Sprostowanie świadectwa pracy

Katarzyna Wronka

 

Jednym z podstawowych obowiązków pracodawcy jest wydanie pracownikowi świadectwa pracy. Musi to nastąpić niezwłocznie po rozwiązaniu lub wygaśnięciu stosunku pracy i nie może być uzależnione od uprzedniego rozliczenia się pracownika z pracodawcą. Zatem obowiązek wydania świadectwa pracy ma charakter bezwarunkowy i  nie może być uzależniony od wystąpienia ze stosownym wnioskiem przez pracownika. Jeżeli bezpośrednio po rozwiązaniu lub wygaśnięciu umowy o pracę z pracownikiem, dotychczasowy pracodawca nawiązuje z nim kolejną umowę o pracę, pracodawca jest obowiązany wydać pracownikowi świadectwo pracy, tylko na jego żądanie.

Treść świadectwa pracy jest regulowana przepisami prawa. I tak, w świadectwie pracy należy podać informacje dotyczące okresu i rodzaju wykonywanej pracy, zajmowanych przez pracownika stanowisk, trybu rozwiązania albo okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy. Można także podać inne informacje niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych i uprawnień z ubezpieczenia społecznego. Ponadto w świadectwie pracy zamieszcza się wzmiankę o zajęciu wynagrodzenia za pracę w myśl przepisów o postępowaniu egzekucyjnym. Na żądanie pracownika, pracodawca musi w świadectwie pracy podać także informację o wysokości i składnikach wynagrodzenia oraz o uzyskanych kwalifikacjach.

Szczegółowe informacje na temat treści świadectwa pracy, jego wydawania i prostowania zawiera rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. (Dz.U. z 1996, nr 60, poz. 282). Zgodnie z postanowieniami rozporządzenia, w świadectwie pracy oprócz wymienionych powyżej informacji zamieszcza się informacje niezbędne do ustalenia uprawnień ze stosunku pracy i uprawnień z ubezpieczenia społecznego, dotyczące:

1. wymiaru czasu pracy pracownika w czasie trwania stosunku pracy,

2. podstawy prawnej rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy,

3. urlopu wypoczynkowego wykorzystanego przez pracownika w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy,

4. wykorzystania dodatkowego urlopu albo innego uprawnienia lub świadczenia, przewidzianego przepisami prawa pracy,

5. należności ze stosunku pracy uznanych i nie zaspokojonych przez pracodawcę do dnia ustania tego stosunku, z powodu braku środków finansowych,

6. okresu korzystania z urlopu bezpłatnego i podstawy prawnej jego udzielenia,

7. wykorzystanego urlopu wychowawczego,

8. liczby dni, za które pracownik otrzymał wynagrodzenie, zgodnie z art. 92 Kodeksu pracy (wynagrodzenie za czas choroby i zasiłek chorobowy), w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy,

9. wykorzystania w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy, tzw. opieki czyli zwolnienia od pracy, które przysługuje pracownikowi wychowującemu przynajmniej jedno dziecko w wieku do lat 14,

10. okresu, za który pracownikowi przysługuje odszkodowanie w związku ze skróceniem okresu wypowiedzenia umowy o pracę ,

11. okresu odbytej czynnej służby wojskowej lub jej form zastępczych,

12. okresu wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze,

13. okresów nieskładkowych, które przypadających w tym okresie zatrudnienia, które uwzględniane są  przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty,

14. innych danych, które są zamieszczane na żądanie pracownika.

Pracodawca ma obowiązek wydać świadectwo pracy bezpośrednio pracownikowi lub osobie upoważnionej przez pracownika na piśmie. Wydanie powinno nastąpić w dniu, w którym następuje rozwiązanie lub wygaśnięcie stosunku pracy. Jeżeli w tym dniu nie jest możliwe wydanie świadectwa pracy ani pracownikowi, ani osobie przez niego upoważnionej, pracodawca, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia ustania stosunku pracy, przesyła świadectwo pracy pracownikowi lub tej osobie za pośrednictwem poczty albo doręcza go w inny sposób, np. poprzez gońca. Jeżeli wygaśnięcie stosunku pracy następuje z powodu śmierci pracownika, pracodawca nadal ma obowiązek sporządzić świadectwo pracy i następnie włącza je do akt osobowych zmarłego pracownika. Z wnioskiem o wydanie przez pracodawcę świadectwa pracy może wystąpić członek rodziny zmarłego pracownika, a także inna osoba będąca spadkobiercą tego pracownika. Oryginał świadectwa pracy otrzymuje pracownik, ale kopia pisma jest przechowywana w aktach osobowych pracownika. Nie można domagać się powtórnego wydania tego samego świadectwa pracy. Jedynie w uzasadnionych przypadkach pracodawca może pracownikowi, lub osobie uprawnionej, wydać odpis dokumentu, który znajduje się w aktach osobowych pracownika.

Jeżeli treść świadectwa pracy uchybia tym wymogom, pracownik może w ciągu 7 dni od otrzymania świadectwa pracy wystąpić z wnioskiem do pracodawcy o sprostowanie świadectwa. Należy o tym pamiętać, ponieważ w kwestii sprostowania świadectwa pracy należy zacząć procedurę od wniosku złożonego do pracodawcy. Pracodawca ma obowiązek pisemnie zawiadomić pracownika o negatywnym wyniku rozpatrzenia wniosku o sprostowanie świadectwa pracy w ciągu 7 dni od dnia otrzymania tego wniosku. Jeżeli pracodawca uwzględni wniosek pracownika, to także w ciągu 7 dni powinien wydać nowe świadectwo pracy. Dopiero w razie nieuwzględnienia wniosku pracownikowi przysługuje, w ciągu 7 dni od zawiadomienia o odmowie sprostowania świadectwa pracy, prawo wystąpienia z żądaniem jego sprostowania do sądu pracy.

W pozwie złożonym w tej sprawie do sądu pracy należy zachować wszystkie wymogi formalne, o których pisaliśmy wcześniej na łamach Tygodnika Solidarność Świętokrzyska. Należy zatem pamiętać o wyborze właściwego sądu – obowiązują tu zasady, wspomniane w poprzednich artykułach dotyczących postępowań przed sądem. Ponadto trzeba oznaczyć strony postępowania: domagający się sprostowania świadectwa pracy pracownik to strona powodowa, a pracodawca będzie pozwanym. Ponadto należy właściwie oznaczyć roszczenie, a więc wskazać, które informacje podane w świadectwie pracy są niewłaściwe i w jaki sposób należy je sprostować oraz uzasadnić swoje roszczenie, opierając się na dokumentach lub ewentualnie zeznaniach świadków.

Jeżeli sąd uwzględni roszczenie pracownika o sprostowanie świadectwa pracy lub o odszkodowanie w związku z niewydaniem w terminie lub wydaniem niewłaściwego świadectwa pracy, wówczas pracodawca jest obowiązany wydać pracownikowi niezwłocznie nowe świadectwo pracy, nie później jednak niż w ciągu 3 dni od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu w tej sprawie. Jeśli sąd orzeknie o konieczności wydania nowego świadectwa pracy, pracodawca ma obowiązek, najpóźniej w dniu wydania pracownikowi nowego świadectwa pracy, usunąć z akt osobowych pracownika i zniszczyć poprzednio wydane świadectwo pracy.