Młodzi na rynku pracy w 2016 roku

31 maja GUS opublikował opracowanie „Młodzi na rynku pracy w 2016 roku”. Raport pokazuje interesujący obraz młodych osób, które znalazły się na rynku pracy. W raporcie przeczytamy:

• Populacja ludzi młodych w Polsce, czyli osób w wieku 15-34 lata, liczyła w II kwartale 2016 r. 9 518 tys. Ponad połowa z nich (59,3%), zarówno uczących się, jak i tych, którzy już zakończyli naukę, nie wykonywała żadnej pracy w okresie nauki w szkole, w której uzyskały najwyższy poziom wykształcenia.
• Dla niespełna ¾ (73,4%) ogółu ludzi młodych pracujących podczas nauki praca stanowiła część programu realizowanego w ramach formalnego systemu edukacji, z tego w 95,1% przypadków była ona obowiązkową częścią programu nauczania.
• Blisko połowa spośród osób młodych łączących pracę z nauką (tj. 45,6%) wykonywało wyłącznie niepłatną pracę Jedynie 28,9% tylko płatną. Pozostali, czyli 25,5% podejmowało zarówno pracę płatną, jak i niepłatną.
• 67,9% badanych, w omawianym okresie nie było uczniami/studentami. Spośród nich 5,9% po uzyskaniu obecnego poziomu wykształcenia, rozpoczęło naukę w innej szkole w ramach formalnego systemu edukacji.
• 96,9% ogółu młodych w wieku 15-34 lata nie otrzymało bądź nie potrzebowało w ciągu ostatnich 12 miesięcy wsparcia ze strony instytucji publicznych, ponieważ nie poszukiwało pracy. Tylko tj. 3,1% skorzystało z takiego wsparcia.
• Osoby młode, które były pracownikami najemnymi, zapytano w jaki sposób znalazły aktualnie wykonywaną pracę główną. Spośród 4 760 tys. pracowników najemnych najwięcej, bo 44,5% osób znalazło pracę dzięki pomocy przyjaciół, znajomych lub rodziny. Drugim wskazywanym sposobem był bezpośredni kontakt z pracodawcą (26,9%).
• 22,6% osób pracujących uznało, że uzyskane przez nich wykształcenie nie jest pomocne podczas wykonywania zadań służbowych w ich obecnym miejscu pracy. Przydatność zdobytego wykształcenia w wykonywaniu zadań służbowych stwierdziło 77,4% osób pracujących, jednocześnie ponad połowa z nich określiła stopień tej pomocy jako duży;
• 94,3% młodych pracujących osób nie musiało zmienić swojego miejsca zamieszkania. Spośród osób, które zmieniły miejsce zamieszkania, 71,2% zmieniło miejsce zamieszkania w obrębie Polski, 24,4% – na obszarze Unii Europejskiej, a pozostałe osoby poza obszarem UE.
• Ponad 1/3 osób niepracujących (tj. 35,3%) zadeklarowała skłonność do zmiany miejsca zamieszkania w celu znalezienia lub podjęcia pracy.

Jakie można wysnuć wnioski? Stosunkowo niewiele młodych osób łączy naukę z pracą zawodową. Jeśli tak się dzieje, to okazuje się, że wynika to z wymogów programu nauczania. Tak więc niski jest poziom dobrowolnie podejmowanego zatrudnienia w czasie nauki. Może do tego zniechęcać fakt, że duża grupa osób za swoją pracę nie otrzymywała wynagrodzenia. Jednocześnie, zauważalne jest bardzo niskie zainteresowanie podnoszeniem kwalifikacji po zakończeniu edukacji na aktualnym poziomie. Znajduje to potwierdzenie także w innych źródłach. Niewiele osób korzystało ze wsparcia zapewnianego przez publiczne służby zatrudnienia (PUP, OHP, inne). Wynika to zapewne z tego, że jeśli potrzebują wsparcia to  szukają go u rodziny, przyjaciół lub znajomych. Ewentualnie, poszukują pracy na własną rękę, kontaktując się z pracodawcą.

Ponadto, młodzi widzą przydatność zdobytej wiedzy w codziennej pracy (ciekawe co na to pracodawcy). Potwierdzają się dane dotyczące niskiej mobilności młodych. Znaczna grupa młodych pracowników znalazła pracę w miejscu zamieszkania i jedynie 1/3 osób niepracujących byłaby gotowa zmienić miejsce zamieszkania w celu podjęcia pracy. Co ciekawe, jeśli młodzi zmieniają miejsce swojego zamieszkania, to w przeważającej liczbie, dzieje się to w obrębie kraju. Jedynie ¼ wyjeżdża za granice. Dotychczas sądzono, że młodzi bardziej preferują przeprowadzkę za granicę niż do innego miasta.

ms