Pracownik socjalny to niewdzięczny zawód i ciężki kawałek chleba. Wysokie wymagania kwalifikacyjne i trudne warunki pracy polegające na stałym kontakcie z podopiecznymi, często z tzw. marginesu społecznego, powodują, że pracę tę mogą wykonywać tylko ludzie o szczególnych predyspozycjach. Ponadto, w myśl ustawy o pomocy społecznej, wszystkie organy administracji obowiązane do udzielania pracownikowi socjalnemu pomocy w zakresie wykonywania czynności służbowych a samemu pracownikowi socjalnemu przysługuje ochrona prawna przewidziana dla funkcjonariuszy publicznych.
Wydaje się zatem, iż praca ta winna być traktowana z należytym szacunkiem i odpowiednio wynagradzana. Niestety, pracowników socjalnych z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Legnicy nikt nie rozpieszcza. Poziom ich wynagrodzeń daleki jest od oczekiwań, a i na pozostałe świadczenia trudno im liczyć. Przed wielu laty Dyrekcja MOPS-u postanowiła, że pracownicy socjalni wykonywać będą pracę w swojej “prywatnej” odzieży. W zamian wypłaca raz do roku, w symbolicznej wysokości, tzw. ekwiwalent, ale kosztów prania odzieży już nie ponosi. Kiedy “Solidarność”, od niedawna działająca w MOPS-ie, upomniała się o realizację uprawnień pracowniczych wynikających z Kodeksu pracy i zażądała wypłaty należności stanowiących zwrot kosztów prania odzieży, dyrekcja MOPS-u wydała na poczekaniu zarządzenie, w którym postanowiła, że wszelka odzież robocza prana będzie w placówkach należących do MOPS. Ustaliła ponadto dni i godziny, w których odzież przeznaczona do prania będzie zbierana. Pierwszy termin takiej “zbiórki” przypadł we wtorek 27 marca, nb. w ogłoszonym przez Międzynarodową Federację Pracowników Socjalnych, Światowym Dniu Pracy Socjalnej. Legniccy pracownicy socjalni “uczcili” swoje święto w sposób wyjątkowy przynosząc do gabinetu Dyrektora brudną odzież do prania!!!

MOJE