Meandry przejścia zakładu pracy

12 grudnia 2017 r. w Centrum Partnerstwa Społecznego „Dialog” odbyło się seminarium nt. aspektów oddziaływania art. 23(1) Kodeksu pracy, a więc przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę. Inicjatorkami były Anna Reda Ciszewska i Barbara Surdykowska, ekspertki z warszawskiego biura NSZZ Solidarność, zaniepokojone coraz częściej stosowaną przez pracodawców praktyką wykorzystywania tej regulacji w miejsce ustawy o zwolnieniach grupowych w celu uniknięcia wypłacenia pracownikom przejmowanym przez nowego pracodawcę odpraw wynikających  z tej ustawy.

W seminarium wzięli udział przedstawiciele partnerów społecznych zasiadających w Zespole Prawa Pracy Rady Dialogu Społecznego, przedstawiciele Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej oraz przedstawiciele nauki, a także przedstawiciele pracodawców, przedsiębiorców oraz związków zawodowych. W ramach dwóch paneli eksperci prezentowali swoje doświadczenia w zakresie   stosowania regulacji prawnej  dotyczącej  przejścia zakładu  pracy  na innego  pracodawcę. Zarówno pracodawcy, jak i związki zawodowe wskazywali na niedoskonałości i patologie związane ze stosowaniem obecnej regulacji prawnej.

Ważną częścią spotkania było wstąpienie Prof. UW Łukasza Pisarczyka, który podkreślał, że polskie uregulowanie jest konsekwencją dyrektywy unijnej w tym zakresie, a w dyrektywie wskazane zostały pewne cele, które ustawodawca krajowy powinien osiągnąć. Profesor podkreślał, że dyrektywa ma na celu nie tylko ochronę pracowników, ale także zapewnienie ram prawnych dla transferu przedsiębiorstw. Prof. Ł. Pisarczyk wskazywał, iż należałoby objąć regulacją prawną  nie tylko układy zbiorowe pracy, które stosowane są jeszcze przez rok po przejściu zakładu pracy na innego pracodawcę, ale także inne porozumienia zbiorowe. nie widzi on jednak uzasadnienia, aby do polskiego porządku prawnego wprowadzać prawo sprzeciwu, który mógłby zostać zgłoszony przez pracownika przejmowanego przez innego pracodawcę.

W ramach poruszanych zagadnień paneliści wskazywali na konieczność wprowadzenia rozwiązania, które ograniczyłoby stosowanie art. 23 (1) k.p. w celu obejścia procedury zwolnień grupowych np. poprzez wprowadzenie świadczenia pieniężnego dla pracowników przejmowanych przez nowego pracodawcę. Podnoszono także problemy praktyczne braku regulacji związane z ochroną szczególną działaczy związkowych, którzy przejmowani są przez nowego pracodawcę. Wreszcie dosyć istotny problem to ożywienie negocjacji zbiorowych w czasie przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę.

W trakcie seminarium podniesiono wiele różnych zagadnień, które mogłyby stanowić przedmiot kolejnych spotkań. Niewątpliwie jednym z nich powinna być kwestia odpowiedzialności solidarnej przejmującego i nabywcy. Obecnie pojawia się ona tylko w przypadku przejścia części zakładu pracy. Profesor Pisarczyk zwrócił uwagę, że ustawodawca powinien być konsekwentny i stosować jednolite podejście w obu sytuacjach przejścia, a więc albo odejść od zasady solidarnej odpowiedzialności całkowicie, albo rozciągnąć ja na przypadki przejścia całego zakładu pracy.  

ar