Norwegia

Na skróty:

- Związki zawodowe
- Legalna praca
- Warunki pracy

Jak mogę skontaktować się ze związkami zawodowymi za granicą?

Fellesforbundet( Zjednoczona Federacja Norweskich Związków Zawodowych)
Adres: Lilletorget 1, 0184 Oslo
Tlf: +47 23 06 31 00
Faks: +47 23 06 31 01
E-mail: fellesforbundet@fellesforbundet.no
www.fellesforbundet.no/ 

Czy rynek pracy tego kraju jest otwarty dla Polaków?

Tak, ale zostały utrzymane pewne ograniczenia w dostępie do swojego rynku pracy nowym obywatelom Wspólnoty. Norwegia nie należy do Unii Europejskiej, jest jednak z nią związana układem o Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG). Dzięki temu Polacy, jak również inni obywatele nowych państw członkowskich, mogą podejmować pracę na podobnych zasadach jakie obowiązują w całej UE.

Obywatele polscy mogą przebywać na terenie Norwegii bez pozwolenia 3 miesiące lub w przypadku zarejestrowania się w urzędzie pracy (Aetat) jako osoba poszukująca pracy - 6 miesięcy.

Jakich formalności muszę dopełnić, aby legalnie podjąć pracę?

Należy ubiegać się o zezwolenie na pobyt z możnością podjęcia pracy.

Przed złożeniem wniosku o zezwolenie na pobyt z możnością podjęcia pracy wymagane jest otrzymanie oferty pracy na pełnym etacie (40 godzin tygodniowo). Warunki pracy i płacy muszą odpowiadać warunkom oferowanym pracownikom norweskim zatrudnionym na stanowiskach analogicznych.

Do wniosku o wydanie zezwolenia na pobyt z możnością podjęcia pracy należy dołączyć:

• wypełniony formularz wraz ze zdjęciem, do ściągnięcia ze strony www.udi.no,
• poświadczenie zatrudnienia lub umowę o pracę wraz z wypełnionym pkt. 5 poświadczenia zatrudnienia (podpisane przez pracodawcę i pracownika), pracodawca jest zobowiązany do podania wysokości płacy i warunków pracy na specjalnym formularzu oraz potwierdzić własnoręcznym podpisem, że spełniają one wymogi norweskiego prawa pracy,
• paszport do wglądu.

Jeżeli w imieniu pracownika wniosek składa pracodawca, należy dołączyć ponadto:

• upoważnienie (sporządzone na specjalnym formularzu),
• poświadczoną kopię paszportu pracownika (w takim przypadku oryginalny paszport pracownik musi okazać odbierając osobiście zezwolenie).

Złożenie i rozpatrzenie wniosku jest bezpłatne.

Po otrzymaniu zezwolenia na pobyt należy zarejestrować się w Urzędzie Ewidencji Ludności (Folkeregisteret). Konieczna jest również rejestracja w urzędzie podatkowym (Skattetaten) w celu uzyskania karty podatkowej (Skattekort). Zezwolenie na pobyt z możliwością pracy nie stanowi pozwolenia na osiedlenie się. Pozwolenie na osiedlenie, dające prawo do stałego pobytu i pracy w Norwegii, może być wydane osobom zamieszkałym w Norwegii nieprzerwanie przez okres co najmniej 3 lat.

Więcej informacji:

• www.wehoslo.com/pl/index2_files/pobyt.pdf - Wydział Ekonomiczno-Handlowy Ambasady Rzeczpospolitej Polskiej w Oslo.
• www.europa.eu.int/eures  - strona Europejskich Służb Zatrudnienia EURES.

Zezwolenia na pobyt z możnością podjęcia pracy można się starać zarówno w norweskich placówkach dyplomatyczno-konsularnych, jak i przez osobiste stawienie się w komisariacie policji na terenie Norwegii.

Zezwolenie nie jest zależne od konkretnego typu pracy, jej miejsca ani kwalifikacji zawodowych. W przypadku zmiany pracy nie wymaga się powtórnego wnioskowania o zezwolenie. Jeżeli jest prawdopodobne, że wniosek danej osoby zostanie rozpatrzony pozytywnie przez Urząd ds. Cudzoziemców, policja może wydać pracownikowi tymczasowe pozwolenie na pracę. Odrębne procedury dotyczą osób starających się o pracę w charakterze au pair.

