Prezydium Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność" popiera Konfederację Związków Zawo-dowych Republiki Słowackiej (KOZ SR) w sprawie utworzenia Uniwersytetu Związkowego w Bratysławie. Uniwersytet ten stanowiłby bazę kształcenia na poziomie wyższych studiów dla słowackich działaczy związkowych z perspektywą rozszerzenia w przyszłości na inne kraje Eu-ropy Środkowej i Wschodniej.

W krajach, które są w trakcie transformacji ekonomicznej i które stoją u progu wejścia do Unii Europejskiej dialog społeczny odgrywa rolę szczególnie ważną. Im lepiej partnerzy społecz-ni, w tym związki zawodowe, są do tego dialogu przygotowani, im lepiej wykształcone są kadry związkowe, tym większa szansa sprostania wyzwaniom, przed którymi stoją kraje Europy Środ-kowej i Wschodniej i zapewnienia stabilnego rozwoju tego regionu. Powstania Akademii Konfe-deracji Związków Zawodowych Republiki Słowackiej może stanowić istotny krok w tym kierunku.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność" wyraża stanowczy protest przeciwko bezprawnemu wydaleniu z Białorusi działacza amerykańskiej centrali związkowej AFL - CIO Roberta Fieldinga.

Przerwanie misji Fieldinga, której celem było prowadzenie programu na rzecz rozwoju demokracji i swobód związkowych na Białorusi jest kolejnym przykładem represji władz białoruskich wobec działaczy związkowych i dowodem lekceważenia praw obywatelskich i związkowych.

NSZZ "Solidarność" deklaruje równocześnie pełną solidarność z ruchem związkowym na Białorusi w jego walce o prawa pracownicze, związkowe i prawa człowieka.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność" wyraża głębokie zaniepokojenie postępowaniem rządu Korei Południowej, który systematycznie łamie podstawowe prawa pracownicze.

Przetrzymywanie i więzienie za działania przeciwko neoliberalnym ograniczeniom 50 działaczy związkowych, w tym Dan Byung-ho, przewodniczącego Koreańskiej Konfederacji Związków Zawodowych (KCTU) i Mun Sung-hyuna, przewodniczącego Koreańskiej Federacji Metalowców (KMWF), jest częścią nieustającej polityki przeciwko tym wszystkim, którzy usiłują polepszyć standardy pracy i promować prawa pracownicze.

Więzienie działaczy jest jawnym naruszeniem swobód obywatelskich, w tym prawa do organizowania się i wypowiedzi, zagwarantowanych nie tylko w Międzynarodowym Pakcie Praw Obywatelskich i Politycznych, którego sygnatariuszem jest Korea Płd., ale również zapisanych w konstytucji Korei.

Jest oburzające, że w czasie prezydentury Kim Dae-junga aresztowano ok. 650 działaczy, w tym ponad 200 tylko w 2001 roku. Dane te podważają reputację Prezydenta Korei jako obrońcy praw człowieka, który został uhonorowany Pokojową Nagrodą Nobla i zobowiązał się do przestrzegania praw człowieka i zrewidowania prawa dotyczącego bezpieczeństwa narodowego.

W trudnej sytuacji ekonomicznej kraju rząd powinien dążyć do dialogu i współpracy ze związkami zawodowymi, a nie uciekać się do policyjnych represji i zastraszania.

NSZZ "Solidarność" dołącza się do głosu tych wszystkich w Korei i na świecie, którzy żądają respektowania międzynarodowych standardów pracy zawartych w Konwencjach MOP, które rząd Korei zobowiązał się przestrzegać.

Domagamy się ponownie od rządu Korei natychmiastowego i bezwarunkowego uwolnienia działaczy związkowych i zaprzestania wszelkich represji, mając nadzieję, że rząd Korei stanie się sygnatariuszem Konwencji MOP, szczególnie zaś tych które chronią prawa pracownicze do organizowania się.

Stanowisko NSZZ "Solidarność" jest wyrazem solidarności z koreańskimi związkami zawodowymi, które dzień 22 stycznia 2002 r. ogłosiły Międzynarodowym Dniem Akcji wzywającej do uwolnienia więzionych przywódców związkowych w Korei Płd.

