Zakłady Górnicze „Lubin”

1 lipca 1981 r. Międzyzakładowa Komisja Robotnicza w Zakładach Górniczych „Lubin” podjęła uchwałę o wykonaniu sztandaru. Realizacją projektu od strony organizacyjnej zajęli się: Antoni Blicharski, Wacław Horodecki i Józef Wandycz.

Projekt sztandaru był dziełem artystki-plastyk Hanny Krzewskiej-Lis z Lubina. Sztandar wykonała Artystyczna Pracownia Haftów w Łodzi.
29 listopada 1981 r. w Lubinie sztandar poświęcił ksiądz Prymas Józef Glemp.

Po ogłoszeniu stanu wojennego został ukradkiem wyniesiony z biura Komisji i był ukrywany. W stanie wojennym zabierano go na pielgrzymki na Jasną Górę. Dzięki członkom Komisji, w szczególności Antoniemu Blicharskiemu i Józefowi Wandyczowi zachował się aż do czasu złożenia go 13 września 1997 r. jako wotum u stóp Pani Jasnogórskiej. Stało się to podczas mszy św. odprawionej przez ks. arcybiskupa Tadeusza Gocłowskiego z Gdańska XV-tej Pielgrzymki Ludzi Pracy do Częstochowy – sztandar złożono w darach.

14 września 1997 r. w Częstochowie ksiądz arcybiskup Damian Zimoń z Katowic poświęcił replikę sztandaru.

Awers: na białym tle widnieje napis wykonany czerwonymi nićmi: Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Solidarność sierpień 1980 Kopalnia „Lubin” – ostatnie słowo wyszyte nićmi złotymi. Na replice w prawym dolnym rogu czerwony napis „1981” (poświęcenie pierwszego sztandaru), a pod nim „1997” (poświęcenie repliki).

Rewers: na zielonym tle (zielony i czarny to kolory górnicze) wyszyto po prawej stronie sylwetkę świętej Barbary – patronki górników,  po lewej młot i kilof, pomiędzy ich trzonami umieszczono wyszyty złotymi nićmi symbol chemiczny miedzi Cu. Niżej na wycinku okręgu umieszczono na czarnym tle złoty napis Bóg Honor i Ojczyzna.