Dialog
społeczny w Polsce jest mitem. Polski rząd ignoruje
opinie Komisji Trójstronnej na poziomie krajowym,
kierując do Parlamentu projekty ustaw całkowicie
odmienne od ustaleń tej komisji, bądź nie pytając
komisji o opinię w ogóle- takie stwierdzenia padły
podczas czerwcowej sesji w Genewie Międzynarodowej
Organizacji Pracy z ust Tomasza Wójcika. Członek
prezydium dolnośląskiej „Solidarności” jest od wielu lat
reprezentantem strony pracowniczej wchodzącym w skład
polskiej delegacji.
WYSTĄPIENIE DELEGATA
PRACOWNICZEGO,
TOMASZA WÓJCIKA
101. SESJA MIĘDZYNARODOWEJ KONFERENCJI PRACY
7 CZERWCA 2012 R.
Panie Przewodniczący,
Szanowni Delegaci,
Przemawiając w imieniu polskiej delegacji pracowniczej
pragnę pogratulować Panu Przewodniczącemu wyboru na tę
niezwykle odpowiedzialną funkcję. Moje gratulacje
kieruję również na ręce Pana Guya Rydera, życząc mu
sukcesów w tak trudnym dla ludzi pracy okresie. Dziękuję
również Dyrektorowi Generalnemu Juanowi Somavia za
niezwykłą pracę, szczególnie na rzecz Pracy Godziwej,
przez ostatnie 14 lat.
W czasie gdy cały świat zmaga się z narastającym
kryzysem gospodarczym i kryzysem zatrudnienia, dialog
społeczny powszechnie uznawany jest jako warunek „sine
qua non” przeciwstawienia się tym kryzysom.
Z ogromnym żalem muszę zakomunikować dostojnemu
zgromadzeniu, że ostatni rok ujawnił, że dialog
społeczny w Polsce jest mitem. Polski rząd ignoruje
opinie Komisji Trójstronnej na poziomie krajowym,
kierując do Parlamentu projekty ustaw całkowicie
odmienne od ustaleń tej komisji, bądź nie pytając
komisji o opinię w ogóle.
Kilka dni temu polski parlament przyjął ustawę o
przedłużeniu wieku emerytalnego do 67 lat, dokładnie
według projektu rządowego (mężczyznom przedłużono czas
pracy o 2 lata, a kobietom o 7 lat). Ustawę przyjęto bez
żadnych konsultacji społecznych, co więcej zignorowano
wniosek o referendum w tej sprawie poparty podpisami
ponad 2 milionów obywateli.
Nasz sprzeciw dotyczy nie tylko naruszenia istoty
dialogu społecznego ale również całkowicie błędnych
rozwiązań wyłącznie przedłużających wiek w którym można
otrzymać emeryturę. Przyjęte rozwiązania lekceważą fakt,
że mamy w Polsce bezrobocie na poziomie ponad 13%, że
wydłużenie wieku koniecznego do sięgnięcia emerytury nie
przyczynia się do utworzenia choćby jednego miejsca
pracy.
Faktycznie oznacza to, że rośnie niebezpieczeństwo
zwiększenia się bezrobocia wśród ludzi młodych, które i
tak jest dramatycznie wysokie ( obecnie jest to blisko
30%, a niektórych regionach kraju osiąga nawet prawie
60%).
Oceniamy, że brak dialogu społecznego w Polsce
spowodowany jest przede wszystkim powszechnie niskim
poziomem stosowania prawa wolności związkowej oraz prawa
do rokowań zbiorowych. Istnieje wiele złych praktyk na
poziomie przedsiębiorstw , które mimo gwarancji
prawnych, praktycznie prowadzą do zwalczania związków
zawodowych. Również stosowanie nowych , złych form
zatrudnienia, zwłaszcza ludzi młodych, powodujących brak
zabezpieczenia społecznego, w praktyce uniemożliwia
organizowanie się pracownikom. Ponadto należy wskazać na
nieustaną i powszechną propagandę antyzwiązkową oraz
całkowity brak w systemie edukacyjnym informacji na
temat praw pracowniczych i roli związków zawodowych.
Większość skarg kierowanych do prokuratury, dotycząca
naruszania wolności związkowej jest umarzana z powodu,
jak to się określa w języku prawniczym, „niskiej
szkodliwości społecznej czynu”. Rodzi to dodatkowe
frustracje i poczucie nieskuteczności prawa w Polsce.
Liczymy, że Międzynarodowa Organizacja Pracy zwróci na
ten aspekt wolności związkowej w Polsce, baczniejszą
uwagę.
Szanowni Delegaci,
Z prawdziwą satysfakcją odnotowuję, że sugestia, którą
składam tutaj od wielu lat, dotycząca statystyki
procentowego rozpowszechnienia Fundamentalnych Konwencji
MOP, znalazła zastosowanie w Raporcie VI na obecną sesję
MKP – (see: Fundamental principles and rights at work:
From commitment to action: page 18).
Fakt, że Konwencja nr 87 nie obejmuje prawie 55%
ludności świata, wskazuje na pilną konieczność
znalezienia w funduszach MBP odpowiednich środków
zapewniających efektywną promocję ratyfikacji tej
Konwencji, a także Konwencji nr 98.
Zachęcam również MBP, aby ten rodzaj statystyki
wprowadzić na stałe do corocznego raportu (Report
III(2))przeznaczonego do dyskusji w Komitecie Stosowania
Konwencji i Zaleceń MKP.
Dziękuję za uwagę