Kto ma prawo do emerytury minimalnej?

W związku z licznymi pytaniami o zasady nabywania emerytury minimalnej przypominamy, że w obecnym systemie emerytalnym, wysokość emerytury zależy od wysokości kapitału zgromadzonego na indywidualnych kontach w ZUS i OFE. Jeśli jednak w momencie osiągnięcia wieku emerytalnego, wyliczone nam świadczenie jest niższe od kwoty ustawowej emerytury minimalnej, to świadczenie takie jest automatycznie podwyższane do wysokości tej właśnie minimalnej emerytury. W 2018 r. emerytura minimalna wynosiła 1030 zł brutto. W 2019 r. wzrośnie o 33,57 zł.

Warunki otrzymania emerytury minimalnej są zasadniczo dwa i są one określone w art. 87 Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych:

• osiągnięcie wymaganego wieku emerytalnego oraz
• posiadanie wymaganych okresów składkowych i nieskładkowych

Emerytura minimalna przysługuje:
- mężczyznom po 25 okresów składkowych i nieskładkowych,
- kobietom po 20 latach okresów składkowych i nieskładkowych.

Okresy nieskładkowe nie mogą jednak przekroczyć 1/3 okresów składkowych. 

Okresy składkowe to przykładowo (art. 6 Ustawy o emeryturach i rentach z FUS):

- podlegania ubezpieczeniu emerytalno - rentowemu (czyli na przykład okres bycia pracownikiem, zleceniobiorcą lub osobą prowadzącą działalność gospodarczą);

- okresy pobierania zasiłku macierzyńskiego.

Należy pamiętać o treści ust. 3 art. 87 Ustawy o emeryturach i rentach z FUS, który wskazuje, że przy obliczaniu okresów składkowych dla celów podwyższenia emerytury  miesiące, w których składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe były obliczone od podstawy wymiaru niższej od kwoty minimalnego wynagrodzenia pracowników, uwzględnia się w części odpowiadającej proporcji tej podstawy do kwoty minimalnego wynagrodzenia.

Czyli przykładowo jeżeli składka jest odprowadzana przez 4 miesiące od kwoty stanowiącej równowartość połowy minimalnego wynagrodzenia za pracę to „uzyskujemy” 2 miesiące składkowe.

Okresy nieskładkowe to przykładowo (art. 7 ustawy o emeryturach i rentach z FUS):

- okresy pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wypłaconego na podstawie przepisów kodeksu pracy;

- okresy pobierania zasiłków z ubezpieczenia społecznego: chorobowego lub opiekuńczego;

- okresy pobierania świadczenia rehabilitacyjnego;

-okresy niewykonywania pracy po ustaniu zatrudnienia, jeżeli za te okresy, na podstawie przepisów kodeksu pracy, zostało wypłacone odszkodowanie;

- okresy nauki w szkole wyższej na jednym kierunku, pod warunkiem ukończenia tej nauki, w wymiarze określonym w programie studiów;

- okresy pobierania zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego.

Emerytury w kwocie niższej niż emerytura minimalna otrzymają ci, którzy nie spełniają opisanych wymogów. Ich emerytura będzie wyliczana wyłącznie na podstawie odprowadzonej składki. Dotyczy to w praktyce osób, które były zatrudnione sporadyczne bądź na podstawie umowy o dzieło, od której nie odprowadza się składek emerytalnych.

bs