Regulacje okresu przejściowego (tj. od 2005-02-04 do roku 2009 z możliwością przedłużenia) dotyczą wyłącznie pracowników (osób fizycznych) poszukujących pracy w Norwegii na własną rękę. Regulacje okresu przejściowego nie dotyczą m.in. następujących grup:

• usługodawców (np. osób zatrudnionych u zagranicznego pracodawcy, wykonującego w imieniu tegoż pracodawcy usługi/zlecenia w Norwegii),
• osób pracujących na własny rachunek tj. prowadzących działalność gospodarczą zarejestrowaną w jednym w wyżej wymienionych państw,
• studentów (studiujących w Norwegii).

Czy pracując za granicą mogę uniknąć "podwójnego opodatkowania"?

Norwegia podpisała bilateralną umową podatkową z innymi państwami EOG (Europejskiego Obszaru Gospodarczego) w celu uniknięcia wielokrotnego opodatkowania. Aby rozwiać wszelkie wątpliwości co do swojej indywidualnej sytuacji podatkowej, należy przed wyjazdem nawiązać kontakt z urzędem skarbowym w swoim własnym kraju. Norweskie urzędy skarbowe automatycznie rozpowszechniają aktualizowaną raz do roku broszurę na temat podatków ("Hva blir skatten"). Pracodawca jest zobligowany do potrącenia podatku przed wypłaceniem wynagrodzenia.

Podatki

W maju 2007 r. Norweski Urząd Podatkowy (Skatteetaten) opublikował na swych stronach broszurkę po polsku dla polskich pracowników zatrudnionych u norweskich pracodawców. Pod poniższym adresem umieszczone są przydatne porady ogólne, informacje o podatkach, składkach na ubezpieczenie społeczne, odwołaniach. www.skatteetaten.no/Templates/Brosjyre.aspx?id=57478&epslanguage=NO

Na przełomie stycznia i lutego rejonowy urząd podatkowy przesyła wszystkim podatnikom na adres pod którym są zameldowani zeznanie podatkowe - selvangivelse, tj. norweski PIT. Blankiet należy wypełnić i odesłać do norweskiego Urzędu skarbowego w terminie do 31 marca tego samego roku. Roczne rozliczenie podatkowe - skatteoppgjor, zostaje przesłane przez władze podatkowe do końca czerwca - osobom zatrudnionym na etacie, oraz do końca października - osobom prowadzącym działalność gospodarcza. Wyliczony w nim jest dochód, który był podstawą wymiaru podatku. Jeśli wpłacona zaliczka na podatek była zbyt wysoka, urząd zwraca tę kwotę wraz z odsetkami w wysokości 2,5% dla osób na etacie, oraz 0,9 % dla osób prowadzących działalność gospodarcza. Gdy zaliczka była zbyt niska, podatnik obowiązany jest do wpłaty zaległej kwoty wraz w odsetkami w wysokości kolejno 2,8% i 3,1%.

Co można odliczyć od podatku?

www.norwegofil.pl/praca/praca/placenie-podatkow-w-norwegii.html

Wysokość podatków uzależniona jest od wysokości dochodu (progresywna stawka podatkowa). Jeżeli znamy swój roczny dochód brutto, to możemy sobie łatwo obliczyć wysokość podatku do zapłacenia. Przy obliczaniu podatków może być pomocny kalkulator zamieszczony na stronie internetowej: www.dinside.no/php/art.php?id=98508

Kiedy już rozpocznie się pracę, konieczne jest uzyskanie karty podatkowej. Kartę tę można otrzymać dopiero po otrzymaniu numeru identyfikacyjnego.

Dla cudzoziemców podczas pierwszych 4 lat pobytu w Norwegii stosuje się 15-procentową standardową ulgę, na który można się zdecydować zaraz przy wystawianiu karty podatkowej. Dzięki temu w znaczący sposób zmniejszają się miesięczne należności podatkowe.

Poniżej znajduje się przetłumaczone na język angielski instrukcje formularza zeznania podatkowego za rok 2006.

