Państwowe odznaczenia dla działaczy opozycyjnych

Z Regionu Zagłębie Miedziowe NSZZ „Soldiarność” odznaczenia otrzymali:

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Eugeniusz Liszewski.

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski: Sławomir Jakubów, Józef Kowalik, Zbigniew Wojtków. 

Na uroczystości nie było Wiesława Pawłowskiego, który odbierze Krzyż Kawalerski Odrodzenia Polski w późniejszym terminie.  

Eugeniusz Liszewski, ur. 2.03.1955 r.  Od września 1980 r. był działaczem NSZZ „Solidarność”. W dniach 14-17 grudnia 1981 r. brał udział w strajku okupacyjnym w Zakładach Górniczych (ZG) „Rudna” w Polkowicach. W latach 1982-1983 był członkiem Tajnej  Komisji Zakładowej (TKZ) NSZZ „Solidarność” w ZG „Rudna”. 28 marca 1983 r. został tymczasowo aresztowany i oskarżony o to, że w okresie od marca 1982 r. do lutego 1983 r. w Polkowicach współtworzył TKZ NSZZ „Solidarność” ZG „Rudna”, uczestniczył w konspiracyjnych zebraniach komitetu koordynującego oraz prowadził działalność organizatorską i finansową. 1 sierpnia 1983 r. Prokurator Rejonowy w Lubinie na mocy ustawy o amnestii z dnia 21 lipca 1983 r. umorzył postępowanie przygotowawcze wobec pana Eugeniusza Liszewskiego w związku z prowadzoną działalnością opozycyjną. Pomimo umorzenia postępowania pozostawał on w areszcie za działania mające na celu spowodowanie eksplozji materiałów wybuchowych, za co ostatecznie 30 września 1983 r. został skazany wyrokiem Sądu Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu na rok i 6 miesięcy pozbawienia wolności w zawieszeniu na 2 lata, karę grzywny w wysokości 20 tys. oraz zwrot 8,5 tys. zł kosztów sądowych. 1 października 1983 r. został zwolniony z Aresztu Śledczego we Wrocławiu. W latach 1983-1989 zajmował się kolportażem wydawnictw podziemnych, m. in.: 
„Solidarność Walcząca”, „Żądło Robola”, „Afirmacja”, „Wolny Głos”. W latach 1984-1989 był również członkiem Solidarności Walczącej w Lubinie. W 1988 r. był współorganizatorem strajku w ZG „Rudna”, a w okresie 1988-1989 był współorganizatorem i członkiem Komitetu Organizacyjnego NSZZ „Solidarność” w Zakładach Robót Górniczych Kombinatu GórniczoHutniczego Miedzi w Lubinie.

w 2022 roku odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności.

Sławomir Jakubów, ur. 7.04.1967 r. Wlatach 1984-1986 był członkiem grupy „małego sabotażu” działającej w ramach Solidarności Walczącej (SW) w  Lubinie. Grupa przeprowadziła kilkadziesiąt akcji rozrzucania ulotek, malowania napisów SW na murach budynków 
w Lubinie. Sławomir Jakubów brał udział w głośnej akcji namalowania napisu SW na plakacie wzywającym do udziału w wyborach na osiedlu Polne. Był również uczestnikiem kontroli frekwencji w lokalu wyborczym na osiedlu Polne w Lubinie. Jedną z najbardziej znanych akcji grupy „małego sabotażu” było wystawienie oraz ochrona na cmentarzu komunalnym w Lubinie 1 listopada 1984 r. krzyża brzozowego z napisem „Ks. Jerzy Popiełuszko zamordowany przez SB”, pod którym wkrótce zapłonęło wiele świec. 1 listopada 1985 r. członkowie grupy postawili też krzyż brzozowy z tablicą opatrzoną napisem „Zamordowanym przez Sowietów w Katyniu”. W sierpniu 1985 r. w Lubinie pan Sławomir Jakubów uczestniczył również w manifestacji ulicznej, w trakcie której domagano się
uwolnienia więźniów politycznych oraz legalizacji NSZZ „Solidarność” oraz gwarancji swobód obywatelskich.

W 2022 roku odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności.

Józef Kowalik, ur. 13.03.1956 r. W latach osiemdziesiątych XX w. był zatrudniony w Zakładach Robót  Górniczych (ZRG) KGHM w Lubinie. Pracował na terenie wydobywczym Zakładów Górniczych (ZG) „Rudna” w Polkowicach. W dniach 14-17 grudnia 1981 r. uczestniczył w strajku okupacyjnym w ZG „Rudna” pełniąc rolę szefa zmiany strajkowej straży robotniczej oraz członka Komitetu Strajkowego na Szybie „Rudna Zachodnia”. Po zakończeniu strajku 19 grudnia 1981 r., wraz z całą załogą, został represyjnie zwolniony, a następnie przyjęty do pracy ponownie. Ponadto został powołany do czynnej służby wojskowej, którą odbywał w okresie od 2 kwietnia 1982 r. do 25 czerwca 1982 r. w Lubuskiej Brygadzie WOP. W latach 1982-1985 był działaczem Tajnej Komisji Zakładowej (TKZ) NSZZ „Solidarność” ZRG w Lubinie. Zbierał wówczas składki na związkową działalność konspiracyjną, kolportował ulotki i wydawnictwa „Solidarności”. Jednocześnie jako członek TKZ NSZZ „Solidarność” oraz działacz Solidarności Walczącej w Lubinie był odpowiedzialny za liczne akcje ulotkowe, organizowanie protestów i wykonywanie napisów na murach oraz wyrobiskach kopalń. W maju i sierpniu 1988 r. był współorganizatorem strajków w ZG „Rudna” w Polkowicach.

W 2022 roku odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności.

Zbigniew Wojtków, ur. 2 IX 1954 w Jaworze. Ukończył Technikum Hutnicze w Głogowie (1976).

1970-2004 kontroler działu kontroli, aparaturowy, mechanik urządzeń hutniczych w Hucie Miedzi Głogów w Żukowicach KGHM w Lubinie.  Od IX 1980 w „S”; członek KZ w HM Głogów.

14-17 XII 1981 członek Zakładowego KS tamże; 1982-1984 zbierał składki na działalność związkową, pomoc dla represjonowanych i ich rodzin; od 1982 kolporter prasy podziemnej, m.in.: „Zagłębia Miedziowego”, „Solidarności Walczącej”, „Tygodnika Mazowsze”, „Ogniwa”, „Z dnia na dzień”, „Solidarności Głogowskiej”; uczestnik akcji ulotkowych, plakatowych w Głogowie. 1986-1989 członek Bractwa Oblatów św. Brygidy Dom Głogów, zaangażowany na polu kultury niezależnej, działalności samokształceniowej; kolporter wydawnictw podziemnych, m.in. prasy między Bractwami (Gdańsk, Warszawa, Kraków, Głogów).

Od 1989 ponownie w „S”; 1992-1993 delegat na WZD HM Głogów, 1992-2004 członek KZ (od 1997 Międzyzakładowej) „S” tamże; 1990-1991 członek Rady Pracowniczej w HM Głogów. 2004-2005 mechanik urządzeń hutniczych w KGHM Oddział Zakład Gospodarki Wodnej w Lubinie, od 2005 mechanik urządzeń energetycznych w Energetyka Sp. z o.o. w Lubinie; 2005-2010 przewodniczący KZ tamże, członek Rady Krajowej Sekcji Górnictwa Rud Miedzi „S”.

W 2022 roku odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności.

Fot: Janusz Wolniak (SDŚ), DUW