Krzyże Wolności i Solidarności wręczone
27 czerwca 2016 r. w Auli Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu odbyła się uroczystość wręczenia odznaczeń państwowych – Krzyży Wolności i Solidarności działaczom opozycji z lat 1956–1989. W imieniu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy odznaczenia wręczył Prezes Instytutu Pamięci Narodowej dr Łukasz Kamiński.
Z Regionu Zagłębie Miedziowe NSZZ „Solidarność” odznaczenie otrzymali: Jerzy Zenon Lipiński, Edward Wóltański i Antoni Wysocki.
Jerzy Zenon Lipiński od maja 1981 r. był etatowym pracownikiem Zarządu Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w Zakładach Górniczych „Lubin” w Lubinie. Po wprowadzeniu stanu wojennego, pan Jerzy Lipiński był jednym ze współorganizatorów strajku w ZG „Lubin”. Z tego powodu w grudniu 1981 r. został aresztowany. Wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Legnicy skazano go na 3 miesiące pozbawienia wolności. Zakład Karny we Wrocławiu pan Jerzy Lipiński opuścił w marcu 1982 r. Wkrótce po wyjściu na wolność pan Jerzy Lipiński rozpoczął działalność w „Solidarności Walczącej”. Prowadził kolportaż wydawnictw podziemnych, m.in. „Z Dnia na Dzień”, „Solidarności Walczącej”, „Tygodnika Mazowsze” oraz „Solidarności Dolnośląskiej”. Organizował również pomoc dla osób represjonowanych i ich rodzin.
Edward Wóltański od 1978 r. był zaangażowany w kolportaż pisma „Robotnik” wydawanego przez Komitet Samoobrony Społecznej „KOR”. Od 1980 r. był członkiem Zakładowej Komisji Robotniczej NSZZ „Solidarność” w Zakładach Górniczych „Rudna” w Polkowicach. Po wybuchu stanu wojennego, jako członek Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego, współorganizował strajk w kopalni ZG „Rudna”, w wyniku czego był zmuszony ukrywać się.
W grudniu 1981 r. Pan Edward Wóltański został aresztowany, w lutym 1982 r. Sąd Wojewódzki w Legnicy skazał go na półtora roku więzienia, w zawieszeniu na trzy lata. Edward Wóltański kontynuował działalność w strukturach podziemnej „Solidarności”, w związku z czym od sierpnia 1982 r. do grudnia 1982 r. był internowany w ośrodkach odosobnienia w Nysie, Strzelinie i Grodkowie. Po wyjściu na wolność pan Edward Wóltański organizował pomoc dla rodzin osób represjonowanych. Od 1982 r. zajmował się kolportażem wydawnictw podziemnych, takich jak m.in.: „Tygodnik Mazowsze”, „Z Dnia na Dzień”, „Solidarność Walcząca”, założył bibliotekę wydawnictw podziemnych, powielał odbitki zdjęć przedstawiających m.in. Zbrodnię Lubińską. Od 1982 r. tworzył struktury Solidarności Walczącej w Zagłębiu Miedziowym, reprezentował Zagłębie Miedziowe w Arcybiskupim Komitecie Charytatywnym we Wrocławiu, przewodniczył Duszpasterstwu Ludzi Pracy przy parafii św. Maksymiliana Marii Kolbego. W latach 1987-1989 był redaktorem, autorem i wydawcą „Gazety Lubińskiej”.
Antoni Wysocki od 1975 r. pracował w Przedsiębiorstwie Transportu Samochodowego Łączność w Legnicy jako kierowca. W 1976 r. zwolniono go z pracy za wystąpienie przeciwko komunistycznym władzom. W sierpniu 1980 r. zaangażował się w organizację strajku w Zakładzie Transportu KGHM w Lubinie – baza w Polkowicach. Był przewodniczącym Komitetu Strajkowego. Pan Antoni Wysocki w latach 1981-1989 był członkiem podziemnych struktur NSZZ „Solidarność” i współpracownikiem Solidarności Walczącej. Kolportował wydawnictwa podziemne m.in. „Zagłębie Miedziowe”, „Gazeta Lubińska”, „Z Dnia na Dzień”, „Solidarność Walcząca”. W 1982 r. ponownie został zwolniony z pracy ze względu na działalność opozycyjną. Od 1983 r. aktywnie współpracował z Duszpasterstwem Ludzi Pracy w Lubinie, organizował manifestacje upamiętniające Zbrodnię Lubińską. Ponadto, w 1988 roku był założycielem, a od 1989 przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego NSZZ „Solidarność”PKS Lubin i przewodniczącym Komisji Zakładowej. Poza tym pan Antoni Wysocki od 1989 r. był również inicjatorem powstawania Komitetów Organizacyjnych NSZZ „Solidarność” w innych zakładach pracy na terenie Lubina, a także aktywnym działaczem Komitetu Obywatelskiego „Solidarności” w Lubinie.
Fot: Paweł Chabiński i IPN Wrocław
