 r. – będą mieli wypłacaną emeryturę wyłącznie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych ( I filar );

B.    Ubezpieczeni urodzeni pomiędzy 31.12.1938 r. a 01.01.1969 r. – będą mieli wypłacaną emeryturę przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych ( I filar ), jednakże jeżeli zechcą mogą część składek odkładać w Otwartych Funduszach Emerytalnych ( II filar );

C.    Ubezpieczeni urodzeni po 01.01.1969 r. – będą mieli wypłacaną emeryturę przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych ( I filar ), ale cześć składki muszą odprowadzać do Otwartych Funduszach Emerytalnych ( II filar ).

Dodatkowo istnieje możliwość oszczędzania na przyszłą emeryturę w III filarze. Jest on nieobowiązkowy a w jego skład wchodzą tzw. Pracownicze Programy Emerytalne (PPE) oraz Indywidualne Konta Emerytalne (IKE).