Aby otworzyć załącznik z przetłumaczonymi wyjaśnieniami, należy wejść w załączony link i kliknąć na załączniki: 'Income Tax Return for employees and pensioners' oraz 'Tax Return for 2006 - Guidelines to the individual items RF-2032E':  www.skatteetaten.no/Templates/Artikkel.aspx?id=28858&epslanguage=NO
Działalność gospodarcza w Norwegii a podatki www.norwegofil.pl/praca/praca/dzialalnosc-gospodarcza-w-norwegii.html

Czy pracując będę podlegać ubezpieczeniom zdrowotnym?

Obywatele państw UE objęci systemem ubezpieczenia zdrowotnego w kraju zamieszkania mają zagwarantowany dostęp do pomocy medycznej w nagłych przypadkach na terenie Norwegii na takiej samej zasadzie, jak osoby objęte norweskim systemem ubezpieczenia zdrowotnego - po okazaniu ważnego stosownego formularza serii E-100 (w Polsce formularze wydają terenowe oddziały NFZ). W Norwegii Zakład Ubezpieczeń społecznych "Folketrygden" pokrywa większość wydatków związanych z opieką lekarską, wypadkami, urodzeniem dziecka, zasiłkami dla bezrobotnych, zasiłkami chorobowymi oraz z emeryturami i rentami rodzinnymi. Składki z tego tytułu stanowią 7,8% dochodu rocznego brutto nieprzekraczającego 340.700 NOK i potrącane są bezpośrednio z dochodu.

Więcej informacji dostępnych na stronie www.norwegofil.pl/praca/praca/opieka-medyczna.html

Składki na ubezpieczenie społeczne (trygdeavgift)

Jeżeli pracownik jest objęty norweskim systemem ubezpieczeń społecznych, musi płacić norweskie składki na ubezpieczenie społeczne. Składka na ubezpieczenie społeczne jest potrącana z pensji jako część potrącanego podatku.

Jeżeli pracownik jest objęty systemem ubezpieczeń społecznych w kraju rodzinnym, nie płaci składki na ubezpieczenia społeczne w Norwegii. Należy udać się do Urzędu NAV w gminie, w miejscu zamieszkania i złożyć formularz E 101 otrzymany od władz w kraju rodzinnym. W ten sposób otrzymamy zaświadczenie z Urzędu NAV, które należy złożyć w Urzędzie Podatkowym. Stawka podatku zostanie wówczas obniżona.

Należy także dostarczyć kopię zaświadczenia z Urzędu NAV swojemu pracodawcy.

Więcej informacji o ubezpieczeniach społecznych w Norwegii można znaleźć na stronie www.nav.no lub www.skatteetaten.no/Templates/Brosjyre.aspx?id=57478&epslanguage=NO

Czy pracodawca ma obowiązek odprowadzać składki?

Tak. Pracodawca w Norwegii ma obowiązek odprowadzania zaliczki na podatek dochodowy swoich pracowników, płacenia składki ZUS oraz odkładania tzw. feriepenger, czyli dodatku urlopowego.

Jak szukać mieszkania?

Aby wynająć mieszkanie, najczęściej daje się ogłoszenie w lokalnej lub regionalnej gazecie lub korzysta się z pośrednictwa maklera nieruchomości. Większość agentów zajmuje się tylko sprzedażą nieruchomości. Maklerów nieruchomości znaleźć można pod hasłem "Eiendomsmeglere", przykładowo na stronach www.nef.no/medlem/eiendom.html , www.exact.no . Najprościej jest znaleźć mieszkanie z dala od centrów dużych miast, również ceny takich mieszkań są niższe. Informacje o mieszkaniach do wynajęcia znaleźć można również w lokalnych i ponadregionalnych gazetach np. "Aftenposten" www.aftenposten.no/english . Największe norweskie gazety udostępniają również oferty z rynku nieruchomości na swoich stronach internetowych.

