„Solidarność to nasza chluba i duma”. KK dziękuje za lata pracy Zdzisławowi Nowakowskiemu

W trakcie rozpoczętego dzisiaj dwudniowego posiedzenia Komisji Krajowej przewodniczący Piotr Duda podziękował za lata pracy Zdzisławowi Nowakowskiemu, wieloletniemu przewodniczącemu Regionu Konińskiego i członkowi Komisji Krajowej.

To miłe i wzruszające chwile. Dlatego chciałbym Ci podziękować za lata pracy na rzecz członków związku. Zasiadałeś w Komisji Krajowej jako przewodniczący Regionu Konińskiego od 2004 r., Bardzo Ci dziękuję za całe dobro, które uczyniłeś na poziomie przewodniczącego zarządu regionu, ale także na poziomie członka Komisji Krajowej. Dziękujemy za zaangażowanie we wspaniałe dzieło jakim jest NSZZ Solidarność.

– zaznaczył Piotr Duda.

Dziękuję serdecznie. Te lata z Tobą Piotrze jako szefa Komisji Krajowej to był honor i zaszczyt. Przyszedł już czas ten czas, że postanowiłem się zatrzymać, wiele różnych rzeczy na to wpłynęło, w tym COVID-owe. Nigdy nie traktowałem tej pracy jako zawód, to była moja pasja, to był mój żywioł. Teraz może ktoś inny dalej będzie to kontynuował. Mam dobrą wiadomość – ponownie hutnik został wybrany szefem regionu. Tradycja jest podtrzymana – na pięciu byłych szefów regionu czterech jest hutnikami. Przede wszystkim dziękuję prezydium, wszystkim członkom Komisji za współpracę, za dobre słowo, uśmiech i wiele rzeczy, które z Wami przeżyłem. Będąc z Wami przez 17 lat jako członek Komisji Krajowej przeżyłem wiele wspaniałych chwil. A tak naprawdę od 1980 r. zawsze mówiłem i będę to powtarzał – Solidarność to nasza chluba i duma. To zawsze nadzieja na lepszą przyszłość. Życzę Państwu dobrego zdrowia i wiary w to co robimy

– mówił Zdzisław Nowakowski.

Pamiętaj, że drzwi Komisji Krajowej są zawsze dla Ciebie otwarte. Jeśli będziesz chciał kiedyś skorzystać z naszego zaproszenia to te drzwi, jak na każdego byłego członka Komisji Krajowej, czekają

– dodał Piotr Duda.

Jak czytamy w Encyklopedii Solidarność:

Zdzisław Nowakowski, ur. 19 IV 1952 w Koninie. Ukończył Technikum Hutnicze tamże (1988).

1971–1972 pracownik Rejonu Dróg Publicznych w Koninie, 1971–1973 górnik KWK Makoszowy w Zabrzu; od 1973 mechanik w Hucie Aluminium Konin.

1977–1980 kolporter niezależnego pisma „Robotnik” (z Andrzejem Krzyżańskim).

Od IX 1980 w „S”; od 10 X członek KZ HAK.

13 XII 1981 uczestnik strajku, za co przeniesiony karnie do Wydz. Elektrolizy, po 1,5 mies. przywrócono go do pracy na poprzednim stanowisku ze wzgl. na stan zdrowia. Uczestnik zbierania funduszy na pomoc internowanym, aresztowanym i ich rodzinom, nieformalny skarbnik; kolporter podziemnych wydawnictw: pism (m.in. „Solidarni Konin”, „Tygodnik Mazowsze”), książek, ulotek, znaczków poczt podziemnych oraz tzw. cegiełek (w specjalnie uszytych kamizelkach wnosił je do zakładu). 14 XII 1982 uczestnik strajku w hucie w rocznicę wprowadzenia stanu wojennego, nast. zatrzymany i pobity podczas przesłuchania w KW MO w Koninie.

1988–1992 uczestnik spotkań w ramach Klubu Ład i Wolność w Koninie. W 1989 członek Miejskiego KO i Wojewódzkiego KO. Od 12 V 1989 z-ca przew. KZ w HAK; delegat na WZD Regionu Konin. Od 1992 pracownik ZR tamże. 1998–2002 radny Rady Miasta Konina, przew. klubu AWS tamże. 2004–2006 członek zarządu Klubu Sportowego Aluminium Konin. Od 23 IV 2004 przew. KZ w HAK, od VI 2004 przew. ZR Konin, delegat na KZD, członek KK.