Ważna nagroda dla "Solidarności"
- Kategoria: Kraj
- wielkość czcionki Zmniejsz czcionkę Powiększ czcionkę
Profesor Juliusz Gardawski, NSZZ „Solidarność” oraz pozostali partnerzy społeczni w Komisji Trójstronnej zostali uhonorowani nagrodą imienia Andrzeja Bączkowskiego.
Jak podała w uzasadnieniu Kapituła Nagrody, w piętnastą rocznicę śmierci Andrzeja Bączkowskiego kapituła chciała uhonorować osoby i instytucje szczególnie zasłużone dla dialogu społecznego, "który dla Andrzeja Bączkowskiego był jedynym sposobem rozwiązywania problemów i konfliktów społecznych". Nagrody zostaną wręczone podczas oficjalnej gali w styczniu 2012.
Profesor Juliusz Gardawski – laureat tegorocznej nagrody - jest szefem Katedry Socjologii Ekonomicznej SGH, od wielu lat aktywnym badaczem i popularyzatorem dialogu społecznego w Polsce. W swoich publikacjach naukowych odwoływał się wielokrotnie do dorobku Bączkowskiego. Oprócz prof. Gardawskiego laureatami nagrody w tym roku zostały 3 centrale związkowe (NSZZ Solidarność, OPZZ, Forum Związków Zawodowych) oraz cztery organizacje pracodawców (BCC, Pracodawcy RP, PKPP Lewiatan i Związek Rzemiosła). Nagrodę w imieniu NSZZ „Solidarność” odbierze Zbigniew Kruszyński, członek Komisji Trójstronnej z ramienia „S”.
Członkowie Kapituły podkreślili w komunikacie, że Komisja Trójstronna, której Andrzej Bączkowski był pierwszym przewodniczącym, od blisko dwudziestu lat jest ważnym forum uzgadniania rozwiązań dotyczących życia społecznego i gospodarczego. Zaangażowanie i postawa wszystkich partnerów społecznych reprezentowanych w komisji umożliwia rozwiązywanie trudnych problemów w drodze dialogu, a więc zgodnie z przesłaniem Andrzeja Bączkowskiego.
Nagroda imienia Andrzeja Bączkowskiego jest przyznawana osobom, które stanowią wzór służby publicznej, kierują się zasadą pracy ponad podziałami, działają w ważnych dla Polski dziedzinach, ze szczególnym uwzględnieniem dialogu społecznego i reform w sferze polityki społecznej.
Andrzej Bączkowski był działaczem „Solidarności” i opozycji demokratycznej, po 1989 r. urzędnikiem służby publicznej, wiceministrem pracy w sześciu gabinetach, od lutego 1996 r. ministrem pracy. Pełnił też funkcję przewodniczącego Komisji Trójstronnej ds. Społeczno-Gospodarczych. W czasie jego przewodnictwa wszystkie negocjacje toczone na forum komisji kończyły się porozumieniami. Był współtwórcą pierwszej od 70 lat nowelizacji kodeksu pracy w 1996 r., inicjatorem reformy systemu emerytalnego. Zmarł nagle 7 listopada 1996 r.
Dział Informacji KK