Przydatne linki:

• www.aftenposten.no/english/ - norweska gazeta z informacjami po angielsku
• www.norwaypost.no/newdev/cache/cacheView.asp?sUrl=%2Fdefault%2Easp - norweska gazeta po angielsku
• www.odin.dep.no/odin/engelsk/nytt/index-b-n-a.html - informacje prasowe
• pub.tv2.no/nettavisen/english/ - News in English
• www.bolignorge.no  - mieszkania do wynajęcia w Norwegii w różnych przedziałach cenowych,
• www.htl.no  - strona warta polecenia dla osób, które szukają mieszkania w Norwegii
• www.hus.no - ogłoszenia dotyczące wynajmu mieszkań i sprawy związane z mieszkaniem w Norwegii
• www.tinde.com/47/res/buy;main.pl - strona o rynku nieruchomości w Norwegii, adresy maklerów nieruchomości 

Do kogo mogę się zwrócić, jeżeli prawa pracownika są łamane?

Państwowa Inspekcja Pracy (Arbeidstilsynet) obsługuje infolinię, gdzie fachowcy odpowiedzą na Państwa pytania o BHP w miejscu pracy, urlopach, czasie pracy, wypowiedzeniu, ergonomii, zagrożeniach związanych z użyciem chemikaliów, dźwigach, maszynach, służbach BHP itp. Można również przysłać ogólne zapytania pocztą elektroniczną. Odpowiedź można uzyskać z reguły w przeciągu 3 kolejnych dni roboczych. 

Można także napisać po polsku, ale wtedy trzeba będzie czekać nieco dłużej na odpowiedź.
Adres: svartjenesten@arbeidstilsynet.no
Można także zadzwonić do Państwowej Inspekcji Pracy, gdzie uzyska się informacje w języku polskim: tel. 815 48 222 (następnie wybierać cyfrę 1). Po zgłoszeniu, podać hasło "POLSKI".

Infolinia czynna jest w piątki od 09.00 do 14.00 koszt rozmowy: 32 ore za minutę.

Kontakt do norweskiej Inspekcji Pracy, 7468 Trondheim, Norwegia
Tel. +47 73 19 97 00
Fax +47 73 19 97 01
E-mail: direktoratet@arbeidstilsynet.no
www.arbeidstilsynet.no/c26840/artikkel/vis.html?tid=42397
(informacje dostępne w języku polskim)

Placówki Inspekcji Pracy
Hamar
Vangsveien 73,
Tel. 815 48 222
Fax 62 53 62 52
E-mail: indre-ostland@arbeidstilsynet.no

Oslo
Stenersgt. 1 d
Tel. 815 48 222
Fax 22 17 78 10
E-mail: oslo@arbeidstilsynet.no

Moss
Dronningensgt. 1
Tel. 815 48 222
Fax 69 25 01 50
E-mail: ostfold-akershus@arbeidstilsynet.no

Skien, Gjerpensgt. 20,
Tel: 815 48 222
Fax: 35 52 50 03
E-mail: sor-norge@arbeidstilsynet.no

Bergen, Rasmus Meyers allé 5
Tel: 815 48 222
Fax: 55 59 82 30
E-mail: vestlandet@arbeidstilsynet.no 

Trondheim
Kongensgt. 60,
Tel: 815 48 222
Fax: 73 52 43 24
E-mail: midt-norge@arbeidstilsynet.no

Finnsnes, Storgt. 46,
Tel: 815 48 222
Fax: 77 85 01 21
E-mail: nord-norge@arbeidstilsynet.no

Niekiedy konieczny może okazać się kontakt z konsulatem lub Ambasadą Polski.

Jakie warunki pracy obowiązują?

Podstawowymi Źródłami prawa pracy jest norweska ustawa o Ochronie Pracowników i Środowiska Pracy (Arbeidsmiljoloven, w niektórych tłumaczeniach określana jako Kodeks Pracy) oraz Ustawa Urlopowa (Ferieloven). Arbeidsmiljoloven obowiązuje we wszystkich zakładach pracy w Norwegii, zatrudniających, co najmniej jednego pracownika. Ustawa ta obejmuje nie tylko pracowników norweskich, lecz wszystkie osoby pracujące w Norwegii, pobierające wynagrodzenie za pracę. W dużej mierze dotyczy również osoby zatrudnione na platformach wiertniczych na Morzu Północnym, lecz w stosunku do nich obowiązują szczególne zasady, dotyczące np. czasu pracy.

