Lekcja na całe życie

Ponad trzystu uczniów warszawskich szkół licealnych uczestniczyło 13 marca br. w Sali Kolumnowej Sejmu RP w konferencji „KATYŃ. 5 MARCA – DZIEŃ PAMIĘCI”. Organizatorem spotkania poświęconego pamięci Zbrodni Katyńskiej była warszawska „Solidarność” Oświatowa oraz Fundacja Golgota Wschodu. Gośćmi konferencji byli: posłanka Ewa Tomaszewska, Aurelia Michałowska Mazowiecki Kurator Oświaty,  Andrzej Sosnowski Wicekurator Oświaty oraz Krzysztof Bugla, Burmistrz Żoliborza.

 

- Spotykamy się z okazji bardzo ważnej rocznicy. Prawda i pamięć dotycząca Katynia jest niezwykle ważna. 5 marca 1940 r. Stalin podpisał  decyzję, która na zawsze zmieniła bieg naszej historii – powiedziała witając młodzież Halina Kurpińska, organizatorka konferencji.   

Jako pierwszy głos zabrał dr Witold Wasilewski. Historyk IPN przedstawił uczniom historię zbrodni katyńskiej omawiając jej podłoże polityczne. 

- Zbrodnia katyńska, to jest zbrodnia dokonana na mocy decyzji Biura Politycznego z dnia 5 marca 1940 r., na podstawie której rąk Sowietów zginęło ponad 22 tys. oficerów oraz cywilów wziętych do niewoli po 17 września 1939 roku. Ci ludzie zginęli przede wszystkim dlatego, że byli Polakami. Polakami szczególnie ważnymi dla dalszego istnienia narodu i państwa polskiego. Taki był sens decyzji Biura Politycznego - wyniszczenie narodu polskiego – tłumaczył dr Wasilewski. 

Socjolog dr Barbara Fedyszak-Radziejowska mówiła o pamięci o zbrodni katyńskiej i o tym jaką rolę pełni ona w budowaniu naszej tożsamości narodowej i naszego patriotyzmu. - Pamięć i prawda o Katyniu to pierwszy krok by wygrać ze sprawcami zbrodni. Ofiary miały być anonimowe, miały być nawozem historii, miały być w dołach śmierci. Jeśli pamiętamy i jesteśmy wolni od katyńskiego kłamstwa to wygrywamy z tymi, którzy mieli ten plan – podkreśliła socjolog. 

Następnie uczniowie wysłuchali Pani Marii Gabiniewicz, która we wzruszających słowach opowiedziała wojenne losy swojej rodziny. Wojna zburzyła spokojne życie 6-letniej dziewczynki i rozproszyła po świecie jej rodziców i czterech braci. Ojciec Pani Marii zginął w 1940 r. w ZSRR. Do tej pory nie odnaleziono miejsca jego pochówku (prawdopodobnie jest na nieznanej dotąd tzw. Białoruskiej Liście Katyńskiej). 

 

Więcej na www.solidarnosc.org.pl/mazowsze