Stanisław Obertaniec, były działacz Solidarności, Honorowym Obywatelem Legnicy
Stanisław Obertaniec nie krył wzruszenia. -W połowie czerwca miałem już śpiewać w chórach anielskich, ale powiedzieli mi, że nie odebrałem nagrody i kazali mi tutaj wracać. Więc jestem . Nie ukrywam, że cieszy mnie ta nagroda. Zwłaszcza dlatego, że nie było wokół niej kontrowersji, była zgodność. To jest miłe, to znaczy, że wiele osób potrafiło się wznieść ponad bieżące podziały i zauważyć istotę mojej działalności. Bardzo wszystkim dziękuję
Stanisław Obertaniec, ur. 1 IV 1948 w Ulesiu k. Legnicy. Ukończył Pomaturalne Studium Techniki Dentystycznej we Wrocławiu (1968), absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego, kierunek dziennikarstwo i komunikacja społeczna (licencjat, 2005).
1966–1975 uczestnik Duszpasterstwa Akademickiego przy parafii św. Jana Chrzciciela w Legnicy, prowadzonego przez Piotra Kycia OFM, uczestnik spotkań dyskusyjnych. III 1968 protestów studenckich we Wrocławiu.
1968–1989 technik dentystyczny w Zakładzie Protetyki ZOZ/Pracowni Protetyki Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Legnicy. Na pocz. l. 70. uczestnik akcji przewiezienia do Legnicy wydawnictw emigracyjnych, m.in. „Wiadomości” londyńskich, „Kultury” i książek Instytutu Literackiego w Paryżu (we współpracy z Zygmuntem Urbanem i Romualdem Szeremietiewem). 1978–1980 współpracownik ROPCiO, 1979–1980 KPN, kolporter w Legnicy niezależnych pism, m.in. „Biuletynu Informacyjnego” KSS KOR, „Robotnika”, „Opinii”, „Gazety Polskiej”. VI 1979 z Henrykiem Bacą, Janiną Stasiak i Z. Urbanem uczestnik mszy papieskich w Małopolsce.
Od IX 1980 w „S”, przew. Komitetu Założycielskiego, KZ. Jesienią 1980 współorganizator struktur „S” Pracowników Służby Zdrowia, 1980–1981 przew. Zarządu Wojewódzkiej Komisji Koordynacyjnej „S” PSZ przy MKZ tamże/Zarządzie Oddziału Wojewódzkiego tamże w ZR Dolny Śląsk. III 1981 podczas tzw. kryzysu bydgoskiego w ukryciu na wypadek wprowadzenia przez władze stanu wyjątkowego. VI i 24 X 1981 delegat na I i II WZD Województwa Legnickiego. 1981 inicjator i koordynator działań, które doprowadziły (IX 1981) do przekazania budynku KM PZPR w Legnicy na rzecz służby zdrowia.
13 XII 1981 internowany, osadzony w Ośr. Odosobnienia w Głogowie, 29 IV 1982 zwolniony. 31 VIII 1982 uczestnik manifestacji w Legnicy, 10 XI 1982 współorganizator protestu pracowników w WSzZ przeciwko zdelegalizowaniu „S”, zwolniony z pracy, 1982 przywrócony do pracy. 1982–1989 kolporter podziemnych pism (sprowadzał je z Wrocławia, Warszawy, Głogowa, Lubina), m.in.: „Zagłębie Miedziowe”, „Solidarność Głogowska”, „Tygodnik Mazowsze”, „Z Dnia na Dzień”, „Biuletyn Dolnośląski”, „Region”, „Gazeta Lubińska”, autor w podziemnym piśmie „Zagłębie Miedziowe”. 1984–1989 działacz Duszpasterstwa Ludzi Pracy przy parafii Świętej Trójcy tamże. 1985–1989 współpracownik podziemnej KKK „S” PSZ. 1988 współorganizator struktur „S” w placówkach służby zdrowia w Legnicy, 11 X 1988–1989 przew. Komisji Zdrowia „S” tamże. 1982–1988 wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany.
25 II–IV 1989 członek prezydium Międzyzakładowego Komitetu Organizacyjnego „S” Zagłębia Miedziowego w Legnicy, 7 IV–VI 1989 współzałożyciel, członek Komitetu Obywatelskiego Środowisk Opozycyjnych Ziemi Legnickiej/KO „S” w Legnicy, 1989–1991 senator RP z listy KO. 1989 współzałożyciel Społecznego Komitetu Budowy Ośrodka Diagnostyki Onkologicznej Społecznej Fundacji Solidarności. Od 1991 dyr. Radia L/Radia Plus Legnica. 1991–1997 w PC, 1997–1999 w SKL, od 2003 w PiS. 2004–2007 właściciel Agloplan S. Obertaniec. Od 2013 na emeryturze.
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2013).
9 XI 1980–25 VII 1985 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO/WUSW w Legnicy w ramach SOS krypt. Eskulap; 19 VII 1983–12 VII 1989 przez Wydz. V KW MO/WUSW tamże w ramach KE krypt. Protetyk; 25 III 1985–11 V 1989 przez Wydz. III WUSW tamże w ramach SOS krypt. Wiza; 14 IV–5 VII 1989 przez Wydz. III WUSW tamże w ramach SO krypt. Parlament.