Szczegółowe informacje na temat norweskiego Kodeksu Pracy - Arbeidsmiljoloven w języku polskim www.arbeidstilsynet.no/binfil/download.php?tid=42461

Układy zbiorowe

"Ustawa o upowszechnianiu porozumień zbiorowych "- (Allmenngjoringsloven) ma na celu zapewnienie równych warunków pracy i płacy dla pracowników norweskich i pochodzenia obcego, a tym samym zapobieganie wykonywaniu przez pracowników pracy na warunkach, które rozpatrywane łącznie, są ewidentnie gorsze, niż przewidują to ogólnokrajowe porozumienia zbiorowe w danych zawodach albo branżach.

Norweska Federacja Związków zawodowych Fellesforbundet zawarł ogólnokrajowy układ zbiorowy z pracodawcami. Płace minimalne i niektóre z pozostałych regulacji układu zbiorowego zostały zdefiniowane jako ogólnie obowiązujące celem ochrony przeciwko zaniżaniu płac. Jednakże warunki pracy określone w układzie zbiorowym są oczywiście znacznie lepsze niż warunki panujące w większości firm niezwiązanych układem zbiorowym.

Co powinna zawierać umowa o pracę?

Przykład standardowej umowy o pracę - www.wehoslo.com/pl/index2_files/strumpr.doc

Podstawowy wymiar czasu pracy

Zgodnie z ustawą czas pracy nie powinien przekraczać 9 godzin dziennie i 40 godzin tygodniowo. W niektórych przedsiębiorstwach w pewnych okolicznościach może być ustalony krótszy czas pracy (przykładowo, gdy rodzice muszą więcej czasu spędzać z dzieckiem). Osoby, które pracują na różne zmiany lub w weekendy, mogą żądać 36- lub 38-godzinnego tygodnia pracy. Przy szczególnych uzgodnieniach tygodniowy czas pracy może wynosić od 48 do 54 godzin. W takim wypadku pracownik ma prawo do proporcjonalnego skrócenia czasu pracy w następnych tygodniach, w taki sposób, aby przeciętny czas pracy nie przekraczał 40, 38 lub 36 godzin tygodniowo. Każdy pracodawca ma obowiązek nanieść na listę płac liczbę nadgodzin tygodniowo, jak i w skali całego roku.

Nadgodziny

Jako nadgodziny traktowany jest czas pracy wykonywanej na tym samym stanowisku wykraczający poza 9 godzin dziennie lub 40 godzin tygodniowo. Za nadgodziny przypadające w porze dziennej pracodawca musi dopłacić pracownikowi, co najmniej 40% normalnego wynagrodzenia. Praca nocą i w weekendy uregulowana jest w specjalnych przepisach. W takiej sytuacji czas pracy przekraczający 36 lub 38 godzin tygodniowo traktowany jest jako nadgodziny.

Urlop wypoczynkowy

Ustawa o urlopach wypoczynkowych (Ferieloven) zapewnia pracownikom prawo do corocznego urlopu wypoczynkowego i prawo do dodatkowego wynagrodzenia za czas tego urlopu. Każdy pracownik ma prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze 25 dni roboczych w ciągu jednego roku urlopowego (pokrywającego się z rokiem kalendarzowym). Soboty liczą się także jako dni robocze, chociaż normalnie są wolne od pracy. Pracownicy powyżej 60 lat mają prawo do jednego dodatkowego tygodnia urlopu (6 dni).

Prawo do wynagrodzenia za czas urlopu wypracowuje się w roku kalendarzowym przed rozpoczęciem danego roku urlopowego. Dodatkowe wynagrodzenie za czas urlopu wynosi 10,2% pensji w roku poprzedzającym rok urlopowy. W przypadku osób, które mają powyżej 60 lat kwota ta jest podwyższona o 2,3% od wysokości pensji. O terminie wykorzystania urlopu ma prawo decydować pracodawca, ale ma on również obowiązek przedyskutowania tego z pracownikiem. W okresie od 1 czerwca do 30 września każdy ma prawo do skorzystania z 3tygodni urlopu bez przerw. Można też żądać wykorzystania reszty przysługującego urlopu w całości. Można żądać od pracodawcy poinformowania o rozpoczęciu okresu wykorzystania urlopów wypoczynkowych z dwu miesięcznym wyprzedzeniem.

