PORADY PRAWNE

 

W jakich sytuacjach można zawiesić pobieranie świadczenia przedemerytalnego?

 

Po zmianie ustawy o świadczeniach przedemerytalnych, zawieszenie jest możliwe w dwóch sytuacjach. Zawiesić prawo do świadczenia można z uwagi na wysokość uzyskiwanego przychodu. Tak więc zawiesić świadczenie można, gdy osoba uprawniona otrzyma prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy lub renty inwalidzkiej, albo zawieszenie następuje w związku z podjęciem wypłaty renty strukturalnej lub świadczenia o charakterze rentowym z instytucji zagranicznej.

 

 

Proszę wyjaśnić, kiedy pracownik nabywa prawo do kolejnego urlopu? Czy trzeba przepracować cały rok, aby móc uzyskać takie prawo? Jak wygląda sytuacja osób podejmujących pracę w trakcie roku kalendarzowego?

 

Prawo do kolejnych urlopów pracownik nabywa w każdym następnym roku kalendarzowym z dniem 1 stycznia, o ile w tym dniu nadal pozostaje on w zatrudnieniu. Pracownik nabędzie też prawo do urlopu w każdym innym pierwszym dniu zatrudnienia w następnym roku kalendarzowym, tj. w roku następującym po roku, w którym pracownik po raz pierwszy podjął pracę. Jeżeli zatem pracownik podejmuje pracę w trakcie roku kalendarzowego, to prawo do pierwszego urlopu nabywa już po miesiącu pracy, ale prawo do kolejnego urlopu (tym razem – urlopu w pełnym wymiarze) nabędzie z dniem 1 stycznia roku następnego, bez względu na to, jak długo do tej pory pracownik pozostaje w zatrudnieniu.

 

 

W jaki sposób ustala się kapitał początkowy?

 

Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się wymienione w ustawie emerytalnej – przebyte przed 1 stycznia 1999 r. – okresy składkowe i nieskładkowe. Okresami składkowymi są te okresy, za które opłacona została składka na ubezpieczenie społeczne oraz w których występowało zwolnienie od obowiązku opłacania tej składki. Za okresy składkowe uważa się również okresy działalności lub pracy zarobkowej wykonywanej przed objęciem jej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego. Jednak przy ustalaniu kapitału początkowego nie przyjmuje się tych okresów składkowych, za które płatnik składek zobowiązany do opłacania składki na własne ubezpieczenie społeczne (np. osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą), składek tych nie opłacił. Ta zasada nie dotyczy pracowników, ponieważ nie mogą oni ponosić konsekwencji niedopełnienia obowiązku ciążącego na pracodawcy. Tak więc, nawet jeśli okaże się, że w jakimś udowodnionym okresie zatrudnienia pracodawca nie odprowadził składek od wynagrodzenia wypłaconego pracownikowi, okres ten podlega uwzględnieniu przy ustalaniu okresów składkowych przyjmowanych do obliczenia wartości kapitału początkowego. Okresy nieskładkowe to okresy braku aktywności zawodowej, nie objęte obowiązkiem ubezpieczenia społecznego, które jednak – ze względu na ich specyfikę – ustawodawca zaliczył do okresów uwzględnianych przy ustalaniu prawa do świadczeń oraz ich wysokości.

Przy ustalaniu kapitału początkowego nie uwzględnia się okresów prowadzenia gospodarstwa rolnego i pracy w tym gospodarstwie. Okresy te nie zostały wymienione w art. 6 i 7 ustawy emerytalnej, a tylko okresy wskazane w tych przepisach podlegają uwzględnieniu przy obliczaniu kapitału.

 

 

Czy świadczenia otrzymywane od pracodawcy z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych są wolne od podatku, czy podlegają opodatkowaniu? Jaka jest w związku z tym podstawa prawna zaliczenia świadczeń, jako podlegających opodatkowaniu?

 

Świadczenia wypłacane pracownikom z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w sensie podatkowym (na podstawie ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych) zaliczane są do przychodów ze stosunku pracy. Za przychody ze stosunku pracy uważa się nie tylko wypłaty pieniężne, ale także wartości pieniężne wypłacone w naturze bądź ich ekwiwalenty oraz świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika. Niektóre z przychodów, mimo iż pochodzą ze stosunku pracy nie są opodatkowane. Są to tzw. zwolnienia przedmiotowe, wyszczególnione w ustawie podatkowej Wolne od podatku (w określonych wysokościach) są: zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci, wartości rzeczowych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, dopłaty do wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu – dzieci i młodzieży do lat 18 z funduszu socjalnego lub zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (art. 26 ust. 1 pkt. 26, 67 oraz 78 lit. a ustawy podatkowej).

oprac.: Dział Prawny

Zarządu Regionu Świętokrzyskiego

NSZZ "Solidarność"