Medale 100-lecia Odzyskanej Niepodległości i Pro Patria
W Polkowicach wręczono Medale Stulecia Odzyskanej Niepodległości oraz Medal „Pro Patria”.
Medalem 100-lecia Odzyskanej Niepodległości odznaczeni zostali: Stanisław Pierzchała, Mirosław Młodecki, Eugeniusz Liszewski, Tadeusz Madziarczyk, Marian Majewicz, Józef Gojdź, Jacek Swakoń, Sławomir Jakubów, Jerzy Pieprzyk.
Medalem Pro Patria odznaczony został: Pierzchała Stanisław.
Stanisław Pierzchała: 31 sierpnia 1982 do 1 września 1982 r. brał udział w zamieszkach na terenie miasta Lubina. W wyniku uczestnictwa w powyższych wydarzeniach, podczas których miał występować przeciwko państwu i porządkowi został zatrzymany i internowany w ośrodku odosobnienia w zakładzie karnym w Nysie, gdzie przebywał od 7 września do 16 grudnia 1982 r.
Mirosław Młodecki: od 1980 r. był członkiem NSZZ „Solidarność” w Zakładach Górniczych „Lubin” w Lubinie. Po wprowadzeniu stanu wojennego współorganizował strajk okupacyjny w macierzystym zakładzie pracy. 23 lutego 1983 r. został aresztowany, a następnie skazany za działalność opozycyjną na karę pozbawienia wolności, którą odbywał do 27 marca 1986 r. w Zakładzie Karnym we Wrocławiu, Łęczycy i Strzelinie. W 1986 r. m.in. związał się z Duszpasterstwem Ludzi Pracy przy parafii pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego w Lubinie oraz kolportował wydawnictwa podziemne. W latach 1988–1989 był członkiem Komitetu Organizacyjnego NSZZ „S” w Przedsiębiorstwie Budowy Kopalń Rud w Lubinie.
Eugeniusz Liszewski: od września 1980 r. był działaczem NSZZ „Solidarność”. W dniach 14-17 grudnia 1981 r. brał udział w strajku okupacyjnym w Zakładach Robót Górniczych Kombinatu Górniczo-Hutniczego Miedzi w Lubinie. W latach 1982-1983 był członkiem Tajnej Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w ZG „Rudna” w Lubinie. 28 marca 1983 r. został tymczasowo aresztowany i oskarżony o to, że w okresie od marca 1982 r. do lutego 1983 r. w Polkowicach działając z innymi osobami utworzył Podziemny Komitet NSZZ „Solidarność” ZG „Rudna”, uczestniczył w konspiracyjnych zebraniach komitetu koordynującego działalność organizatorską i finansową 12 kwietnia 1983 r. prokurator przedstawił Panu Eugeniuszowi Liszewskiemu zarzut, że od lipca 1982 r. do marca 1983 r. w Polkowicach działając w porozumieniu z innymi osobami czynił przygotowania w celu spowodowania w miejscach publicznych eksplozji materiałów wybuchowych. 1 sierpnia 1983 r. Prokurator Rejonowy w Lubinie na mocy ustawy o amnestii z dnia 21 lipca 1983 r. umorzył postepowanie przygotowawcze wobec Pana Eugeniusza Liszewskiego w związku z prowadzona działalnością opozycyjną. Pomimo umorzenia postępowania pozostawał on w areszcie za działania mające na celu spowodowanie eksplozji materiałów wybuchowych. Za co ostatecznie 30 września 1983 r. został skazany wyrokiem Sądu Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu na 1 rok i 6 miesięcy pozbawienia wolności w zawieszeniu na 2 lata, karę grzywny w wys. 20 tys. oraz zwrot 8,5 tys. zł kosztów sądowych. 1 października 1983 r. został zwolniony z Aresztu Śledczego we Wrocławiu. W latach 1983-1989 był kolporterem wydawnictw podziemnych „Solidarność Walcząca”, „Żądło Robola”, „Afirmacja”, „Wolny Głos” i innych. W latach 1984-1989 był również członkiem „Solidarności Walczącej” w Lubinie oraz członkiem Tymczasowej Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność”. W 1988 r. był współorganizatorem Komitetu Organizacyjnego NSZZ „Solidarność” oraz strajku w Zakładach Robót Górniczych Kombinatu Górniczo-Hutniczego Miedzi w Lubinie.
