Pierwsze pismo Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”

29 września 1980 roku ukazało się pierwsze pismo Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. W okresie do stanu wojennego było to najważniejsze – obok „Z dnia na dzień” – pismo regionu dolnośląskiego związku.

„Solidarność Dolnośląska”, pismo wydawane przez „S” we Wrocławiu X 1980 – I 1985 (XII 1981 – V 1982 sygnowane przez RKS „S” Dolny Śląsk) i I 1986 – XII 1989 przez Solidarność Walczącą. W pierwszym okresie sygnowane przez Międzyzakładowy Komitet Założycielski „S” we Wrocławiu.

Do 13 XII 1981 ukazały się 62 nr. (nie licząc nienumerowanych wydań specjalnych), XII 1981 – V 1982 15 nr. o obj. 2-16 s. w formacie A4 lub A5, drukowanych techniką offsetową w nakładzie 10-40 tys. egz., wydania specjalne i okolicznościowe ponad 70 tys. egz.; wychodziło nieregularnie.

W składzie redakcji m.in.: Maciej Zięba (redaktor naczelny pierwszych 8 nr.), Jarosław Broda (do 13 XII 1981), Janina Batkiewicz, Piotr Bielawski, Leszek Budrewicz, Tadeusz Drozd, Aleksander Gleichgewicht, Lothar Herbst, Stanisław Huskowski, Andrzej Jakubowicz, Zenon Pałka, Marcjanna Śliwińska, Jacek Świat, Krzysztof Turkowski, Jadwiga Wołoszyn, Anna Buwid, Jan Krusiński, Agnieszka Sidorska, Krystyna Chmielewska, Kazimierz Ołbiński, Andrzej Walny, Wanda Szuszkiewicz, Barbara Hanberg, Janusz Wasio; redakcja techniczna: Jacek Pilichowski, Tadeusz Kuranda i Mirosław Spychalski.

Zamieszczano wartościową publicystykę, teksty literackie, satyryczne, wywiady, bogate serwisy informacyjne. Obok ukazującego się od wiosny 1981 „Z dnia na dzień” najważniejsze dolnośląskie pismo „S” w jawnym okresie jej istnienia. Stanowiło główną płaszczyznę dyskusji o sprawach „S” i kraju w południowo-zachodniej Polsce.

Po 5-miesięcznej przerwie X 1982 – I 1985 wydawane z podtytułem: „Pismo (lub Tygodnik) NSZZ «Solidarność»”, sygnowane przez Agencję Informacyjną Solidarności Walczącej, początkowo jako „Nowa Solidarność Dolnośląska”. Ukazało się wtedy 55 nr. o obj. 2-4 s. w formacie A4, drukowanych na powielaczu w nakładzie 2-3 tys. egz., ilustrowane. W składzie redakcji m.in.: Tomasz Wójcik i Radosław Rozpędowski. W tym okresie zamieszczano głównie publicystykę.

I 1986 – XII 1989 wydawane jako pismo SW (od VI 1989 pismo Oddziału Solidarność Walcząca – Dolny Śląsk). Ukazały się 84 nr. o obj. 2-8 s. w formacie A5 lub A4, drukowane techniką offsetową lub sitodruku w nakładzie 1,5-12,5 tys. egz. W składzie redakcji: Włodzimierz Galecki, R. Rozpędowski, J. Świat, Wojciech Stando, Mariusz Grabowski, Eugeniusz Dedeszko-Wierciński, Dariusz Kędra, Artur Adamski.

Kolportowano w regionie.

W IV i V 1982 SB aresztowała wiele osób związanych z pismem. 7 VIII 1982 Sąd Wojewódzki we Wrocławiu skazał (za redagowanie i wydawanie „Solidarności Walczącej”) na 3 lata więzienia A. Bujwid, Zbigniewa Gandeckiego, K. Ołbińskiego, A. Sidorską, W. i Jerzego Szuszkiewiczów oraz A. Walnego (uwolnieni na mocy amnestii z 22 VII 1983); J. Krusińskiego, przeciw któremu nie znaleziono dowodów, osadzono w Ośr. Odosobnienia. Po wydrukowaniu ostatniego nr. w XII 1989, co odbywało się bez zezwolenia w drukarni na terenie poczty przy ul. Krasińskiego we Wrocławiu, cały nakład, z polecenia dyrekcji, został zniszczony.

[Artur Adamski, Encyklopedia Solidarność]