Systemy czasu pracy
System
równoważnego czasu pracy
Katarzyna
Wronka
System równoważnego czasu pracy może być wprowadzony jeśli
jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją. W tym systemie jest
dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż
do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca.
Przedłużony dobowy wymiar czasu pracy jest równoważony krótszym dobowym
wymiarem czasu pracy w niektórych dniach lub dniami wolnymi od pracy. W
szczególnie uzasadnionych przypadkach okres rozliczeniowy może być przedłużony,
nie więcej jednak niż do 3 miesięcy. Natomiast przy pracach uzależnionych od
pory roku lub warunków atmosferycznych okres rozliczeniowy może być
przedłużony, nie więcej jednak niż do 4 miesięcy (art. 135 Kodeksu pracy).
Równoważny system czasu pracy polega na wydłużaniu czasu pracy w poszczególnych
dniach tygodnia, przy równoczesnym jego wyrównaniu skróconym czasem pracy w
innych dniach lub udzielaniu dni wolnych od pracy w ramach danego cyklu
rozliczeniowego. Stosowanie równoważnego systemu czasu pracy ma uzasadnienie
zwłaszcza w zakładach pracy, gdzie praca wykonywana jest nierytmicznie lub gdy
występują zmienne potrzeby na dobowy wymiar czasu pracy.
Równoważny system czasu pracy można wprowadzić m.in.:
- przy pracach w rolnictwie, w sadownictwie, leśnictwie,
- przy pracach w żegludze,
- przy pracach załadunkowych i rozładunkowych,
- w placówkach handlowych np. dla sprzedawców, kasjerów,
konwojentów,
- w zakładach gastronomicznych, np. dla kelnerów, barmanów,
- w domach wczasowych, hotelach np. dla obsługi stołówek,
bufetów,
- w zakładach fryzjerskich i kosmetycznych,
- dla pracowników obsługi stacji benzynowych,
- dla pracowników zakładów usługowych.
Wprowadzenie systemu równoważnego czasu nie jest dobrowolne
i uzależnione tylko od woli pracodawcy. Podobnie, jak w systemie pracy w ruchu
ciągłym muszą zaistnieć niezbędne ku temu przesłanki. W tym wypadku
uzasadnieniem dla wprowadzenia równoważnego systemu czasu pracy będzie rodzaj
pracy i jej organizacja, która wymusza trwałe odstępstwa od podstawowego
systemu czasu pracy. Zasadą jest tu równoważenie krótszym dobowym wymiarem
czasu pracy przedłużonego dobowego wymiaru pracy w innym dniu. System
równoważnych norm czasu pracy polega na tym, że w niektórych dniach
dopuszczalne jest przedłużenie czasu pracy do 12 godzin, przy jednoczesnym
obniżeniu tego wymiaru w innych dniach albo wprowadzenie dni wolnych z tytułu
przepracowanych godzin, tak by w okresie rozliczeniowym zachować przeciętną
40-godzinną normę tygodniową. Dobowa norma czasu pracy nie może przekroczyć
maksymalnie 12 godzin, ale pracodawca może przedłużyć czas pracy do 9, 10, czy
też 11 godzin. Do systemu równoważnego czasu pracy ma zastosowanie norma
5-dniowego tygodnia pracy. W ten sposób pracodawca może ustalić pracę tak, że w
jednym tygodniu jest ona wykonywana przez 6 dni, a w innych przez 4 lub 5 dni.
Warunkiem podstawowym jest, aby w przyjętym okresie rozliczeniowym pracownik
pracował przeciętnie 5 dni w tygodniu.
Co do zasady okres rozliczeniowy w tym systemie wynosi 1
miesiąc. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, po wyrażeniu na to zgody
przez zakładową organizację związkową, a jeżeli taka organizacja nie działa u
danego pracodawcy – po uprzednim zawiadomieniu właściwego inspektora pracy –
pracodawca może przedłużyć okres rozliczeniowy, nie więcej jednak niż do 3
miesięcy. Przedłużenie okresu rozliczeniowego nie może być dobrowolne,
pracodawca musi wskazać, jakie są „uzasadnione przypadki”, które obligują go do
wydłużenia okresu rozliczeniowego. Okolicznościami zewnętrznymi uzasadniającymi
wydłużenie okresu rozliczeniowego do 4 miesięcy są warunki atmosferyczne, ale
ma to zastosowanie tylko przy pracach uzależnionych od pory roku i pogody, np.
w rolnictwie, żegludze itp. Przedłużenie okresu rozliczeniowego jest możliwe
tylko w ustalonych przez przepisy Kodeksu pracy granicach – 3 lub 4 miesięcy.
Obecnie nie ma już możliwości przedłużenia okresu rozliczeniowego do 6
miesięcy.
Równoważny system czasu pracy może wprowadzić każdy pracodawca,
o ile zaistnieją wskazane w przepisach Kodeksu pracy sytuacje. Równoważny czas
pracy nie może być sposobem na zastępstwo nieobecnego przez dłuższy czas
pracownika. Wprowadzając system równoważnego czasu pracy pracodawca musi
pamiętać, że nie każdy pracownik może być objęty takim systemem. Przepisy nie
dopuszczają możliwości pracy powyżej 8 godzin na dobę pracowników zatrudnionych
na stanowiskach pracy, na których występują przekroczenia najwyższych
dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia, pracownic w
ciąży oraz pracownic i pracowników opiekujących się dzieckiem do 4 lat, bez ich
zgody. W stosunku do pracowników zatrudnionych przy pracy szkodliwej dla
zdrowia oraz pracownic w ciąży nie są dopuszczalne żadne ustępstwa, tzn. nie
można wydłużyć ich czasu pracy nawet za ich zgodą lub na ich wniosek. Natomiast
pracownicy opiekujący się małym dzieckiem mogą odmówić wykonania pracy w
godzinach nadliczbowych. Mają do tego prawo i pracodawca w związku z odmową nie
może wyciągać żadnych konsekwencji. Zakaz zatrudniania w godzinach
nadliczbowych dotyczy także pracowników młodocianych powyżej 16 lat, z tym, że
dzień pracy nie może trwać dłużej niż 6 godzin. Niemożność zatrudniania ich w
godzinach nadliczbowych sprawia, że pracownicy ci nie mogą być objęci
równoważnym systemem czasu pracy.
Wprowadzenie systemu równoważnego czasu pracy musi stanowić
zapis układu zbiorowego pracy lub regulaminu pracy. Można także system ten
wprowadzić poprzez obwieszczenie, ale tylko wówczas, gdy pracodawca nie jest
objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalania regulaminu
pracy. Jeżeli u pracodawcy nie działa organizacja związkowa lub zakładowa
organizacja związkowa nie wyraża zgody na ustalenie lub zmianę systemu
równoważnego czasu pracy, system ten można wprowadzić po uprzednim
zawiadomieniu właściwego inspektora pracy. Należy jednak pracownika
poinformować na piśmie o długości obowiązującej go dobowej i tygodniowej normie
czasu pracy w danym systemie czasu pracy.
Powrót do: Tygodnik Solidarność Świętokrzyska