Pawłowski i Rybak odznaczeni Krzyżami Wolności i Solidarności
W piątek 17 grudnia 2021 r. zastępca prezesa Instytutu Pamięci Narodowej dr hab. Krzysztof Szwagrzyk wręczył we Wrocławiu Krzyże Wolności i Solidarności. Są to specjalne odznaczenia dla zasłużonych opozycjonistów z czasów PRL. Jest to znak pamięci i szacunku państwa polskiego dla tych, którzy walczyli z komunistycznym reżimem.
W Dolnośląskim Urzędzie Wojewódzkim kilkadziesiąt osób, działaczy opozycji antykomunistycznej, zostało uhunorowanych Krzyżem Wolności i Solidarności przyznanym przez Prezydenta RP. W jego imieniu odznaczenia wręczył dr hab. Krzysztof Szwagrzyk, zastępca prezesa Instytutu Pamięci Narodowej. W swoim wystąpieniu podkreślił, że odznaczone osoby są wyjątkowym ogniwem w łańcuchu pokoleń walczących o niepodległość. Dr hab. Krzysztof Szwagrzyk pogratulował otrzymania odznaczenia oraz poczucia dumy i satysfakcji z dobrze spełnionego obowiązku.
Proszę być pewnym, że to co zrobiliście dla Polski, nigdy nie będzie zapomniane – dr hab. Krzysztof Szwagrzyk, zastępca prezesa IPN.
Jarosław Obremski, wojewoda dolnośląski, podziękował Instytutowi Pamięci Narodowej za działanie w kierunku uhonorowania osób, które w czasach PRL walczyły o wolność dla Polski. Zaapelował o nie relatywizowanie lat 80. Należy jasno wskazywać stronę dobrą i stronę złą.
Jestem dumny, że to na ziemi dolnośląskiej był najsilniejszy opór, ale i najsilniejsze zróżnicowanie metapolityczne wśród działacy opozycji. Dolny Śląsk stworzył swoją tożsamość opartą na „Solidarności” – Jarosław Obremski, wojewoda dolnośląski.
Z Regionu Zagłębie Miedziowe odznaczenia otrzymali:
Wiesław Pawłowski, ur. 8 marca 1954 r., zatrudniony w latach 1974-2008 jako maszynista maszyn wyciągowych w Zakładach Górniczych Rudna KGHM. Od września 1980 r. był członkiem NSZZ „Solidarność”. Od 14 grudnia 1981 r. był uczestnikiem strajku w ZG Rudna, następnie organizatorem oraz szefem straży strajkowej. Po pacyfikacji Zakładu został zwolniony z pracy. Od 1982 do 1989 r. jako organizator „Solidarności Walczącej” na terenie Lubina był koordynatorem wszystkich lokalnych działań SW, w tym demonstracji i akcji ulotkowych. Zbierał składki na cele związkowe oraz kolportował wydawnictwa niezależne oraz prasę podziemną m.in.: „Poza Układem”, „CDN”, „Jednością Silni”, „KOS”, „Nasz Czas”, „Arka”, „Niepodległość”, „Dziś”, „Solidarność Dolnośląską’, „Myśl Niezależną”. Ponadto w 1983 r. został współorganizatorem biblioteki wydawnictw podziemnych Lubinie. W 1985 r. został też współzałożycielem Duszpasterstwa Ludzi Pracy przy parafii św. Maksymiliana Marii Kolbego w Lubinie. W latach 1985–1989 organizował liczne spotkania edukacyjne z ludźmi opozycji, kultury i sztuki. W latach 1982–1989 był członkiem podziemnej Tajnej Komisji Zakładowej „Solidarność” w ww. zakładach. W 1989 r. został również współorganizatorem Porozumienia na Rzecz Przeprowadzenia Demokratycznych Wyborów w NSZZ „Solidarność”.
Leszek Rybak, ur. 19 lipca 1960 r. jako student Politechniki Rzeszowskiej zaangażował się we współpracę z podziemną Solidarnością. 19 maja 1984 r. został zatrzymany przez Służbę Bezpieczeństwa w związku z posiadaniem podziemnych ulotek nawołujących m.in. do bojkotu wyrobów do Rad Narodowych. W związku z tym został tymczasowo aresztowany i do 24 lipca 1984 r. przebywał w Areszcie Śledczym w Rzeszowie. W latach 1985–1988 kolportował na terenie Dolnego Śląska i Rzeszowa prasę wydawaną przez „Solidarność Walczącą”. Obecnie mieszkaniec Głogowa.