Możliwość funkcjonowania osób niepełnosprawnych w życiu społecznym i zawodowym

Anna Kwiatkowska

 

W ostatniej części, po przedstawieniu możliwości i problemów osób niepełnosprawnych, których ograniczenia wynikają z dysfunkcji narządu wzroku, słuchu, sprawności intelektualnej czy psychiczno-emocjonalnej, przedstawimy problemy i możliwości osób z ograniczeniami funkcjonowania narządów ruchu.

Tak jak w odniesieniu do słuchowych niepełnosprawności, przyczyn ograniczeń motorycznych należy szukać w uwarunkowaniach genetycznych, urazach okołoporodowych czy przebytych we wczesnym dzieciństwie chorobach.

Oprócz w/w bardzo często przyczyną dysfunkcji ruchowej są wypadki komunikacyjne, brawura, lekkomyślność młodych ludzi (np. skok "na główkę" do wody) skutkujące uszkodzeniem kręgosłupa, porażeniem rąk, nóg. 2003 rok był rokiem ludzi niepełnosprawnych. Celem było poznanie "tych innych", zrozumienie ich ograniczeń, możliwości, sposobów pomocy, wsparcia. Skutkiem podjętych w całym kraju działań na rzecz osób niepełnosprawnych stały się np. bardziej przyjazne, dostępne w miastach schody, krawężniki, autobusy, urzędy.

Objęcie niepełnosprawnej osoby opieką rewalidacyjną (walidus z języka łacińskiego – zdrowy, silny) jest warunkiem i szansą na lepsze życie dla człowieka, dla którego nie jest możliwy powrót do pełnego zdrowia. W takiej sytuacji celem byłoby zmniejszenie różnicy między normą a ograniczeniami spowodowanymi niepełnosprawnością ruchową. Skoordynowanie działań leczniczych, zawodowych, edukacyjnych, społecznych powinno mieć na celu przywrócenie osobie niepełnosprawnej możliwie najwyższego stopnia sprawności i aktywności życiowej i zawodowej.

Profesor Jan Szczepański przypomina, że człowiek o ograniczonej sprawności fizycznej, umysłowej, emocjonalnej ma te same potrzeby i jak każdy ma pełne prawo do ich realizacji.

Wskazaniem dla nas – sprawnych powinny być słowa Jana Pawła II: "Jakość człowieczeństwa i cywilizacji mierzy się szacunkiem jaki okazujemy najsłabszym ze swoich członków".