Szanowny Pan
Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu RP

Szanowny Panie Marszałku !
,,Zdrowie i życie ludzkie jest największą wartością” – to istotne i ważne słowa, powtarzane w różnych sytuacjach przez polityków, decydentów, osoby publiczne. Jeśli jest tak rzeczywiście – warto dziś: w Światowy Dzień Zdrowia i Dzień Pracownika Służby Zdrowia  - postawić pytanie: czy żyjemy w Kraju, w którym konstytucyjne prawo do ochrony zdrowia i gwarancje państwa do zapewnienia swoim obywatelom równego i powszechnego dostępu do opieki medycznej jest przestrzegane i realizowane ?
 Ostatnie miesiące i lata niestety, nie dają pozytywnej odpowiedzi na to pytanie.
Skutki kryzysu ekonomicznego nie ominęły również polskiej opieki zdrowotnej.
Po kilku latach wzrostu nakładów finansowych ze środków publicznych na ochronę zdrowia wynikających ze wzrostu gospodarczego i poprawy sytuacji materialnej obywateli - nastąpiło załamanie finansowania opieki zdrowotnej. Braki w spływie składki zdrowotnej pochłonęły wszystkie rezerwy finansowe systemu zabezpieczając jedynie bieżące płatności. Przypominamy w tym miejscu, że jedną z obietnic koalicyjnego rządu PO-PSL było podniesienie składki na ubezpieczenie zdrowotne bez dodatkowych obciążeń obywateli. Polska ze swoim poziomem nakładów przeznaczanych na ochronę zdrowia ze środków publicznych pozostaje nadal na jednym z niechlubnych ostatnich miejsc w Europie.

Dzisiejsza Manifestacja środowisk związkowych, medycznych i organizacji pacjentów zorganizowana przez centrale związkowe - NSZZ ,,Solidarność"
i Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych -  to wyraz naszej determinacji na brak dialogu z rządem w tak newralgicznym obszarze, jakim jest ochrona zdrowia.
Z przykrością stwierdzamy, że dialog społeczny z ministrem zdrowia i premierem rządu PO-PSL, w sprawach ważnych dla pacjentów i pracowników, nie istnieje. Dlatego, chcąc mówić o sprawach ważnych dla nas wszystkich  - pozostaje nam wyjść wspólnie na ulice. 

Panie Marszałku,
Dzisiejszy, niezwykle symboliczny dzień – 7 kwietnia - obchodzony jako Światowy Dzień Zdrowia i Dzień Pracownika Służby Zdrowia jest okazją do spojrzenia na sytuację polskiego pacjenta i pracownika ochrony zdrowia.
Sondaże opinii publicznej od dłuższego czasu jednoznacznie pokazują, że niezadowolenie obywateli z opieki zdrowotnej w naszym kraju wciąż rośnie – obecnie co trzeci z nas odczuwa utrudnioną dostępność do lekarza czy placówki opieki zdrowotnej, nawet w sytuacji zagrożenia życia czy zdrowia. Większość Polaków nie zgadza się na traktowanie zdrowia jak towaru. Boimy się  wzrastających wydatków na leki. Starzejemy się jako społeczeństwo, a wciąż brakuje rozwiązań systemowych w zakresie opieki długoterminowej czy zabezpieczenia świadczeń pielęgnacyjnych.
Powszechna prywatyzacja nie jest receptą na uzdrowienie systemu opieki zdrowotnej. Doświadczenia innych krajów jednoznacznie pokazują, że zabezpieczenie potrzeb zdrowotnych społeczeństwa najpełniej gwarantuje system publiczny z uzupełniającą jego ofertę sektorem usług prywatnych.
Niepokojące zjawiska występują także obszarze spraw pracowniczych.
Pracownicy coraz dotkliwiej odczuwają brak gwarancji zatrudnienia, zwłaszcza w procesie przekształceń własnościowych placówek ochrony zdrowia. Wzrost płac na przestrzeni kilku ostatnich lat został głównie skonsumowany przez część środowiska medycznego. Bulwersuje narastające rozwarstwienie płacowe pomiędzy różnymi grupami zawodowymi oraz wewnątrz tych grup i pojawiające się na tym tle konflikty płacowe. Obserwujemy coraz wyraźniej deficyt kadr w wielu znaczących specjalnościach medycznych. Standardem staje się wymuszanie na pracownikach zmiany umów o pracę na inne formy umów cywilnoprawnych, a zwłaszcza samozatrudnienie.
Do tej grupy problemów należy dodać jeszcze jeden: od kilku miesięcy z niedowierzaniem obserwujemy determinację strony rządowej podejmującej ponowną próbę wykreślenia dotychczasowych przepisów gwarantujących wzrost wynagrodzeń pracownikom zatrudnionych w samodzielnych publicznych zakładach opieki zdrowotnej, w wysokości nie mniej niż 40%. Zdając sobie sprawę z niedoskonałości tego rozwiązania, nie można zapominać, że tę regulację ustawową gwarantującą wzrost płac uchwalono w 2007 r., w atmosferze bardzo trudnego kompromisu, którego uzyskanie ostatecznie zakończyło ówczesny protest środowiska medycznego. Do czasu prac nad tzw. ,,pakietem ustaw zdrowotnych” w 2008 r. nikt z rządzących nie ośmielał się proponować wykreślenia czy modyfikowania tych przepisów ustawowych gwarantujących pracownikom ochrony zdrowia niewielkie dodatki pieniężne. Dlatego obecne działania rządu w tym zakresie, bez żadnych innych alternatywnych propozycji – odbieramy jako zamach na prawa pracownicze.

