Zmarł działacz Solidarności Stanisław Śnieg
Stanisław Józef Śnieg, ur. 14 VIII 1927 w Dubience k. Chełma. Zmarł 25 sierpnia 2019 roku. Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego, Instytut Geografii (1959), Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, Wydz. Geologii (1961).
1947-1952 nauczyciel w SP w Husynnem k. Chełma, 1952-1955 w SP w Kamiennej Górze, 1955-1956 nauczyciel przy Towarzystwie Przyjaciół Dzieci w Jaworze, jednocześnie pracownik KP PZPR tamże, 1956-1957 bez zatrudnienia, w 1957 kierownik restauracji w Jaworze, 1957-1958 nauczyciel w SP w Borowie k. Jawora, 1958-1964 w SP nr 5 w Jaworze, 1964-1980 w Technikum Górniczym Rud Miedzi w Lubinie, od 1980 na rencie. 1953-1956 w PZPR. W 1956 zatrzymany przez MO podczas próby pomocy powstańcom na Węgrzech. 1978-1979 współpracownik ROPCiO.
Od IX 1980 w „S”; 7-17 XI 1980 uczestnik strajku okupacyjnego pracowników oświaty i służby zdrowia w Gdańsku, gdzie reprezentował MKZ w Legnicy, we IX 1980 inicjator powołania KZ Pracowników Oświaty na terenie Lubina i Jawora; przewodniczący Komisji Koordynacyjnej zakładów pracy z Lubina (poza KGHM) i okolicy, członek Krajowej Sekcji Oświaty i Wychowania „S”.
W 1982 założyciel i autor podziemnego pisma satyrycznego „Żądło Robola”, autor, współpracownik ukrywających się członków MKS przy ZG Rudna; 31 VIII 1982 współorganizator manifestacji w Lubinie; we IX 1982 aresztowany, zwolniony ze względu na stan zdrowia. VI 1982 – VII 1983 współpracownik MKK „S” Województwa Legnickiego. 30 IX 1983 ponownie aresztowany, przetrzymywany w AŚ we Wrocławiu: uczestnik głodówki przeciwko aresztowaniu działaczek „S” przetrzymywanych bez sankcji prokuratorskiej, w 1984 zwolniony na mocy amnestii. Od 1985 uczestnik Duszpasterstwa Ludzi Pracy przy parafii św. Maksymiliana Marii Kolbego w Lubinie; współorganizator Mszy za Ojczyznę w Polkowicach; współzałożyciel, następnie przewodniczący Towarzystwa Pamięci Ofiar Lubina. 1984-1989 członek podziemnej Międzyzakładowej Komisji Wykonawczej „S” Zagłębie Miedziowe; XII 1984 – V 1985 założyciel podziemnych pism: „Bar(d)ak Socjalistycznego Obozu Koncentracyjnego” oraz w 1988 „Swojak”, autor tekstów satyrycznych; 1986-1988 współpracownik redakcji podziemnego pisma „Wolny Głos” w Lubinie; 11 IV 1985 ponownie aresztowany za działalność kolportażową, drukarską, 9 I 1986 skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Legnicy na 3 lata więzienia w zawieszeniu na 5 lat. Wielokrotnie represjonowany. III 1987 – 1988 z Julianem Romanem Zawadzkim działacz Komisji Interwencji i Praworządności „S” Dolny Śląsk we Wrocławiu i KIiP „S” Zagłębia Miedziowego w Lubinie. Współpracownik Pomarańczowej Alternatywy we Wrocławiu.
Od 1992 na emeryturze.
Autor książki Alarm dla miasta Lubina (Lubin 1992).
Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2007).
Pogrzeb odbędzie się w czwartek, 29 sierpnia o godzinie 10:00 na starym cmentarzu w Lubinie.
Encyklopedia Solidarności. Fot: Wojciech Obremski
