Rezolucja EKZZ o organizowaniu pracowników

W czasie ostatniego posiedzenia Komitetu Wykonawczego EKZZ przyjęto rezolucję dotyczącą organizowania pracowników. Dokument określa rolę oraz strategię EKZZ-u, która ma skutkować zwiększeniem uzwiązkowienia w całej Europie.

Utrzymująca się tendencja spadkowa uzwiązkowienia oraz proces starzenia bazy członkowskiej wyznaczają oczywisty priorytet dla wszystkich organizacji afiliowanych w Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych. Rezolucja stanowi, iż rozwój związków zawodowych i zwiększanie uzwiązkowienia muszą stać się priorytetem politycznym. Silna baza członkowska jest warunkiem silnego i reprezentatywnego ruchu związkowego. Należy zacząć rozwijać się pod względem ilości członków oraz zwiększając zasięg negocjacji zbiorowych, a tym samym nadać żądaniom związkowym większą rangę. EKZZ będzie angażować się w stworzenie platformy wymiany i koordynacji krajowych kampanii na rzecz organizowania członków, wspierać inicjatywy w tej dziedzinie oraz dzielić się najlepszymi i innowacyjnymi rozwiązaniami praktycznymi.

Istotną rolę w odbudowie uzwiązkowienia ma odegrać powołany przez EKZZ Komitet ds. Organizowania Pracowników, który miał okazję już obradować w tym roku (czytaj tu: http://www.solidarnosc.org.pl/aktualnosci/wiadomosci/rozwoj/item/13164-europejska-mobilizacja-do-organizowania-pracownikow). Poza zaangażowaniem EKZZ oraz organizacji krajowych, do poprawy liczebności ruchu związkowego zobligowano również Europejski Instytut Związkowy (ETUI), który zajmie się monitorowaniem i badaniem procesów wpływających na wzrost i spadek stanu uzwiązkowienia, przygotowaniem szkoleń dla organizatorów związkowych i edukacją liderów związkowych. Powstanie także strona internetowa, będąca platformą do wymiany informacji, kontaktów i najlepszych praktyk dotyczących organizowania pracowników.

Jak zaznaczają przedstawiciele EKZZ, nie istnieje jedyny skuteczny i właściwy sposób rekrutowania pracowników do związków zawodowych. Organizacje krajowe powinny własne praktyki uzupełniać doświadczeniem innych, ale nie zapominać o specyfice stosunków pracy istniejących w ich krajach. Zauważa się także, iż należy zwrócić uwagę na atypowe formy zatrudnienia, przedsiębiorstwa międzynarodowe, kwestie samozatrudnienia i ludzi młodych na rynku pracy oraz wykorzystywać wszelkie narzędzia dialogu społecznego.