Przekazując na ręce Pana Marszałka niniejszą Petycję – w imieniu środowiska pracowniczego oraz działając na rzecz pacjentów oczekujemy:

• wstrzymania prac legislacyjnych nad projektem ustawy o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej (druk sejmowy nr 2138) znajdującej się obecnie w sejmowej Podkomisji nadzwyczajnej, do czasu opracowania przez stronę rządową innego rozwiązania gwarantującego wszystkim pracownikom ochrony zdrowia systematyczny wzrost wynagrodzeń,

• dyskusji o sprawach ochrony zdrowia ponad podziałami politycznymi,

• prowadzenia konstruktywnego i rzetelnego dialogu społecznego ze środowiskiem związkowym i samorządowym,

• znaczącego zwiększania nakładów finansowych przeznaczanych na ochronę zdrowia,

• systemowego rozwiązania problemu zadłużenia szpitali publicznych,

• przygotowania założeń bądź projektu ustawowej regulacji systemowej dotyczącej zasad zatrudnienia i wynagradzania wszystkich pracowników publicznej ochrony zdrowia,

• rzeczywistego uszczelnienia systemu finansowania opieki zdrowotnej,

• monitorowania gospodarki lekowej w oparciu o gwarancje państwa,

• oszacowania potrzeb kadrowych systemu na okres co najmniej 20 lat,

• zorganizowania systemu opieki długoterminowej w sposób, który umożliwi do niej powszechny dostęp osobom potrzebującym,

• przestrzegania praw pacjenta i edukacji społeczeństwa w tym zakresie,

Liczymy, że problemy ochrony zdrowia, jej pracowników i pacjentów - znajdą należne priorytetowe miejsce w Wysokiej Izbie, której Pan przewodniczy.
      
Z poważaniem

  
Przewodniczący
NSZZ ,,Solidarność"
JANUSZ ŚNIADEK           

Przewodniczący
OPZZ
JAN GUZ
Przewodnicząca 
Sekretariatu Ochrony Zdrowia
NSZZ ,,Solidarność"
MARIA JOLANTA OCHMAN

Przewodnicząca
Rady Branży OPZZ
Federacji ZZ Pracowników Ochrony Zdrowia i Pomocy Społecznej
URSZULA MICHALSKA

Prezes
Stowarzyszenia Primum Non Nocere
ADAM SANDAUER

W imieniu Rady Krajowej Sekcji Służby Zdrowia pragnę wyrazić najserdeczniejsze podziękowania za pomoc w zorganizowaniu oraz solidarną obecność na akcji Służby Zdrowia w Światowy Dzień Zdrowia (07.04.2010 r.) w Warszawie.

Proszę o przekazanie słów wdzięczności wszystkim Uczestnikom i Osobom, które przyczyniły się do pokaż więcej