Nauczyciele mają swojego Patrona

Wizerunek błogosławionej Natalia Tułasiewicz widnieje od 28 sierpnia 2010 r. na sztandarze Organizacji Międzyzakładowej NSZZ Solidarność Pracowników Oświaty i Wychowania w Rzeszowie wraz ze słowami Natalii Tułasiewicz skierowanymi do pedagogów: "Bądźcie awangardą świata".

 

W Centrum Caritas Polska w Warszawie w dniu 30 marca br. na specjalnie zwołanej konferencji prasowej, w której udział wzięli m.in. abp Stanisław Gądecki, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski oraz bp Piotr Turzyński, delegat KEP ds. duszpasterstwa nauczycieli, ogłoszono, że bł. Natalia Tułasiewicz została Patronką nauczycieli polskich. W konferencji udział wzięła również Bogusława Buda przewodnicząca Organizacji Międzyzakładowej NSZZ „Solidarność” w Rzeszowie. 

 

Natalia Tułasiewicz (1906-1945). Urodzona w Rzeszowie, sakrament chrztu przyjęła w rzeszowskiej farze, która obecnie jest miejscem jej kultu.

 

Polonistka, nauczycielka, poetka, była osobą nieprzeciętną, entuzjastką słowa i czynu. Chłonna wiedzy, świata, ludzi, kochająca przyrodę i podróże, zafascynowana kulturą, sztuką, muzyką, przejęta ideą apostolstwa ludzi świeckich w zachwycie nad dziełem stworzenia i w radości życia, niestrudzenie, samodzielnie i odważnie szukała swej własnej drogi ku świętości.

 

W czasie II wojny światowej w 1943 r. wyjechała jako pełnomocnik – emisariusz Rządu Londyńskiego i świecki apostoł do Hanoweru, by pomagać przerażonym i zagubionym pracownikom przymusowym. Słaba fizycznie, silna duchem, po wielu godzinach codziennej, ciężkiej pracy w fabryce, realizowała w skrajnie trudnych warunkach, posługę religijno-społeczno-oświatową.

 

W wyniku dekonspiracji po wizycie kuriera z Polski więziono ją w Hanowerze, potem w Kolonii. Była w śledztwie torturowana. W 1944 r. odesłano ją z wyrokiem śmierci do obozu w Ravensbrück. Wycieńczona ciężką fizyczną pracą, gruźlicą, głodem, nie ustaje w swojej misji ewangelizacyjnej. I choć marzyła o powojennej pracy literacko-apostolskiej, nie chciała się ukrywać, całkowicie zdana na wolę Bożą.

 

W Wielki Piątek 30 marca 1945 r. podczas ostatniej selekcji w obozie zakwalifikowano Natalię do stracenia, a 31 marca 1945 r. dokonało się życie Natalii – zabrano ją do gazu. Alianci i Rosjanie stali już u bram obozu.

 

Kościół potwierdził wielkość heroicznych cnót i świętość ofiary Natalii aktem beatyfikacyjnym 13 czerwca 1999 roku w Warszawie w czasie VI pielgrzymki Jana Pawła II do Ojczyzny.

 

kar