Norwegowie interweniują w sprawie stoczni Crist

(8.07.2013) Solidarność Regionu Gdańskiego zwróciła się do norweskich związkowców o pomoc w ograniczeniu patologii umów śmieciowych w stoczni Crist.

Po upadku Stoczni Gdynia SA główną część jej majątku przejęła w 2010 r. prywatna spółka Crist z Trójmiasta. Wkrótce też zaczęła sięgać także po byłych pracowników stoczni. Okazało się jednak, że zamiast umów o pracę proponowano im jedynie samozatrudnienie, mimo że ich praca ma charakter podporządkowania ekonomicznego. W ten sposób setki osób wykonujących pracę dla spółki pozbawione zostały możliwości korzystania z podstawowych norm ochronnych prawa pracy. Nie mogą także zrzeszać się w związki zawodowe.

Jednym z ważnych odbiorców produktów spółki jest norweski koncern Aker ASA, w którym obowiązuje międzynarodowy układ ramowy gwarantujący m.in.  wszystkim pracownikom dążenie do stabilności zatrudnienia  niezależnie od kraju, w którym wykonują pracę. Zarząd Aker ASA zobowiązał się, że od kontrahentów zewnętrznych również będzie egzekwował stosowanie się do standardów obowiązujących w koncernie. Zarząd Regionu Gdańskiego NSZZ Solidarność po konsultacjach z działami:  zagranicznym i branżowo-konsultacyjnym KK przedstawił  norweskim związkom sytuację w gdyńskiej stoczni z prośbą o interwencję. Te w ubiegłym tygodniu zwróciły się formalnie  do Aker ASA o podjęcie działań wyjaśniających wobec polskiej spółki.

- Ten przypadek pokazuje praktyczną korzyść z układów ramowych zawieranych coraz częściej w korporacjach ponadnarodowych –mówi Sławomir Adamczyk, ekspert „Solidarności”. – Mogą one być pomocne w cywilizowaniu stosunków pracy w firmach krajowych, także tych, które nie są częścią korporacji lecz jej poddostawcą. O wadze problemu świadczy ostatni przypadek tragedii w fabryce tekstylnej w Bangladeszu, do której być może by nie doszło, gdyby korporacje ponadnarodowe korzystające z lokalnego podwykonawcy zainteresowały się wcześniej panującymi u niego warunkami pracy.

sa, fot. crist.com.pl