Urlop macierzyński

Rodzicom płacącym składki na rzecz państwowego zakładu ubezpieczeń społecznych i emerytalnych, którzy przez okres sześciu z dziesięciu miesięcy przed rozpoczęciem urlopu płatnego podjęli pracę zarobkową, przysługuje w przypadku macierzyństwa prawo do diety przez okres 42 tygodni (210 dni). Na życzenie czas trwania urlopu płatnego może zostać przedłużony do 52 tygodni (260 dni). Dzieje się to jednak kosztem niższej stawki kompensacyjnej (80% dochodu emerytalnego). Matka musi wykorzystać trzy tygodnie okresu trwania świadczenia przed rozwiązaniem. Świadczenia mogą być wypłacane na dwanaście tygodni przed rozwiązaniem. Matka, której nie przysługuje prawo do wynagrodzenia dziennego, otrzymuje zasiłek macierzyński w wysokości 33.584 NOK.

Pracownica, która była zatrudniona w okresie, co najmniej 6 z 10 ostatnich miesięcy przed porodem, ma prawo do urlopu macierzyńskiego z wynagrodzeniem przez 43 tygodnie (przy pełnych stawkach dziennych) lub 53 tygodnie (przy zredukowanych stawkach dziennych). Przed porodem można wykorzystać do 12 tygodni urlopu. Pierwszych 6 tygodni po porodzie przeznaczonych jest na urlop dla matki. Urlop macierzyński wykorzystany przez matkę przed porodem odlicza się od całości przysługującego urlopu. Kodeks Pracy (Arbeidsmiljoloven) przewiduje, że jeśli ojciec i matka dzielą się urlopem macierzyńskim, każde z nich wykorzysta przysługującą mu część urlopu łącznie. 5 tygodni okresu zasiłkowego jest zastrzeżonych dla ojca (kwota ojcowska). Jeśli ojciec całkowicie lub częściowo zrezygnuje z kwoty ojcowskiej, okres zasiłkowy zostanie odpowiednio skrócony. Kobietom, które karmią dziecko piersią, przysługuje prawo do przerwy w pracy trwającej tyle, ile trwa karmienie. Kobieta może również, jeśli taka sytuacja bardziej jej odpowiada, zredukować czas pracy o maksimum 1 godzinę dziennie.

Minimalne wynagrodzenie

Minimalna płaca to 115 NOK na godzinę, dla pracowników niewykwalifikowanych.

Wysokość wynagrodzenia lub pensji wynikać będzie z zawartych umów płacowych pomiędzy pracodawcą a organizacjami pracowniczymi lub ze specjalnych porozumień płacowych pomiędzy pracodawcą a pracownikiem. Płace nie są automatycznie dostosowywane do kosztów utrzymania. Zmiany kosztów utrzymania uwzględniane są przy negocjacjach i przy zawieraniu układów zbiorowych pracy. W momencie wypłaty wynagrodzenia otrzymuje się rozliczenie pensji, w którym wykazany będzie przychód brutto oraz potrącenia odpowiadające właściwej kategorii podatkowej wykazanej na karcie podatkowej oraz inne odliczenia (np. suma wolna od opodatkowania ze względu na ilość posiadanych dzieci).

Na przykład stawka godzinowa dla wykwalifikowanego pracownika budowlanego wynosi 132 NOK.

Warunki pracy

Zatrudnienie na czas nieokreślony z reguły rozpoczyna się okresem próbnym. Długość okresu próbnego powinna być określona na samym początku, maksymalny czas trwania okresu próbnego wynosi sześć miesięcy. Podczas okresu próbnego zarówno Ty, jak i Twój pracodawca możecie wypowiedzieć umowę z zachowaniem 14-dniowego terminu wypowiedzenia. Pamiętaj, aby okazać pracodawcy swoją kartę podatkową. W przeciwnym razie pracodawca będzie ustawowo zobligowany do potrącenia 50% podatku z Twego wynagrodzenia.

