Krzyże Wolności i Solidrności

W dniu 15 grudnia 2015 r. w Sali Sesyjnej Rady Miasta Wrocławia odbyła się uroczystość wręczenia odznaczeń państwowych – Krzyży Wolności i Solidarności, działaczom opozycji z lat 1956–1989.

W imieniu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy, w obecności władz państwowych i samorządowych, odznaczenia wręczył zastępca Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej dr Paweł Ukielski. Na uroczystości obecny był kardynał Henryk Gulbinowicz i przewodniczący Dolnośląskiej Solidarności Kazimierz Kimso.

Z Regionu Zagłębie Miedziowe NSZZ „Solidarność” odznaczenia otrzymali: Ks. Marian Józef Kopko,  Jerzy Edmund Osicki i Jan Kosowski (nieobecny na uroczystości).

Fot: Janusz Wolniak

Ks. Marian Józef Kopko
Ksiądz Marian Kopko, jako wikariusz kościoła katedralnego Świętej Trójcy w Legnicy, aktywnie wspierał NSZZ „Solidarność”. Po wprowadzeniu stanu wojennego ukrywał poszukiwanych przez władze działaczy związku oraz przechowywał i kolportował podziemne wydawnictwa. Po objęciu wikariatu w Parafii p.w. Wniebowzięcia NMP w Bielawie, organizował Duszpasterstwo Ludzi Pracy i odprawiał Msze za Ojczyznę. W parafii inicjował wykłady, spotkania i wystawy o tematyce patriotycznej. Dzięki jego staraniom, w świątyniach w Legnicy i Bielawie wmurowano tablice pamiątkowe poświęcone Józefowi Piłsudskiemu i Konfederatom Barskim. W 1987 r. został skazany przez kolegium ds. wykroczeń za zorganizowanie mszy św. w Bielawie w dniu 1 maja 1987 r. W 1989 r. zaangażował się w działalność Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” Ziemi Dzierżoniowskiej.

Jerzy Edmund Osicki
Pan Jerzy Edmund Osicki w sierpniu 1980 r. uczestniczył w strajku solidarnościowym w Zakładach Górniczych Rudna w Polkowicach, a od września 1980 r. zaangażował się w ruch związkowy. Po wprowadzeniu stanu wojennego zainicjował wiec protestacyjny. W latach 1982-1989 pełnił funkcję skarbnika w Tymczasowym Komitecie Zakładowym NSZZ „Solidarność” w Przedsiębiorstwie Budowy Kopalń w Lubinie. Kolportował pisma podziemne, uczestniczył w akcjach ulotkowych oraz zbiórkach pieniędzy na cele związkowe i pomoc dla represjonowanych i ich rodzin. W lutym 1982 r. został aresztowany, po zwolnieniu toczyło się przeciwko niemu postępowanie przed Sądem Rejonowym w Lubinie. W latach 1983-1989 był redaktorem technicznym, drukarzem podziemnego pisma „Wolny Głos PBK Lubin”. Od 1984 do 1988 r. brał udział w pracach Międzyzakładowej Komisji Wykonawczej „Solidarność” Zagłębia Miedziowego. W 1989 r. poprzez druk i rozpowszechnianie materiałów wyborczych aktywnie wspomagał kandydatów Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”. W tym samym roku został przewodniczącym Komitetu Zakładowego NSZZ „Solidarność” w PBK Lubin.

Jan Kosowski
Pan Jan Kosowski był czynnie zaangażowany w działalność opozycyjną na terenie Lubina. W okresie od sierpnia 1985 r. do grudnia 1986 r. zajmował się rozpowszechnianiem na terenie Zakładu Budowy Kopalń w Lubinie podziemnych wydawnictw, m. in.: „Zagłębia Miedziowego”, „Solidarności Mazowsze” oraz „Solidarności Walczącej”. Jego działalność polegała głównie na przekazywaniu wydawnictw do wyznaczonych wcześniej specjalnych skrytek na terenie zakładu pracy. Pan Jan Kosowski ujawnił swoją działalność w grudniu 1986 r. w związku z ustawą o amnestii.