Pogłębia się kryzys na Białorusi. Reżim prezydenta Łukaszenki, chcąc odwrócić uwagę od postępującej degradacji społecznej i gospodarczej kraju, ostrze rządowej i medialnej propagandy skierował przeciwko Polsce, narodowi polskiemu, a szczególnie mniejszości narodowej Polaków na Białorusi. Związek Polaków na Białorusi stał się głównym celem ataków i prowokacji służb specjalnych. Każdego dnia dowiadujemy się o kolejnych represjach i aresztowaniach. Jednocześnie sam prezydent Łukaszenko w niewybrednych słowach atakuje Polskę i Polaków, jako zdeklarowanych wrogów Białorusi i jej narodu.

Łamanie praw związkowych, ograniczanie swobód i praw człowieka jest zawsze działaniem przeciwko własnemu narodowi.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność" zwraca się do prezydenta, parlamentu i rządu RP z żądaniem podjęcia zdecydowanych działań wobec tych oczywistych prowokacji.

Apelujemy także do Parlamentu Europejskiego i instytucji międzynarodowych o potępienie działań reżimu Łukaszenki i podjęcie właściwych środków nacisku dla unormowania sytuacji na Białorusi.

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" zaniepokojona dramatycznymi wydarzeniami w Czeczenii zwraca się do Rządu i Parlamentu Rzeczypospolitej Polskiej z apelem o wszczęcie wszelkich możliwych działań na rzecz przerwania wojny w Czeczenii i rozpoczęcia rozmów pokojowych.

26 lat temu, uczestnicy I Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ "Solidarność" wystosowali Posłanie do Ludzi Pracy Europy Wschodniej. Dzisiaj wizja tej części Europy, ujęta w przesłaniu stała się faktem.

NSZZ "Solidarność" jako autor tamtego posłania z niepokojem obserwuje pogłębiający się kryzys społeczny i gospodarczy na Białorusi oraz działania reżimu Łukaszenki, towarzyszące przebiegowi kampanii wyborczej i wyborom na urząd prezydenta Republiki Białorusi.

Stanowczo protestujemy przeciwko łamaniu praw człowieka, praw związkowych i wolności obywatelskich na Białorusi.

Wierni idei solidarności wyrażamy poparcie dla działań opozycji białoruskiej, która stanęła w obronie praw i swobodnego zrzeszania się. Solidaryzujemy się ze wszystkimi siłami na Białorusi, które walczą o powrót do grona wolnych i demokratycznych państw Europy i świata.

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" zwraca się do sekretarza generalnego MKZZ Guya Rydera, aby w ramach mandatu udzielonego mu w przez Radę Generalną, poszukiwał sposobów nawiązania kontaktu z Wszechchińską Federacją Związków Zawodowych (ACFTU) w oparciu o "Deklarację Zasad" obowiązującą w MKZZ.

Raport na temat Chin przedstawiony na waszyngtońskim posiedzeniu Rady Generalnej w grudniu 2007 r. nie pozostawia cienia wątpliwości co do natury ACFTU stwierdzając, że jest to "organizacja sterowana i kontrolowana przez państwo i jako taka nie może być autentycznym przedstawicielem pracowników, przeciwnie, jest integralną częścią systemu, który odmawia pracownikom ich podstawowych praw", m.in. zgadzając się na odmowę rządu ratyfikacji podstawowych Konwencji MOP nr 87 dotyczącej wolności związkowej i ochrony praw związkowych i 98 dotyczącej stosowania zasad prawa organizowania się i rokowań zbiorowych. Ponadto raport potwierdza, że ACFTU "jest na mocy statutu obowiązana uznawać wiodącą rolę Partii Komunistycznej". Wobec tak ogromnej niekompatybilności zasad ACFTU i MKZZ, nie dziwi, że faza "krytycznego dialogu", nie przyniosła żadnego postępu na polu praw człowieka i praw związkowych w Chinach, a następnie przerodziła się w bojkot MKZZ zarządzony przez ACFTU w roku 2005, po przegranych przez tę organizacje wyborach do Rady Administracyjnej MOP. Jest zrozumiałe, że bojkot ten stanowi problem dla organizacji z krajów, których przedsiębiorstwa inwestują w Chinach, ten problem nie może jednak stanowić pretekstu do sprzeniewierzenia się naszym zasadom.
Rzeczywistym problemem, zarówno dla międzynarodowego ruchu związkowego jak i przede wszystkim dla pracowników chińskich, nie jest bowiem bojkotowanie MKZZ przez ACFTU lecz brak niezależnej i demokratycznej reprezentacji pracowniczej w Chinach i problem nieprzestrzegania przez ten kraj praw człowieka i międzynarodowych standardów pracy. Dlatego też szantaż ACFTU nie może być skuteczny, a oczekiwanie, że MKZZ ulegnie żądaniu zastąpienia w Radzie Administracyjnej MOP przedstawiciela niezależnej i demokratycznej organizacji członkowskiej MKZZ przez delegata organizacji podporządkowanej statutowo Chińskiej Partii Komunistycznej jest absurdalne, nawet gdyby ACFTU nadal okazywała agresywną wrogość wobec propozycji podjęcia dialogu z MKZZ.

