15
kwietnia br. prezes IPN Janusz Kurtyka powołał na
stanowisko p.o. dyrektora Biura Edukacji Publicznej
IPN-KŚZpNP dra Łukasza Kamińskiego. Łukasz Kamiński
jest autorem książki Drogi do Wolności Zagłębia
Miedizowego, a także autorem kilku artykułów
pisanych dla naszego pisma m.in: Tragedia lubińska
1982 roku, Legnicki Marzec ’68, Usłyszcie mój
krzyk..., ZOMO dla początkujących.
Łukasz Kamiński
(ur. 1973) – absolwent Instytutu Historycznego
Uniwersytetu Wrocławskiego (1996), od 1999 adiunkt w
tymże instytucie. Od 2000 w IPN, początkowo
naczelnik Oddziałowego Biura Edukacji Publicznej we
Wrocławiu, następnie kierownik Referatu Badań
Naukowych, Dokumentacji i Zbiorów Bibliotecznych. Od
2006 zastępca dyrektora Biura Edukacji Publicznej.
Pomysłodawca i kierownik Letniej Szkoły Historii
Najnowszej. Członek redakcji półrocznika „Pamięć i
Sprawiedliwość” i redakcji „Encyklopedii
Solidarności”, członek kolegium „Biuletynu Instytutu
Pamięci Narodowej”, Komitetu Redakcyjnego słownika
biograficznego „Konspiracja i opór społeczny w
Polsce 1944–1956”, Rady Redakcyjnej kwartalnika „Soudobe
Dejiny” (Republika Czeska), Rady Naukowej pisma „Caiatele
CNSAS” (Rumunia). Członek Rady Naukowej Instytutu
Badania Reżimów Totalitarnych (Republika Czeska).
Autor i współautor ponad trzystu publikacji
naukowych i popularnonaukowych. Stypendysta Fundacji
dla Uniwersytetu Wrocławskiego, Fundacji z Brzezia
Lanckorońskich i Fundacji na rzecz Nauki Polskiej.
Laureat nagród im. J.J. Lipskiego (1997) i im. R.
Gąsowskiego (2000).
Zainteresowania badawcze dr. Łukasza Kamińskiego
koncentrują się wokół problematyki opozycji i oporu
społecznego wobec reżimu komunistycznego w latach
1944–1989. Jest autorem m.in. monografii „Polacy
wobec nowej rzeczywistości 1944–1948. Formy
pozainstytucjonalnego, żywiołowego oporu
społecznego” (2000) oraz „Strajki robotnicze w
Polsce w latach 1945–1948” (1999). Z inicjatywy dr.
Kamińskiego i pod jego redakcją został również
opublikowany fundamentalny wybór dokumentów z
archiwów wschodnioeuropejskich, pokazujący reakcję
krajów bloku sowieckiego na kryzys 1980–1981 w
Polsce („Przed i po 13 grudnia: państwa bloku
wschodniego wobec kryzysu w PRL 1980–1982”, t. 1-2).
Publikował zbiory dokumentów dotyczące działań
organów bezpieczeństwa PRL wobec organizacji i
środowisk opozycyjnych w latach 70. i 80.
(„Solidarność Walcząca w dokumentach” (2007),
„Kryptonim »Wasale«: Służba Bezpieczeństwa wobec
Studenckich Komitetów Solidarności 1977–1980”
(2007), „Kryptonim »Pegaz«: Służba Bezpieczeństwa
wobec Towarzystwa Kursów Naukowych 1978–1980”
(2008)).
Był inicjatorem międzynarodowej współpracy naukowej
między historykami polskimi, czeskimi i słowackimi
oraz węgierskimi. Był głównym inicjatorem seminariów
i konferencji naukowych poświęconych problematyce
kryzysów społeczno-politycznych w krajach bloku
sowieckiego oraz redaktorem naukowym tomów
prezentujących dorobek tych konferencji (m.in. „Opozice
a odpor proti komunistickému režimu v Československu
1968–1989” (2005), „Year 1956 in Hungary and Poland”
(1994), „Year 1989 in Hungary and Poland” (1998),
„Wokół Praskiej Wiosny. Polska i Czechosłowacja w
1968 roku” (2004), „Opór społeczny w Europie
Środkowej w latach 1948–1953 na przykładzie Polski,
NRD i Czechosłowacji” (2004)).
Dr Łukasz Kamiński był również pomysłodawcą i
współorganizatorem kilku ważnych międzynarodowych
konferencji naukowych na temat systemu
komunistycznego i komunistycznego aparatu represji
zorganizowanych przez Instytut Pamięci Narodowej.
Zgromadziły one uczonych o najwyższej światowej
renomie („Komunistyczny aparat bezpieczeństwa w
Europie Środkowo-Wschodniej 1944/45–1989” (2005);
„Kryzysy systemu komunistycznego 1953–1989” (2006);
„Międzynarodowy ruch komunistyczny 1944–1956
(2007)). Był współredaktorem pionierskiej zbiorowej
monografii komunistycznego aparatu represji w
krajach bloku sowieckiego („A Handbook of the
Communist Security Apparatus in East-Central Europe
1944–1989”).