Tadeusz Madziarczyk: od 1980 r. był członkiem NSZZ „Solidarność” w Zakładzie Robót Górniczych w Lubinie. W latach 1982–1987 był współpracownikiem, a następnie do 1989 r. członkiem Tajnej Komisji Zakładowej NSZZ „S” ZRG w Lubinie. 31 sierpnia 1982 r. uczestniczył w pokojowej manifestacji w Lubinie. Od 1983 r. do 1987 r. pełnił funkcję kuriera przewożącego wrocławskie wydawnictwa podziemne. W latach 1985–1986 był autorem artykułów zamieszczanych m.in. w „Biuletynie Informacyjnym” ZGR w Lubinie. W 1988 r. współorganizował i uczestniczył w strajku w ZRG w Lubinie, a następnie był przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego NSZZ „S”.
Marian Majewicz: Od października 1980 w NZS, współorganizator NZS na Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu, od 19 XI – 10 XII 1981 członek komitetu strajkowego na AE. Po ogłoszeniu stanu wojennego organizator manifestacji na terenie AE oraz akcji plakatowej. Kolporter wydawnictw podziemnych, głównie RKS Dolny Śląsk, „Solidarności Walczącej”, Biuletynu Dolnośląskiego”, „Z Dnia na Dzień „, Wiadomości Bieżące”. W okresie od 21 do 24 lipca 82 internowany w Ośrodku Odosobnienia w Głogowie, 1983 – 1985 kilkakrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany. 1983–1985 uczestnik spotkań Ruchu Wolnych Demokratów. W 2013 r. odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności
Józef Gojdź: w latach 1984-1986 był członkiem grupy „małego sabotażu” działającej w ramach „Solidarności Wałczącej” w Lubinie. Grupa przeprowadziła kilkadziesiąt akcji rozrzucania ulotek, malowania kotwic oraz napisów ,,SW” na murach budynków na osiedlu Polne w Lubinie. Największe akcje ulotkowe grupy dotyczyły bojkotu wyborów do rad narodowych w czerwcu 1984 r. oraz do Sejmu PRL w październiku 1986 r. Na oficjalnych plakatach wyborczych umieszczano naklejki samoprzylepne „bojkot”. Brał również udział w głośnej akcji namalowania napisu ,,SW” na plakacie wzywającym do udziału w wyborach na Osiedlu Polne. Napis wykonany chlorokauczukiem pozyskanym w trakcie szkolnych zajęć praktycznych, okazał się niemożliwy do usunięcia pomimo wielokrotnych prób podejmowanych przez władze. Ostatecznie po kilku dniach propagandowy afisz został zdemontowany. W ramach prowadzonej działalności uczestniczył w kontroli frekwencji wyborczej w lokalu wyborczym na Osiedlu Polne w Lubinie. Jedną z najbardziej znanych akcji grupy „małego sabotażu” było wystawienie oraz ochrona na cmentarzu komunalnym w Lubinie 1 listopada 1984 r. krzyża brzozowego z napisem „Ks. Jerzy Popiełuszko zamordowany przez SB”, pod którym wkrótce zapłonęło wiele świec. 1 listopada 1985 r. członkowie grupy postawili też krzyż brzozowy z tablicą opatrzoną napisem „Zamordowanym przez Sowietów w Katyniu”. 31 sierpnia 1985 r. w Lubinie Józef Gojdź uczestniczył też w manifestacji ulicznej w trakcie której domagano się uwolnienia więźniów politycznych, zapewnienia swobód obywatelskich oraz legalizacji „Solidarności”.
Jacek Swakoń: ur. 21 I 1963 w Częstochowie. Absolwent Politechniki Wrocławskiej, Wydz. Elektryczny (1986). X 1981 – 1986 działacz NZS PWr. Po 13 XII 1981 kolporter pism podziemnych, m.in.: „Na Indeksie”, „Biuletynu Dolnośląskiego”, „Z Dnia na Dzień”, „Solidarności Dolnośląskiej”, „Tygodnika Mazowsze”, „Solidarności Walczącej”, „PWA”, „Gazety Lubińskiej” we Wrocławiu, 1986-1989 w Lubinie; współpracownik RKS „S” Dolny Śląsk; 1983-1986 uczestnik Ruchu Wolnych Demokratów we Wrocławiu; współzałożyciel, autor, redaktor, drukarz, organizator działalności wydawniczej pisma „Na Indeksie”, 1987-1989 „Gazety Lubińskiej”; 1983-1987 współtwórca kilkunastu audycji Radia NZS, Radia „S”, organizator emisji na terenie Wrocławia i Lubina; od 1983 współpracownik Solidarności Walczącej we Wrocławiu. 1983-1985 działacz samorządu studenckiego PWr, w 1985 po rozwiązaniu przez władze uczelni studenckich struktur samorządowych współorganizator kilkutysięcznego wiecu protestacyjnego na PWr. 1986-1989 współzałożyciel (z Wojciechem Swakoniem) biblioteki wydawnictw podziemnych w Lubinie; organizator akcji ulotkowych, plakatowych, malowania haseł na murach, zbierania składek na cele związkowe i pomoc represjonowanym. Współorganizator Mszy za Ojczyznę, Tygodni Kultury Chrześcijańskiej, działacz Duszpasterstwa Ludzi Pracy przy parafii św. Maksymiliana Marii Kolbego w Lubinie.