Norweski Kodeks Pracy (Arbeidsmiljoloven) określa przypadki, w których dopuszczalny jest stosunek zatrudnienia na czas określony. Tymczasowe (na czas określony) zatrudnienie jest możliwe w przypadku miejsc pracy, które przykładowo tymczasowo się zwolniły w związku z chorobą, urlopem wychowawczym lub z innymi formami nieobecności pracowników. Zatrudnienie na czas określony możliwe jest także w odniesieniu do różnych rodzajów odbywanych praktyk. Ponadto możliwe jest także tymczasowe zatrudnienie, jeżeli jest to "uzasadnione charakterem pracy", na przykład w przypadku nieoczekiwanego nakładu pracy lub, jeżeli praca lub zadanie do wykonania ma czasowy charakter.

Świadczenia z tytułu choroby

Wszystkie zatrudnione osoby od pierwszego dnia choroby mają prawo do zasiłku chorobowego. Dieta pracownicza wynosi 100% ich dochodu i jest wypłacane od pierwszego dnia choroby przez okres 260 dni (52 tygodnie). Dieta w przypadku choroby w pierwszych 16 dni kalendarzowych jest wypłacana przez pracodawcę, a następnie koszty te przejmuje państwowy zakład ubezpieczeń społecznych i emerytalnych. W okresie, kiedy dietę opłaca pracodawca, nie jest wymagany minimalny dochód. Pracodawca przejmuje koszty pierwszych 16 dni kalendarzowych. Potem zasiłek chorobowy jest wypłacany ze środków państwowego zakładu ubezpieczeń społecznych i emerytalnych. Pracownicy mogą otrzymywać zasiłek chorobowy przez okres do jednego roku. Jeżeli po upływie 12 miesięcy pracownik ciągle jeszcze nie jest zdolny do pracy, wówczas może on skorzystać z innych rodzajów wsparcia finansowego oferowanego przez państwowy zakład ubezpieczeń społecznych i emerytalnych.
Osoby prowadzące samodzielną działalność gospodarczą otrzymują od 17-go dnia choroby przez okres 246 dni zasiłek chorobowy w wysokości 65% dochodu uzasadniającego roszczenie emerytalne. Jeżeli osoby prowadzące samodzielną działalność gospodarczą dobrowolnie wpłacają wyższe składki ubezpieczenia, wówczas mogą oni otrzymać od pierwszego dnia choroby 65% dochodu uzasadniającego roszczenie emerytalne lub 100% od 17-go lub pierwszego dnia choroby.

Co robić w razie wypadku przy pracy?

Świadczenia z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.
Wszyscy pracodawcy posiadający pracowników wykonujących pracę w Norwegii muszą ubezpieczyć swoich pracowników w celu pokrycia kosztów ewentualnego wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.
Niezależnie od miejsca zamieszkania wszystkie osoby zatrudnione w Norwegii są ubezpieczone w państwowym zakładzie ubezpieczeń społecznych i emerytalnych i przysługuje im prawo do świadczeń z tytułu wypadków przy pracy. Otrzymują one odszkodowanie za wypadek przy pracy, jeżeli doprowadził on do długotrwałego inwalidztwa. Inaczej niż w przypadku zasiłku chorobowego świadczenia z zakresu rehabilitacji, świadczenia wynikające z niezdolności do pracy oraz renta z tytułu niezdolności do pracy mają charakter odszkodowania za wystąpienie szkód niematerialnych. Wszyscy pracodawcy są zobowiązani zgłosić lokalnemu zakładowi ubezpieczeń każdy wypadek przy pracy lub każdą chorobę zawodową, która wymaga opieki medycznej i prowadzi do niezdolności do pracy.

Co robić w razie wypadku przy pracy?W razie wypadku przy pracy należy powiadomić o zdarzeniu pracodawcę i skontaktować się z lekarzem. Jeśli nastąpiło uszkodzenie ciała należy również zgłosić ten fakt do oddziału Ubezpieczen Społecznych. Warto skontaktować się z działającymi na terenie zakładu pracy związkami zawodowymi. Należy także powiadomić o takim zdarzeniu Inspekcję Pracy.