Chiny są ogromnym krajem o wspaniałej historii i wielkich tradycjach, krajem, który obecnie doświadcza wielu dobrodziejstw, ale również i trudności związanych z globalizacją. Kongres założycielski MKZZ, który odbył się w Wiedniu w listopadzie 2006 r. uznał w swej deklaracji programowej, iż jednym z najważniejszych wyzwań globalizacji jest zagwarantowanie powszechnego poszanowania podstawowych praw pracowniczych. W pracy na rzecz osiągnięcia tego celu ACFTU mogłaby odgrywać kluczową role we współpracy z MKZZ, a także w Radzie Administracyjnej MOP. Istnieje bowiem droga, która może ACFTU doprowadzić do Rady Administracyjnej. Wystarczy podjąć dialog z MKZZ, zadeklarować publicznie wsparcie dla kampanii na rzecz przestrzegania przez Chiny praw człowieka i międzynarodowych standardów pracy, przeprowadzić demokratyzację struktur i domagać się swej politycznej niezależności.

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" deklaruje swoje pełne wsparcie dla sekretarza generalnego MKZZ zarówno w jego wysiłkach podjęcia partnerskiego dialogu z ACFTU, jak i promocji podstawowych zasad demokratycznego i niezależnego ruchu związkowego, międzynarodowych standardów pracy i praw człowieka. Kryzys chiński stanowi pierwszy poważny test dla tożsamości, siły i spoistości nowej organizacji jaką jest MKZZ.
Wraz z sekretarzem generalnym uczynimy wszystko, aby rozwiązanie tego kryzysu wzmocniło i skonsolidowało MKZZ.

NSZZ "Solidarność" z głębokim niepokojem obserwuje wydarzenia, które w ostatnim czasie mają miejsce w Birmie.

Dążenie obywateli do poszanowania ich podstawowych praw jest fundamentalnym prawem każdego człowieka zagwarantowanym w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, której zapisów Birma zobowiązała się przestrzegać, przystępując do Organizacji Narodów Zjednoczonych w 1948 r.

Jednak od wielu lat Birmańczycy pozbawieni są podstawowego prawa do organizowania się w miejscu pracy oraz zmuszani są do pracy przymusowej w obozach. Władze wojskowe Birmy tym samym naruszają podstawowe konwencje Międzynarodowej Organizacji Pracy, tj. konwencję 87 oraz 105.

Dążenia społeczeństwa birmańskiego do poprawy swojej sytuacji politycznej i ekonomicznej uznajemy za uprawnione i słuszne, wyrażając jednocześnie nasze poparcie i naszą solidarność z wszystkimi Birmańczykami, którzy żądają demokratycznych zmian.

Zdecydowanie protestujemy przeciwko rozlewowi krwi i stosowaniu represji wobec obywateli, którzy w sposób pokojowy domagają się poprawy swojego bytu. Oczekujemy zaprzestania stosowania siły, uwolnienia wszystkich zatrzymanych oraz umożliwienia swobodnej działalności przywódcom opozycji demokratycznej Birmy.

Zwracamy się do wszystkich przywódców politycznych, związkowych, do instytucji i organizacji społecznych na świecie, aby nie pozostawali obojętni na wydarzenia w Birmie, aby potępiły reżim, którego jedyną metodą postępowania wobec własnych obywateli jest stosowanie przemocy, aby dały wyraz solidarności z krajem, który tej solidarności potrzebuje.