1987-2001 pracownik Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej w Legnicy. W II 1989 członek Tymczasowej KZ „S”, 1990-1991 przewodniczący Komisji Międzyzakładowej przy WPEC w Legnicy, V 1989 – 1990 wiceprzewodniczący Komisji Rewizyjnej ZR Dolny Śląsk, 1990-1992 wiceprzewodniczący, 1992-1998 przewodniczący ZR Zagłębie Miedziowe, 1995-2002 delegat na kolejne KZD, 1992-1998 członek KK. 1997-2002 w AWS; 1997-2001 poseł RP z listy AWS. 2001-2002 wiceprezes Interferie w Lubinie, 2002-2005 koordynator ds. rozwoju związku w ZR Zagłębie Miedziowe, od 2005 z-ca dyr. ds. marketingu w DGP Dozorbud Grupa Polska w Legnicy. 2007-2011 senator RP .
Sławomir Jakubów: w latach 1984-1986 był członkiem grupy „małego sabotażu” działającej w ramach „Solidarności Wałczącej” w Lubinie. Grupa ta przeprowadziła kilkadziesiąt akcji rozrzucania ulotek, malowania napisów ,,SW” na murach budynków w Lubinie. Największe akcje ulotkowe grupy dotyczyły bojkotu wyborów do rad narodowych w czerwcu 1984 r. oraz do Sejmu PRL w październiku 1985 r. Na oficjalnych plakatach wyborczych umieszczano naklejki samoprzylepne „bojkot”. Sławomir Jakubów brał udział w głośnej akcji namalowania napisu SW na plakacie wzywającym do udziału w wyborach na Osiedlu Polne. Napis wykonany chlorokauczukiem pozyskanym w trakcie szkolnych zajęć praktycznych, okazał się niemożliwy do usunięcia pomimo wielokrotnych prób podejmowanych przez władze. Ostatecznie po kilku dniach propagandowy afisz został zdemontowany. Był również uczestnikiem kontroli frekwencji w lokalu wyborczym na Osiedlu Polne w Lubinie. Jedną z najbardziej znanych akcji grupy „małego sabotażu” było wystawienie oraz ochrona na cmentarzu komunalnym w Lubinie 1 listopada 1984 r. krzyża brzozowego z napisem „Ks. Jerzy Popiełuszko zamordowany przez SB”, pod którym wkrótce zapłonęło wiele świec. 1 listopada 1985 r. członkowie grupy postawili też krzyż brzozowy z tablicą opatrzoną napisem „Zamordowanym przez Sowietów w Katyniu”. W sierpniu 1985 r. w Lubinie pan Sławomir Jakubów uczestniczył też w manifestacji ulicznej w trakcie której domagano się uwolnienia więźniów politycznych oraz legalizacji NSZZ „Solidarność” oraz gwarancji swobód obywatelskich.
Jerzy Pieprzyk: w 1980 pracował w ZG Rudna jako operator ciężkich maszyn przodkowych, gdzie wstąpił do NSZZ Solidarność. W wyborach otrzymał mandat członka Zakładowej Komisji Solidarności .Po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981r. wraz z kolegami ogłosił strajk okupacyjny i przekształcili komisję w Komitet Strajkowy.
Po rozbiciu strajku przez ZOMO 17 grudnia 1981 r. i zwolnieniu z pracy zaczął pracować w strukturach Solidarności podziemnej przy współpracy z księdzem Gniadczykiem gdzie była baza i wsparcie. Wyemitował wraz z kolegami audycję radia Solidarność na nadajniku o małym zasięgu nadawania z 11 piętrowego bloku przy ul. Miedzianej. Ponadto brał udział w spotkaniach w celu omówienia dalszych działań czego efektem było drukowanie na powielaczu ulotek u Bujaka.
