Europejski Urząd do spraw pracy musi wziąć się do roboty!

Europejski Urząd  do spraw Pracy (ELA od angielskiej nazwy European Labour Authority) nie podjął rzeczywistych działań w związku z pierwszymi przypadkami wyzysku pracowników zgłoszonymi rok temu przez związki zawodowe. Gdy ELA rozpoczęła pracę w październiku 2019 r., EKZZ zgłosiła Urzędowi dziesięć spraw dotyczących niewypłacania wynagrodzeń,  braku urlopu, zasiłku chorobowego  czy składek na ubezpieczenie społeczne.

Przypadki, które są typowe dla nadużyć, jakich doświadczają pracownicy transgraniczni, obejmują przykładowo: Pracownika budowlanego w Niemczech, który czekał cztery lata na niezapłacone wynagrodzenie w wysokości ponad 8 000 euro czy też 45 pracowników ustawiających rusztowania w Danii, którzy otrzymali wynagrodzenie w wysokości  zaledwie połowy stawki pracowników lokalnych.

Niestety rok później jedynym działaniem podjętym przez ELA było zajęcie się sprawami w pismach skierowanych do poszczególnych państw członkowskich. ELA nadal nie skontaktowała się z zainteresowanymi osobami.

Zastępca Sekretarza Generalnego EKZZ Per Hilmersson, przedstawiciel organizacji  w zarządzie ELA podkreśla, że zbyt wielu pracowników transgranicznych jest uwięzionych w szarej strefie, w której nieuczciwi pracodawcy zarabiają na obniżaniu wynagrodzeń i lekceważeniu podstawowych praw, takich jak płatne urlopy, zwolnienia chorobowe i ubezpieczenia społeczne. Ustanowienie Europejskiego Urzędu ds. Pracy w 2019 roku przyniosło nadzieję, że egzekwowanie przepisów UE dotyczących równych wynagrodzeń i praw pracowników mobilnych będzie początkiem końca tego wyzysku.

Nadzieje ruchu związkowego związane z działaniem ELA są znaczne. Dotyczy to w szczególności tych branż w których mamy do czynienia z dużą skalą pracowników delegowanych jak branża budownictwa czy przetwórstwa żywności. Do chwili obecnej działania ELA wydają się jednak mocno ograniczone -komentuje Barbara Surdykowska z Biura Eksperckiego KK NSZZ Solidarność.

bs