Świadczenie opiekuńcze po 1 maja 2004 r.

Katarzyna Wronka

 

Na mocy ustawy z dnia 28 listopada 2003 roku o świadczeniach rodzinnych, która wejdzie w życie z dniem 1 maja tego roku zmienią się zasady przyznawania i wypłat świadczeń rodzinnych, w tym świadczeń związanych z niepełnosprawnością, a więc świadczenia pielęgnacyjnego i zasiłku pielęgnacyjnego.

Zasiłek pielęgnacyjny to świadczenie, którego celem jest częściowe pokrycie wydatków wynikających z konieczności zapewnienia osobie niepełnosprawnej opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji.

Od dnia wejścia w życie ustawy zasiłek przysługuje niepełnosprawnemu dziecku, osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia, jeżeli legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności oraz osobie, która ukończyła 75 lat. Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje także osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia, legitymującej się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, jeżeli niepełnosprawność powstała w wieku do ukończenia 21 roku życia.

Zasiłek pielęgnacyjny jest świadczeniem niezależnym od osiąganego dochodu, a jego wysokość została ustalona przepisami ustawy na kwotę 142,00 zł miesięcznie. Należy pamiętać, że zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje osobie, która jest uprawniona do dodatku pielęgnacyjnego oraz osobie przebywającej w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie (tj. domu pomocy społecznej, placówce opiekuńczo-wychowawczej, schronisku dla nieletnich, zakładzie poprawczym, areszcie śledczym, zakładzie karnym, zakładzie opiekuńczo-leczniczym, zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym, szkole wojskowej lub innej szkole zapewniającej nieodpłatnie pełne utrzymanie) albo w rodzinie zastępczej, chyba że przebywa poza instytucją zapewniającą całodobowe utrzymanie powyżej 14 dni w miesiącu.

Po 1 maja, prawo do zasiłku pielęgnacyjnego zachowają osoby uprawnione (do dnia wejścia w życie ustawy) do tego zasiłku, których niepełnosprawność w stopniu umiarkowanym powstała w wieku uprawniającym do zasiłku rodzinnego przysługującego na dziecko zgodnie z poprzednio obowiązującym stanem prawnym, a więc w razie odbywania przez dziecko studiów w szkole wyższej – do ukończenia 24 roku życia.

Świadczenie pielęgnacyjne ma zastąpić zasiłek stały z pomocy społecznej. Na mocy ustawy, po 1 maja br., świadczenie przysługuje w razie rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad dzieckiem. W tej sytuacji świadczenie przysługuje matce lub ojcu dziecka, opiekunowi faktycznemu lub opiekunowi prawnemu, jeżeli nie podejmuje lub rezygnuje z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad dzieckiem legitymującym się orzeczeniem o niepełnosprawności lub o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Prawa do świadczenia pielęgnacyjnego nie ma osoba sprawująca opiekę nad dzieckiem, jeżeli ma ustalone prawo do zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego, renty socjalnej, emerytury lub renty a także, jeśli inna osoba w tej rodzinie ma ustalone prawo do wcześniejszej emerytury na to dziecko. Świadczenie nie przysługuje także, jeżeli dziecko wymagające opieki przebywa, w związku z koniecznością kształcenia, rewalidacji lub rehabilitacji, w palcówce zapewniającej całodobową opiekę przez co najmniej 5 dni w tygodniu.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje w wysokości 420,00 zł miesięcznie, pod warunkiem, że dochód rodziny w przeliczeniu na osobę nie przekracza kwoty 583,00 zł (z zastrzeżeniem szczegółowych regulacji w tym zakresie wprowadzonych przez ustawę).