Wypłata nagrody
jubileuszowej
Katarzyna Wronka
Nagroda jubileuszowa jest
świadczeniem fakultatywnym. Prawo do niej nie wynika wprost z powszechnie
obowiązujących przepisów prawa pracy, ale z przepisów wewnątrzzakładowych.
Tylko niektóre grupy zawodowe, jak np. nauczyciele,
pracownicy urzędów państwowych czy samorządowych, mają prawo do nagrody
jubileuszowej zagwarantowane przepisami rangi ustawowej. Istotą nagrody
jubileuszowej jest, że przysługuje ona po przepracowaniu określonej liczby lat.
Jednak sposób ustalenia wysokości świadczenia, okresu czasu, który do nagrody
uprawnia oraz terminu wypłaty jest regulowany przepisami wykonawczymi, bądź
wewnętrznymi.
Nagroda jubileuszowa ma specyficzny
status wśród świadczeń fakultatywnych. Nie jest to wynagrodzenie za pracę,
wynikające obligatoryjnie z przepisów prawa pracy. Nie jest także nagrodą – w
jej dosłownym znaczeniu, ponieważ nie jest świadczeniem wyłącznie uznaniowym.
Nagroda jubileuszowa najbardziej przypomina premię, której warunkiem przyznania
jest wieloletnia praca.
W wielu przypadkach wprowadzenie
nagrody jubileuszowej do systemu wynagradzania jest zależne od woli pracodawcy.
Jest to również ogromne pole do działania dla istniejących w zakładach pracy
związków zawodowych. Możliwe jest wypracowanie w tym zakresie kompromisów i
ustalenie, jakie poszczególne okresy pracy, a także inne okresy zatrudnienia
zaliczane do stażu pracy stanowią podstawę do nabycia prawa do nagrody
jubileuszowej (mogą to być np. okresy pracy w
gospodarstwie rolnym, czy pobierania zasiłku dla bezrobotnych). Wprowadzenie
zapisów o nagrodzie jubileuszowej do przepisów płacowych w zakładzie pracy
powoduje, że od tej chwili nagroda jubileuszowa nie jest już świadczeniem
uznaniowym, ale obligatoryjnym. Pracodawca ma zatem
obowiązek jej wypłaty, jeżeli spełnione zostaną określone warunki.
Prawo do nagrody jubileuszowej
nabywa pracownik, który zgodnie z obowiązującymi przepisami (powszechnie
obowiązującymi lub wewnętrznymi) przepracował nieprzerwanie i nienagannie
określony czas u danego pracodawcy, w określonej branży lub zawodzie. Jeżeli
pracownik spełni wymagania warunkujące prawo do otrzymania nagrody jubileuszowej
uzyskuje on roszczenie o jej wypłatę. Okresy inne niż okresy zatrudnienia mogą
być wliczane do okresu pracy uprawniającego do otrzymania nagrody jubileuszowej
tylko wówczas, gdy są wymienione w obowiązujących u pracodawcy przepisach
płacowych. Dlatego ważne jest, aby przepisy dokładnie określały, jakie okresy
zatrudnienia uprawniają do nagrody jubileuszowej i świadczenie zależy od stażu
pracy w jednym zakładzie, czy te okresy pracy podlegają sumowaniu.
Najczęściej prawo do nagrody
jubileuszowej przysługuje pracownikowi po kolejnych 5-cioletnich okresach
zatrudnienia. Podstawą wyliczenia wysokości nagrody jubileuszowej jest
zazwyczaj miesięczne wynagrodzenie (lub jego wielokrotność) przysługujące
pracownikowi w dniu nabycia uprawnienia. Obliczając wysokość nagrody stosuje
się najczęściej zasady obowiązujące przy obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za
urlop wypoczynkowy. Jednak w kwestii uprawniających do nagrody okresów
zatrudnienia oraz sposobu obliczania i wypłaty świadczenia pracodawca może
wypracować własne zasady.
Powstanie roszczenia o wypłatę
nagrody jubileuszowej może znaleźć swój finał w sądzie pracy. Prezentujemy
poniżej wzór pozwu, jaki w tej sprawie można wnieść do sądu. Szczegółowe
wyjaśnienia dotyczące strony formalnej pozwu zamieszczane były poprzednio na
łamach „Tygodnika Solidarność Świętokrzyska” przy prezentowaniu poszczególnych
pism procesowych. Zachęcamy również do skorzystania z bazy wzorów pism
procesowych, które znajdują się na stronach internetowych Zarządu Regionu
Świętokrzyskiego NSZZ Solidarność: www.solidarnosc.home.pl
oraz www.solidarnosc.org.pl/kielce
Nieprecyzyjne reguły dotyczące
obliczania i wypłaty nagród jubileuszowych stanowią często przyczynę zatargów w
zakładach pracy. Dlatego w tej kwestii wielokrotnie zabierał głos Sąd
Najwyższy. Poniżej prezentujemy niektóre ze stanowisk.
Powrót do strony: Tygodnik Solidarność Świętokrzyska